Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.50.2018.1.MS
z 7 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 marca 2018 r. (data wpływu 13 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 5 w zakresie wyrobów węglowych użytych na potrzeby funkcjonowania stacji redukcyjno-schładzających, służących do celów rozruchowych Elektrociepłowni oraz do uzupełnienia produkcji ciepła z turbin i stabilizacji pracy całego układu kogeneracyjnego -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stwierdzenia czy Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 5 w zakresie wyrobów węglowych użytych na potrzeby funkcjonowania stacji redukcyjno-schładzających, służących do celów rozruchowych Elektrociepłowni oraz do uzupełnienia produkcji ciepła z turbin i stabilizacji pracy całego układu kogeneracyjnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

XXX (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) działa jako jednolity ogólnopolski koncern, w którego skład wchodzi osiem Oddziałów, w tym siedem produkujących X, zlokalizowanych na terenie pięciu województw.

Spółka posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego i w swojej działalności m.in. nabywa wyroby węglowe o symbolu CN ex 2701 i je używa do celów opałowych w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła w postaci pary technologicznej i ciepła dla celów grzewczych. Proces ten odbywa się wyłącznie podczas kampanii X, która co do zasady przypada na okres od października do grudnia każdego roku (w zależności od warunków pogodowych i ilości surowca do przerobu czasami kampania rozpoczyna się już pod koniec września i/lub kończy w pierwszej połowie stycznia roku następnego).

Węgiel jest spalany w elektrociepłowniach Spółki (dalej: Elektrociepłowniach). W Elektrociepłowniach węgiel wykorzystywany jest do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej (we wszystkich 7 czynnych X Spółki), w tym także w wysokosprawnej kogeneracji (w 5 spośród wszystkich 7 czynnych X).

Proces zachodzący w Elektrociepłowniach Spółki można scharakteryzować w sposób następujący: Elektrociepłownie Spółki wyposażone są w kotły parowe w układzie kolektorowym oraz turbozespoły przeciwprężne. Do ich podstawowych zadań należy produkcja pary technologicznej i energii elektrycznej. Para świeża produkowana przez kotły zasila turbiny parowe. W skład układu kogeneracyjnego wchodzą stacje redukcyjno-schładzające, które poprzez sporadyczną aktywność stabilizują pracę układu, eliminując zakłócenia pochodzące z węzła produkcyjnego i podnosząc sprawność energetyczną całego układu. Warunki pracy urządzeń podstawowych maszynowni uzależnione są od zapotrzebowania na parę technologiczną. W rezultacie podstawowym źródłem pary technologicznej są wyloty turbin. Stacje redukcyjno-schładzające służą do celów rozruchowych Elektrociepłowni oraz do uzupełnienia produkcji ciepła z turbin oraz w efekcie do stabilizacji pracy całego układu kogeneracyjnego. Proces wytwarzania pary jest łączny, nie jest wydzielony układ kotłów pracujących tylko na stacje redukcyjno-schładzające (para kierowana na stacje i turbiny jest wytwarzana równocześnie w jednym procesie), nie są również wydzielone na zewnątrz strumienie ciepła technologicznego, produkowanego tylko na stacjach redukcyjno-schładzających. Produkcja ciepła na stacjach redukcyjno-schładzających jest uzupełnieniem produkcji na turbinach oraz jest zabezpieczeniem na wypadek awarii turbin parowych, co jest konieczne ze względu na bezpieczeństwo technologiczne produkcji w Spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 5 u.p.a. w zakresie wyrobów węglowych użytych na potrzeby funkcjonowania stacji redukcyjno-schładzających, służących do celów rozruchowych Elektrociepłowni oraz do uzupełnienia produkcji ciepła z turbin i stabilizacji pracy całego układu kogeneracyjnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 31a ust. 1 pkt 5 u.p.a. zwolnione od akcyzy są czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej.

W praktyce zwolnienie to odnosi się do użycia wyrobów węglowych w specjalnych jednostkach kogeneracyjnych, dzięki którym możliwe jest jednoczesne wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej.

Wnioskodawca rozumie kogenerację zgodnie z definicją ujętą w art. 3 pkt 33 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne [tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 220 ze zm. (dalej: Prawo energetyczne)], gdzie kogeneracja oznacza równoczesne wytwarzanie ciepła i energii elektrycznej lub mechanicznej w trakcie tego samego procesu technologicznego. Wysokosprawna kogeneracja oznacza natomiast „wytwarzanie energii elektrycznej lub mechanicznej i ciepła użytkowego w kogeneracji, które zapewnia oszczędność energii pierwotnej zużywanej (...)” - art. 3 pkt 38 Prawa energetycznego.

W ocenie Wnioskodawcy przepis art. 3 a ust. 1 pkt 5 u.p.a. nie mówi o „faktycznym użyciu” wyrobów węglowych, lecz o ich „przeznaczeniu” do określonych celów. Zatem, nawet jeśli faktycznie cel ten nie został osiągnięty (w stacjach redukcyjno-schładzających bezpośrednio nie dochodzi do łącznego wytworzenia energii elektrycznej i cieplnej), ale wyroby węglowe zostały wykorzystane (przeznaczone) w tym preferowanym przez ustawodawcę celu, to jest to wystarczające dla zastosowania zwolnienia podatkowego, ponieważ praca stacji redukcyjno-schładzających jest niezbędna dla prawidłowego funkcjonowania całego procesu technologicznego wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej w kogeneracji. Jak wskazano już bowiem w części G niniejszego wniosku stacje te stabilizują pracę układu eliminując zakłócenia pochodzące z węzła produkcyjnego i podnoszą sprawność energetyczną całego układu.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia od akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 5 u.p.a. w zakresie wyrobów węglowych użytych na potrzeby funkcjonowania stacji redukcyjno-schładzających.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 43 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy wyrobami węglowymi są wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

W poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych (kod CN ex 2701).

Przeznaczenie wyrobów węglowych do celów opałowych – jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy – pozwala zaliczyć je do wyrobów akcyzowych.

Stosownie z art. 2 ust. 1 pkt 23a) ustawy pośredniczący podmiot węglowy to podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju:

1. dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, lub
2. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów nieobjętych zwolnieniem od akcyzy, lub
3. używający wyrobów węglowych do celów objętych zwolnieniem od akcyzy i do celów niepodlegających opodatkowaniu akcyzą

-który pisemnie powiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tej działalności.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu;
   
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
3. import wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego;
   
4. użycie wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy;
   
5. użycie wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego:
   
   1. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 1, do celów innych niż zwolnione na podstawie tego przepisu, przy czym za takie użycie uznaje się również naruszenie warunków, o których mowa w art. 31a ust. 3, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów węglowych przez finalnego nabywcę węglowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31a ust. 1,
   2. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   3. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży wyrobów węglowych finalnemu nabywcy węglowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony w należnej wysokości;
6. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
   
7. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Jeżeli w stosunku do wyrobów węglowych powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 9a ust. 3 ustawy.

W przypadku sprzedaży wyrobów węglowych sprzedawca jest obowiązany ustalić, czy sprzedaje te wyroby pośredniczącemu podmiotowi węglowemu czy finalnemu nabywcy węglowemu art. 9a ust. 4 ustawy.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 5 ustawy zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać należy, że kluczowym elementem umożliwiającym zastosowanie zwolnienia o których mowa w art. 31a ust. 1 pkt 5 ustawy jest zużycie wyrobów węglowych do celów opałowych w procesie łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej, tj. czynności które ściśle i bezpośrednio wpisywać się będą w ciąg przemian energii - uwolnienia energii z nośnika (wyrobów węglowych), która to energia posłuży łącznemu wytworzeniu ciepła i energii elektrycznej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako pośredniczący podmiot węglowy, nabywa wyroby węglowe o symbolu CN ex 2701 do celów opałowych w Elektrociepłowniach Spółki.

Węgiel jest spalany w elektrociepłowniach Wnioskodawcy celem łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej, w tym także w wysokosprawnej kogeneracji.

Opisując zachodzący proces technologiczny Wnioskodawca wskazał, że Elektrociepłownie wyposażone są w kotły parowe w układzie kolektorowym oraz turbozespoły przeciwprężne. Do ich podstawowych zadań należy produkcja pary technologicznej i energii elektrycznej. Para świeża produkowana przez kotły zasila turbiny parowe. W skład układu kogeneracyjnego wchodzą stacje redukcyjno-schładzające, które poprzez sporadyczną aktywność stabilizują pracę układu, eliminując zakłócenia pochodzące z węzła produkcyjnego i podnosząc sprawność energetyczną całego układu. Warunki pracy urządzeń podstawowych maszynowni uzależnione są od zapotrzebowania na parę technologiczną. W rezultacie podstawowym źródłem pary technologicznej są wyloty turbin. Stacje redukcyjno-schładzające służą do celów rozruchowych Elektrociepłowni oraz do uzupełnienia produkcji ciepła z turbin oraz w efekcie do stabilizacji pracy całego układu kogeneracyjnego.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego, proces wytwarzania w elektrociepłowniach Wnioskodawcy pary celem łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej jest łączny, nie jest wydzielony układ kotłów pracujących tylko na stacje redukcyjno-schładzające (para kierowana na stacje i turbiny jest wytwarzana równocześnie w jednym procesie), nie są również wydzielone na zewnątrz strumienie ciepła technologicznego, produkowanego tylko na stacjach redukcyjno-schładzających. Produkcja ciepła na stacjach redukcyjno-schładzających jest uzupełnieniem produkcji na turbinach oraz jest zabezpieczeniem na wypadek awarii turbin parowych, co jest konieczne ze względu na bezpieczeństwo technologiczne produkcji.

Stosownie do powyższego, w ocenie organu, Wnioskodawca w opisanym stanie faktycznym, wytwarzając łącznie ciepło i energię elektryczną, w myśl art. 31a ust. 1 pkt 5 ustawy, wypełnia przesłankę do zwolnienia od akcyzy czynności podlegających opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych. Wskazane przez Wnioskodawcę stacje redukcyjno-schładzające stanowią element technologiczny służący wytwarzaniu energii elektrycznej w łącznym wytwarzaniu ciepła i energii elektrycznej. W konsekwencji również zużyte na potrzeby funkcjonowania stacji redukcyjno-schładzających wyroby węglowe mogą korzystać ze zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 31a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku akcyzowym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.