2018.05.14 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.152.2018.1.MPŁ
z 14 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2018 r. (data wpływu 15 marca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów z tytułu udzielania licencji na korzystanie ze Znaku Towarowego oraz wyboru formy opodatkowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów z tytułu udzielania licencji na korzystanie ze Znaku Towarowego oraz wyboru formy opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej („Wnioskodawca”).

Obecnie Wnioskodawca rozważa prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie zarządzania znakami towarowymi. Wnioskodawca zamierza udzielać prawa do korzystania ze Znaku Towarowego w formie licencji innemu podmiotowi lub innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Wnioskodawca posiada w majątku prywatnym wytworzony przez siebie Znak Towarowy, który nie podlega amortyzacji. Aktualnie Wnioskodawca planuje wprowadzenie Znaku Towarowego do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych jednoosobowej działalności gospodarczej, prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Umowy licencyjne będą zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotem Działalności Gospodarczej Wnioskodawcy będzie między innymi dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wynagrodzenie wynikające z umowy o korzystanie ze Znaku Towarowego, które stanie się należne Wnioskodawcy po dniu wprowadzenia Znaku Towarowego do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawcę na potrzeby Działalności Gospodarczej powinno być zaliczone do przychodów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza?
Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest pozytywna to czy Wnioskodawca może opodatkować te przychody zgodnie z art. art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Wynagrodzenie wynikające z umowy o korzystanie ze Znaku Towarowego, które stanie się należne Wnioskodawcy po dniu wprowadzenia Znaku Towarowego do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez Wnioskodawcę na potrzeby Działalności Gospodarczej powinno być zaliczone do przychodów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zdaniem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności należy rozważyć jak rozumieć pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2012 r., poz. 361. z późn. zm. dalej: „ustawa o PIT”) ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- w sytuacji, w której jest ona prowadzona we własnym imieniu w sposób zorganizowany i ciągły. Nie ma przy tym znaczenia rezultat prowadzonej działalności gospodarczej.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy o PIT daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków, tj. wykonywanie tej działalności:

w celu osiągnięcia dochodu – przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu.
w sposób ciągły – przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym o ciągłości nie przesądza prowadzenie danej działalności przez np. kilka lat, lecz powtarzalność (stałość) podejmowanych działań.
w sposób zorganizowany – podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu. mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Z powyższego wynika, że odpłatne udostępnienie znaków towarowych w drodze udzielenia licencji lub zawarcia umowy o korzystanie przez osobę fizyczną innemu podmiotowi w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest również to, że odpłatne udostępnienie znaków towarowych związane jest z koniecznością podejmowania szeregu czynności np. zawarcia umowy lub prowadzenia dokumentacji księgowej określającej uzyskiwane przychody i uwzględniającej poniesione koszty, a także aktywnej ochrony prawnej znaków towarowych przed naruszeniem.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę należy podkreślić, że w związku z udzielaniem licencji na korzystanie ze Znaków Towarowych Wnioskodawca będzie otrzymywać opłaty licencyjne. Znaki towarowe będą służyć Wnioskodawcy do prowadzenia działalności zarobkowej o charakterze zorganizowanym i ciągłym. Tego rodzaju działania, nie mogą mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego. Wymagają one bowiem podejmowania szeregu zaplanowanych i przemyślanych działań i czynności Wykorzystanie znaków towarowych oddanie ich do odpłatnego używania będzie następować w sposób ciągły nie będzie równie czynnością okazjonalną i o jednorazowym i charakterze.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, ze Wnioskodawca będzie wykorzystywać Znaki Towarowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej m.in. na dzierżawie własności intelektualnej.

Następnie należy rozważyć czym są przychody z działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza. W związku z tym, że Wnioskodawca wykonuje pozarolniczą działalność gospodarczą, zasadnym jest wskazanie, które przychody uznawane są w świetle ustawy o PIT za przychody z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze, że:

przychody z licencjonowania znaków towarowych stanowić będą przychody z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.
licencjonowane znaki towarowe stanowić będą składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą; należy uznać, że przychód z tytułu udzielenia licencji na korzystanie ze znaków towarowych stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym należne wynagrodzenie (opłaty licencyjne) z tytułu odpłatnego udostępniania znaków towarowych powinno być zaliczane do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca po dniu wprowadzenia Znaku Towarowego do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę będzie stanowiło dla Wnioskodawcy przychód ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe wyraźnie potwierdza ustawodawca, nie ma bowiem w ustawie o PIT przepisu, który ograniczałby możliwość zakwalifikowania przychodów związanych z licencjonowaniem znaków towarowych do przychodów z działalności gospodarczej.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach podatkowych:

interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 1 października 2015 r. (IPTPB3/4511-45/15-2/JZ): „Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że jeżeli podejmowane przez Wnioskodawcę działania polegające na udostępnianiu znaku towarowego będą miały charakter zarobkowy, ciągły i zorganizowany, a więc spełnione będą określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłanki, to działania te będą mogły być uznane za prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, a uzyskany w jej ramach przychód z tytułu udzielania licencji na korzystanie ze znaku towarowego, będzie stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej”,
interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 czerwca 2015 r. (nr IPPB1/4511-352/15-4/EC): „w sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej będzie udzielanie licencji na znak towarowy, a Wnioskodawca będzie dokonywał takich transakcji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to uzyskany dochód z tego tytułu będzie u niego podlegał opodatkowaniu według zasad właściwych dla źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza”,
interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 sierpnia 2014 r. (nr ITPB1/415-716/14/KW) „udzielanie licencji do znaku towarowego będzie przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej Zatem opisane we wniosku działania będą podejmowane „w wykonywaniu działalności gospodarczej” W konsekwencji przychód uzyskany w związku udzieleniem odpłatnej licencji na znak towarowy, będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej”,
interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 sierpnia 2014 r. (nr IBPBI/1/415-574/14/JS) „(...) stwierdzić należy, że jeżeli podejmowane przez Wnioskodawcę działania polegające na udostępnianiu znaku towarowego mają (będą miały) charakter zarobkowy, ciągły i zorganizowany, a więc spełnione będą określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłanki, to działania te mogą (będą mogły) być uznane za prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, a uzyskany w jej ramach przychód z tytułu udzielania licencji na korzystanie ze znaku towarowego, stanowi (będzie stanowić) przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej”,
interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 marca 2014 r. (nr ITPB1/415-47/14/AK): „w sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej będzie udzielanie licencji na znak towarowy, a Wnioskodawca będzie dokonywał takiej transakcji, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to uzyskany dochód z tego tytułu będzie podlegał u Wnioskodawcy opodatkowaniu według zasad właściwych dla źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza”.

Podsumowując, wynagrodzenie wynikające z umowy o korzystanie ze Znaku Towarowego, które stanie się należne Wnioskodawcy po dniu wprowadzenia Znaku Towarowego do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę powinno być zaliczone do przychodów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza.

Ad 2

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba, że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3. mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub ust. 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30, 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z powyższych przepisów wynika, że możliwość opodatkowania dochodów 19% „podatkiem liniowym” dotyczy tylko i wyłącznie dochodów uzyskanych ze źródła „pozarolnicza działalność gospodarcza”.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że przychody Wnioskodawcy z tytułu udzielenia licencji na wskazany we wniosku Znak Towarowy stanowić będą przychody z działalności gospodarczej, a skoro tak, to mogą być opodatkowane według zasad wynikających z art. 30c w związku z art. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 i 7 ww. ustawy, wymieniono dwa odrębne źródła przychodów, tj.:

pozarolniczą działalność gospodarczą,
kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

W treści art. 5a pkt 6 ww. ustawy, zawarto definicję legalną pozarolniczej działalności gospodarczej. W myśl tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z tak skonstruowanej definicji wynika, że w sytuacji, gdy działalność spełnia warunki wskazane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy a nie spełnia warunków określonych w art. 5b ustawy, to przychody osiągane z tego tytułu stanowią przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przychody z działalności gospodarczej zostały zdefiniowane w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należą do nich wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Kwestią istotną dla zakwalifikowania ww. przychodów do odpowiedniego źródła przychodów jest ocena, czy pobieranie opłat licencyjnych za korzystanie ze znaku towarowego będzie nosiło znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ustawy daje podstawę, by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m. in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły. Tak więc działalność gospodarcza to taka działalność, która:

jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotnym jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy. Istotnym jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter, cechy przeznaczenia użytkowego,
prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, iż podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Stwierdzić zatem należy, iż w celu zakwalifikowania określonych działań do działalności gospodarczej należy ocenić zamiar, okoliczności i cel tych działań.

Ustalając, czy dany przychód pochodzi z pozarolniczej działalności gospodarczej, należy w pierwszym rzędzie podjąć próbę przypisania go do jednego z pozostałych wymienionych w ustawie źródeł. Jeżeli okaże się to niemożliwe, a przychód powstał w wyniku działalności zarobkowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły, która prowadzona jest we własnym imieniu, wówczas przychód będzie stanowił przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeżeli podmiot osiągać będzie w sposób stały i zorganizowany przychody, które można będzie zakwalifikować do innego źródła, przychodów, niż gdyby były osiągane w sposób incydentalny, to wówczas ta stałość i zorganizowanie mogą mieć rozstrzygające znaczenie dla uznania, iż dany przychód pochodzi z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stosownie natomiast do treści art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Treść art. 9a ust. 2 ww. ustawy stanowi, że podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 ww. ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zawiadomienie o rezygnacji ze sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Stosownie zaś do art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej będzie m.in. dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, a Wnioskodawca będzie dokonywał takich transakcji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to otrzymywane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie wynikające z umowy na korzystanie ze Znaku Towarowego należy zakwalifikować jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy również stwierdzić, iż osiągnięty przez Wnioskodawcę dochód będzie mógł podlegać opodatkowaniu według stawki liniowej, o której mowa w art. 30c ww. ustawy – pod warunkiem złożenia oświadczenia o którym mowa w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że zakres żądania wnioskodawcy wyznacza:

stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko wnioskodawcy.

Tut. organ nie odniósł się zatem do twierdzeń dotyczących wprowadzenia Znaku Towarowego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także kwestii amortyzacji ww. Znaku Towarowego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz.1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin