Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.152.2018.1.EC
z 15 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2018 r. (data wpływu 19 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• powstania przychodu w związku z wystąpieniem ze spółki komandytowej innego wspólnika - jest prawidłowe.
• zastosowania art. 25 ustawy o podatku dochodowym w przypadku wystąpienia innego wspólnika ze spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu w związku z wystąpieniem ze spółki komandytowej innego wspólnika oraz zastosowania art. 25 ustawy o podatku dochodowym w przypadku wystąpienia innego wspólnika ze spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski i podlegający w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki osobowej - spółki jawnej („Spółka Jawna”).

Aktualnie Spółka Jawna posiada dwóch wspólników. Drugim wspólnikiem Spółki Jawnej (poza Wnioskodawcą) jest osoba fizyczna („Wspólnik”), która względem Wnioskodawcy zaliczana jest do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 833 ze zm.; „ustawa o podatku od spadków i darowizn”).

Planowane jest przekształcenie Spółki Jawnej w spółkę komandytową („Spółka Komandytowa”). Komplementariuszem Spółki Komandytowej ma zostać spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, zaś komandytariuszami mają być Wnioskodawca oraz Wspólnik. Udział wspólników Spółki Komandytowej w zyskach i stratach będzie odpowiadał ich rzeczywistemu zaangażowaniu w prowadzenie spraw Spółki Komandytowej.

W związku ze stopniowym wycofywaniem się Wspólnika z bieżącej działalności operacyjnej, w przyszłości dojdzie do wystąpienia Wspólnika ze Spółki Komandytowej. W takiej sytuacji Wspólnik otrzyma od Spółki Komandytowej Wynagrodzenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w wyniku wystąpienia Wspólnika ze Spółki Komandytowej, po stronie Wnioskodawcy (jako wspólnika pozostającego w Spółce Komandytowej) nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w związku z wystąpieniem Wspólnika ze Spółki Komandytowej (na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego) nie będzie miał zastosowania wobec Wnioskodawcy art. 25 ustawy o PIT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, zgodnie z którym, w wyniku wystąpienia Wspólnika ze Spółki Komandytowej, po stronie Wnioskodawcy (jako wspólnika pozostającego w Spółce Komandytowej) nie powstanie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazuje, iż zgodnie z art. 65 § 1 w zw. z art. 103 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1577 ze zm., „KSH"), wystąpienie wspólnika ze spółki powoduje obowiązek rozliczenia udziału kapitałowego wspólnika, który oznacza się na podstawie osobnego bilansu, uwzględniającego wartość zbywczą majątku spółki. Udział kapitałowy powinien być wypłacony występującemu wspólnikowi w pieniądzu, zaś rzeczy wniesione do spółki przez wspólnika tylko do używania zwraca się w naturze (art. 65 § 3).

Powyższa regulacja ma charakter względnie obowiązujący. W praktyce oznacza to, iż wspólnicy w uchwale lub umowie mogą określić odmienne zasady rozliczenia wspólnika występującego ze spółki. W szczególności możliwe jest ustalenie, że w momencie wystąpienia ze spółki komandytowej jednego ze wspólników nie powstanie obowiązek wypłacenia udziału występującemu wspólnikowi, zgodnie z art. 65 § 1 KSH.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie ustawa o PIT nie definiuje pojęcia przychodu. Zgodnie z orzecznictwem i doktryną prawa podatkowego, przychodem będzie każda forma przysporzenia majątkowego, zarówno forma pieniężna jak i niepieniężna, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Podkreślić także trzeba, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, które stanowić będą trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podlegających opodatkowaniu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono majątek podatnika i jednocześnie podatnik może nim rozporządzać jak właściciel.

A zatem, przychodami na gruncie ustawy o PIT są wszelkie otrzymane przez podatnika przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym i których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku. Z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego - dochodu. Zatem przychodem jako źródło dochodu - jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa lub też polega na pomniejszeniu jego zobowiązań. W związku z tym, o powstaniu przychodu możemy mówić tylko wówczas, gdy podatnik osiąga trwałą korzyść w postaci zwiększenia stanu aktywów lub zmniejszenia stanu pasywów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 ustawy o PIT).

Jednocześnie, zgodnie z art. 5b ust. 2 ustawy o PIT, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Z kolei art. 14 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, iż za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 2 pkt 8, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Mając na uwadze powyższe regulacje należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym będzie zatem podlegać świadczenie na rzecz danego podmiotu, które będzie można uznać za przychód i które zostanie przez niego faktycznie uzyskane. Odnosząc powyższe uwagi do przedstawionej sytuacji, w ocenie Wnioskodawcy w przypadku wystąpienia Wspólnika ze Spółki Komandytowej nie może być mowy o powstaniu przychodu po stronie Wnioskodawcy. Wystąpienie Wspólnika nie będzie bowiem generować powstania faktycznego dochodu (przychodu) po stronie Wnioskodawcy.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie wskazać, iż brak jest na gruncie ustawy o PIT jakiejkolwiek innej regulacji, która mogłaby znaleźć zastosowanie w przedmiotowej sytuacji i decydować o powstaniu przychodu do opodatkowania po stronie Wnioskodawcy jako wspólnika pozostającego w Spółce Komandytowej, w przypadku wystąpienia Wspólnika ze Spółki Komandytowej. Na moment wystąpienia Wspólnika ze Spółki Komandytowej Wnioskodawca nie uzyska żadnego faktycznego przysporzenia majątkowego, a zatem nie można mówić o powstaniu jakiegokolwiek przychodu po jego stronie. Takie wystąpienie Wspólnika ze Spółki komandytowej będzie dla Wnioskodawcy neutralne pod względem podatkowym.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przychód podlegający opodatkowaniu po stronie wspólników pozostających w spółce nie powstanie nawet w sytuacji, w której wspólnik spółki osobowej wystąpi ze spółki i jednocześnie nie zostanie mu wypłacona wartość udziału kapitałowego lub też wartość wynagrodzenia będzie niższa niż przypadająca na niego wartość udziału kapitałowego. Przykładowo, zgodnie z interpretacją indywidualną z dnia 22 stycznia 2016 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, nr ITPB1/4511-1089/15/MR.:

„(...) za przychód z działalności gospodarczej należy uznać konkretne, wymierne, definitywne, co najmniej wymagalne przysporzenie majątkowe związanie z prowadzoną działalnością, w związku z którym po stronie podatnika pojawia się konkretna wartość majątkowa. Przysporzenie takie nie występuje u pozostającego w spółce jawnej wspólnika - Wnioskodawcy w związku z wystąpieniem z tej spółki innego wspólnika bez dokonania stosownego rozliczenia, o którym mowa w art. 65 Kodeksu. Z chwilą wystąpienia wspólnika bez stosownego wynagrodzenia pozostający w spółce wspólnicy nie uzyskują bowiem żadnego faktycznego i definitywnego przysporzenia, tylko co najwyżej "ekspektatywę" uzyskania przysporzenia w przyszłości. Tym samym, wystąpienie wspólnika bez dokonania stosownego rozliczenia, o którym mowa w art. 65 Kodeksu spółek handlowych, nie powoduje powstania u wspólnika - Wnioskodawcy pozostającego w spółce przychodu w żadnej formie. Reasumując, Wnioskodawca, jako wspólnik pozostający w spółce jawnej, nie uzyska przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, z tytułu wystąpienia innego wspólnika bez stosownego wynagrodzenia. Ewentualne przysporzenie może uzyskać w przyszłości w wyniku wystąpienia ze spółki lub jej likwidacji. ”

Tożsame stanowisko zostało wyrażone w:

• interpretacji indywidualnej DIS w Łodzi z 6.12.2016 r., nr 1061- IPTPB3.4511.751.2016.1.GG;
  

• interpretacji indywidualnej DIS w Warszawie z 30.11.2016 r., nr 1462-IPPB1.4511.971.2016.1. KS1;
  

• interpretacji indywidualnej DIS w Warszawie z 29.11.2016 r., nr 1462- IPPB3.4510.969.2016.1.MC;
  

• interpretacji indywidualnej DIS w Katowicach z 6.07.2016 r., nr IBPB-1 -3/4510-471 /16/SK;
  

• interpretacji indywidualnej DIS w Poznaniu z 25.05.2016 r., nr ILPB1/4511-1-328/16-2/KS;
  

• interpretacji indywidualnej DIS w Poznaniu z 17.05.2016 r., nr ILPB1/4511-1-378/16-2/APR;
  

• interpretacji indywidualnej DIS w Warszawie z 8.01.2015 r., nr IPPB1/415-1143/14-5/MS1;
  

• interpretacji indywidualnej DIS w Łodzi z 26.08.2015 r., nr IPTPB1/4511-331/15-2/MH;
  

• interpretacji indywidualnej DIS w Warszawie z 21.02.2013 r., nr IPPB1/415-647/09/12-5/S/JB.
  
  
  

Podsumowując, należy stwierdzić, że Wnioskodawca, jako wspólnik pozostający w Spółce Komandytowej, nie uzyska przychodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z wystąpieniem Wspólnika za wynagrodzeniem odpowiadającym jego udziałowi w zyskach i stratach Spółki Komandytowej. Przychód takie nie powstanie również w przypadku, w którym Wspólnikowi zostanie wypłacone wynagrodzenie, które nie będzie odpowiadało wartości wniesionego przez Wspólnika wkładu, tzn. wynagrodzenie będzie niższe od wartości wniesionego wkładu lub też jeżeli wynagrodzenie będzie niższe niż wartość rynkowa (zbywcza) udziału kapitałowego Wnioskodawcy.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym nie znajdzie zastosowania art. 25 ust. 1 ustawy o PIT dotyczący uprawnienia organu podatkowego do szacowania dochodu podatnika.

Zgodnie z przywołanymi przepisami organ podatkowy jest uprawniony do oszacowania dochodu podatnika jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące przesłanki:

1. transakcja, w tym umowa spółki osobowej, została zawarta przez podmioty pomiędzy którymi występują powiązania o charakterze rodzinnym,
2. warunki ustalone lub narzucone przez te podmioty odbiegają od warunków jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty,
3. przyjęte warunki skutkują niewykazaniem przez podatnika dochodów albo wykazaniem dochodów niższych od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały.
   
   

Wnioskodawca wskazuje, że jeżeli nie jest spełniony co najmniej jeden z powyższych warunków, to organ podatkowy nie będzie mógł dokonać szacowania dochodu. Z kolei odnosząc wskazane powyżej regulacje dotyczące możliwości szacowania dochodu, należy wskazać, że w ocenie Wnioskodawcy nie wszystkie wymienione warunki zastosowania tych regulacji zostaną spełnione.

Wnioskodawca zauważa, iż nie będzie spełniona przesłanka przewidziana w ww. punkcie trzecim.

Z uwagi na to, że w wyniku wystąpienia Wspólnika ze Spółki Komandytowej (na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego) po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a zatem w związku z tym, że nie powstał przychód, to nie może dojść do niewykazania przez podatnika (Wnioskodawcę) dochodów albo wykazania niższych od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione w pkt 1 powiązania nie istniały.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy w związku z wystąpieniem Wspólnika ze Spółki Komandytowej (na zasadach przedstawionych w opisie zdarzenia przyszłego) nie będzie miał zastosowania wobec Wnioskodawcy art. 25 ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• powstania przychodu w związku z wystąpieniem ze spółki komandytowej innego wspólnika - jest prawidłowe.
• zastosowania art. 25 ustawy o podatku dochodowym w przypadku wystąpienia innego wspólnika ze spółki komandytowej - jest nieprawidłowe.
  
  

Ad. 1

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 2

Wskazać należy, że fakt iż Wnioskodawca w związku z wystąpieniem innego wspólnika ze spółki komandytowej nie uzyska przychodu, nie oznacza jednak, że w odniesieniu do Wnioskodawcy nie może znaleźć zastosowania art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten jest bowiem regulacją szczególną i znajduje zastosowanie w sytuacji, w której do zmiany poziomu opodatkowania (przerzucania dochodów z jednego podmiotu na inny) wykorzystywane są powiązania osobowe lub kapitałowe między podmiotami.

I tak - zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200) jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
   
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej "podmiotem zagranicznym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
   
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów
   

- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Stosownie do art. 25 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:

1. podmiot krajowy, z wyłączeniem Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, z wyłączeniem Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków, równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów.
   
   

Zgodnie z art. 25 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych podmiotach.

Przez pojęcie powiązań rodzinnych, o których mowa w ust. 5, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia (art. 25 ust. 6 ww. ustawy).

Cytowany art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest przepisem szczególnym i dotyczy podmiotów powiązanych osobowo lub kapitałowo. Pozostawanie w związku kapitałowym lub osobowym nie jest w jakikolwiek sposób sankcjonowane, jednak znaczenie podatkowe ma wykorzystywanie powiązań i związków do zmiany poziomu opodatkowania wbrew obowiązkowi ustawowemu. Celem tej regulacji jest zabezpieczenie interesów Skarbu Państwa przed takimi działaniami podatników, które polegają na stosowaniu we wzajemnych relacjach warunków różniących się od tych, jakie istnieją między podmiotami niepowiązanymi, po to aby osiągnąć korzystny dla siebie rezultat podatkowy. O przerzucaniu dochodu można mówić wówczas, gdy wykaże się, że podatnik miał możliwość osiągnięcia dochodu, jakiego należałoby oczekiwać. Oznacza to, że zawarte w art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych unormowania chronią interesy fiskalne wierzyciela przed erozją podstawy opodatkowania na skutek zawierania przez podmioty pozostające ze sobą w szczególnych związkach relacji, których warunki odbiegają od wolnorynkowych, tj. odbiegają od warunków, jakie ustaliłyby ze sobą podmioty niepowiązane. Przysługująca organowi podatkowemu na podstawie art. 25 ww. ustawy kompetencja do szacunkowego ustalenia dochodów podatnika stanowi odstępstwo od ogólnych zasad dotyczących ustalania podstawy opodatkowania. Jednocześnie, szczegółowy sposób i tryb oszacowania przez organy podatkowego dochodów, o których mowa w tej regulacji, został uregulowany w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 września 2009 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów osób fizycznych w drodze oszacowania oraz sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania osób fizycznych w przypadku korekty zysków podmiotów powiązanych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1176).

Z opisu sprawy wynika, że między Wnioskodawcą – osobą fizyczną oraz drugim wspólnikiem –osobą zaliczaną do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, istnieją powiązania o charakterze rodzinnym. Stąd też zawarcie umowy Spółki, oraz późniejsze wystąpienie jednego wspólnika (tu: Wspólnika Wnioskodawcy ) ma miejsce między podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 25 ust. 4 w zw. z art. 25 ust. 5 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy wskazać, że z regulacji zawartej w art. 25 ust. 1 ww. ustawy nie wynika, że określone w niej „warunki” (różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty) dotyczą tylko warunków w transakcjach zawieranych między podmiotami (podatnikami) powiązanymi. Takie „warunki” (różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty) dotyczyć więc mogą np. zawarcia umowy spółki określającej zasady rozliczenia wspólnika występującego ze spółki, jeżeli podstawą ustalenia tych warunków nie są czynniki rynkowe, lecz warunki takie zostały narzucone lub ustalone w wyniku istniejących powiązań między wspólnikami spółki.

Ponadto podkreślić należy, że użycie w art. 25 ust. 1 ww. ustawy zwrotu „w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty” świadczy o zamiarze ustawodawcy objęcia hipotezą tej normy prawnej celowego działania podmiotów powiązanych, w kierunku takiego układania stosunków gospodarczych, które zmierzałoby do uchylania się od opodatkowania.

Odnosząc powyższe do opisanego zdarzenia przyszłego należy wskazać, że nie ma przeszkód prawnych, aby wspólnicy Spółki ustalili w uchwale lub w umowie spółki odmienne zasady rozliczenia wspólnika występującego ze spółki. Nie oznacza to jednak, że w odniesieniu do Wnioskodawcy nie będzie mógł znaleźć zastosowania art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem jeżeli przyczyną zastosowanego podziału zysku nie będą obiektywne przesłanki, jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, lecz powiązania rodzinne istniejące między Wnioskodawcą a jego Wspólnikiem i w wyniku takiego działania Wnioskodawca nie wykaże dochodów, jakich można by oczekiwać, gdyby te powiązania nie istniały (na co wpływ ma ustalony sposób uczestnictwa w zysku Spółki), to jego dochody uzyskane z tytułu uczestnictwa w Spółce będą mogły zostać oszacowane na podstawie regulacji art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym do dochodów Wnioskodawcy uzyskiwanych ze Spółki będzie mógł znaleźć zastosowanie art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, regulujący możliwość szacowania dochodów podatnika, jeżeli okaże się, że przyczyną zastosowanego przez wspólników Spółki sposobu rozliczenia wspólnika występującego ze spółki były powiązania rodzinne istniejące między Wnioskodawcą a jego Wspólnikiem, a nie obiektywne przesłanki, jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, w skutek czego Wnioskodawca wykazał dochody niższe niż można by oczekiwać, gdyby powiązania te nie istniały.

Reasumując – w związku z wystąpieniem innego wspólnika ze spółki komandytowej, organ podatkowy może szacować dochody Wnioskodawcy na podstawie o przepisów art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy czym, regulacje art. 25 ust. 1 i dalsze, mogą mieć zastosowanie, o ile organ stwierdzi w toku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego, istnienie dwóch pozostałych przesłanek, tj. ustalenia lub narzucenia, w wyniku istniejących powiązań, warunków transakcji różniących się od stosowanych przez podmioty niepowiązane, oraz związanego z tym zaniżenia albo niewykazania dochodu.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.