Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.173.2018.1.AB
z 21 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 20 kwietnia 2018 r., (data wpływu w tym samym dniu za pośrednictwem platformy e-PUAP), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych w postaci powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy, jako następcy podatkowego Spółki przejmowanej, której to wierzytelność na skutek konfuzji wygaśnie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej, podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie skutków podatkowych w postaci powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy, jako następcy podatkowego Spółki przejmowanej, której to wierzytelność na skutek konfuzji wygaśnie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką akcyjną, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca jest podmiotem specjalizującym się w hodowli, tuczu indyków oraz w produkcji i sprzedaży mięsa indyczego oraz przetworów indyczych. Akcje Wnioskodawcy są notowane na Giełdzie Papierów Wartościowych w W.

W skład grupy kapitałowej Wnioskodawcy wchodzi m.in. inna spółka akcyjna (dalej: „Spółka przejmowana” lub „ED”). Wnioskodawca jest jedynym akcjonariuszem ED (posiada 100% wszystkich akcji). Na podstawie umowy współpracy produkcyjnej, ED zajmowała się produkcją części asortymentu oferowanego przez Wnioskodawcę.

W związku ze zmianą strategii działalności Wnioskodawcy, zarząd Wnioskodawcy przedstawił radzie nadzorczej Wnioskodawcy strategię działania Spółki przejmującej, która zakłada ograniczenie oferty do wybranych grup asortymentów, gwarantujących uzyskanie pozytywnej marży. Z uwagi na nie osiągniecie konsensusu co do warunków dalszej współpracy Wnioskodawca wypowiedział ED umowę współpracy produkcyjnej.

Zauważyć przy tym należy, że ED przy obecnie realizowanej skali produkcji nie wykorzystuje posiadanych mocy przetwórczych zakładu produkcyjnego. Dalsze ograniczenie produkcji wynikające z utraty zleceń od Wnioskodawcy spowoduje dalszy wzrost już dziś zbyt wysokich i niekonkurencyjnych kosztów jednostkowych.

Wobec powyższego, została podjęła decyzja o wyrażeniu zgody na zamknięcie zakładu produkcyjnego ED oraz została wydana zgoda na podjęcie działań mających na celu zakończenie produkcji w zakładzie produkcyjnym ED, w tym likwidacji zakładu pracy. Zarząd ED podjął decyzję o likwidacji zakładu pracy.

W następstwie powyższych działań, ED przestanie pełnić rolę spółki produkcyjnej. Dlatego też Wnioskodawca, po likwidacji zakładu pracy w ED, zamierza następnie dokonać połączenia ze Spółką przejmowaną w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1577 ze zm., dalej: „KSH”), poprzez przejęcie przez Wnioskodawcę (spółkę przejmującą) Spółki przejmowanej. Również na dzień połączenia Wnioskodawca będzie posiadał w Spółce przejmowanej 100% wszystkich akcji. Łączenie się przez przejęcie nastąpi przez przeniesienie całego majątku Spółki przejmowanej na Wnioskodawcę. W związku z tym, że Wnioskodawca jest jedynym akcjonariuszem Spółki przejmowanej, połączenie zostanie przeprowadzone bez podwyższania kapitału zakładowego Wnioskodawcy. W wyniku połączenia dojdzie do ustania bytu prawnego Spółki przejmowanej, której majątek zostanie przeniesiony na Spółkę przejmującą.

Na moment połączenia może wystąpić sytuacja, w której Wnioskodawca będzie dłużnikiem ED lub Wnioskodawca będzie wierzycielem Spółki przejmowanej. W takim przypadku w wyniku połączenia dojdzie do konfuzji, czyli połączenia w jednej osobie przymiotu wierzyciela i dłużnika, w związku z czym zobowiązanie albo wierzytelność Wnioskodawcy wobec ED wygaśnie.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy połączenie przez przejęcie Spółki przejmowanej będzie rodziło skutek w postaci powstania przychodu po stronie Wnioskodawcy jako następcy podatkowego Spółki przejmowanej, której to wierzytelność na skutek konfuzji wygaśnie?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód nie powstanie w związku z przejęciem praw i obowiązków podatkowych Spółki przejmowanej. Wygaśnięcie wierzytelności w wyniku konfuzji będzie bowiem neutralne podatkowo dla Spółki przejmowanej jako wierzyciela, a co za tym idzie również dla Wnioskodawcy jako jej następcy podatkowego.

W wyniku przejęcia Spółki przejmowanej przez Wnioskodawcę nastąpi wygaśnięcie wzajemnych wierzytelności i zobowiązań. Dochodzi bowiem w ten sposób do zjednoczenia (konfuzji), czyli połączenia w jednej osobie przymiotu wierzyciela i dłużnika. Zobowiązanie przestaje istnieć w razie zjednoczenia wobec zaniku istotnych elementów stosunku zobowiązaniowego. Nie ma już bowiem stron, z których każda reprezentowałaby przeciwstawne, czy choćby inne interesy (W. Czachórski, Zobowiązania. Zarys wykładu, s. 355, Warszawa 2003.).

Przepisy podatkowe nie wiążą z faktem wygaśnięcia wierzytelności w wyniku połączenia dłużnika i wierzyciela skutków w postaci powstania przychodu podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2343 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), przychodami są co do zasady wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym. W wyniku opisanej wyżej konfuzji wygasną zarówno długi, jak i odpowiadające mu wartością ekonomiczną wierzytelności. Zatem zmniejszeniu ulegną zarówno pasywa Wnioskodawcy, jak i jego aktywa (rozumiane jako suma aktywa rozpoznanych po zakończeniu procesu połączenia). Nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka powstania przychodu na gruncie ustawy o CIT, w postaci zaistnienia przysporzenia majątkowego o charakterze definitywnym. Przedmiotowe zdarzenie, tj. konfuzja nie stanowi zapłaty odsetek z tytułu pożyczki (spełnienia świadczenia), a zatem żaden przychód z tego tytułu nie powstanie. Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zaistnienia opisanego zdarzenia przyszłego, nie wystąpi po jego stronie jakiekolwiek przysporzenie stanowiące przychód podatkowy.

W analizowanej sytuacji nie znajdzie również zastosowania art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, zgodnie z którym przychodem jest wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Nie można bowiem twierdzić, że w przypadku konfuzji dochodzi do nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia, albowiem jak już wskazano, w związku z konfuzją, nie powstanie jakiekolwiek przysporzenie majątkowe dla żadnej z łączących się spółek.

W wyniku połączenia nie dojdzie również do umorzenia zobowiązania, zatem w przedmiotowym przypadku zastosowania nie może mieć również przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT, zgodnie z którym przychodem jest również wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań z tytułu zaciągniętych pożyczek, z wyjątkami, które jednak nie mają zastosowania w analizowanym przypadku.

Jak wynika z przytoczonego przepisu wartość umorzonych zobowiązań stanowi przychód. Umorzenie jest zaś konsekwencją oświadczeń stron zobowiązania. Zgodnie z art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459, ze zm.) zobowiązanie wygasa poprzez umorzenie, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Z treści tego przepisu wynika, że jest to umowa dwustronna i wymaga akceptacji dłużnika.

Natomiast w przypadku łączenia się spółek wygaśnięcie zobowiązań następuje nie w wyniku umorzenia, lecz w konsekwencji podjęcia decyzji o połączeniu dwóch spółek poprzez przejęcie.

W związku z tym, iż spółki zamierzają połączyć się poprzez przejęcie ED przez Wnioskodawcę, wymagalność wierzytelności w momencie połączenia nie nastąpi, ponieważ Wnioskodawca (jako spółka przejmująca) zostanie sukcesorem generalnym spółki przejmowanej. Wniosek taki wynika z przepisów KSH, regulujących tryb i zasady łączenia spółek.

Zgodnie z jego przepisami przy łączeniu spółek poprzez przejęcie, następuje przeniesienie majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą. Spółkę, która kontynuuje działalność, uznaje się za sukcesora uniwersalnego. Założeniem sukcesji uniwersalnej wyrażonej w art. 494 w zw. z art. 5161 KSH jest to, iż na spółkę przejmującą przechodzą wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej.

Zasadę sukcesji generalnej reguluje również art. 93 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z art. 93 § 1 Ordynacji podatkowej tego przepisu osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się: osób prawnych, osobowych spółek handlowych, osobowych i kapitałowych spółek handlowych - wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych),
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

W wyniku połączenia spółek dojdzie więc do połączenia w jednej osobie wierzyciela i dłużnika. Oznacza to zaś, że wzajemne prawa i obowiązki ulegną wygaśnięciu. Wygaśnięcie zobowiązania w wyniku połączenia wierzyciela i dłużnika nie będzie skutkowało powstaniem po połączeniu po stronie Spółki przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Podsumowując, przychód nie powstanie w związku z przejęciem praw i obowiązków podatkowych Spółki przejmowanej. Wygaśnięcie wierzytelności w wyniku konfuzji będzie bowiem neutralne podatkowo dla Spółki przejmowanej jako wierzyciela, a co za tym idzie również dla Spółki przejmującej jako jej następcy podatkowego.

Powyższe stanowisko potwierdzają również organy podatkowe. Przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 12 marca 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-3.4010.21.2018.l.KK:
  „wygaśnięcie Zobowiązań z tyt. Pożyczek Spółki Przejmowanej wobec Spółki Przejmującej na skutek konfuzji, do której dojdzie w wyniku planowanego połączenia Wnioskodawcy ze Spółką Przejmującą na gruncie przepisów Ustawy o CIT nie spowoduje powstania przychodu podatkowego u Wnioskodawcy.”
  
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 26 stycznia 2018 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.193.2017.l.SG:
  „W przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka powstania przychodu na gruncie ustawy o CIT, w postaci zaistnienia przysporzenia majątkowego o charakterze definitywnym. Przedmiotowe zdarzenie, tj. konfuzja nie stanowi zapłaty (spełnienia świadczenia), a zatem nie powstanie jakiekolwiek przysporzenie majątkowe dla żadnej z łączących się spółek. Zatem, zaistnienie konfuzji zobowiązań, o których mowa we wniosku na skutek połączenia Spółki Przejmującej i Spółki Przejmowanej, będzie czynnością neutralną podatkowo dla Spółki Przejmującej na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”
  
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 22 stycznia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.344.2017.l.JP:
  „W efekcie konfuzji zobowiązań z tytułu pożyczek na skutek połączenia spółek, nie dojdzie do powstania w Spółce przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wygaśnięcie tych zobowiązań w wyniku konfuzji będzie dla niej neutralne podatkowo.”
  
• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 26 kwietnia 2017 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.2.2017.1.PB:
  „Odnosząc powyższe do sytuacji Spółek, zbieg w ramach jednego podmiotu, tj. w Spółce Przejmującej obowiązków i praw dotyczących odrębnych stron stosunku zobowiązaniowego, czyli dłużnika i wierzyciela, a w rezultacie połączenie wierzytelności i odpowiadającego jej zobowiązania spowoduje wygaśnięcie stosunku prawnego wynikającego ze Zobowiązań Spółek, w ramach którego wierzytelność i zobowiązanie dotychczas funkcjonowały. Ponieważ do wygaśnięcia Zobowiązań Spółek dojdzie z mocy samego prawa, to nie można w tym przypadku mówić o umorzeniu zobowiązania, które jest kwalifikowane jako przychód, ani też o powstaniu przychodu z tytułu nieodpłatnych czy też częściowo odpłatnych świadczeń. Jeżeli zatem konfuzją nie stanowi umorzenia zobowiązania, ani nie powoduje innego rodzaju przysporzenia majątkowego po stronie podatnika, którym po połączeniu będzie Spółka Przejmująca, to należy stwierdzić, że nie powstanie z jej tytułu przychód podlegający opodatkowaniu na gruncie Ustawy o CIT. W związku z powyższym, połączenie Spółek Przejmowanych ze Spółką Przejmującą, nie spowoduje powstania przychodu podatkowego. Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wygaśnięcie Zobowiązań Spółek na skutek konfuzji, do której dojdzie w wyniku planowanego połączenia Spółek Przejmowanych ze Spółką Przejmującą nie spowoduje powstania przychodu podatkowego na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”
  
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 16 grudnia 2016 r., Znak: 1462-IPPB3.4510.1009.2016.l.EŻ:
  „Wygaśnięcie zobowiązania w drodze konfuzji nie zostało bezpośrednio wymienione w przepisach Ustawy o CIT jako skutkujące powstaniem przychodu. Jednocześnie, zaistnienie tego zdarzenia prawnego nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego przez podatnika, z otrzymaniem przez niego realnych, określonych wartości w sensie ekonomicznym. Wobec powyższego, nie można stwierdzić, że zdarzenie to skutkuje dla niego powstaniem przychodu.
  W szczególności, wygaśnięcie zobowiązania w drodze konfuzji, do której dochodzi w następstwie połączenia spółek, nie stanowi umorzenia zobowiązania, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) Ustawy o CIT i tym samym nie rodzi ono przychodu podatkowego w oparciu o tę podstawę prawną.
  Zdaniem Spółki, umorzeniem zobowiązania na gruncie Ustawy o CIT jest zwolnienie dłużnika z obowiązku jego wykonania, tj. zwolnienie go z długu.”
  
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 23 czerwca 2016 r., Znak: IPPB6/4510-313/16-2/AP:
  „Przepisy ustawy o pdop nie odnoszą się wprost do instytucji konfuzji, dlatego też wygaśnięcie wzajemnych wierzytelności/zobowiązań z tytułu umowy pożyczki, z tytułu umowy licencyjnej oraz innych ewentualnych wzajemnych zobowiązań łączących się Spółek, które nastąpi na skutek połączenia Wnioskodawcy i Spółki Przejmowanej nie będzie skutkowało powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawcy.”
  
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 18 maja 2016 r., Znak: IPPB3/4510-385/16-2/AG:
  „Konfuzja w wyniku połączenia transgranicznego nie może również zostać zakwalifikowana jako przychód z tytułu umorzenia zobowiązań, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 updop. Zgodnie z tym przepisem, przychodem podatkowym jest m.in. wartość umorzonych lub przedawnionych zobowiązań. Z uwagi na to, że ustawodawca nie zdefiniował w ustawie podatkowej pojęcia umorzenia należy posłużyć się definicją tego słowa zawartą w Słowniku Języka Polskiego. Według Słownika Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN „umorzyć” to m.in. „zrezygnować całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych”, czyli „umorzenie” oznacza zmniejszenie lub zlikwidowanie zobowiązania pieniężnego poprzez uzyskanie zrzeczenia się należności przez wierzyciela. Skutkiem umorzenia jest zatem zmniejszenie lub zlikwidowanie w całości lub w części zobowiązania dłużnika w stosunku do wierzyciela, za jego zgodą, co prowadzi do wygaśnięcia zobowiązania.
  
  
  

W przedmiotowym przypadku dojdzie natomiast do wygaśnięcia zobowiązań nie w wyniku ich umorzenia, lecz w konsekwencji połączenia transgranicznego dwóch banków. Brak jest zatem podstaw do zastosowania w przedmiotowej sprawie przepisu art. 12 ust. 1 pkt 3 updop.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, połączenie transgraniczne nie spowoduje powstania przychodu (dochodu) podatkowego po stronie Banku Przejmowanego (spółki przejmowanej).”

• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 13 maja 2016 r., Znak: IBPB-l-2/4510-359/16/AnK:

„wygaśnięcie zobowiązania w drodze konfuzji nie zostało zatem wymienione w przepisach Ustawy CIT, jako skutkujące powstaniem przychodu. Jednocześnie, zaistnienie tego zdarzenia prawnego nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego przez podatnika, z otrzymaniem przez niego realnych, określonych wartości w sensie ekonomicznym. Wobec powyższego, nie można stwierdzić, że zdarzenie to skutkuje dla niego powstaniem przychodu.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Nadmienić przy tym należy, że w zakresie dotyczącym pytań oznaczonych we wniosku Nr 1, 3 i 4 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.