Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.216.2018.1.GG
z 30 maja 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2018 r. (data wpływu 10 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu zakupionego od leasingodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu zakupionego od leasingodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w oparciu o wpis do CEiDG, w ramach której zawarł umowę leasingu operacyjnego z innym przedsiębiorcą (leasingodawcą). Przedmiotem ww. umowy leasingu był samochód osobowy, który na podstawie tej umowy był użytkowany do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Na dzień składania wniosku okres umowy leasingu jeszcze nie upłynął. Po zakończeniu umowy Wnioskodawca zamierza wykupić samochód będący przedmiotem leasingu. Umowa sprzedaży zostanie zawarta pomiędzy podmiotem będącym leasingodawcą a Wnioskodawcą.

Na fakturze potwierdzającej transakcję sprzedaży jako nabywca wskazany zostanie Wnioskodawca, który zakupi przedmiotowy samochód do majątku prywatnego, w celu jego wykorzystywania w celach osobistych niezwiązanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. W przyszłości Wnioskodawca dopuszcza możliwość sprzedaży wyżej opisanego składnika majątku – jednak nie wcześniej niż przed upływem połowy roku od dnia jego nabycia od leasingodawcy (licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w stosunku do Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku ze sprzedażą samochodu w przypadku gdy Wnioskodawca zakupi od leasingodawcy do majątku prywatnego i do użytku w celach niezwiązanych z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, pojazd, który wcześniej był użytkowany w ramach umowy leasingu, zawartej pomiędzy leasingodawcą a użytkownikiem (Wnioskodawcą prowadzącym działalność gospodarczą), a następnie dokona jego zbycia poprzez sprzedaż przed upływem 6 lat od daty zaprzestania ich użytkowania jako przedmiot leasingu w działalności gospodarczej, ale po upływie 6 miesięcy od daty ich nabycia od leasingodawcy (licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie) ?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż samochodu, który uprzednio został zakupiony od leasingodawcy do majątku prywatnego i do użytku w celach niezwiązanych z prowadzoną przez Niego działalnością gospodarczą, a który wcześniej był użytkowany w ramach umowy leasingu, zawartej pomiędzy leasingodawcą a użytkownikiem (Panem …. prowadzącym działalność gospodarczą), nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli zostanie dokonana po upływie 6 miesięcy od daty ich nabycia od leasingodawcy (licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie). Obowiązek podatkowy nie wystąpi również jeżeli wyżej opisana sprzedaż zostanie dokonana przed upływem 6 lat od daty zaprzestania użytkowania samochodu, jako przedmiot leasingu w działalności gospodarczej. Zgodnie z zasadą swobody zawierania umów, o której mowa w art. 353 indeks 1 Kodeksu cywilnego, „Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego”.

Wobec powyższego brak jest jakichkolwiek przeciwskazań aby podmiot będący leasingodawcą dokonał sprzedaży samochodu, który wcześniej był przedmiotem umowy leasingu zawartej z przedsiębiorcą – na rzecz osoby prywatnej nie prowadzącej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy również ma On w tym zakresie pełną swobodę i może zdecydować czy dokonuje zakupu pojazdu w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, czy też prywatnie, poza majątkiem firmy. W drugim przypadku samochód nigdy nie wejdzie w skład majątku firmy, a jego późniejsza sprzedaż przez Niego nie będzie zaliczana do sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Z tych powodów nie wystąpi obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży w ramach działalności gospodarczej. Jeśli natomiast sprzedaż samochodu przez Niego nastąpi po upływie 6 miesięcy od jego zakupu od leasingodawcy, (licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie), to nie wystąpi również obowiązek podatkowy z tytułu odpłatnego zbycia składników majątku prywatnego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), co do zasady, dotyczą opodatkowania wszelkich dochodów osób fizycznych. Zgodnie bowiem z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 tej ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 ww. ustawy, zawiera katalog źródeł przychodów, z których dochody podlegają opodatkowaniu według zasad określonych dla danego źródła przychodów. Jednym z tych źródeł przychodów, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Jeżeli rzecz ruchoma stanowi składnik majątku wymieniony w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, to przychód ze sprzedaży tej rzeczy będzie zaliczony do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, czyli do przychodów z działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy – przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zatem, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z kolei, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Przepis art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy stanowi, że przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w oparciu o wpis do CEiDG, w ramach której zawarł umowę leasingu operacyjnego z innym przedsiębiorcą (leasingodawcą). Przedmiotem ww. umowy leasingu był samochód osobowy, który na podstawie tej umowy był użytkowany do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Na dzień składania niniejszego wniosku okres umowy leasingu jeszcze nie upłynął. Po zakończeniu umowy Wnioskodawca zamierza wykupić samochód będący przedmiotem leasingu. Umowa sprzedaży zostanie zawarta pomiędzy podmiotem będącym leasingodawcą a Wnioskodawcą. Na fakturze potwierdzającej transakcję sprzedaży jako nabywca wskazany zostanie Wnioskodawca, który zakupi przedmiotowy samochód do majątku prywatnego, w celu jego wykorzystywania w celach osobistych niezwiązanych z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. W przyszłości Wnioskodawca dopuszcza możliwość sprzedaży wyżej opisanego składnika majątku – jednak nie wcześniej niż przed upływem połowy roku od dnia jego nabycia od leasingodawcy (licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie).

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że jeżeli samochód osobowy nabyty przez Wnioskodawcę po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego przeznaczony zostanie wyłącznie na cele prywatne i nie zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej działalności gospodarczej (pomimo wcześniejszego wykorzystywania go na potrzeby tej działalności do czasu zakończenia umowy leasingu), to jego odpłatne zbycie nie będzie generować przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, przychody z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z zastrzeżeniem ust. 3), podlegają opodatkowaniu jako przychody z działalności gospodarczej, nawet jeżeli składniki te przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Oznacza to, że przychód ze sprzedaży przedmiotowego samochodu Wnioskodawca zobowiązany będzie kwalifikować do źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) przywołanej ustawy, czyli do przychodów z odpłatnego zbycia rzeczy. W takiej sytuacji, obowiązek podatkowy nie powstanie, jeśli zbycie przedmiotowego samochodu nastąpi po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie (wykup przedmiotu leasingu). Natomiast, jeżeli odpłatne zbycie ww. samochodu nastąpi przed upływem ww. terminu, to przychód uzyskany z tej sprzedaży będzie stanowił przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu na zasadach właściwych dla tego źródła przychodów.

Reasumując, w sytuacji gdy Wnioskodawca zakupi samochód od leasingodawcy do majątku prywatnego i do użytku w celach niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, który wcześniej był użytkowany w ramach umowy leasingu, zawartej pomiędzy leasingodawcą a użytkownikiem (Wnioskodawcą prowadzącym działalność gospodarczą), a następnie dokona jego odpłatnego zbycia poprzez sprzedaż przed upływem 6 lat od daty zaprzestania jego użytkowania jako przedmiot leasingu w działalności gospodarczej, ale po upływie 6 miesięcy od daty jego nabycia od leasingodawcy (licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie), to po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Nadmienia się przy tym, że interpretacja podatkowa wywołuje wyłącznie skutki w sferze podatkowej, a nie żadnej innej. Zgodnie z przepisami, Organ podatkowy jest przy tym związany treścią wniosku; nie ma uprawnień, ani nawet możliwości badania prawdziwości faktów, czy stwierdzeń, podawanych przez Wnioskodawcę. Formułując odpowiedź Organ podatkowy opiera się wyłącznie na przepisach prawa oraz przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, w związku z tym nie sprawdza legalnych aspektów działalności Wnioskodawcy. Uzyskanie interpretacji podatkowej nie rozstrzyga więc o legalności danej działalności.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), przepisów art. 14k - 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.