Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.149.2018.1.MK
z 5 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2018 r. (data wpływu 9 marca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 maja 2018 r. (data wpływu 22 maja 2018 r.) na wezwanie znak: 0114-KDIP3-2.4011.149.20178.1.MG z dnia 11 maja 2018 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą wynagrodzenia pracownikom w postaci jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego w ramach przyjętej przez Wnioskodawcę Polityki Wynagradzania Osób Mających Wpływ na Profil Ryzyka oraz Członków Zarządu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wypłatą wynagrodzenia pracownikom w postaci jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego w ramach przyjętej przez Wnioskodawcę Polityki Wynagradzania Osób Mających Wpływ na Profil Ryzyka oraz Członków Zarządu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. (dalej Wnioskodawca lub Towarzystwo) jest podmiotem zarządzającym funduszami inwestycyjnymi na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz.U. z 2014, poz. 157, z późn. zm.). Towarzystwo zobligowane jest do zmiany systemu premiowego co wynika z Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2016 r. w sprawie szczegółowych wymagań jakim powinna odpowiadać polityka wynagrodzeń w towarzystwie funduszy inwestycyjnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1487) (dalej „Rozporządzenie”).

Na podstawie Rozporządzenia powstała i została przyjęta w Towarzystwie „Polityka Wynagradzania Osób Mających Wpływ na Profil Ryzyka oraz Członków Zarządu” (dalej „Polityka”). Obowiązek przyjęcia polityki przez Towarzystwo wynika z § 2 Rozporządzenia.

Zgodnie z przyjętymi w Polityce zasadami wynagrodzenie dzieli się na:

1. wynagrodzenie stałe
   
2. wynagrodzenia zmienne.
   
   

Ad. 1 Wynagrodzenie stałe

Wynagrodzenie stałe pracowników nie jest powiązane i uzależnione od wyników osiąganych przez Towarzystwo i zarządzanych przez niego funduszy (wynagrodzenie stałe nie jest przedmiotem zapytania niniejszego wniosku).

Ad. 2 Wynagrodzenie zmienne

Wynagrodzenie zmienne uzależnione zostało w Rozporządzeniu od wyników Towarzystwa i zarządzanych przez niego funduszy. Podstawą wynagrodzenia zmiennego będzie ocena wyników osiągniętych przez daną osobę i daną jednostkę organizacyjną w odniesieniu do ogólnych wyników Towarzystwa. Przy ocenie indywidualnych wyników osiągniętych przez daną osobę brane będą pod uwagę kryteria finansowe i niefinansowe. Podstawą określenia wyników będą dane z co najmniej dwóch ostatnich lat obrotowych, a w przypadku osób zatrudnionych krócej niż dwa lata - dane od momentu nawiązania zatrudnienia.

Wynagrodzenie zmienne uzależnione od wyników jest przyznawane i wypłacane, gdy ich przyznanie lub wypłacenie nie ogranicza zdolności Towarzystwa do zwiększania jego kapitałów własnych, nie wpływa na ich stabilność, nie zagrozi ciągłości lub stabilności prowadzenia przez Towarzystwo działalności oraz gdy jest uzasadnione wynikami Towarzystwa lub wynikami funduszu zarządzanego przez Towarzystwo, efektami pracy jednostki organizacyjnej, w której osoba była zatrudniona, oraz efektami pracy tej osoby. Wysokość Wynagrodzenia zmiennego uzależnionego od wyników będzie zmniejszona, a wypłata tego wynagrodzenia zawieszona, gdy niepodjęcie takich działań mogłoby negatywnie wpłynąć na możliwość wykonywania wymagalnych zobowiązań pieniężnych przez Towarzystwo lub wyniki funduszu zarządzanego przez Towarzystwo nie spełniają kryteriów określonych w Polityce lub celach postawionych danej osobie.

Polityką wynagradzania w Towarzystwie objęci zostali pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, których zadania i zakres odpowiedzialności mają wpływ na profil ryzyka prowadzonej przez Towarzystwo działalności. W szczególności są to osoby podejmujące decyzje inwestycyjne dotyczące portfela inwestycyjnego funduszu, zarządzania ryzykiem, zgodności z przepisami oraz inne osoby, do których zadań należą czynności istotnie wpływające na profil ryzyka Towarzystwa lub zarządzanych funduszy w tym również członkowie zarządu. Do wspomnianej grupy pracowników, należą zarówno analitycy akcji, zarządzający funduszami, członkowie zarządu Towarzystwa, osoby odpowiedzialne za kontrolę ryzyka inwestycyjnego czy nadzór oraz zapewnienie zgodności z przepisami (określani dalej jako Pracownicy).

Wynagrodzenie zmienne wypłacone w formie jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych, tytułów uczestnictwa funduszy zagranicznych lub praw uczestnictwa unijnych Y zarządzanych przez Towarzystwo, podlega okresowi wstrzymania. Minimalny okres wstrzymania jest dostosowany do długoterminowej strategii działalności Towarzystwa lub celów i polityki inwestycyjnej funduszu, którego tytuły uczestnictwa są przyznawane jako wynagrodzenie zmienne i wynosi pół roku.

W celu realizacji przepisów dotyczących okresu wstrzymania, Towarzystwo zawiera z Pracownikami umowę określającą obowiązek nie przedstawiania do odkupienia jednostek uczestnictwa lub nie zbywania lub nie przedstawiania do wykupu certyfikatów inwestycyjnych, tytułów uczestnictwa funduszy zagranicznych lub praw uczestnictwa w unijnych Y w okresie wstrzymania.

Zgodnie z przyjętymi w Polityce zasadami wynagrodzenie zmienne za dany okres oceny przyznawane jest po rozliczeniu celów w formie:

• wynagrodzenia zmiennego nieodroczonego - w wysokości nie wyższej niż 60% wynagrodzenia zmiennego (płatnego w pierwszym roku po okresie oceny),
  

• wynagrodzenia zmiennego odroczonego - w wysokości co najmniej 40% wynagrodzenia zmiennego (płatnego w równych ratach w kolejnych trzech latach po pierwszym roku po okresie oceny). W przypadku negatywnej oceny pracownika wynagrodzenie zmienne odroczone może zostać zmniejszone, aż do całkowitego pozbawienia.
  
  

Wynagrodzenie zmienne nieodroczone i odroczone przyznawane jest co do zasady w równych częściach, tj. 50% w formie gotówkowej oraz 50% w formie jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych, tytułów uczestnictwa funduszy zagranicznych. W przypadku pracowników Towarzystwa wynagrodzenie wypłacane będzie w postaci jednostek uczestnictwa X FIO Subfunduszu L. Zgodnie z zapisami Polityki wskaźnik % podziału wypłaty wynagrodzenia na część gotówkową oraz w formie jednostek uczestnictwa może ulec w przyszłości zmianie, przy czym minimalny wskaźnik % dla wypłat w postaci jednostek uczestnictwa będzie wynosił 50%. Wynagrodzenie wypłacane w postaci gotówki nie jest przedmiotem zapytania niniejszego wniosku.

Wynagrodzenie w postaci instrumentów finansowych będzie wypłacane przez agenta transferowego - wyspecjalizowany podmiot zajmujący się obsługą funduszy inwestycyjnych, który będzie prowadził imienne rejestry uczestników, na których będą przechowywane jednostki uczestnictwa X FIO Subfunduszu L. z uwzględnieniem okresów wstrzymania i odroczenia. Po odblokowaniu jednostek przez agenta transferowego Pracownicy będą mieli prawo swobodnego dysponowania środkami.

Odraczalna część wynagrodzenia zmiennego może zostać obniżona aż do całkowitego pozbawienia przez przełożonego dokonującego oceny Pracowników w przypadku:

1. znacznego pogorszenia wyników Towarzystwa, w tym powstania straty bilansowej lub zagrożenia powstania straty bilansowej,
2. ustalenia, że nastąpiła znacząca negatywna zmiana w kapitale własnym Towarzystwa,
3. dopuszczenie się Pracowników do: naruszenia obowiązków pracowniczych lub uchybienia przestrzeganiu prawa i regulacji wewnętrznych lub nieprawidłowego wykonania wyznaczonych zadań służbowych lub naruszenia zasad współżycia społecznego.
   
   

Zatwierdzenia wypłaty wynagrodzenia zmiennego dokonuje rada nadzorcza w odniesieniu do członków zarządu oraz członkowie zarządu w odniesieniu do pozostałych Pracowników.

Wnioskujący rozważa uznanie wynagrodzenia zmiennego wypłacanego w postaci jednostek uczestnictwa Pracownikom za przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o pdof, który podlega opodatkowaniu przy zastosowaniu 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30a ust. 1 ww. ustawy.

Ponieważ złożony wniosek zawierał braki formalne, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 11 maja 2018 r. Nr znak: 0114-KDIP3-2.4011.149.2018.1.MG wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez:

1. Czy przedmiotem zapytania jest określenie skutków podatkowych przyznania pracownikowi wynagrodzenia w formie jednostek uczestnictwa ( tj. skutki podatkowe występujące na moment wypłaty wynagrodzenia w formie jednostek uczestnictwa?
2. Czy też określenie skutków podatkowych późniejszego umorzenia takich jednostek?
   
   

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie (data nadania 17 maja 2018 r.). W kwestii doprecyzowania wyjaśniono, że:

W odpowiedzi na wezwanie z dn. 11 maja 2018r (data wpływu 15 maja) Wnioskodawca poinformował, że chodzi o rozpoznanie skutków podatkowych na moment umorzenia jednostek.

Wnioskodawca wskazał, że na moment wypłaty wynagrodzenia w formie jednostek uczestnictwa pracownik nie ma możliwości swobodnego dysponowania nim. Zaznaczył, że tak jak przedstawił we wniosku o interpretacji przyznane wynagrodzenie zmienne podlega okresowi odroczenia i wstrzymania, co wynika z przepisów Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2016r w sprawie szczegółowych wymagań jakim powinna odpowiadać polityka wynagrodzeń w towarzystwie funduszy inwestycyjnych. Po tych okresach pracownicy będą mogli swobodnie dysponować wynagrodzeniem i wystąpić w terminie dogodnym dla nich z wnioskiem o umorzenie jednostek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie wypłacone w postaci jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego (X FIO Subfundusz L.) winno być rozliczone w ramach kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 10 ust. 4 ustawy o pdof i opodatkowane 19% stawką przewidzianą w art. 30a ust. 1 ustawy o pdof?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów art. 17 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 10 ust. 4 ustawy o pdof uzyskany przychód z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa winien zostać uznany za przychód z kapitałów pieniężnych i podlegać opodatkowaniu przy zastosowaniu 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy o pdof.

Uzasadnienie własnego stanowiska

Na wstępie należy wskazać, że Towarzystwo otrzymało interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej sygn. 0114-KDIP3-2.4011.174.2017.2.MM wydaną 10 października 2017 r, w której organ potwierdził, że wynagrodzenie wypłacone Pracownikom w postaci jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego winno być rozliczone w ramach kapitałów pieniężnych w rozumieniu artykułu 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o pdof i opodatkowane 19% stawką przewidzianą w art. 30a ust. 1 ustawy o pdof. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o pdof jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c ustawy o pdof. Rodzaje przychodów zakwalifikowanych do tzw. przychodów z kapitałów pieniężnych wymienione są w art. 17 ustawy o pdof. W katalogu wśród wymienionych rodzajów przychodów wskazane są przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, jest to art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o pdof. W świetle tego przepisu za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. lc. Art. 17 ust. 1 c ustawy o pdof odnosi się do sytuacji zamiany jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego, dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. W przypadku takowej zamiany nie powstaje przychód podlegający opodatkowaniu.

1 stycznia 2018 r do ustawy o pdof wprowadzony został artykuł w myśl którego przychody z realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (określana dalej jako ustawa o oif), lub z pochodnych instrumentów finansowych, uzyskane w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, są zaliczane do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane.

Przepis wskazuje, że uzyskane przychody z papierów wartościowych wskazanych w art. 3 pkt l lit. b ustawy o oif jak i z pochodnych instrumentów finansowych są opodatkowane w ramach źródła z którego zostały uzyskane np.: jeżeli uzyskane zostały w ramach stosunku pracy winny być opodatkowane jako przychody ze stosunku pracy i im podobne.

Ustawa pdof odsyła do definicji papierów wartościowych do ustawy o oif i wskazuje, że opodatkowanie w ramach danego źródła przychodów ma zastosowanie wyłącznie do papierów wartościowych zdefiniowanych w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy o oif oraz do pochodnych instrumentów finansowych.

Definicja pochodnych instrumentów finansowych zamieszczona jest w art. 5a pkt 13 ustawy o pdof (słowniczku). Według definicji przez pochodne instrumenty finansowe należy rozumieć instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Z powyższego wynika, że w myśl przepisów ustawy o pdof tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumenty rynku pieniężnego nie są kwalifikowane jako pochodne instrumenty finansowe. Tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania nie są także papierami wartościowymi, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy o oif.

Definicja tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania obejmuje jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych i zamieszczona jest w art. 3 pkt 3 ustawy o oif.

Zatem tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania nadal podlegają opodatkowaniu jako przychody z kapitałów pieniężnych i nie ma do nich zastosowania art. 10 ust. 4 ustawy o pdof.

Wnioskodawca wskazuje, że część wynagrodzenia zmiennego Pracowników wypłacana jest w formie jednostek uczestnictwa otwartego funduszu inwestycyjnego (X FIO Subfundusz L.). Przychody uzyskane w ramach funduszu inwestycyjnego dla jego uczestników opodatkowane są zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o pdof stawka zryczałtowanego podatku dochodowego wynosi 19 % uzyskanego dochodu. Dochodu tego nie pomniejsza się o straty z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, oraz nie łączy się z dochodami opodatkowanymi wg. skali podatkowej.

Rozporządzenie Ministra Finansów wymusiło na towarzystwach funduszy inwestycyjnych zmiany zasad wynagradzania pracowników, którzy odgrywają kluczową rolę przy decyzjach inwestycyjnych towarzystw i zarządzanych przez nie funduszy. Wnioskodawca jest jednym z towarzystw funduszy inwestycyjnych, który zarządza funduszami w tym funduszem X FIO Subfundusz L.. Zasady utworzenia i działania w/w funduszu reguluje ustawa o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. Organem reprezentującym i zarządzającym funduszem jest Wnioskodawca, który dla wybranej grupy Pracowników będzie dokonywał wypłaty wynagrodzenia w postaci jednostek uczestnictwa.

Rozliczenie zryczałtowanego podatku z tytułu dochodów uzyskanych w funduszach kapitałowych następuje za pośrednictwem płatnika w myśl przepisów art. 41 ust. 4 ustawy o pdof. Płatnikiem jest fundusz zarządzany przez Wnioskodawcę, który samodzielnie lub za pośrednictwem wyspecjalizowanego podmiotu jakim jest agent transferowy dokonuje rozliczenia zryczałtowanego podatku dochodowego. Co do zasady płatnik pomniejsza wypłatę z tytułu wykupu certyfikatów inwestycyjnych lub umorzenia jednostek uczestnictwa. Zryczałtowany podatek ustalany jest od dochodu, stanowiącego różnicę między osiągniętym przychodem a poniesionymi kosztami uzyskania przychodów. Zgodnie z ogólną definicją zawartą w art. 22 ust. 1 ustawy pdof za koszty uzyskania przychodów uznaje się wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyłączeniem wydatków wprost wskazanych w ustawie o pdof jako niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Podstawową grupą kosztów podatkowych są, w oparciu o treść art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o pdof, wydatki faktycznie poniesione na nabycie jednostek uczestnictwa. W niniejszym przypadku jednostki uczestnictwa nie są nabywane przez Pracowników (nie ma fizycznego wydatkowania środków pieniężnych na zakup jednostek). Towarzystwo ponosi koszt nabycia jednostek, które stanowią element wynagrodzenia zmiennego wypłaconego Pracownikom. Powyższe skutkuje brakiem rozpoznania kosztów podatkowych w momencie umorzenia jednostek uczestnictwa u Pracowników gdzie podstawą opodatkowania będzie wypracowany zysk wraz z kwotą wypłaconego wynagrodzenia.

Z przedstawionej powyżej argumentacji i przepisów prawa podatkowego wynika wprost, że przychód przyznany w postaci jednostek uczestnictwa podlega opodatkowaniu w formie zryczałtowanego podatku dochodowego jako przychód z kapitałów pieniężnych. Wprowadzony do ustawy o pdof art. 10 ust. 4 nie ma zastosowania do przychodów wypłaconych w formie jednostek uczestnictwa. Uzyskany przez Pracowników przychód jest kwalifikowany jako przychód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.

Pojęcie funduszy kapitałowych zdefiniowano w art. 5a pkt 14 ww. ustawy. W ramach definicji ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych oznacza to: fundusze inwestycyjne, fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. z 2004 r. nr 146, poz. 1546 ze zm.), ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że przepisy na które powoływał się w wydanej 10 października 2017 r interpretacji sygn. 0114-KDIP3-2.4011.174.2017.2.MM nie uległy zmianie od 1 stycznia 2018 r. Nowelizacja wprowadziła w życie dodatkowe wymagania dla opodatkowania dochodów z realizacji papierów wartościowych nabytych w ramach stosunku pracy oraz nowe zasady opodatkowania dla pochodnych instrumentów finansowych. Należy jednak zwrócić uwagę, że obecny jak i były wniosek Towarzystwa odnosi się do wynagrodzenia wypłacanego w postaci jednostek uczestnictwa, które nie są w myśl przepisów ustawy o pdof traktowane jako pochodne instrumenty finansowe. Wypłata wynagrodzenia Pracownikom w formie jednostek uczestnictwa narzucona jest Wnioskodawcy regulacjami powszechnie obowiązującego prawa, tj. Rozporządzenia Ministra Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednocześnie, stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

W myśl art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub z pochodnych instrumentów finansowych, uzyskane w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, są zaliczane do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane.

Ww. przepis wskazuje, że uzyskane przychody z papierów wartościowych wskazanych w art. 3 pkt l lit. b ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, jak i z pochodnych instrumentów finansowych są opodatkowane w ramach źródła, z którego zostały uzyskane np.: jeżeli uzyskane zostały w ramach stosunku pracy winny być opodatkowane jako przychody ze stosunku pracy i im podobne.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych odsyła do definicji papierów wartościowych do ustawy o obrocie instrumentami finansowymi i wskazuje, że opodatkowanie w ramach danego źródła przychodów ma zastosowanie wyłącznie do papierów wartościowych zdefiniowanych w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy o obrocie instrumentami finansowymi oraz do pochodnych instrumentów finansowych.

Definicja pochodnych instrumentów finansowych zamieszczona jest w art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według definicji przez pochodne instrumenty finansowe należy rozumieć instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Z powyższego wynika, że w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumenty rynku pieniężnego nie są kwalifikowane jako pochodne instrumenty finansowe. Tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania nie są także papierami wartościowymi, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Definicja tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania obejmuje jednostki uczestnictwa funduszy inwestycyjnych i zamieszczona jest w art. 3 pkt 3 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Z powyższego wynika, że tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania nadal podlegają opodatkowaniu jako przychody z kapitałów pieniężnych i nie ma do nich zastosowania art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są m.in. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)–c).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, za przychody z kapitałów pieniężnych, uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Stosownie do postanowień art. 5a pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o funduszach kapitałowych – oznacza to fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych.

Z wyżej przywołanych uregulowań prawnych oraz analizy wniosku wynika, że w następstwie przyznania osobom uprawnionym jednostek uczestnictwa funduszu inwestycyjnego w ramach przyjętej Polityki Wynagradzania Osób Mających Wpływ na Profil Ryzyka oraz Członków Zarządu, osoby te uzyskują przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w ww. art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 30a ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Wskazanego wyżej dochodu nie pomniejsza się o straty z tytułu udziału w funduszach kapitałowych oraz inne straty z kapitałów pieniężnych i praw majątkowych, poniesione w roku podatkowym oraz w latach poprzednich (art. 30a ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 30a ust. 7 ww. ustawy, dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (tj. opodatkowanymi na zasadach ogólnych według skali podatkowej).

Zgodnie z generalną zasadą ustalania kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e. Zastrzeżenie powyższe stanowi, że przepisu ust. 1 pkt 38 zdanie po średniku nie stosuje się przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne, wypłata wynagrodzenia Pracownikom z tytułu umorzenia jednostek uczestnictwa podlegać będzie opodatkowaniu zryczałtowaną 19% stawką podatku dochodowego przewidzianą w art. 30a ust. 1 ww. ustawy, jako przychód z kapitałów pieniężnych o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ wprowadzony do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 10 ust. 4 nie znajduje zastosowania do przychodów wypłaconych w formie jednostek uczestnictwa.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach – (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z poźn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy)

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.