Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.118.2018.1.BK
z 8 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2018 r. (data wpływu 9 marca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi rehabilitacyjnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną, wobec której niepełnosprawność orzekł Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności. Lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że Wnioskodawca jest osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji. Niepełnosprawność została orzeczona z powodu upośledzenia narządów ruchu /symbol niepełnosprawności 05-R/, wynikającego z bardzo dużych zmian zwyrodnieniowych stawów biodrowych i kolanowych oraz nieudanej operacji stawu biodrowego. Na skutek choroby Wnioskodawca z trudem porusza się o kulach. Łazienka znajdująca się w zajmowanym przez niego mieszkaniu wyposażona jest w wannę, z której z powodu choroby nie może korzystać. Dlatego też, Wnioskodawca chce przystosować pomieszczenie łazienki dla potrzeb własnych zaspokajających niezbędny standard życia. Taka zmiana wymaga: zastąpienia wanny kabiną natryskową, wymiany obecnego stalowego grzejnika c.o. z lat 70-tych, którego stan i obecna lokalizacja uniemożliwia montaż kabiny natryskowej, wymiany umywalki, ułożenia na ścianach pomieszczenia glazury oraz płytek antypoślizgowych na podłodze. Niezbędne będą również roboty budowlane, tj. przebudowa instalacji wod.-kan., c.o. i elektrycznej oraz montaż płyt gipsowo-kartonowych na suficie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej kosztów poniesionych na adaptację łazienki, a mianowicie:

• wykonanie instalacji wod.–kan., c.o. i elektrycznej,
• zakup kabiny natryskowej oraz baterii prysznicowej wraz z wyposażeniem,
• zakup umywalki wraz z wyposażeniem,
• zakup rur i kształtek wod.-kan., przewodów elektrycznych oraz niezbędnych gniazd i włączników,
• zakup grzejnika łazienkowego c.o. oraz zaworów i materiałów przyłączeniowych,
• zakup materiałów niezbędnych do wykonania hydroizolacji pomieszczenia,
• zakup płytek na ściany i podłogę oraz materiałów do ich przyklejenia i fugowania,
• zakup płyt gipsowo-kartonowych i farb wodoodpornych,
• zakup taboretu do kabiny natryskowej oraz uchwytów umożliwiających siadanie i wstawanie oraz pralki ładowanej od góry, ponieważ choroba uniemożliwia Wnioskodawcy obsługę pralki standardowej, z uwagi na niemożliwość schylania się i klękania,
• opłacenie faktur za roboty oraz koszty transportu i wniesienia wyposażenia łazienki i materiałów budowlanych?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawnia do skorzystania z odliczenia wyżej wymienionych wydatków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 200 z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Katalog wydatków na cele rehabilitacyjne zawiera ust. 7a w art. 26 ustawy. Wśród tych wydatków ustawodawca wymienił m.in. wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności (art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy).

Stosownie do art. 26 ust. 7b tejże ustawy wydatki o których mowa w ust. 7a podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

W myśl natomiast art. 26 ust. 13a ustawy – wydatki na cele określone w ust. 1 (a więc również na cele rehabilitacyjne) podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
      
   2. znaczny stopień niepełnosprawności;
      
      
      
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   
   
   
   
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
      
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą niepełnosprawną, wobec której niepełnosprawność orzekł Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności. Lekarz orzecznik ZUS stwierdził, że Wnioskodawca jest osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji. Niepełnosprawność została orzeczona z powodu upośledzenia narządów ruchu /symbol niepełnosprawności 05-R/, wynikającego z bardzo dużych zmian zwyrodnieniowych stawów biodrowych i kolanowych oraz nieudanej operacji stawu biodrowego. Na skutek choroby Wnioskodawca z trudem porusza się o kulach. Łazienka znajdująca się w zajmowanym przez niego mieszkaniu wyposażona jest w wannę, z której z powodu choroby nie może korzystać. Dlatego też, Wnioskodawca chce przystosować pomieszczenie łazienki dla potrzeb własnych zaspokajających niezbędny standard życia. Taka zmiana wymaga: zastąpienia wanny kabiną natryskową, wymiany obecnego stalowego grzejnika c.o. z lat 70-tych, którego stan i obecna lokalizacja uniemożliwia montaż kabiny natryskowej, wymiany umywalki, ułożenia na ścianach pomieszczenia glazury oraz płytek antypoślizgowych na podłodze. Niezbędne będą również roboty budowlane, tj. przebudowa instalacji wod.-kan., c.o. i elektrycznej oraz montaż płyt gipsowo-kartonowych na suficie.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określają szczegółowo jakiego rodzaju wydatki poniesione na adaptację i wyposażenie mieszkań lub budynków mieszkalnych podlegają odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Rozpatrując zatem, czy wydatki poniesione na: wykonanie instalacji wod.–kan., c.o. i elektrycznej, zakup kabiny natryskowej oraz baterii prysznicowej wraz z wyposażeniem, zakup umywalki wraz z wyposażeniem, zakup rur i kształtek wod.-kan., przewodów elektrycznych oraz niezbędnych gniazd i włączników, zakup grzejnika łazienkowego c.o. oraz zaworów i materiałów przyłączeniowych, zakup materiałów niezbędnych do wykonania hydroizolacji pomieszczenia, zakup płytek na ściany i podłogę oraz materiałów do ich przyklejenia i fugowania, zakup płyt gipsowo-kartonowych i farb wodoodpornych, zakup taboretu do kabiny natryskowej oraz uchwytów umożliwiających siadanie i wstawanie, pralki ładowanej od góry, ponieważ choroba uniemożliwia Wnioskodawcy obsługę pralki standardowej, z uwagi na niemożliwość schylania się i klękania, opłacenie faktur za roboty oraz koszty transportu i wniesienia wyposażenia łazienki i materiałów budowlanych, mieszczą się w pojęciu wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkania stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, należy ustalić znaczenie użytych w przepisie art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy pojęć „adaptacja” i „wyposażenie” .

Zgodnie z językowym znaczeniem terminu „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku„ (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” mieszkania/budynku to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś”.

Adaptacją mieszkania jest zatem przeróbka, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania (domu) – to przydanie mu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia „adaptacji” i „wyposażenia” mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, iż w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej (por. A. Bartosiewicz, R. Kubacki, PIT. Komentarz, Lex, 2010, wyd. II).

Adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi więc ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wszystkie wskazane przez Wnioskodawcę koszty, poniesienie których planuje, stanowią wydatki na adaptację i wyposażenie łazienki odpowiadające potrzebom wynikającym z niepełnosprawności Wnioskodawcy (narząd ruchu), o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będą mogły być odliczone od dochodu w zeznaniu rocznym w ramach ulgi rehabilitacyjnej na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy.

Wysokość przedmiotowych wydatków ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikacyjne kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty (art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.