2018.06.18 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.240.2018.2.DM
z 18 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu 19 kwietnia 2018 r.), uzupełnionym w dniu 22 maja 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania rozliczeń wynikających z prowadzenia wspólnego przedsięwzięcia oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek uzupełniony w dniu 22 maja 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania rozliczeń wynikających z prowadzenia wspólnego przedsięwzięcia oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towaru i usług. Na podstawie ustawy o centralizacji (ustawa z dnia 5 września 2016 r. Dz.U., poz. 1454 ze zm.), która jest konsekwencją wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 oraz uchwały Najwyższego Sądu Administracyjnego z dnia 26 października 2015 r., sygn. akt I FPS 4/15 z której wynika, że samorządowe jednostki budżetowe nie są podatnikami o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2017 r. Miasto rozlicza podatek od towarów i usług łącznie ze wszystkimi miejskimi jednostkami budżetowymi.

Miasto planuje podpisać umowę współpracy z Z – Muzeum, której przedmiotem jest wspólne przedsięwzięcie Muzeum i Miasta polegające na zorganizowaniu wystawy „D”.

Wystawa zorganizowana będzie w pomieszczeniach oraz na dziedzińcu i tarasie zamkowym stanowiącym własność Muzeum.

Zgodnie z projektem umowy Strony zobowiązują się do wykonania określonych czynności:

Miasto zobowiązuje się na rzecz Muzeum do:
1. przekazania wyposażenia i środków trwałych stanowiących elementy wystawy, na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego, sporządzonego w dniu przekazania wystawy;
  przekazane wyposażenie i środki trwałe będą znajdowały się w ewidencji księgowej Miasta,
2. naprawy elementów wystawy na własny koszt,
3. po upływie gwarancji, do zakupu nowego wyposażenia i środków trwałych w miejsce zużytych w wyniku właściwej eksploatacji elementów wystawy,
4. refundacji wynagrodzenia dwóch pracowników (przewodników muzealnych) w wysokości ich wynagrodzenia brutto wraz z należytymi składkami pracodawcy.
Muzeum zobowiązuje się na rzecz Miasta do:
1.  zapewnienia funkcjonowania wystawy,
2.  zatrudnienia w ramach realizowanego projektu dwóch osób przez cały okres trwania projektu,
3.  zapewnienia obsługi kasowej na potrzeby sprzedaży biletów,
4.  używania przekazanego wyposażenia oraz środków trwałych zgodnie z ich przeznaczeniem,
5.  sprzątania sal wystawowych będących przedmiotem umowy,
6.  ponoszenia wydatków na środki czystości,
7.  ponoszenia wydatków za zużycie energii i gazu.

Muzeum jest czynnym podatnikiem podatku VAT, na ostatni dzień roboczy danego miesiąca wystawiać będzie na rzecz Miasta fakturę VAT (wraz z należnym podatkiem VAT w wysokości 23%) za obsługę wystawy dotyczącą refundacji zatrudnienia dwóch osób - przewodników.

Dochody ze sprzedaży biletów wstępu na wystawę będą przypadać każdej ze stron.

Dochód Miasta stanowić będzie udział w sprzedaży poszczególnych rodzajów biletów.

Muzeum będzie przekazywało Miastu po zakończeniu miesiąca kalendarzowego rozliczenie dochodu brutto ze sprzedaży biletów wstępu.

Muzeum będzie wykazywało całą sprzedaż ze sprzedaży biletów w rejestrze sprzedaży VAT, a wartość podatku należnego będzie wykazana w deklaracji VAT-7 za dany okres.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Miasto w ramach umowy współpracy z Muzeum zakupi i przekaże na rzecz Muzeum wyposażenie i środki trwałe stanowiące elementy wystawy „D” (będą one się znajdowały w ewidencji księgowej Miasta). Miasto będzie ponosiło koszty ich naprawy, a w przypadku zużycia zakupi nowe wyposażenie i środki trwałe.

Miasto zobowiązuje się zrefundować Muzeum comiesięczne koszty zatrudnienia dwóch osób, tj. specjalistów w zawodach dotyczącej działalności muzealnej na etatach przewodników muzealnych po wystawie przez cały okres jej trwania. Koszt obsługi wystawy stanowić będzie wynagrodzenie brutto wraz z należnymi składkami ZUS pracodawcy dwóch zatrudnionych osób. Wynagrodzenie jednej osoby to kwota 2.200,00 zł brutto - do wynagrodzenia brutto doliczone będą należne składki pracodawcy. Wynagrodzenie osób zatrudnionych w ramach projektu będzie wzrastać wraz ze wzrostem najniższego wynagrodzenia. Koszt brutto zatrudnionych dwóch osób w danym miesiącu będzie stanowić kwotę netto zobowiązania wobec Muzeum, ponieważ Muzeum jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Muzeum na ostatni dzień roboczy danego miesiąca wystawi na rzecz Miasta fakturę VAT (wraz z należnym podatkiem VAT w wysokości 23%) dokumentującą wynagrodzenie przewodników wraz z należnymi składkami, które ponosi pracodawca, co w umowie zostanie określone jako „koszt obsługi wystawy”, a Miasto w ciągu 14 dni dokona płatności.

Do obowiązków przewodników muzealnych wystawy należeć będzie :

dbałość o ekspozycję,
oprowadzanie zwiedzających,
przekazywanie wiedzy o Królu,
opracowywanie scenariuszy warsztatów na bazie wystawy i ich realizacja,
udział w inscenizacjach historycznych.

Wystawa będzie organizowana na terenie Muzeum i będzie udostępniona zwiedzającym odpłatnie zgodnie z obowiązującym w Muzeum cennikiem. Bilety będą sprzedawane w kasie Muzeum. Strony ustalają, że dochody ze sprzedaży biletów będą przypadać każdej stronie.

Dochód Miasta stanowić będzie:

udział w indywidualnym bilecie normalnym na ekspozycje główne - 1,30 zł brutto,
udział w indywidualnym bilecie ulgowym na ekspozycje główne - 1,30 brutto,
udział w bilecie rodzinnym na ekspozycje główne - 1,30 zł brutto,
udział w bilecie grupowym na ekspozycje główne - 1,30 zł brutto,
udział w indywidualnym bilecie na wieżę - 1,00 zł brutto,
udział w rodzinnym bilecie na wieżę -1,00 zł brutto,
udział w grupowym bilecie na wieżę - 1,00 zł brutto,
udział w bilecie na dziedziniec zamkowy - 0,50 zł brutto.

Muzeum zobowiązuje się do przedstawienia Miastu rozliczenia dochodu brutto ze sprzedaży biletów wstępu na wystawę w terminie do 7 dni, po zakończeniu danego miesiąca kalendarzowego. Miasto zobowiązuje się na podstawie uzyskanego rozliczenia do wystawienia faktury VAT za swój udział w dochodach ze sprzedaży biletów. Na podstawie otrzymanej faktury Muzeum dokona płatności w terminie 7 dni od dnia otrzymania faktury.

Jest to jedyna czynność, z tytuły której Miasto będzie wystawiać fakturę na rzecz Muzeum.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy na podstawie otrzymanego z Muzeum rozliczenia dochodu ze sprzedaży biletów Urząd powinien wystawić fakturę zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, na część przypadającą mu w udziałach, a wartość podatku należnego (w wysokości 8%) wykazywać w deklaracji VAT za okres kiedy bilety były sprzedane, czy za okres kiedy zostanie wystawiona faktura (po zakończeniu miesiąca kalendarzowego)?
Czy Miasto ma prawo do rozliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy z tytułu otrzymanej z Muzeum faktury za obsługę wystawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, przywołującego brzmienie z art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 i art. 8 ustawy, o świadczeniu usług na gruncie podatku od towaru i usług możemy mówić, gdy dochodzi do wykonania określonej czynności, ponadto istnieje odbiorca tej czynności oraz następuje odpłatność w zamian za świadczenie. Świadczenie usługi musi wynikać ze stosunku prawnego ukształtowanego w zawartej między stronami umowie i musi wiązać się z wzajemnym świadczeniem. O fakcie świadczenia usługi decydują okoliczności faktycznego danego stosunku prawnego określonego w umowie jaką strony zamierzają zawrzeć.

Sprzedaż biletów stanowi dostawę usług. Bilet zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy nie stanowi towaru, natomiast zawiera w sobie prawo wstępu na różne imprezy. Czyli sprzedaż biletów stanowi świadczenie usług, gdyż na ich podstawie nabywca zyskuje uprawnienie wstępu na wystawę.

Miasto powinno zatem wystawić fakturę VAT na część przypadającą mu w udziałach sprzedaży biletów przez Muzeum (wraz z należnym podatkiem VAT w wysokości 8%) i ująć ją w rejestrze sprzedaży i rozliczyć podatek należny w deklaracji VAT-7 w dacie sprzedaży biletów.

Dla sprzedaży biletów nie określono szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego. W stosunku do sprzedaży usług wstępu, jaką jest bilet mają zastosowanie ogólne zasady powstania obowiązku podatkowego, zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje ogólną zasadę, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, iż podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towaru bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Miasto uważa, że ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu otrzymanej z Muzeum faktury za obsługę wystawy.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Obniżenie to przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny, zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z którym nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wszystkie powyższe warunki są spełnione przez Miasto, co daje możliwość rozliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 cyt. ustawy).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, niebędące dostawą towarów.

Stosownie do art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Generalnie zatem faktura jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji sprzedaży dokonanej przez podatnika.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że na podstawie umowy o współpracy Miasto i Muzeum planują realizację wspólnego przedsięwzięcia polegającego na zorganizowaniu wystawy. Wystawa zorganizowana będzie na terenie Muzeum. Na podstawie umowy Miasto zobowiązuje się do przekazania wyposażenia i środków trwałych stanowiących elementy wystawy, naprawy elementów wystawy, zakupu nowego wyposażenia i środków trwałych w miejsce zużytych, refundacji wynagrodzenia dwóch pracowników - przewodników muzealnych w wysokości ich wynagrodzenia brutto wraz z należytymi składkami pracodawcy. Natomiast Muzeum zobowiązuje się do zapewnienia funkcjonowania wystawy, zatrudnienia w ramach realizowanego projektu dwóch osób przez cały okres trwania projektu, zapewnienia obsługi kasowej na potrzeby sprzedaży biletów, używania przekazanego wyposażenia oraz środków trwałych zgodnie z ich przeznaczeniem, sprzątania sal wystawowych, ponoszenia wydatków na środki czystości, energię i gaz. Wystawa będzie udostępniona odpłatnie, zgodnie z obowiązującym w Muzeum cennikiem. Obrót ze sprzedaży biletów będzie wykazywany przez Muzeum w rejestrze sprzedaży VAT i deklaracji VAT-7. Strony ustaliły, że dochody ze sprzedaży biletów będą przypadać każdej stronie. Po zakończeniu miesiąca kalendarzowego Muzeum będzie przekazywało Miastu rozliczenie dochodu brutto ze sprzedaży biletów wstępu. Dochód Miasta stanowić będzie udział w sprzedaży poszczególnych rodzajów biletów. Na podstawie uzyskanego rozliczenia Miasto zobowiązuje się do wystawienia faktury za swój udział w dochodach ze sprzedaży biletów. Jak wskazano, jest to jedyna czynność, z tytuły której Miasto będzie wystawiać fakturę na rzecz Muzeum. Na podstawie otrzymanej faktury Muzeum dokona płatności w terminie 7 dni od dnia otrzymania faktury. Z kolei Muzeum, czynny podatnik VAT, na ostatni dzień roboczy danego miesiąca wystawiać będzie na rzecz Miasta fakturę (wraz z należnym podatkiem VAT w wysokości 23%) za obsługę wystawy dotyczącą refundacji zatrudnienia dwóch osób – przewodników.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że pojęcie „świadczenia usług” ma bardzo szeroki zakres, bowiem nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz także jego zaniechania poprzez zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Usługa w rozumieniu regulacji zawartej w art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług jest transakcją gospodarczą, co oznacza, że stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać zdarzenie za odpłatne świadczenie usług musi wystąpić stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi udział w tym zdarzeniu, czyli strony muszą zobowiązać się do określonego działania bądź powstrzymania się od dokonania określonych czynności. Tym samym, aby czynności mające charakter odpłatny i podlegały przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, winny być wykonywane w okolicznościach, w związku z którymi, można wyodrębnić dwie strony transakcji: świadczącego i beneficjenta, przy czym świadczący winien występować w charakterze podatnika tego podatku.

Zatem usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Kwestia „odpłatności” była przedmiotem rozstrzygania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku 102/86 „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”.

Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w okolicznościach przedstawionych we wniosku nie można uznać, że Miasto jako jedna ze stron zawartej umowy zobowiązywało się do świadczenia określonych czynności dla drugiej strony, tj. na rzecz Muzeum jako adresata tych czynności i jednocześnie uprawnionego ich odbiorcy. Zauważyć bowiem należy, że podmioty obopólnie realizują działania zmierzające do osiągnięcia wyznaczonego wspólnie celu –wystawy. Zatem przepływ środków pieniężnych nie nastąpi w wykonaniu usług, świadczonych przez Miasto na rzecz Muzeum. W związku z powyższym takiej współpracy nie można kwalifikować jako czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a otrzymanego przez Miasto udziału w sprzedaży biletów, jako wynagrodzenia za świadczone czynności.

Reasumując uznać należy, że pomiędzy Miastem a Muzeum nie dojdzie do świadczenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem wzajemne rozliczenia odpowiadające udziałowi Stron we wspólnym przedsięwzięciu nie stanowią dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i w zw. z art. 7 ust. 1 i art. art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a zatem nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, w przedstawionej sytuacji, nie będzie miał również zastosowania art. 19a ustawy, jak i art. 106b ustawy o podatku od towarów i usług, zatem czynność ta nie powinna być udokumentowana przez Miasto fakturą.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko, zgodnie z którym Miasto powinno wystawić fakturę na część przypadającą w udziałach sprzedaży biletów przez Muzeum (wraz z należnym podatkiem VAT w wysokości 8%) i ująć ją w rejestrze sprzedaży i rozliczyć podatek należny w deklaracji VAT-7 w dacie sprzedaży biletów, uznano za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia z faktury otrzymanej od Muzeum należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione czy też niepodlegające opodatkowaniu są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru i usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Uregulowanie zawarte w ww. przepisie oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Analiza opisu sprawy w kontekście przywołanych przepisów prawa, tj. art. 5, art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do wniosku, że otrzymanej przez Muzeum refundacji kosztów zatrudnienia dwóch pracowników – przewodników muzealnych, nie można uznać za wynagrodzenia za świadczone przez Muzeum na rzecz Miasta czynności w zakresie obsługi wystawy.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega czynność, tj. dostawa towarów lub świadczenie usług, a nie sama płatność. Zatem rozliczenie przychodów i kosztów nie może podlegać opodatkowaniu.

Za czynności podlegające opodatkowaniu uznaje się takie czynności, w przypadku których:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że rozliczenie kosztów wynagrodzenia pracowników Muzeum nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 i w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przypadku tym nie dochodzi bowiem do rzeczywistych świadczeń pomiędzy Stronami.

W konsekwencji Miastu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej od Muzeum, gdyż podmiot ten nie będzie realizować na rzecz Miasta czynności podlegających opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, które powinny podlegać fakturowaniu.

W sytuacji, gdy Miasto otrzyma od Muzeum fakturę dokumentującą świadczone czynności, to na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych dokumentów.

Wobec powyższego stanowisko wyrażone we wniosku odnośnie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Muzeum uznano za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin