Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4015.43.2018.1.AR
z 28 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 18 maja 2018 r. (data wpływu 25 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny środków pieniężnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny środków pieniężnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni planuje zawrzeć ze swoją córką umowę darowizny w formie aktu notarialnego, w ramach której to umowy Wnioskodawczyni będzie występować w roli osoby obdarowanej a córka w roli darczyńcy. Przedmiotem planowanej umowy będzie darowizna środków pieniężnych. Planowana umowa darowizny będzie przewidywać, że darowana kwota będzie realizowana (przekazywana) w comiesięcznych ratach w ciągu kilku/kilkunastu najbliższych lat, na cele nieokreślone. Wnioskodawczyni będzie otrzymywała wypłaty darowizny w formie polecenia przelewu na osobisty rachunek bankowy w miesięcznych ratach na początku każdego miesiąca począwszy od daty zawarcia planowanej umowy darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy uzyskana przez Wnioskodawczynię darowizna będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn?
2. Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do składania do właściwego urzędu skarbowego zgłoszeń, o których mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, dla poszczególnych wypłacanych transz darowizny?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, uzyskana przez nią darowizna będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn (dalej: Ustawy). Równocześnie, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do składania do właściwego urzędu skarbowego zgłoszeń, o których mowa w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy, z tytułu zawarcia umowy darowizny jak również zgłoszeń dla poszczególnych wypłacanych transz darowizny.

W uzasadnieniu stanowiska własnego Wnioskodawczyni odwołała się do treści właściwych przepisów Ustawy. W myśl art. 4a ust. 1 „Zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę:

• jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
• w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.”
  
  

Równocześnie, obowiązek zgłoszenia wskazany powyżej nie obejmuje przypadków, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron (art. 4a ust. 4 pkt 2 Ustawy).

Ad 1.

W procesie wykładni powołanych powyżej przepisów należy uznać, że umowa darowizn pomiędzy osobami fizycznymi należącymi do tzw. zerowej grupy podatkowej korzysta ze zwolnienia w podatku od spadków i darowizn przy spełnieniu określonych przesłanek. Przedmiotem niniejszego wniosku jest planowana umowa darowizny pomiędzy Wnioskodawczynią (osoba obdarowana) a jej córką (darczyńca), tj. pomiędzy wstępnymi a zstępnymi. Oznacza to, że warunek podmiotowy opisywanego zwolnienia będzie spełniony w przypadku planowanej umowy darowizny.

W przypadku darowizny środków pieniężnych (art. 4a ust. 1 pkt 2 Ustawy) warunkiem zastosowania opisywanego zwolnienia jest udokumentowanie kwot otrzymanej darowizny dowodem ich przekazania na rachunek bankowy obdarowanego. W przypadku planowanej umowy, poszczególne transze będą wypłacane na rachunek bankowy Wnioskodawczyni, w związku z czym również ten warunek zostanie spełniony.

Ostatnim warunkiem zwolnienia darowizny środków pieniężnych, o którym mowa w art. 4a ust. 1 Ustawy, jest dopełnienie obowiązku zgłoszenia faktu ich nabycia do właściwego urzędu skarbowego. Ze względu na formę prawną zawarcia planowanej umowy (akt notarialny) nie powstanie po stronie Wnioskodawczyni obowiązek zgłoszenia do właściwego urzędu skarbowego wartości darowizny otrzymanej od swojej córki (art. 4a ust. 4 pkt 2 Ustawy), zobowiązanym do zgłoszenia wartości darowizny będzie notariusz. Wskazane powyżej okoliczności potwierdzają stanowisko własne Wnioskodawczyni, zgodnie z którym planowana darowizna będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ust. 1 Ustawy.

Ad 2.

W odniesieniu do poszczególnych wypłacanych transz darowizny należy wskazać, że będą one neutralne w podatku od spadków i darowizn. Z wypłatą poszczególnych transz nie będą wiązać się dodatkowe obowiązki informacyjne, tj. ich wypłata nie będzie wiązać się z obowiązkiem dokonywania zgłoszeń do właściwego urzędu skarbowego.

Przepisy Ustawy (art. 4a ust. 1 pkt 1) wiążą obowiązek dokonania zgłoszenia do właściwego urzędu skarbowego wyłącznie z nabyciem środków pieniężnych a nie z momentem ich wypłaty. Do nabycia praw do kwoty darowizny w niniejszej sprawie dojdzie w momencie zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego. Równocześnie, ze względu na treść art. 4a ust. 4 pkt 2 Ustawy, zachowanie formy aktu notarialnego dla omawianej darowizny będzie wykluczać obowiązek składania zawiadomień po stronie Wnioskodawczyni z tytułu samej umowy jak i poszczególnych wypłacanych rat.

Stanowisko analogiczne do przedstawionego w niniejszym wniosku zostało zawarte w szeregu interpretacji indywidualnych prawa podatkowego. W ramach przykładu należy wskazać:

• interpretację indywidualną Ministra Finansów wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 lutego 2017 r. (Znak: 2461-IBPB-2-1.4515.487.2016.l.MCZ) – „Zatem, w świetle przytoczonych przepisów prawa oraz przedstawionego stanu faktycznego, należy zgodzić się z Wnioskodawczynią, że otrzymana przez nią darowizna środków pieniężnych (uczyniona w formie aktu notarialnego) będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn, bez obowiązku składania zgłoszenia do naczelnika urzędu skarbowego przy otrzymaniu każdej kolejnej raty. Spełnione są bowiem – jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego – warunki do zwolnienia. Wnioskodawczyni otrzymuje bowiem w ratach darowiznę od rodziców, czyli osób wymienionych w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, umowa darowizny została zawarta w formie aktu notarialnego, przekazanie środków zostanie udokumentowane w sposób określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zatem – jak słusznie stwierdza Wnioskodawczyni – jest ona zwolniona ze składania w urzędzie skarbowym zgłoszeń o nabyciu rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny na formularzu SD-Z2 w terminie 6 miesięcy od dnia otrzymania środków pieniężnych (każdej kolejnej transzy) na swój rachunek bankowy.”
• interpretację indywidualną Ministra Finansów wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 sierpnia 2016 r. (Znak: IBPB-2-1/4515-174/16-1/MD) – „Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawczyni, ustanowienie nieodpłatnej renty, jak zostało wskazane powyżej, podlega co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Z uwagi jednak na fakt, że w przypadku Wnioskodawczyni, nieodpłatna renta zostanie ustanowiona przez zstępną Wnioskodawczyni (t.j. córkę), do jej ustanowienia znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku od spadków i darowizn. Ponadto, w związku z tym, że umowa zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek zgłoszenia nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. [...] Zgodnie z przepisem art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny.”
  
  

Mając na uwadze całokształt okoliczności przedstawionych w niniejszym wniosku należy uznać, że planowana darowizna będzie korzystać ze zwolnienia w podatku od spadków i darowizn a na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek składania zgłoszenia o zawartej umowie darowizny jak i poszczególnych wypłaconych jej transzach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 644 ) – podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Ze względu na to, że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, w tym zakresie należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1025).

Stosownie do art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego – przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Powyższe oznacza, że darowizna musi wzbogacić obdarowanego, a darczyńca nie może w zamian uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili darowizny ani w przyszłości.

W myśl art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego – oświadczenie darczyńcy powinno być złożone formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy – obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Jeżeli nabycie następuje w częściach, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą nabycia poszczególnych części (art. 6 ust. 1a cyt. ustawy).

Z przytoczonego wyżej art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż treścią umowy darowizny jest zobowiązanie się darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna jest umową konsensualną, jednostronnie zobowiązującą. Zostaje zawarta, gdy dwie lub więcej stron złożą zgodnie oświadczenia woli. Staje się ona skuteczna przez samo porozumienie. W momencie zawarcia umowy, tj. sporządzenia aktu notarialnego – jak w niniejszej sprawie, obdarowany nabywa całość przedmiotu darowizny. W związku z tym, że umowa darowizny ma charakter konsensualny, a nie realny, wydanie przedmiotu darowizny, w świetle definicji nie stanowi warunku jej zawarcia i pozostaje dla jej skuteczności okolicznością obojętną. Uwzględniając powyższe ustawodawca określając elementy konstrukcyjne podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania tego rodzaju umów określił moment powstania obowiązku podatkowego na moment nabycia darowizny, który w przypadku umowy zawartej w formie aktu notarialnego następuje w momencie jego sporządzenia.

W odniesieniu do umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego ustawodawca wskazuje jednoznacznie, kiedy powstaje obowiązek podatkowy – powstaje w momencie złożenia oświadczenia w formie aktu notarialnego. Nie ma zatem w takim przypadku zastosowania określony w art. 6 ust. la ustawy o podatku od spadków i darowizn szczególny moment powstania obowiązku podatkowego odnoszący się do chwili nabycia poszczególnych części. Zastosowanie innego przepisu niż ten określony w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie uwzględniałoby bowiem charakteru darowizny jako umowy konsensualnej, a więc faktu nabycia przedmiotu w momencie skutecznego powzięcia zobowiązania przez darczyńcę. Nie jest bowiem możliwe nabycie części przedmiotu darowizny, w sytuacji gdy we wcześniejszym momencie zawarcia tej umowy przeniesiono własność całości jej przedmiotu na obdarowanego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 ww. ustawy – jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Zgodnie natomiast z art. 4a ust. 1 tej ustawy – zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn). Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawach wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2060).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Jak wynika zatem z wyżej powołanych przepisów prawa, umowy darowizny środków pieniężnych powyżej kwoty 9.637 zł, dokonane przez osoby wymienione w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, są zwolnione z podatku od darowizny, jeżeli zostaną spełnione łącznie warunki wymienione w art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2, tj. fakt otrzymania darowizny zostanie w ustawowym terminie zgłoszony właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oraz nastąpi udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych dowodem przekazania środków na rachunek nabywcy (obdarowanego). Przy czym obowiązek zgłoszenia nie jest konieczny tylko wówczas, gdy nabycie następuje na podstawie dokumentu sporządzonego w formie aktu notarialnego.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni planuje zawrzeć ze swoją córką umowę darowizny w formie aktu notarialnego. Na podstawie tej umowy darczyńca dokona darowizny środków pieniężnych na rzecz Wnioskodawczyni. Planowana umowa darowizny będzie przewidywać, że darowana kwota będzie realizowana (przekazywana) w comiesięcznych ratach w ciągu kilku/kilkunastu najbliższych lat, na cele nieokreślone. Wnioskodawczyni będzie otrzymywała wypłaty darowizny w formie polecenia przelewu na osobisty rachunek bankowy w miesięcznych ratach na początku każdego miesiąca począwszy od daty zawarcia planowanej umowy darowizny.

W świetle przytoczonych przepisów prawa oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego, należy zgodzić się z Wnioskodawczynią, że otrzymana przez nią w przyszłości darowizna środków pieniężnych będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Jeśli bowiem przekazanie środków zostanie udokumentowane w sposób określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, tj. dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, to spełnione będą – jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego – wszystkie warunki do zwolnienia. Wnioskodawczyni otrzymywać bowiem będzie w ratach darowiznę od córki, czyli osoby wymienionej w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn a umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego.

Jak słusznie stwierdza Wnioskodawczyni – ze względu na treść art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zachowanie formy aktu notarialnego dla omawianej darowizny będzie wykluczać obowiązek składania zawiadomień po stronie Wnioskodawczyni z tytułu samej umowy jak i poszczególnych wypłacanych rat.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.