Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.323.2018.1.LS
z 26 czerwca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2018 r. (data wpływu 25 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu przekazywania za pośrednictwem Wnioskodawcy spłat z Inwestycji, odsetek od pożyczek spłacanych przez pożyczkobiorców - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu przekazywania za pośrednictwem Wnioskodawcy spłat z Inwestycji, odsetek od pożyczek spłacanych przez pożyczkobiorców.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego z siedzibą w Polsce, gdzie podlega opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (dalej: „Wnioskodawca” lub „Pożyczkodawca”). W ramach swojej podstawowej działalności gospodarczej Wnioskodawca udziela pożyczek krótkoterminowych (do 30 dni) oraz pożyczek długoterminowych (obecnie na okres do około 24 miesięcy) osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej na zasadach określonych w ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim; j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 1528 ze zm. (dalej: „Pożyczkobiorca”).

Zgodnie z przykładową umową pożyczki, Pożyczkobiorca jest zobowiązany dokonywać spłat

• w datach i terminach uzgodnionych przez Pożyczkobiorcę z Pożyczkodawcą - następujących kwot:
  

• kapitału pożyczki, prowizji, tj. opłaty należnej Wnioskodawcy (Pożyczkodawcy) od Pożyczkobiorcy w wysokości określonej w umowie pożyczki z tytułu przygotowania, udzielenia, uruchomienia i korzystania z pożyczki),
  

• odsetek, tj. wynagrodzenia Pożyczkodawcy z tytułu korzystania z pożyczki przez Pożyczkobiorcę.
  
  
  

W przypadku zalegania ze spłatami Wierzytelności, Pożyczkobiorca będzie miał obowiązek zapłacić odsetki za opóźnienie.

W celu poprawy swojej płynności finansowej, Wnioskodawca planuje rozpocząć współpracę ze spółką kapitałową, która posiada siedzibę i zarząd na terytorium Łotwy (dalej: „Operator”). Współpraca Wnioskodawcy z Operatorem uregulowana będzie w umowie o współpracy (dalej: „Umowa o Współpracy” lub „Cooperation Agreement”). Operator posiada certyfikat rezydencji wydany przez organ podatkowy na Łotwie, potwierdzający, że Spółka łotewska jest rezydentem podatkowym na Łotwie.

Operator prowadzi platformę internetową (dalej: „Platforma”) oferującą osobom fizycznym i inwestorom instytucjonalnym (dalej: „Inwestorzy”) możliwość inwestowania w pożyczki udzielone przez firmy pożyczkowe, leasingowe, faktoringowe w różnych krajach.

Pożyczki te udzielone zostały przez różnych pożyczkodawców, z różnych krajów, na różne cele. Inwestor samodzielnie wybiera, w które pożyczki chce zainwestować. Inwestorami mogą być zarówno polscy jak i zagraniczni rezydenci podatkowi. Inwestorzy rejestrują konto na Platformie, otrzymując indywidualny numer identyfikacyjny (dalej: „ID”) Inwestora. Podczas rejestracji, Inwestor zawiera z Operatorem umowę ogólnych warunków korzystania z Platformy (dalej: „Umowa Korzystania z Platformy”). Dane osobowe takie jak imię, nazwisko, adres zamieszkania i inne informacje poufne Inwestorów są przechowywane i przetwarzane przez Operatora (nie są one ogólnie dostępne ani, w szczególności, nie są dostępne Wnioskodawcy). Wnioskodawca uzyska wyłącznie informację odnośnie numeru Inwestora uzyskanego w trakcie rejestracji na Portalu. Inwestorzy wybierają pożyczki (pożyczkę), w które chcą inwestować (dalej: „Inwestycja”).

Pojedyncza Inwestycja realizowana będzie po zawarciu trójstronnej umowy cesji wierzytel¬ności, której stronami będą: Inwestor, Operator oraz Wnioskodawca (dalej: „Umowa Cesji” lub „Assignment Agreement”). Na podstawie Umowy Cesji, Inwestor kupuje od Wnioskodawcy roszczenia wobec Pożyczkobiorcy za cenę określoną w Umowie Cesji. Umowa cesji zawiera wyłącznie ID Inwestora (nie wskazuje danych typu imię, nazwisko, adres Inwestora). Operator posiada pełnomocnictwa od Wnioskodawcy oraz Inwestora do zawarcia w ich imieniu i na ich rzecz Umowy Cesji (umowa jest zawierana elektronicznie).

Za pośrednictwem Platformy, w przypadku wyboru pożyczki Wnioskodawcy, Inwestor będzie zawierał Umowę Cesji każdorazowo po podjęciu decyzji o inwestowaniu w wybraną przez siebie pożyczkę udzieloną wcześniej przez Wnioskodawcę. Umowa Cesji składa się z dwóch części: pierwsza część Umowy Cesji zawiera podstawowe informacje dotyczące konkretnej Inwestycji (dalej: „Podstawowe Warunki Umowy Cesji”), natomiast druga część Umowy Cesji zawiera ogólne warunki i zasady realizacji Inwestycji (dalej: „Ogólne Warunki Umowy Cesji”). Ogólne Warunki Umowy Cesji są takie same dla każdej Inwestycji. Natomiast Podstawowe Warunki Umowy Cesji są zmienne i każdorazowo zawierają przykładowo następujące informacje dotyczące konkretnej Inwestycji:

• ID Inwestora,
  

• ID Pożyczkobiorcy,
  

• numer Pożyczki będącej przedmiotem danej Umowy Cesji,
  

• określenie elementów, z których składają się nabywane przez Inwestora roszczenia wobec Pożyczkobiorcy (tj. np. wysokość kapitału pożyczki w jaką inwestuje Inwestor np. Inwestor może zainwestować w nie więcej niż 95% kwoty głównej (kapitału) udzielonej pożyczki, wysokość należnych odsetek tytułu udzielonej pożyczki),
  

• cenę po jakiej Inwestorzy nabywają prawa do roszczenia,
  

• zysk roczny Inwestora (odsetki przypadające proporcjonalnie na nabyty przez Inwestora kapitał w stosunku rocznym, jeśli odsetki są przewidziane)
  

• datę spłaty Pożyczki,
  

• informację czy Inwestor korzysta z prawa odsprzedaży roszczeń na rzecz Pożyczko-dawcy w przypadku opóźniania się przez Pożyczkobiorcę w spłatach na zasadach określonych w Umowie Cesji.
  
  
  

Na warunkach określonych w Umowie Cesji, Inwestor może mieć prawo skorzystania z prawa odsprzedaży do Pożyczkodawcy roszczeń w przypadku jeśli Pożyczkobiorca opóźnia się w spłatach o 60 dni (tzw. opcja buy-back). W przypadku skorzystania z tego prawa, Wnioskodawca odkupuje od Inwestora roszczenia po cenie obliczonej zgodnie z formułą zawartą w Umowie Cesji.

W praktyce możliwa jest sytuacja, w której w jedną Pożyczkę inwestuje kilku różnych Inwestorów w różnych momentach. Jednocześnie, w każdym momencie Inwestor może skorzystać z prawa odsprzedaży praw do roszczenia innemu Inwestorowi na tzw. rynku wtórnym funkcjonującym na Platformie.

W praktyce, codziennie może dochodzić do odsprzedaży praw od Inwestora do Inwestora. Na zasadach określonych we wspomnianych w niniejszym wniosku Umowach, Operator będzie odpowiedzialny za rozliczanie Inwestycji za pośrednictwem Platformy oraz za fizyczne dokonywanie płatności związanych z realizacją i rozliczeniem Inwestycji. Wyłącznie Operator realizuje wszystkie płatności (wykonuje wszystkie przelewy bankowe) bezpośrednio od i do Inwestorów oraz od i do Wnioskodawcy w związku z realizacją Umów Cesji i innych wyżej opisanych umów.

Wnioskodawca nie ma prawnej ani faktycznej możliwości dokonania bezpośredniego przelewu na konta Inwestorów.

Ponadto, Wnioskodawca nie ma fizycznej możliwości dokonania bezpośredniego transferu otrzymanych od Pożyczkobiorców spłat na konta bankowe Inwestorów z uwagi na (1) brak wiedzy odnośnie kwoty należnej danemu Inwestorowi (Operator dysponuje systemem informatycznym umożliwiającym mu precyzyjne obliczanie kwot należnych poszczególnym Inwestorom w związku z dokonywaniem codziennie od kilku do kilkunastu tysięcy różnorodnych transakcji na Platformie) oraz (2) braku danych niezbędnych do dokonania przelewu (Wnioskodawca nie dysponuje danymi osobowymi Inwestorów takimi jak imię, nazwisko, adres, narodowość, numer rachunku bankowego; Wnioskodawca zna jedynie anonimowy numer ID Inwestora, który w żaden sposób nie pozwala na jakąkolwiek identyfikację Inwestora).

Pożyczkodawca nie ma prawa do swobodnego dysponowania środkami otrzymanymi od Pożyczkobiorcy. Pożyczkodawca ma obowiązek przekazywać Operatorowi otrzymane od Pożyczkobiorców spłaty kwot należnych Inwestorom w proporcji wynikającej z umowy cesji. Operator nie ma prawa do swobodnego dysponowania środkami otrzymanymi od Pożyczkodawcy. Operator ma obowiązek dokonać dalszego ich transferu odpowiednim Inwestorom.

Fizyczne rozliczenie spłat Pożyczkobiorców:

• Na konto bankowe Pożyczkodawcy, Pożyczkobiorca spłaca kwotę pożyczki (albo część tej kwoty), zawierającą, jak wskazano wyżej, m.in. kapitał wraz z należnymi odsetkami.
  

• Niezwłocznie po otrzymaniu spłaty od Pożyczkobiorcy, za pośrednictwem Platformy, Pożyczkodawca informuje Operatora o kwocie spłaconej raty pożyczki.
  

• Na podstawie informacji otrzymanej od Pożyczkodawcy oraz informacji o Inwestycjach zrealizowanych przez Inwestorów wygenerowanej przez Operatora za pośrednictwem Platformy, Operator kalkuluje jaka część spłaconej przez Pożyczkobiorcę kwoty należna jest Inwestorom, a następnie informuje o wyniku kalkulacji Pożyczkodawcę.
  

• Pożyczkodawca na zasadach określonych w Umowie o Współpracy przelewa pieniądze otrzymane od Pożyczkobiorców na konto Operatora.
  
  
  

Fizyczne rozliczenie z Inwestorem:

• Operator, dokonuje rozliczenia z Inwestorem z tytułu wszystkich Inwestycji realizowanych przez Inwestora za pośrednictwem Platformy. Wyłącznie Operator realizuje wszystkie płatności (wykonuje wszystkie przelewy bankowe) bezpośrednio do Inwestorów w związku z realizacją Umów Cesji. Jednak możliwa jest sytuacja, że mimo, iż Pożyczkobiorca spłacił pożyczkę albo Pożyczkodawca zrealizował opcję buy-back, Inwestor nie otrzyma wypłaty od Operatora, z uwagi na straty z innych inwestycji (jeśli ryzyko inwestycyjne ponosi Inwestor), albo w przypadku dalszego inwestowania.
  

• W przypadku nieprzelania przez Pożyczkodawcę kwoty na konto bankowe Operatora, Operator nie ma obowiązku rozliczenia Inwestycji z własnych środków.
  

• Wnioskodawca nie ma prawnej ani faktycznej możliwości dokonania bezpośredniego przelewu na konta Inwestorów (zawierane Umowy nie dają Wnioskodawcy prawa ani nie nakładają obowiązku bezpośredniego przelewu środków na konta Inwestorów). Poza brakiem prawnej możliwości dokonania bezpośredniego przelewu na konto bankowe Inwestorów, Wnioskodawca nie ma do tego fizycznej możliwości z uwagi na (1) brak wiedzy odnośnie finalnej kwoty należnej danemu Inwestorowi (to Operator dysponuje systemem informatycznym umożliwiającym mu precyzyjne obliczanie kwot należnych poszczególnym Inwestorom w związku z dokonywaniem codziennie przez Inwestorów od kilku do kilkunastu tysięcy transakcji na Platformie - Wnioskodawca nie ma jakiejkolwiek wiedzy na temat transakcji dokonywanych codziennie przez Inwestorów) oraz (2) braku danych niezbędnych do dokonania przelewu (Wnioskodawca nie dysponuje danymi osobowymi Inwestorów takimi jak imię, nazwisko, adres, narodowość, numer rachunku bankowego, Wnioskodawca zna jedynie anonimowy numer ID Inwestora, który w żaden sposób nie pozwala na jakąkolwiek identyfikację Inwestora ani na bezpośredni kontakt z Inwestorem).
  

• Ponadto, zgodnie z Umową Cesji, Inwestor nie może dochodzić wierzytelności bezpośrednio od dłużnika, tj. Pożyczkobiorcy ani się z nim kontaktować; jak już wspomniano, czynności windykacyjne realizowane są przez Wnioskodawcę.
  

• Po zrealizowaniu poszczególnych Inwestycji, Inwestor może inwestować dalej lub - zlecając Operatorowi przelew - wypłacić pieniądze zdeponowane na koncie Operatora pomniejszone o opłatę serwisową należną Operatorowi. W konsekwencji, możliwa jest sytuacja, że odsetki otrzymane przez Inwestora od Pożyczkobiorcy będą jedynie widoczne w formie elektronicznych pieniędzy zaksięgowanych na Platformie i nie będą wypłacane Inwestorowi.
  
  
  

Podsumowując, w wyniku zawarcia Umowy Cesji, Inwestor nabywa roszczenia wobec Pożyczkobiorców m.in. do należnych odsetek. Pożyczkobiorcy spłacają kwoty należne w związku z wcześniejszym zawarciem umowy pożyczki na konto Wnioskodawcy. Wnioskodawca, na zasadach określonych w Umowie o Współpracy, przelewa na konto bankowe Operatora, w imieniu Pożyczkobiorców, spłaty kwot należnych Inwestorom. A zatem, Wnioskodawca nie realizuje bezpośrednio jakichkolwiek płatności na rzecz Inwestorów (nie ma takiej możliwości prawnej ani faktycznej). Wnioskodawca ani Operator nie są uprawnieni do odsetek spłacanych przez Pożyczkobiorców Inwestorom. Wnioskodawca pośredniczy w przekazywaniu kwot należnych od Pożyczkobiorcy do Inwestora za pośrednictwem Operatora. Operator na zasadach określonych w Umowie o Korzystanie z Platformy, za pośrednictwem Platformy, oddaje do dyspozycji Inwestorowi środki przelane przez Pożyczkobiorcę lub na zasadach określonych w Umowie o Korzystanie z Platformy wypłaca Inwestorom pieniądze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na Wnioskodawcy, jako na podmiocie pośredniczącym w przekazywaniu spłat z Inwestycji, ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od odsetek od pożyczek spłacanych przez Pożyczkobiorców?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od odsetek od pożyczek spłacanych przez Pożyczkobiorców.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa, płatnikiem jest osoba fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia, pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Ust. 2a stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT stanowi, że źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c. Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od pożyczek.

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy. Ustęp 2 ww. przepisu stanowi natomiast, że przepisy art. 30a ust. 1 pkt 1 - 5 ustawy o PIT stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Z kolei art. 41 ust. 1 ustawy o PIT stanowi, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Ustawodawca w art. 41 ust. 4 ustawy o PIT stwierdza zaś, że płatnicy, o których mowa w ust. 1 tego przepisu, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10. Zgodnie z ustępem 9, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, płatnik pobiera zryczałtowany podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 29 bez względu na to, czy podatnik ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. la. jeżeli uzyska od tego podatnika certyfikat rezydencji.

Na mocy art. 42 ust. 1 ustawy o PIT, płatnicy, o których mowa w art. 41 ustawy o PIT. przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20. miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Art. 41 ust. 10 ustawy o PIT wskazuje na obowiązek poboru podatku wobec podmiotów pośredniczących w wypłacie niektórych świadczeń. W zakresie papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych płatnikami zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6. a także zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, są podmioty prowadzące rachunki zbiorcze, za pośrednictwem których należności z tych tytułów są wypłacane.

Jak wskazano w stanie faktycznym, w związku z zawarciem Umowy Cesji Inwestor staje się właścicielem Wierzytelności z tytułu Pożyczki (w odpowiedniej części), a zatem uzyskuje prawo do spłat części kapitału i odsetek należnych z Pożyczki. Zatem Inwestor staje się rzeczywistym właścicielem odsetek spłacanych przez Pożyczkobiorcę. Pożyczkodawca (Wnioskodawca), nie mając wiedzy odnośnie tożsamości Inwestorów, działa przy tym jako pośrednik przekazujący otrzymane od Pożyczkobiorców spłaty do Operatora. Następnie, Operator dokonuje alokacji spłat pomiędzy Inwestorów, biorąc pod uwagę historię inwestowania w daną Pożyczkę na przestrzeni jej obecności na Platformie. Inwestor może być przykładowo osobą fizyczną nie mającą miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegającej ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce na podstawie art. 3 ust. 2a ustawy o PIT (dalej: Inwestor zagraniczny), albo osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej podlegającemu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o PIT (dalej: Inwestor polski). W zakresie inwestorów polskich, może to być osoba prowadząca działalność gospodarczą, albo nie prowadząca działalności gospodarczej. Inwestorem może być także osoba prawna, mająca siedzibę w Polsce albo za granicą. Wnioskodawca nie posiada wiedzy odnośnie tożsamości ani rezydencji Inwestora.

Jak wskazano w stanie faktycznym, wypłaty należne Inwestorom dokonywane są przez Pożyczkobiorców. Wypłacone przez Pożyczkobiorcę pieniądze trafiają na konto Pożyczkodawcy, który na podstawie Umowy Cesji ma obowiązek niezwłocznie przekazywać Operatorowi otrzymane od Pożyczkobiorców spłaty. Pożyczkodawca nie ma prawa do swobodnego dysponowania środkami otrzymanymi od Pożyczkobiorcy w wyniku dokonywania rozliczeń na podstawie zawieranych Umów Również Operator nie ma prawa swobodnego dysponowania środkami otrzymanymi od Pożyczkodawcy - Operator ma obowiązek dokonać przeliczenia i alokacji kwot do odpowiednich Inwestorów oraz za fizyczne dokonywanie płatności związane z realizacją i rozliczeniem Inwestycji.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nie wypłaca pieniędzy Inwestorom, a jedynie działa jako pośrednik przy przekazywaniu płatności dokonanej przez. Pożyczko¬biorcę.

Co więcej, Wnioskodawca nie ma prawnej możliwości dokonania bezpośredniego przelewu na konta Inwestorów (zawierane Umowy nie dają Wnioskodawcy prawa ani nie nakładają obowiązku bezpośredniego przelewu środków na konta Inwestorów, a dodatkowo Wniosko-dawca nie ma prawa do przetwarzania danych osobowych Inwestorów). Poza brakiem prawnej możliwości dokonania bezpośredniego przelewu na konto Inwestorów, Wnioskodawca nie ma do tego fizycznej możliwości z uwagi na (1) brak dokładnej wiedzy odnośnie finalnej kwoty należnej danemu Inwestorowi (Operator dysponuje systemem (Platformą) umożliwiającym mu precyzyjne obliczanie kwot należnych poszczególnym Inwestorom w związku z dokony¬waniem codziennie od kilku do kilkunastu tysięcy transakcji na Platformie, Wnioskodawca nie zna finalnych kwot należnych Inwestorom - ze względu na operacje przeprowadzane przez Inwestorów na Platformie poza wiedzą i kontrolą Wnioskodawcy) oraz (2) brak danych niezbędnych do dokonania przelewu (Wnioskodawca nie dysponuje danymi osobowymi Inwestorów takimi jak imię, nazwisko, adres, narodowość, numer rachunku bankowego. Wnioskodawca zna jedynie anonimowy numer ID Inwestora, który w żaden sposób nie pozwala na jakąkolwiek identyfikację Inwestora ani na bezpośredni kontakt z Inwestorem).

Zatem Wnioskodawca, przekazując do Operatora spłaty dokonane przez Pożyczkobiorców, nie ma prawnej ani faktycznej możliwości ustalenia statusu Inwestora, tj. czy inwestor jest osobą fizyczną, czy osobą prawną, gdzie znajduje się siedziba/miejsce zamieszkania Inwestora, ani też jakie są inne dane dotyczące Inwestora. Wnioskodawca posiada jedynie ID, tj. numer danego Inwestora nadany mu przez Platformę i nie ma możliwości dowiedzenia się o innych danych dotyczących inwestorów i historii ich inwestowania. Powyższy model współpracy wynika ze specyfiki działalności Operatora jako podmiotu z branży fintech.

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powołane przepisy ustawy o PIT, Wnioskodawca nie pełni funkcji płatnika, gdyż nie dokonuje on wypłat na rzecz Inwestora działając w imieniu własnym i dokonując spłat wynikających ze swojego długu wobec Inwestora. Wnioskodawca działa bowiem w charakterze tzw. podmiotu pośredniczącego w zakresie płatności.

Sytuacje, gdy powstaje obowiązek poboru podatku zryczałtowanego w przypadku podmiotu pośredniczącego reguluje art. 41 ust. 10 ustawy o PIT. Jednak przepis ten nie ma zastosowania w danym stanie faktycznym. Zgodnie z tym przepisem, kategorie dochodów (przychodów), z tytułu których do poboru podatku zobowiązane są podmioty, za pośrednictwem których następuje wypłata tych świadczeń, nie zawierają bowiem przychodów z tytułu odsetek i dyskonta z innych tytułów niż od papierów wartościowych.

Podsumowując, biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że Wnioskodawca, nie jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od odsetek od pożyczek spłacanych przez Pożyczkobiorców.

Warto podnieść w tym miejscu, że zbliżone stanowisko zostało potwierdzone w:

• interpretacji z dnia 27 czerwca 2017 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.114.2017.l.MK, wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej;
  

• interpretacji z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. ITPB2/415-769/13/TJ, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy oraz
  

• interpretacji z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. IPPB5/423-1155/12-2/MW.
  
  
  

W oparciu o przedstawione powyżej argumenty Wnioskodawca prosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.