2018.07.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.104.2018.2.MK
z 2 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 maja 2018 r. (data wpływu 10 maja 2018 r.) uzupełnione pismem z 7 czerwca 2018 r. (data wpływu 7 czerwca 2018 r.), pismem z 7 czerwca 2018 r. (data wpływu 14 czerwca 2018 r.) oraz pismem z 25 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie usługowego przeładunku oraz magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, które jednocześnie nie zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy oraz obowiązków informacyjnych i ewidencyjnych związanych z usługowym przeładunkiem tych wyrobów akcyzowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie usługowego przeładunku oraz magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, które jednocześnie nie zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy oraz obowiązków informacyjnych i ewidencyjnych związanych z usługowym przeładunkiem tych wyrobów akcyzowych. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 7 czerwca 2018 r. (data wpływu 7 czerwca 2018 r.) oraz pismem z 7 czerwca 2018 r. (data wpływu 14 czerwca 2018 r.) stanowiącymi odpowiedź na wezwanie Organu z 5 czerwca 2018 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.104.2018.1.MK, oraz pismem z 25 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.)

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć usługową działalność gospodarczą. W tym celu będzie chciał w pierwszej kolejności uzyskać zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego. Zakres planowanej przez Wnioskodawcę działalności obejmuje świadczenie usług przeładunku oraz magazynowania wyrobów energetycznych, o których mowa w ustawie o podatku akcyzowym. Wnioskodawca wskazuje, że wyroby energetyczne, które Spółka chce usługowo przeładowywać lub magazynować będą zarówno z załącznika numer 1 do ustawy o podatku akcyzowym, jak również z załącznika nr 2 do tej ustawy. W przypadku wyrobów energetycznych z załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym może być mowa zarówno o takich, które są opodatkowane realną stawką podatku akcyzowego, jak również takich, dla których stawka akcyzy, z uwagi na przeznaczenie tych wyrobów, kształtuje się poziomie zerowym.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, które jednocześnie nie zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przepisach ustawy o podatku akcyzowym lub też przepisach aktów wykonawczych do tej ustawy są przewidziane zakazy lub ograniczenia prawne, które stałyby na przeszkodzie planowanej w składzie podatkowym działalności, polegającej również na usługowym przeładowywaniu oraz magazynowaniu wyrobów akcyzowych z załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym, które z uwagi na przeznaczenie są opodatkowane stawką zerową podatku akcyzowego?

Przy założeniu, że Wnioskodawca będzie mógł w przyszłym składzie podatkowym również przeładowywać usługowo wyroby akcyzowe z załącznika numer 1 do ustawy o podatku akcyzowym, które są opodatkowane stawką zerową akcyzy, należy postawić drugie pytanie, czy możliwość takiego przeładunku będzie się wiązać z ujęciem takiej czynności przeładunku w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy o podatku akcyzowym, zaś sama czynność przeładunku, przed jej dokonaniem, będzie musiała zostać zgłoszona właściwemu dla składu podatkowego naczelnikowi urzędu celno-skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana przez niego działalność usługowa obejmująca również przeładowywanie oraz magazynowanie na terenie przyszłego składu podatkowego wyrobów energetycznych wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym, opodatkowanych stawką zerową z uwagi na ich przeznaczenie, nie jest prawem zabroniona. W konsekwencji ww. rodzaj działalności usługowej Wnioskodawcy w składzie podatkowym będzie również możliwy.

Choć stosownie do definicji składu podatkowego ujętej w art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku akcyzowym, jest to miejsce, w którym są produkowane, magazynowane oraz przeładowywane wyroby akcyzowe w reżimie procedury zawieszenia poboru akcyzy, warto pamiętać, że w składzie podatkowym mogą się znajdować również wyroby akcyzowe znajdujące się w innych reżimach prawnych, np. z zapłaconą akcyzą, co wynika, m.in. z przepisów o ewidencji akcyzowej - art. 138a ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym. Więcej, art. 138a ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym wprost wskazuje, że w ewidencji składu podatkowego powinny zostać również ujęte wyroby energetyczne opodatkowane zerową stawką akcyzy ze względu na przeznaczenie, o których mowa w art. 89 tej ustawy, a więc nie tylko wyroby energetyczne z załącznika nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, o których mowa w art. 89 ust. 2 tej ustawy, ale również wyroby energetyczne z załącznika nr 1 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym.

Przechodząc do sprawy kluczowej dla niniejszego wniosku o interpretację, tj. do możliwości prowadzenia usługowej działalności polegającej na przeładunku w składzie podatkowym wyrobów energetycznych z załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowej, które niezwłocznie po dokonanym przeładunku byłyby wyprowadzane ze składu podatkowego Wnioskodawcy, na początek należy wskazać na przepisy akcyzowe odnoszące się do przeładunku wyrobów akcyzowych. W samej ustawie o podatku akcyzowym przepisy dotykające kwestii przeładunku np. art. 47 ust. 4 ustawy, czy też art. 55 ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym, zawierający delegację ustawową do wydania aktu wykonawczego, odnoszą się jedynie do sprawy przeładunku wyrobów akcyzowych przemieszczanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. Przepisy ustawy nie regulują przypadku planowanego w działalności Wnioskodawcy.

Przechodząc na poziom aktów wykonawczych do ustawy należy przywołać rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 marca 2018 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy oraz rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 15 lutego 2017 r. w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych.

Pierwsze przywołane rozporządzenie odnosi się do obowiązku prowadzenia ewidencji na potrzeby podatku akcyzowego, w tym również ewidencji działalności w składzie podatkowym. Rozporządzenie to określa szczegółowy zakres danych, które w takiej akcyzowej ewidencji powinny być ujęte. Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że zakres ewidencji dla podmiotu prowadzącego skład podatkowy został określony w rozdziale 5 tegoż rozporządzenia. Przywołany rozdział określając poszczególne elementy ewidencji prowadzonej przez podmiot posiadający skład podatkowy wskazuje również na przeładunek wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym. Jednakże należy podkreślić, że obowiązek ujmowania czynności przeładunku wyrobów akcyzowych w tejże ewidencji odnosi jedynie do wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Zgodnie z § 23 pkt 2 rozporządzenia w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy część ewidencji, dotycząca wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, innych niż wyroby energetyczne magazynowane w jednym zbiorniku z wyrobami o innych statusach, składa się z zestawień danych dotyczących wyrobów akcyzowych przeładowywanych w składzie podatkowym.

Z kolei rozpatrując sprawę ewentualnej konieczności powiadomienia o takich przeładunku właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego należy wskazać na rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie dokumentacji i procedur związanych z przemieszczaniem wyrobów akcyzowych, a w szczególności na rozdział 3 tego rozporządzenia określającego zasady przeładunku wyrobów akcyzowych dokonywane poza składem podatkowym. Należy zatem zauważyć, że również te regulacje prawne odnoszą się do przypadków, kiedy wyroby akcyzowe są przemieszczane z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy. Nie znajdą one zastosowania w sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku o interpretację indywidualną.

Tak na marginesie również przepisy ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej, w tym przepisy wykonawcze do tej ustawy, w szczególności rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 10 maja 2017 r. w sprawie kontroli celno-skarbowej niektórych wyrobów akcyzowych nie nakładają obowiązków o konieczności powiadomienia właściwych organów o przeładunku w składzie podatkowych wyrobów energetycznych wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym opodatkowanych zerową stawką. Naturalnie, planowany przez Wnioskodawcę rodzaj działalności, polegający na tym, że w składzie podatkowym, oprócz magazynowania i przeładunku wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, przeładowywane oraz magazynowane byłyby wyroby energetyczne z załącznika numer 1 do ustawy o podatku akcyzowym z zerową stawką znalazłby odzwierciedlenie w aktach weryfikacyjnych przyszłego składu podatkowego.

Reasumując, mając na uwadze powyższe Wnioskodawca jest zdania, że w składzie podatkowym może również przeładowywać i magazynować wyroby energetyczne z załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym, które z uwagi na przeznaczenie są objęte zerową stawką akcyzy, ponadto w przypadku przeładunku takich wyrobów energetycznych, które po przeładunku są niezwłocznie wyprowadzone ze składu podatkowego (bez ich magazynowania), Wnioskodawca nie ma obowiązku wcześniejszego zgłaszania takich czynności logistycznych (przeładunku) do właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego, jak i ujmowania takich czynności w ewidencji prowadzonej na potrzeby składu podatkowego.

Należy ponadto dodać, że wskazane stanowisko jest zgodne z zasadą określoną w art. 8 ustawy Prawo przedsiębiorców, stosownie do której, przedsiębiorca może podejmować wszelkie działania, z wyjątkiem tych, których zakazują przepisy prawa. Ponadto nie mniej ważne jest również to, że sam Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zajął już zbieżne stanowisko z tym prezentowanym przez Wnioskodawcę w interpretacji indywidualnej nr 0111-KDIB3-3.4013.248.2017.2.MAZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1114 ze zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy wymieniono wyroby akcyzowe w stosunku do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz.Urz.UE.L 1992 Nr 76, str. 1.

W myśl art. 2 ust.1 pkt 10, 11 i 12 ustawy:

skład podatkowy to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu celnego;
podmiot prowadzący skład podatkowy to podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego;
procedura zawieszenia poboru akcyzy to procedura stosowana podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 i 2 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej „WIA”, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.). Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:

objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
objęte pozycją CN 3403;
objęte pozycją CN 3811;
objęte pozycją CN 3817;
oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.

W składzie podatkowym wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy mogą być magazynowane w jednym pomieszczeniu z innymi wyrobami, pod warunkiem że wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy będą magazynowane oddzielnie, a miejsce ich magazynowania będzie wskazane w ewidencji wyrobów akcyzowych prowadzonej przez podmiot prowadzący skład podatkowy – art. 47 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 47 ust. 4 ustawy przeładunek wyrobów akcyzowych przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym, z wyłączeniem sytuacji:

losowych, w przypadkach, w których dokonanie przeładunku jest możliwe tylko w miejscu zdarzenia losowego;
w których dochodzi do zmiany środka transportu, a przeładowane wyroby akcyzowe w całości są przemieszczane do jednego miejsca odbioru wskazanego w e-AD albo w dokumencie zastępującym e-AD, a w przypadku wyrobów akcyzowych innych niż wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, przemieszczanych na terytorium kraju w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej - do jednego miejsca odbioru wskazanego w dokumencie handlowym.

W myśl art. 47a ustawy:

W składzie podatkowym w jednym zbiorniku mogą być magazynowane wyroby energetyczne klasyfikowane do tego samego kodu CN, posiadające różne parametry fizykochemiczne, pod warunkiem że parametry fizykochemiczne nie mają wpływu na stawkę akcyzy.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do gazów propan-butan (LPG) objętych pozycją CN 2711, które mogą być magazynowane w jednym zbiorniku niezależnie od kodów CN, do których są klasyfikowane, i ich parametrów fizykochemicznych.
W składzie podatkowym w jednym zbiorniku mogą być magazynowane wyroby energetyczne: objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, zwolnione od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, opodatkowane zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz z zapłaconą akcyzą, pod warunkiem że:
1. ubytki i inne straty tych wyrobów są rozliczane proporcjonalnie do ilości oraz okresu ich magazynowania;
2. ewidencja wyrobów akcyzowych prowadzona przez podmiot prowadzący skład podatkowy umożliwia identyfikację tych wyrobów.

Zgodnie natomiast z art. 138a ustawy:

Podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych.
Operator logistyczny prowadzący skład podatkowy oprócz ewidencji, o której mowa w ust. 1, prowadzi ewidencję wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.
Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna umożliwiać w szczególności:
1. ustalenie ilości, rodzajów oraz miejsca magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych:
2. ustalenie ilości i rodzajów wyrobów, od których została zapłacona akcyza;
3. ustalenie ilości i rodzajów magazynowanych w jednym zbiorniku wyrobów energetycznych:
4. wyodrębnienie kwoty akcyzy, której pobór podlega zawieszeniu w związku z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, oraz kwoty akcyzy, która przypadałaby do zapłaty, gdyby wyroby nie były zwolnione od akcyzy;
5. ustalenie ilości wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego i wyprodukowanych w składzie podatkowym;
6. ustalenie ilości wysłanych lub otrzymanych wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, daty wysłania lub odbioru tych wyrobów, a także miejsca odbioru w przypadku ich przemieszczania oraz informacje o dokumentach dostawy;
7. ustalenie właściciela wyrobów akcyzowych, innego niż podmiot prowadzący skład podatkowy, oraz posiadania przez tego właściciela wymaganej koncesji zgodnie z przepisami ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.
Ewidencja, o której mowa w ust. 2, powinna umożliwiać ustalenie ilości oraz rodzajów magazynowanych w składzie podatkowym wyrobów niebędących wyrobami akcyzowymi, innych niż stanowiące wyposażenie składu podatkowego.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy, wskazać należy, że zgodnie z definicją składu podatkowego, zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy, jest to miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe, objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, są m.in. magazynowane i przeładowywane. Pomimo, że art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy odnosi się do wyrobów, które znajdują się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, to zgodnie z ustawą na teren składów podatkowych mogą być wprowadzane nie tylko wyroby znajdujące się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, ale również wyroby znajdujące się poza tą procedurą, np. opodatkowane zerową stawka akcyzy.

Wobec powyższego, w sytuacji braku przepisów ograniczających, należy uznać, że możliwe jest świadczenie na terenie składu podatkowego usług magazynowania i przeładunku wyrobów akcyzowych z załącznika nr 1 do ustawy (niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy), znajdujących się poza procedura zawieszenia poboru akcyzy, które z uwagi na przeznaczenie są opodatkowane stawką zerową podatku akcyzowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego należy uznać za prawidłowe.

W kwestii określenia czy czynność przeładunku wyrobów akcyzowych z załącznika nr 1 do ustawy (niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy), które z uwagi na przeznaczenie są opodatkowane zerową stawką podatku akcyzowego (bez ich magazynowania), będzie się wiązać z ujęciem tej czynności w ewidencji, o której mowa w art. 138a ustawy o podatku akcyzowym, a także czy czynność przeładunku, przed jej dokonaniem, będzie musiała zostać zgłoszona właściwemu dla składu podatkowego naczelnikowi urzędu celno-skarbowego wskazać należy, że ogólna zasada, wynikająca z art. 138a ust. 1 ustawy stanowi, że podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych.

Z kolei w art. 138s ustawy zawarta została delegacja ustawowa, upoważniająca ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia, w drodze rozporządzenia, m.in: szczegółowego zakresu danych, które powinny znajdować się w ewidencji, o której mowa w art. 138a ust. 1, sposobu prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 138a ust. 1, uwzględniając przy tym konieczność zapewnienia właściwej kontroli nad wyrobami akcyzowymi oraz wydanymi znakami akcyzy, a także właściwego poboru akcyzy od wyrobów akcyzowych i funkcjonowania zwolnień od akcyzy.

Na mocy wskazanej powyżej delegacji ustawowej, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 marca 2018 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz. U. z 2018 r, poz. 643, ze zm.). W rozdziale 5 rozporządzenia określone zostały szczegółowe zakresy danych, które powinny znajdować się w ewidencji wyrobów akcyzowych w składzie podatkowym. Zapisy tego rozdziału nie wskazują natomiast na obowiązek prowadzenia ewidencji dotyczącej usługowego przeładunku na terenie składu podatkowego, wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, a niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, opodatkowanych zerową stawka akcyzy ze względu na przeznaczenie, które nie będą przedmiotem magazynowania lub wykorzystania na terenie składu podatkowego.

Należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że na gruncie przepisów akcyzowych brak jest obowiązku ewidencyjnego w tym zakresie.

Równocześnie przepisy ustawy nie nakładają na Wnioskodawcę obowiązku informowania organów podatkowych o planowanym przeładunku w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na przeznaczenie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego należy uznać za prawidłowe.

W tym miejscu zaznaczyć także należy, na co słusznie zwraca uwagę Wnioskodawca, że czynności związane z magazynowaniem i przeładunkiem wyrobów akcyzowych będących przedmiotem wniosku spełniać winny wymogi formalne wynikające z innych regulacji niż z ustawy o podatku akcyzowym, w tym regulacji z zakresu kontroli celno-skarbowej, uwzględniając informacje o dokonywaniu tych czynności w aktach weryfikacyjnych składu podatkowego.

Mając powyższe na uwadze, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego tj. usługowego przeładunku oraz magazynowania w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 1 do ustawy, które jednocześnie nie zostały wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy oraz obowiązków informacyjnych i ewidencyjnych związanych z usługowym przeładunkiem tych wyrobów akcyzowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie nie objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja została wydana w oparciu o zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ul. M.C. Skłodowskiej 40 20-029 Lublin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin