Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.276.2018.1.SS
z 16 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2018 r. (data wpływu 30 maja 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 18 czerwca 2018 r. (data wpływu 25 czerwca 2018 r.), 27 czerwca 2018 r. (data wpływu 2 lipca 2018 r.) oraz 5 lipca 2018 r. (data wpływu 12 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości lub w części podatku VAT w odniesieniu do realizowanego projektu pn.: „Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej …” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości lub w części podatku VAT w odniesieniu do realizowanego projektu pn.: „Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej …”. Wniosek uzupełniono w dniach: 25 czerwca 2018 r. oraz 2 i 12 lipca 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, wskazanie sposobu doręczenia interpretacji indywidualnej oraz pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie doprecyzowane w piśmie z dnia 18 czerwca 2018 r.).

W dniu 26 maja 2017 r. Gmina … podpisała z Urzędem Marszałkowskim Województwa … umowę nr … dotyczącą dofinansowania projektu pn.: „Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej …” ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach osi priorytetowej IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna dla poddziałania 4.3.1. Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej – ZIT, objętych Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa … na lata 2014-2020.

Jednym z budynków, którego dotyczy przedsięwzięcie jest budynek Gminnego Domu Kultury (GDK), usytuowany w … przy ul. ...

Inwestycja będzie polegała na termomodernizacji wymienionego wyżej budynku celem poprawy izolacyjności termicznej. Zakres robót termomodernizacyjnych w ramach kosztów kwalifikowalnych projektu obejmuje:

• docieplenie ścian zewnętrznych fundamentowych, piwnicznych oraz kondygnacji nadziemnych styropianem lub/i wełną mineralną,
• docieplenie dachu płaskiego oraz stropodachu wentylowanego wełną mineralną,
• wymiana stolarki okiennej w całości i częściowo drzwiowej,
• wymiana instalacji c.o. z zastos. zaworów termostatycznych przy grzejnikach.
  
  

Według § 8 pkt 4 umowy o dofinansowanie projektu „Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej …”, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020, „wydatki poniesione na podatek od towarów i usług mogą zostać zakwalifikowane, jeśli beneficjent nie ma prawnej możliwości ich odzyskania. Potwierdzenie kwalifikowalności podatku od towarów i usług określone zostaje na podstawie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego”.

Gmina … jest jednostką samorządu terytorialnego, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy kultury, w tym bibliotek i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym.

Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym gminy o charakterze obowiązkowym, stąd na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 862, ze zm.) jednostka samorządu terytorialnego organizuje działalność kulturalną tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie działalności kulturalnej jest podstawowym celem działalności.

Na tej podstawie w roku 2008 utworzono samorządową instytucję kultury – Gminny Dom Kultury z siedzibą w … przy ul. ... Zgodnie z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, organizatorem dla Gminnego Domu Kultury jest Gmina ….

Gminny Dom Kultury jako instytucja kultury posiada osobowość prawną, samodzielnie gospodaruje przydzieloną mu częścią mienia oraz w ramach posiadanych środków samodzielnie prowadzi gospodarkę finansową. Gmina przekazując dotację podmiotową zapewnia instytucji kultury niezbędne środki na prowadzenie działalności kulturalnej oraz środki niezbędne do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Planowana w ramach projektu unijnego termomodernizacja budynków użyteczności publicznej obejmuje m.in. budynek, który Gmina w roku 2008 na podstawie umowy użyczenia oddała w bezpłatne używanie Gminnemu Domowi Kultury, pozostając nadal właścicielem tego budynku. W związku z tym, pracownicy Urzędu Gminy prowadzą wszystkie czynności związane z realizowaną termomodernizacją budynku Gminnego Domu Kultury i jednocześnie na Gminę wystawiane są wszystkie rachunki.

Ponieważ Gmina nie wykorzystuje modernizowanego obiektu Gminnego Domu Kultury dla działalności związanej z działalnością opodatkowaną nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast Gminny Dom Kultury, jako instytucja kultury, poza dotacją może uzyskiwać przychody z prowadzonej działalności, przychody z najmu i dzierżawy, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł co wynika z art. 28 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Jednocześnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Gminny Dom Kultury w … uzyskuje również dochody wymienione w art. 28 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednakże ze względu na ogólną wartość sprzedaży nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

W sytuacji, gdy faktury, w ramach realizowanego projektu pn.: „Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej …”, mającego na celu poprawę stanu budynków użyteczności publicznych, w tym budynku Gminnego Domu Kultury, wystawiane są na Gminę …, Gminny Dom Kultury nie ma możliwości ich odliczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu Gmina … ma możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części?

Zdaniem Wnioskodawcy, realizacja projektu pn.: „Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej …”, mająca na celu poprawę stanu budynków użyteczności publicznych, w których realizowane są usługi publiczne, obejmująca m.in. termomodernizację budynku Gminnego Domu Kultury przy ul. … w ..., prowadzona jest przez pracowników Urzędu Gminy …. Na Gminę … wystawiane są wszystkie faktury związane z realizowanym projektem. Ponieważ jednak Gmina nie wykorzystuje budynku Gminnego Domu Kultury dla działalności związanej z działalnością opodatkowaną nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Po zakończeniu inwestycji sytuacja prawna budynku nie ulegnie zmianie, tj. budynek poddany termomodernizacji pozostanie nadal na majątku Gminy, i nadal wykorzystywany będzie na podstawie umowy użyczenia w bezpłatnym użytkowaniu przez instytucję kultury – Gminny Dom Kultury do działalności kulturalnej oraz pozostałej działalności wynikającej z ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

W chwili obecnej Gminny Dom Kultury, uzyskujący niezbyt wysokie dochody z działalności zwolnionej oraz działalności opodatkowanej, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług (korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ustawy o VAT) i nie przysługuje mu żadne odliczenie.

Ewentualna zmiana w przyszłości statusu GDK na czynnego podatnika podatku VAT nie da mu podstaw do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z rachunków wystawionych obecnie na Gminę ….

Mając powyższe na uwadze, Gmina stoi na stanowisku, że jako beneficjent środków unijnych zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu, Gmina oraz Gminny Dom Kultury nie będą mieli możliwości odliczenia w całości ani w części podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z pózn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

W tym miejscu podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

1. podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie odrębnymi przepisami prawa, oraz
2. podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
   
   

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. sprawy kultury, w tym bibliotek i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, a także utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 9 i 15 ww. ustawy).

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z treści cytowanych wyżej przepisów w zakresie podatku od towarów i usług wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlegają czynności wykonywane odpłatnie. Równocześnie, niektóre czynności wykonywane nieodpłatnie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT jako czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług.

Mając na uwadze, że konstrukcja całego systemu podatku od wartości dodanej w krajach członkowskich UE podlega ścisłej harmonizacji, co oznacza, że polskie przepisy dotyczące podatku od towarów i usług muszą być zgodne z przepisami wspólnotowymi, w szczególności z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), przy interpretowaniu przepisów dotyczących funkcjonowania podatku VAT należy brać pod uwagę orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które wskazuje jak prawidłowo powinny być stosowane przepisy tego podatku.

W wyroku z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie 89/81 Hongkong Trade Development Council dotyczącym interpretacji przepisów drugiej dyrektywy Rady 67/228 Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że w sytuacji gdy „działalność podmiotu polega wyłącznie na świadczeniu usług bez pobrania za te usługi bezpośredniego wynagrodzenia, nie istnieje podstawa prawna naliczenia podatku, w związku z czym usługi świadczone bezpłatnie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT” (pkt 10 wyroku). Ponadto w wyroku z dnia 6 października 2009 r. w sprawie C-267/08 SPÖ Trybunał zaznaczył, że „podstawą opodatkowania usług jest wszystko to, co zostało otrzymane jako świadczenie wzajemne za wyświadczoną usługę, a tym samym świadczenie usług jest opodatkowane jedynie wtedy, jeżeli istnieje bezpośredni związek pomiędzy wyświadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym. Wynika stąd, że świadczenie usług dokonywane jest „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy” (pkt 19 wyroku). W wyroku tym Trybunał rozstrzygnął, że działalność reklamowa prowadzona przez oddział partii (SPÖ) nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, bowiem działalność ta nie pozwala na stałe osiąganie zysków, a jedynie „pozwala na prowadzenie działań informacyjnych w ramach realizacji jej celów politycznych, polegających na rozpowszechnianiu idei partii jako organizacji politycznej. (...) Wykonując tę działalność SPÖ nie działa jednak na żadnym rynku” (pkt 24).

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie nieodpłatne zrównane z odpłatnym świadczeniem), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 26 maja 2017 r. Gmina podpisała z Urzędem Marszałkowskim umowę dotyczącą dofinansowania projektu pn.: „Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej …” ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach osi priorytetowej IV. Efektywność energetyczna, odnawialne źródła energii i gospodarka niskoemisyjna dla poddziałania 4.3.1. Efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii w infrastrukturze publicznej i mieszkaniowej – ZIT, objętych Regionalnym Programem Operacyjnym Województwa … na lata 2014-2020. Jednym z budynków, którego dotyczy przedsięwzięcie jest budynek Gminnego Domu Kultury (GDK). Inwestycja będzie polegała na termomodernizacji wymienionego wyżej budynku celem poprawy izolacyjności termicznej. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy kultury, w tym bibliotek i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych, co wynika z art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym gminy o charakterze obowiązkowym, stąd na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej jednostka samorządu terytorialnego organizuje działalność kulturalną tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie działalności kulturalnej jest podstawowym celem działalności. Na tej podstawie w roku 2008 utworzono samorządową instytucję kultury – Gminny Dom Kultury. Zgodnie z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, organizatorem dla Gminnego Domu Kultury jest Gmina. Gminny Dom Kultury jako instytucja kultury posiada osobowość prawną, samodzielnie gospodaruje przydzieloną mu częścią mienia oraz w ramach posiadanych środków samodzielnie prowadzi gospodarkę finansową. Gmina przekazując dotację podmiotową zapewnia instytucji kultury niezbędne środki na prowadzenie działalności kulturalnej oraz środki niezbędne do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona. Planowana w ramach projektu unijnego termomodernizacja budynków użyteczności publicznej obejmuje m.in. budynek, który Gmina w roku 2008 na podstawie umowy użyczenia oddała w bezpłatne używanie Gminnemu Domowi Kultury, pozostając nadal właścicielem tego budynku. W związku z tym, pracownicy Urzędu Gminy prowadzą wszystkie czynności związane z realizowaną termomodernizacją budynku Gminnego Domu Kultury i jednocześnie na Gminę wystawiane są wszystkie rachunki. Ponieważ Gmina nie wykorzystuje modernizowanego obiektu Gminnego Domu Kultury dla działalności związanej z działalnością opodatkowaną nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast Gminny Dom Kultury, jako instytucja kultury, poza dotacją może uzyskiwać przychody z prowadzonej działalności, przychody z najmu i dzierżawy, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł co wynika z art. 28 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Gminny Dom Kultury … uzyskuje również dochody wymienione w art. 28 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednakże ze względu na ogólną wartość sprzedaży nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz korzysta ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy w odniesieniu do realizowanego projektu Gmina ma możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że – mimo, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT – w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione. Gmina realizując zadanie polegające na termomodernizacji budynku Gminnego Domu Kultury nie będzie działała bowiem w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi zakupione w celu realizacji przedmiotowego zadania nie będą wykorzystywane przez Gminę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Analizując kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług w celu realizacji opisanego we wniosku zadania – którego efekty są przekazane na podstawie umowy nieodpłatnego użyczenia Gminnemu Domowi Kultury należy wskazać, że Gmina nie wykorzystuje przedmiotowego budynku do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Termomodernizacja gminnego budynku użyteczności publicznej, a następnie przekazanie go bezpłatnie innemu podmiotowi (Gminnemu Domowi Kultury), nie jest prowadzone w celu osiągania zysku, a wynika jedynie z realizacji zadania gminnego o charakterze publicznym określonego ustawą o samorządzie gminnym. Mając na uwadze okoliczność, że przekazując nieodpłatnie budynek stanowiący własność Gminy, Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika, czynność taka nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co w konsekwencji powoduje brak możliwości odliczenia podatku VAT.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w odniesieniu do realizowanego projektu pn.: „Termomodernizacja budynków użyteczności publicznej …”, dotyczącego budynku Gminnego Domu Kultury, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia w całości lub w części podatku VAT naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek Zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone w wydanej interpretacji, dotyczy to w szczególności prawa do odliczenia w całości lub w części podatku VAT w odniesieniu do realizowanego projektu przez Gminny Dom Kultury.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.