2018.07.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.363.2018.1.SM
z 19 lipca 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2018 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP – 6 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizowanym projektem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Gmina obecnie realizuje operację pn. „Wyposażenie placu zabaw”, na którą ma przyznaną pomoc ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na realizację operacji w zakresie poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego Programem w zakresie: Zachowanie dziedzictwa lokalnego; budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej, na podstawie umowy o przyznaniu pomocy z dnia 19 marca 2018 r.

Z uwagi na fakt, że Gmina jako Wnioskodawca zaliczyła koszty podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu, aby ostatecznie na etapie rozliczenia inwestycji otrzymać do nich dofinansowanie, musi wykazać, iż podatek VAT nie będzie mógł być odzyskany w całości lub w części, zarówno podczas realizacji inwestycji, ani po jej zakończeniu. Tylko w takiej sytuacji podatek VAT poniesiony na realizację inwestycji będzie stanowił wydatek kwalifikowany projektu.

Przedmiotem realizowanej inwestycji jest zakup, dostawa i montaż wyposażenia placu zabaw składającego się z: zestawu zabawowego, karuzeli tarczowej z siedziskami, domku lokomotywa z wagonem, huśtawki wahadłowej potrójnej metalowej z siedziskiem typu koszyk, piaskownicy drewnianej, huśtawki typu ważka, bujaka sprężynowego szt. 2 oraz ławek z rur stałej z oparciem szt. 2, koszy na śmieci szt. 2 i tablicy regulaminowej. Wartość zadania to kwota 61.289,47 zł, w tym VAT 11.460,65 zł i 49.828,82 zł netto. Wnioskowana kwota pomocy to 38.998,00 zł, a wkład własny Gminy to kwota 22.291,47 zł.

Gmina będzie ponosić wszystkie koszty związane z realizacją inwestycji, a faktury dokumentujące wydatki związane z realizacją wyżej wymienionej inwestycji wystawiane będą na Gminę. Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dlatego Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Gmina po wykonaniu zadania inwestycyjnego nie będzie osiągała przychodów związanych z wykorzystywaniem placu zabaw. Plac ten nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, w związku z faktem, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie m.in. kultury fizycznej i turystyki, w tym urządzeń sportowych, jest zadaniem własnym Gminy wynikającym z ustawy. Inwestycja będzie służyła społeczności lokalnej, będzie ogólnodostępna, a za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty.

Po zakończeniu realizacji inwestycji Gmina będzie właścicielem i zarządcą urządzeń na placu zabaw zlokalizowanym na działkach będących własnością Gminy. W wyniku realizacji operacji stworzone zostanie bezpieczne miejsce do rekreacji i wypoczynku poprzez zmodernizowanie placu zabaw poprzez wyposażenie go w urządzenia zabawowe i obiekty małej architektury.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z realizowaną operacją pn. „Wyposażenie placu zabaw” Gminie przysługuje prawo do odzyskania w całości lub w części naliczonego podatku VAT, zarówno w trakcie inwestycji jak i po jej zakończeniu, na którą ma przyznaną pomoc ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na realizację operacji w zakresie poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego Programem w zakresie: Zachowanie dziedzictwa lokalnego; budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej, na podstawie umowy o przyznaniu pomocy z dnia 19 marca 2018 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na realizację inwestycji pn. „Wyposażenie placu zabaw” z tego względu, iż Gmina realizując inwestycję i nabywając niezbędne towary i usługi nie występuje w charakterze podatnika VAT, a wydatki poniesione na realizację inwestycji nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi VAT Gminy.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zgodnie ze wskazanym przepisem Gmina będzie uznana za podatnika podatku VAT w dwóch przypadkach: 1) gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jej zadań własnych, 2) gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jej zadań własnych, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania z zakresu: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 10 i 15 ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako ustawa o VAT), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: 1) nabycia towarów i usług, 2) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi. Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). W związku z powyższym, wykluczona jest możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Gmina nie spełnia żadnego z warunków, gdyż nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, gdyż korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz będzie wykonywała swoje funkcje jako organ władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Wydatki na wyposażenie placu zabaw nie będą związane ze sprzedażą opodatkowaną. Plac zabaw będzie ogólnodostępny dla ludności i Gmina nie będzie pobierała z tytułu korzystania z tego obiektu żadnych opłat. Nie przewiduje się w przyszłości odpłatnego udostępniania placu zabaw na podstawie umów cywilnoprawnych. Plac ten będzie wykorzystywany do czynności będących poza zakresem opodatkowania VAT, gdyż służył będzie do realizacji zadań, do których Gmina została powołana. Ustawa o samorządzie gminnym w art. 7 ust. 1 wskazuje, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym). W związku z powyższym Gmina, realizując nałożone na nią zadania własne, nie występuje jako podatnik VAT, a w konsekwencji czynności dokonywane przez Gminę w ramach wykonywania zadań własnych nie stanowią czynności podlegających VAT. Warunkiem umożliwiającym skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. W przedmiotowym przedsięwzięciu nie zostaną spełnione warunki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W związku z realizacją projektu Gmina nie będzie mieć prawa do odzyskania podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług. Zatem podatek VAT będzie stanowił koszt kwalifikowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz gdy podatek naliczony związany jest z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują łub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Natomiast w świetle unormowań prawa wspólnotowego, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z wniosku wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną i nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy.

Gmina obecnie realizuje operację pn. „Wyposażenie placu zabaw”, na którą ma przyznaną pomoc ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na realizację operacji w zakresie poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego Programem w zakresie: Zachowanie dziedzictwa lokalnego; budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej, na podstawie umowy o przyznaniu pomocy z dnia 19 marca 2018 r.

Gmina będzie ponosić wszystkie koszty związane z realizacją inwestycji, a faktury dokumentujące wydatki związane z realizacją wyżej wymienionej inwestycji wystawiane będą na Gminę. Nabywane podczas realizacji inwestycji towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Gmina po wykonaniu zadania inwestycyjnego nie będzie osiągała przychodów związanych z wykorzystywaniem placu zabaw. Plac ten nie będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Inwestycja będzie służyła społeczności lokalnej, będzie ogólnodostępna, a za korzystanie z niej nie będą pobierane opłaty.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odzyskania w całości lub w części naliczonego podatku VAT możliwości odzyskania przez Stowarzyszenie naliczonego podatku VAT zawartego w fakturach zakupu.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 1 oraz w art. 88 ust. 4 ustawy warunkujących prawo do odliczenia podatku naliczonego Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją zadania pn. „Wyposażenie placu zabaw”, na którą przyznano pomoc ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na realizację operacji w zakresie poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego Programem w zakresie: Zachowanie dziedzictwa lokalnego; budowa lub przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej, na podstawie umowy o przyznaniu pomocy z dnia 19 marca 2018 r. Gmina nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, a towary i usługi nabyte w ramach realizowanego zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług

Gminie nie przysługuje więc prawo do odzyskania w całości lub części naliczonego podatku VAT, zarówno w trakcie, jak i po zakończeniu inwestycji podatku VAT na zasadach określonych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadania pn. „Wyposażenie placu zabaw” na podstawie umowy o przyznaniu pomocy z dnia 19 marca 2018 r.

Tym samym stanowisko Gminy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Gminie przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin