Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.303.2018.1.JKU
z 2 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2018 r. (data wpływu 18 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT w ramach operacji pn. „A” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT w ramach operacji pn. „A”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Ośrodek Doradztwa Rolniczego (dalej: Wnioskodawca, Zainteresowany, Ośrodek, ODR) działa na podstawie ustawy z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1149). Zgodnie z art. 2 ust. 2 powołanej ustawy, ODR będący jednostką doradztwa rolniczego jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną.

Ośrodki wojewódzkie w ramach zadań z zakresu doradztwa rolniczego:

1. prowadzą szkolenia dla rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich, w szczególności w zakresie:
   1. stosowania nowoczesnych metod agrotechnicznych, hodowli oraz przetwórstwa rolno-spożywczego,
   2. rozwiązywania problemów technologicznych i organizacyjno-ekonomicznych gospodarstw rolnych,
   3. rachunkowości w gospodarstwach rolnych,
   4. rolnictwa ekologicznego,
   5. rozwoju przedsiębiorczości na obszarach wiejskich,
   6. unowocześniania wiejskiego gospodarstwa domowego,
   7. ubiegania się o przyznanie pomocy finansowanej lub współfinansowanej ze środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej lub innych instytucji krajowych lub zagranicznych,
   8. modernizacji gospodarstw rolnych, poprawy jakości artykułów rolno-spożywczych i ich przetwórstwa oraz wzmocnienia pozycji rolników na rynku,
   9. zarządzania gospodarstwem rolnym,
   10. promocji produktów lokalnych i regionalnych,
2. prowadzą działalność informacyjną wspierającą rozwój produkcji rolniczej;
3. prowadzą działalność w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich;
4. udzielają pomocy rolnikom i innym mieszkańcom obszarów wiejskich w zakresie sporządzania dokumentacji niezbędnej do uzyskania pomocy, o której mowa w pkt 1 lit. g;
5. prowadzą analizy rynku artykułów rolno-spożywczych i środków produkcji oraz gromadzą i upowszechniają informacje rynkowe w tym zakresie;
6. mogą prowadzić doświadczalnictwo odmianowe w ramach porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego;
7. upowszechniają metody produkcji rolniczej i stylu życia przyjaznych dla środowiska;
8. podejmują działania na rzecz zachowania dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego wsi, ekologicznego i funkcjonalnego urządzania gospodarstwa rolnego;
9. upowszechniają rozwój agroturystyki i turystyki wiejskiej oraz prowadzą promocję wsi jako atrakcyjnego miejsca wypoczynku;
10. współdziałają w realizacji zadań wynikających z programów rolno-środowiskowych oraz programów działań mających na celu ograniczenie odpływu azotu ze źródeł rolniczych;
11. prowadzą analizy przemian w zakresie poziomu i jakości produkcji rolniczej i funkcjonowania gospodarstw rolnych oraz upowszechniają wyniki tych analiz w pracy doradczej.
    
    

Na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego, ODR realizuje zadania z zakresu doradztwa rolniczego, o których mowa powyżej, nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego, ODR prowadzi samodzielną gospodarkę finansową w ramach środków pochodzących z dotacji budżetowych, przychodów uzyskiwanych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej oraz przychodów z innych źródeł. Jednostka doradztwa rolniczego prowadzi rachunkowość zgodnie z zasadami określonymi w przepisach o rachunkowości, o czym mowa w art. 11 ust. 4 ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego. ODR jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Art. 5 ust. 2 pkt 11 ustawy o jednostkach doradztwa rolniczego stanowi, że przy realizacji zadań ośrodki współpracują z jednostkami samorządu terytorialnego.

ODR zawarł w dniu 2 maja 2018 r. umowę na realizację operacji w ramach Planu Działania Krajowej Sieci Obszarów Wiejskich (KSOW) na lata 2014-2020 Plan Operacyjny na lata 2018-2019 z Województwem– Urzędem Marszałkowskim Województwa, który jest jednostką samorządu terytorialnego. W ramach umowy ODR otrzyma środki finansowe do realizacji operacji pn. „A”. Przedmiotem umowy jest realizacja operacji oraz jej sfinansowanie ze środków KSOW w ramach Pomocy Technicznej Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW) 2014-2020. Środki pieniężne pochodzące z przedmiotowej umowy pokrywać będą koszty związane w całości z organizacją i przeprowadzeniem seminarium pt. ,,Innowacje”, organizacją i przeprowadzeniem seminarium pt. „Unowocześnienie”, organizacją i przeprowadzeniem Wystawy.

Projekt nie przewiduje żadnej odpłatności od uczestników. Uczestnicy nie ponoszą kosztów związanych z organizacją i przeprowadzeniem ww. seminariów oraz związanych z organizacją i przeprowadzeniem Wystawy, a tym samym ODR nie osiągnie żadnych przychodów z tego tytułu.

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją operacji pn. „A” nie są przez Wnioskodawcę wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, a zakupione towary i usługi stanowią przedmiot związany z realizacją ww. operacji, która polega na:

1. działaniach dotyczących organizacji przeprowadzenia seminarium pt. „Innowacje” w zakresie: opłacenia wykładowcy – specjalisty w zakresie uprawy zbóż i użytków zielonych oraz usługi cateringowej dla uczestników;
2. działaniach dotyczących organizacji i przeprowadzenia seminarium pt. „Unowocześnienie” w zakresie: opłacenia wykładowcy – specjalisty w zakresie chowu i hodowli bydła oraz usługi cateringowej dla uczestników;
3. organizacji i przeprowadzenia Wystawy w zakresie: zakupu pucharów dla właścicieli nagrodzonych zwierząt, statuetek pamiątkowych, floo do dekoracji nagrodzonych zwierząt, mat i środków dezynfekcyjnych, opłaceniu opieki weterynaryjnej, medycznej i dyżuru zootechnika, wynagrodzeniu sędziów, wynajmu toalet przenośnych, wynajmu sceny wraz z nagłośnieniem, urządzeniu stoisk wystawienniczych oraz zakupu produktów na potrzeby uroczystej kolacji – spotkania z uczestnikami.
   
   

Nabywane towary i usługi Wnioskodawca wykorzystuje do realizacji umowy, tj. organizacji i przeprowadzenia ww. seminariów oraz organizacji i przeprowadzenia Wystawy, z których nie osiąga przychodu, gdyż projekt nie przewiduje odpłatności od uczestników, a tym samym Wnioskodawca wykorzystuje nabywane towary i usługi w ramach operacji do czynności, które nie są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Faktury zakupowe w ramach operacji pn. „A” wystawione są na Ośrodek Doradztwa Rolniczego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma możliwość odzyskania podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Ośrodek nie będzie miał możliwości odzyskania podatku VAT, gdyż nie będzie prowadził sprzedaży z tytułu organizacji przedsięwzięcia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Według natomiast art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenie kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 (niewystępujących w przedmiotowej sprawie).

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie został spełniony.

Z okoliczności sprawy wynika, że nabywane towary i usługi Ośrodek wykorzystuje do realizacji umowy, tj. „A”, z których nie osiąga przychodu, gdyż projekt nie przewiduje odpłatności od uczestników, a tym samym Wnioskodawca wykorzystuje nabywane towary i usługi w ramach operacji do czynności, które nie są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym, należy uznać, że Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji operacji. Tym samym Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych wydatków Zainteresowany nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją operacji pn. „A”, ponieważ nabywane towary i usługi nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.