Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.262.2018.1.AG
z 7 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2018 r. (data wpływu 20 czerwca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od poniesionych wydatków w związku z realizacją projektu pn. „Poprawa efektywności energetycznej i ograniczenie niskiej emisji na terenie miasta” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od poniesionych wydatków w związku z realizacją projektu pn. „Poprawa efektywności energetycznej i ograniczenie niskiej emisji na terenie miasta”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miejska (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Gmina planuje realizację projektu pn. „Poprawa efektywności energetycznej i ograniczenie niskiej emisji na terenie miasta”. W związku z realizacją przedmiotowego projektu Gmina dokona m.in.: (i) wymiany 2011 ulicznych opraw oświetleniowych na energooszczędne typu LED wraz z wymianą zabezpieczeń i przewodów zasilających oraz wymianą wysięgników oraz (ii) zakupu i montażu stacji pomiaru zanieczyszczeń powietrza (w celu bieżącego monitoringu poziomu zanieczyszczeń na terenie miasta oraz informowania społeczeństwa o poziomie zanieczyszczeń), (dalej łącznie pkt (i) i (ii) jako: Inwestycja). Nadrzędnym celem Inwestycji jest zwiększenie wydajności energii oraz osiągnięcie wysokiego poziomu ochrony powietrza na terenie Gminy. Infrastruktura powstała/nabyta w wyniku realizacji Inwestycji będzie własnością Wnioskodawcy.

W ramach realizacji Inwestycji Gmina poniesie wydatki na:

• demontaż/montaż instalacji 2011 sztuk opraw oświetlenia ulicznego,
• demontaż/montaż wysięgników, utylizację i pomiary,
• zakup zestawu czujek do pomiaru zanieczyszczeń powietrza wraz z oprzyrządowaniem i oprogramowaniem,
• nadzór inwestorski w zakresie prac instalacyjno-montażowych oświetlenia ulicznego,
• przygotowanie studium wykonalności,
• wykonania audytów (oświetlenia i energetycznych),
• wykonanie dokumentacji projektowej,

(dalej łącznie: Wydatki).

W celu realizacji Inwestycji Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 755, ze zm.; dalej: Prawo energetyczne) do zadań własnych Gminy w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną należy: planowanie i finansowanie oświetlenia znajdujących się na terenie Gminy: (i) miejsc publicznych, (ii) dróg gminnych, dróg powiatowych i dróg wojewódzkich, (iii) dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe przebiegających w granicach terenu zabudowy, (iv) części dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe wymagających odrębnego oświetlenia – przeznaczonych do ruchu pieszych lub rowerów albo stanowiących dodatkowe jezdnie obsługujące ruch z terenów przyległych do pasa drogowego drogi krajowej. Ponadto, zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 4 Prawa energetycznego do zadań własnych Gminy w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną, należy planowanie i organizacja działań mających na celu racjonalizację zużycia energii i promocję rozwiązań zmniejszających zużycie energii na obszarze Gminy.

Gmina nie będzie wykorzystywała infrastruktury powstałej/nabytej na skutek realizacji Inwestycji do odpłatnych czynności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przedstawionych okoliczności Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od Wydatków?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT naliczonego od Wydatków.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Natomiast w myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Z kolei w art. 88 ustawy VAT wskazano przypadki, w których prawo do odliczenia jest ex lege wyłączone.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż prawo do odliczenia przysługuje, gdy są spełnione tzw. pozytywne przesłanki odliczenia (tj. odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary lub usługi, z tytułu nabycia których podatek został naliczony, będą wykorzystywane przez tego podatnika do czynności podatkowanych) oraz jednocześnie nie zachodzą żadne przesłanki wyłączające prawo do odliczenia wskazane w art. 88 ustawy VAT (tzw. negatywne przesłanki odliczenia).

Podatnikami zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ustawy VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W tym kontekście wskazać należy, iż stosowanie do art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 994, ze zm.; dalej: USG), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 USG, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ochrony środowiska i zaopatrzenia w energię elektryczną (art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 USG).

Ponadto, zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 2 i 3 Prawo energetycznego do zadań własnych Gminy w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną należy: planowanie i finansowanie oświetlenia znajdujących się na terenie Gminy: (i) miejsc publicznych, (ii) dróg gminnych, dróg powiatowych i dróg wojewódzkich, (iii) dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe przebiegających w granicach terenu zabudowy, (iv) części dróg krajowych, innych niż autostrady i drogi ekspresowe wymagających odrębnego oświetlenia – przeznaczonych do ruchu pieszych lub rowerów albo stanowiących dodatkowe jezdnie obsługujące ruch z terenów przyległych do pasa drogowego drogi krajowej. Ponadto, zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 4 Prawa energetycznego do zadań własnych Gminy w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną należy planowanie i organizacja działań mających na celu racjonalizację zużycia energii i promocję rozwiązań zmniejszających zużycie energii na obszarze Gminy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż organ władzy publicznej jest podatnikiem VAT w tych przypadkach, w których: (i) wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach zadań własnych lub (ii) wykonuje czynności mieszczące się wprawdzie w ramach zadań własnych, gdy mają one swoje źródło w stosunku cywilnoprawnym, tj. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko w tym zakresie wykonywane przez Gminę czynności mogą zatem mieć przymiot działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT.

Jednocześnie, powołane wyżej przepisy ustawy VAT wskazują, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: (i) odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz (ii) wystąpi związek między nabywanymi towarami lub usługami z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawi VAT, a następnie – w ramach tej działalności – związek ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy w rozpatrywanych okolicznościach nie zostaną spełnione wskazane wyżej warunki do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na realizację Inwestycji, ponieważ: (i) Gmina nie będzie w tym przypadku występować/ponosić wydatków jako podatnik VAT oraz (ii) wydatki te nie będą służyć bezpośrednio/nie będą wprost związane z wykonywaniem czynności podlegających VAT, w tym opodatkowanych.

Odnosząc się do pierwszej z ww. przesłanek należy wskazać, iż Inwestycja będzie realizowana w celu realizacji (i) zadań własnych Gminy z zakresu ochrony środowiska oraz (ii) zadań w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczną. Jak zostało wskazane, nadrzędnym celem Inwestycji jest zwiększenie wydajności energii oraz osiągnięcie wysokiego poziomu ochrony powietrza na terenie Gminy. Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w związku z realizacją Inwestycji Wnioskodawca będzie występować jako organ władzy publicznej, w ramach i w celu realizacji zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami prawa, a nie na podstawie i w celu wykonywania zobowiązań wynikających z umów cywilnoprawnych. A zatem, w ocenie Wnioskodawcy w związku z realizacją Inwestycji, Gmina na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy VAT, nie będzie działać w charakterze podatnika VAT.

Ponadto, w kontekście drugiej z ww. przesłanek, należy zauważyć, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie, gdy istnieje związek pomiędzy nabyciem towarów/usług, a sprzedażą opodatkowaną. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, majątek powstał wskutek realizacji Inwestycji, będzie stanowił majątek Wnioskodawcy i będzie służył wyłącznie zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty Gminy. Gmina nie będzie bowiem pobierała od mieszkańców żadnych opłat z tytułu korzystania ze zmodernizowanego oświetlenia i stacji pomiaru zanieczyszczeń powietrza. W świetle powyższego należy stwierdzić, iż w związku z realizacją Inwestycji nie zajdzie żaden związek pomiędzy poniesionymi Wydatkami, a sprzedażą opodatkowaną dokonywaną przez Gminę.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia VAT od Wydatków, gdyż nie zostaną w tym przypadku spełnione obydwie przesłanki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS), w zbliżonych do sytuacji Gminy stanach faktycznych. Przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej z 18 kwietnia 2018 r. nr 0112-KDIL1-2.4012.217.2018.1.ISN, w której DKIS stwierdził, iż: „Podsumowując, Gmina nie może – w ramach realizacji zadań w zakresie modernizacji systemu oświetlenia ulicznego w części miejskiej oraz budowie stacji pomiaru zanieczyszczeń wraz z systemem informowania o ich stężeniu mieszkańców – odzyskać podatku VAT”;
• interpretacji indywidualnej z 17 maja 2018 r. nr 0112-KDIL1-1.4012.276.2018.1.MR, w której DKIS stwierdził, iż: „Przenosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy, należy stwierdzić, że warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, ponieważ projekt pod nazwą: »Poprawa efektywności energetycznej...« będzie dokonywana przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany – czyli ustawą o samorządzie gminnym, a dokonane zakup towarów i usług w ramach realizacji inwestycji – jak wskazano we wniosku – nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Reasumując, tytułu kosztów poniesionych na realizację projektu pn. »Poprawa efektywności energetycznej ...« Miastu nie będzie przysługiwało – zarówno w całości, jak i w części – prawo do odliczenia podatku VAT”;
• interpretacji indywidualnej z 18 stycznia 2018 r. nr 0112-KDIL4.4012.665.2017.2.EB, w której, DKIS stwierdził, iż: „Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, związanego z realizacją projektu pn. »Poprawa efektywności energetycznej i kontrola stanu powietrza, poprzez wymianę opraw oświetleniowych oraz budowę systemu pomiaru zanieczyszczeń«”;
• interpretacji indywidualnej z 28 września 2017 r. nr 0112-KDIL2-3.4012.365.2017.1.ZD, w której DKIS stwierdził, iż: „Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją projektu pn. »Modernizacja i rozbudowa oświetlenia ulicznego«. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie jest spełniona – wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa jako podatnik VAT”.
  
  

Mając na uwadze przedstawione wyżej argumenty, Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.) – gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy), wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina planuje realizację projektu pn. „Poprawa efektywności energetycznej i ograniczenie niskiej emisji na terenie miasta”. W związku z realizacją przedmiotowego projektu Gmina dokona m.in.: (i) wymiany 2011 ulicznych opraw oświetleniowych na energooszczędne typu LED wraz z wymianą zabezpieczeń i przewodów zasilających oraz wymianą wysięgników oraz (ii) zakupu i montażu stacji pomiaru zanieczyszczeń powietrza (w celu bieżącego monitoringu poziomu zanieczyszczeń na terenie miasta oraz informowania społeczeństwa o poziomie zanieczyszczeń). Nadrzędnym celem Inwestycji jest zwiększenie wydajności energii oraz osiągnięcie wysokiego poziomu ochrony powietrza na terenie Gminy. Infrastruktura powstała/nabyta w wyniku realizacji Inwestycji będzie własnością Wnioskodawcy. W ramach realizacji Inwestycji Gmina poniesie wydatki. W celu realizacji Inwestycji Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Gmina nie będzie wykorzystywała infrastruktury powstałej/nabytej na skutek realizacji Inwestycji do odpłatnych czynności.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od poniesionych Wydatków w związku z realizacją projektu pn. „Poprawa efektywności energetycznej i ograniczenie niskiej emisji na terenie miasta”.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt analizowanej sprawy, należy stwierdzić, że warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, ponieważ projekt pn. „Poprawa efektywności energetycznej i ograniczenie niskiej emisji na terenie miasta” będzie dokonywany przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których został on powołany – czyli ustawą o samorządzie gminnym. Ponadto wydatki ponoszone w związku z ww. projektem – jak wskazał Wnioskodawca – nie będą wykorzystywane do odpłatnych czynności.

Zatem w omawianej sprawie – pomimo, że Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT – warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, a Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Reasumując, z tytułu poniesionych Wydatków na realizację projektu pn. „Poprawa efektywności energetycznej i ograniczenie niskiej emisji na terenie miasta” Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego co do zasady wydawane są w indywidualnych sprawach zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Jednocześnie podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.