Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.188.2018.4.MM
z 7 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2018 r. (data wpływu 7 maja 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• skutków podatkowych wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych do majątku prywatnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe,
• skutków podatkowych darowizny wycofanej nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• skutków podatkowych wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych do majątku prywatnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 3),
• skutków podatkowych darowizny wycofanej nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Jako osoba fizyczna prowadzi firmę handlowo-usługową z przeważającą działalnością gospodarczą oznaczoną kodem PKD 47.30.Z. Ponadto wykonuje działalność gospodarczą oznaczoną kodami PKD 47.30.Z, 41.10.Z, 42.11.Z, 42.22.Z, 43.21.Z, 43.99.Z, 45.20.Z, 45.32.Z, 46.71.Z, 47.19.Z, 47.99.Z, 49.41.Z, 56.10.A, 56.29.Z 56.30.Z, 68.10.Z, 68.20.Z, 74.90.Z, 81.30. Wnioskodawca w ramach prowadzonej wykonywanej działalności gospodarczej jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) w Polsce. W zakresie podatku dochodowego Wnioskodawca wybrał metodę obliczania wymiaru podatku w postaci podatku liniowego.

Wnioskodawca wraz z małżonką jest współwłaścicielem gruntu, stanowiącego działkę, o łącznej powierzchni 557 metrów kwadratowych, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą.

Grunt ten wchodzi w skład wspólności majątkowej małżeńskiej Wnioskodawcy i jego małżonki w częściach równych i został nabyty aktem notarialnym z dnia 13.05.2005 r. od Miasta.

Na ww. nieruchomości Wnioskodawca na potrzeby prowadzonej przez siebie osobiście działalności gospodarczej wybudował budynek o przeznaczeniu handlowo-usługowym. W budynku znajdują się lokale użytkowe przeznaczone na wynajem wraz z miejscami garażowymi.

Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 1176,1 metrów kwadratowych, w skład której wchodzą lokale użytkowe znajdujące się na parterze, I piętrze, II piętrze i III piętrze o łącznej powierzchni 866,1 metrów kwadratowych (bez części wspólnych: garaży i klatek schodowych) oraz pozostałe pomieszczenia, tj. piwnice, garaże, korytarze i klatki schodowe wspólne.

W trakcie budowy Budynku Wnioskodawca był zarejestrowanym podatnikiem VAT ponosił nakłady na wybudowanie budynku i dokonywał odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z jego wybudowaniem, w szczególności od materiałów budowlanych i usług budowlanych. Od momentu wybudowania Budynek jest wykorzystywany w prowadzonej przez Wnioskodawcę opodatkowanej podatkiem VAT działalności gospodarczej. Wskazana nieruchomość została również opodatkowana podatkiem od nieruchomości z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. W powyżej opisanym budynku znajdują się lokale użytkowe przeznaczone na działalność handlową bądź usługową, lecz odrębna własność lokali nie została wyodrębniona. Lokale te są obecnie wynajmowane różnym podmiotom na cele prowadzonej przez nie działalności handlowej i usługowej.

Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na użytkowanie budynku handlowo-usługowego na podstawie Decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 22.10.2008 r. Budynek został wprowadzony do ewidencji Środków Trwałych działalności gospodarczej Wnioskodawcy pod datą 30.11.2008 r.

Wnioskodawca pierwsze umowy najmu lokali użytkowych znajdujących się w ww. budynku podpisał w latach 2007 do 2010 tj.:

1. Umowę najmu z firmą N podpisał dnia 29.10.2007 r. – celem najmu był lokal na parterze – 91,80 metrów kwadratowych i lokal na III piętrze – 25 metrów kwadratowych,
2. Umowę najmu z firmą A podpisał dnia 22.02.2008 r. – celem najmu był lokal na parterze – 127,3 metrów kwadratowych i lokal na I piętrze 152,7 metrów kwadratowych,
3. Umowę najmu z firmą P podpisał dnia 26.05.2008 r. – celem najmu był lokal na I piętrze – 46,7 metrów kwadratowych, oraz lokal na II piętrze – 232,6 metrów kwadratowych,
4. umowę najmu z firmą I podpisał dnia 08.10.2010 r. – celem najmu był lokal na III piętrze – 190 metrów kwadratowych.
   
   

Do chwili składania niniejszego wniosku o interpretacje wszystkie lokale w ww. budynku były i są wynajęte.

Zasiedlenia poszczególnych części przedmiotowego budynku handlowo-usługowego następowało sukcesywnie przez poszczególnych najemców począwszy od uprawomocnienia się Decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 22.10.2008 r. w zakresie pozwolenia na użytkowanie ww. budynku. Budynek całkowicie zasiedlony był na początku 2011 roku, kiedy miał możliwość korzystania z lokalu najemca I.

Należy mieć na względzie, iż ww. nieruchomość zabudowana budynkiem handlowo-usługowym nie jest jedynym składnikiem majątku Wnioskodawcy i nie została ona wyodrębniona organizacyjnie w jego strukturze w oparciu o regulacje statutu, regulaminu ani inny akt o podobnym charakterze, nie stanowiła także oddziału wyodrębnionego w Krajowym Rejestrze Sądowym. Wnioskodawca posiada również inne liczne nieruchomości, które wynajmuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Należy również wskazać, iż po oddaniu ww. budynku handlowo-usługowego, do użytkowania Wnioskodawca ponosił wydatki na modernizację i ulepszenie obiektu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Łącznie była to kwota 119.427,90 zł (słownie: sto dziewiętnaście tysięcy czterysta dwadzieścia siedem złotych 90/100).

W roku 2009 była to kwota 98.373,06 zł (słownie: dziewięćdziesiąt osiem tysięcy trzysta siedemdziesiąt trzy złote 06/100), w roku 2010 była to kwota 10.554,84 zł (słownie: dziesięć tysięcy pięćset pięćdziesiąt cztery złote 84/100) w roku 2011 była to kwota 10.500 zł (słownie: dziesięć tysięcy pięćset złotych 00/100).

Wnioskodawca wskazuje, iż nieruchomość nie jest obciążona żadnymi świadczeniami na rzecz osób trzecich, w tym hipoteki umownej czy też hipoteki przymusowej.

Wnioskodawca planuje wraz ze współmałżonką darować na rzecz wspólnej córki powyżej opisaną nieruchomość, a składającą się z gruntu stanowiący współwłasność majątkową małżeńską wraz z budynkiem handlowo-usługowym posadowionym na tym gruncie stanowiący własność Wnioskodawcy wraz z towarzyszącą temu budynkowi infrastrukturą techniczną i drogową, m.in. utwardzony plac.

Wartość księgowa budynku handlowo-usługowego została ustalona w kwocie brutto – 3.385.561,09 (słownie: trzy miliony trzysta osiemdziesiąt pięć tysięcy pięćset sześćdziesiąt jeden złotych 09/100).

Wartość rynkowa budynku brutto – 9.504.600 (słownie: dziewięć milionów pięćset cztery tysiące sześćset złotych 00/100) została ustalona na podstawie prywatnej wyceny rzeczoznawcy majątkowego w 2013 roku i potwierdzona w 2015 roku.

Wnioskodawca wraz z małżonką zamierzają dokonać darowizny ww. nieruchomości na rzecz ww. córki w drugiej połowie 2018 r. w formie aktu notarialnego.

Przed dokonaniem darowizny przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca zamierza wycofać ją z prowadzonej na potrzeby działalności gospodarczej ewidencji Środków Trwałych i przekazać na potrzeby osobiste Wnioskodawcy.

Córka Wnioskodawcy, na której rzecz ma zostać dokonana darowizna ww. nieruchomości, jest obecnie pracownikiem Wnioskodawcy zatrudnionym w jego firmie na stanowisku Dyrektora, do której obowiązków należy m.in. zarządzanie ww. nieruchomością.

Córka, na której rzecz ma zostać darowana ww. nieruchomość, zamierza odpowiednio wcześnie przed podpisaniem umowy darowizny w formie aktu notarialnego dokonać rejestracji działalności gospodarczej na swoje imię i nazwisko oraz prowadzić działalność gospodarczą, której jednym z przedmiotów będzie wynajem znajdujących się w darowanym budynku lokali użytkowych z przeznaczeniem na działalność handlową bądź usługową.

Na moment darowizny nieruchomości zarówno Wnioskodawca, jak i córka Wnioskodawcy będą czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług, jednakże Córka pozostanie dalej zatrudniona u Wnioskodawcy na stanowisku Dyrektora. Obdarowana będzie prowadziła działalność gospodarczą opodatkowaną w zakresie podatku dochodowego metodą liniową, tj. podatkiem liniowym (podobnie jak Wnioskodawca/Darczyńca).

Darczyńca ww. nieruchomość dotychczas wykorzystywał w działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług polegającej na świadczeniu usług najmu lokali znajdujących się w budynku. Obdarowana po otrzymaniu tej nieruchomości będzie kontynuatorem działalności Wnioskodawcy jedynie w zakresie usług najmu lokali użytkowych znajdujących się w budynku.

W tym również zakresie należy mieć na względzie, iż zgodnie z art. 678 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r Kodeks Cywilny córka Wnioskodawcy, nabywając własność Nieruchomości na podstawie umowy darowizny, z mocy prawa wstąpi w umowy najmu dotyczące lokali znajdujących się w ww. budynku handlowo-usługowym. Zgodnie z ww. przepisem, w przypadku zbycia rzeczy najętej w czasie trwania najmu nabywca z mocy prawa wstępuje w stosunek najmu na miejsce zbywcy. Przepis ten jest przepisem bezwzględnie obowiązującym (ius cogens) i strony umowy darowizny nie mogą wyłączyć wynikających z niego skutków lub w jakikolwiek inny sposób uregulować kwestii wstąpienia nabywcy w najem. Z regulacji art. 678 § 1 Kodeksu cywilnego wynika ochrona najemcy w zakresie uprawnień dotyczących korzystania z rzeczy, które w związku ze zbyciem rzeczy najętej mogą być realizowane w stosunku do nabywcy (Por. Kozieł. Grzegorz. Art. 678. W: Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania – część szczególna, wyd. II. LEX, 2014.)

Jednakże w umowie darowizny Stron nie zostaną przeniesione na Obdarowaną należności przysługujące Darczyńcy/Wnioskodawcy z tytułu umów najmu (np. za zaległy czynsz). Strony postanowią także, że wszelkie pożytki z Nieruchomości, w szczególności należności z umów najmu, za okres do dnia poprzedzającego zawarcie umowy włącznie będą przypadać Darczyńcy/Wnioskodawcy. Analogiczne ustalenia zostaną podjęte w zakresie ciężarów i kosztów utrzymania Nieruchomości – do dnia poprzedzającego zawarcie umowy włącznie będą one obciążały wyłącznie Darczyńcę/Wnioskodawcę.

Ze względu na przepisy prawa budowlanego i bezpieczeństwo obiektu, jak również mając na uwadze zagwarantowanie Obdarowanej możliwości późniejszej przebudowy lub modernizacji budynku i Nieruchomości, Darczyńcy scedują na rzecz Obdarowanej majątkowe prawa autorskie i prawa zależne do dokumentacji projektowej i wykonawczej wykonanej w ramach umowy o prace projektowe dla Nieruchomości (oraz uprawnienia do wykonywania autorskich praw osobistych), o ile będą mu one przysługiwały.

Podobnie Darczyńcy przeniosą na Obdarowaną prawa dotyczące Nieruchomości wynikające z rękojmii gwarancji (w tym kaucje gwarancyjne wykonawców) oraz towarzyszące im zabezpieczenia, w szczególności wynikające z umów o roboty budowlane i okresowe przeglądy instalacji, o ile będą im one przysługiwały.

Darczyńcy ponadto wydadzą Obdarowanej dokumentację techniczną budynków i infrastruktury, umowy najmu wraz z załącznikami etc.

W ramach planowanej darowizny Nieruchomości Darczyńcy udzielą również zgody na przeniesienie na Obdarowaną wybrane decyzje administracyjne związane z ewentualną rozbudową/przebudową Nieruchomości, o ile będzie to niezbędne.

W związku z tym, iż Strony zainteresowane są jedynie darowizną nieruchomości zabudowanej budynkiem handlowo-usługowym wraz z prawami bezpośrednio z nią związanymi, które umożliwią Obdarowanej należyte z niej korzystanie, Obdarowana nie przejmie od Darczyńcy żadnych innych składników majątkowych lub niemajątkowych wchodzących do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i nie zostaną one na Obdarowaną przeniesione.

Obdarowana w szczególności nie przejmie od Wnioskodawcy żadnych pracowników lub personelu zatrudnionego do zarządzania w/w nieruchomością, jakiegokolwiek know-how, marketingu lub innych elementów związanych z prowadzoną przez niego na ww. nieruchomości działalnością. Obdarowana zamierza we własnym zakresie zarządzać darowaną jej Nieruchomością i nadzorować jej funkcjonowanie osobiście lub za pośrednictwem zatrudnionych w tym zakresie przez siebie osobiście pracowników.

Z uwagi na to, iż Obdarowana nie jest zainteresowana nabyciem od Darczyńcy/Wnioskodawcy jego przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części, na podstawie umowy darowizny nie dojdzie do nabycia elementów, które zgodnie z przepisami Kodeksu Cywilnego stanowią przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część zgodnie z art. 55¹ KC.

W szczególności w wyniku umowy darowizny w/w nieruchomości: nie dojdzie do przeniesienia oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwa Darczyńcy lub jego wyodrębnionej części, tj. nazwy Darczyńcy etc.; nie dojdzie do zatrudnienia osoby Darczyńcy w strukturze Obdarowanej ani na podstawie umowy o pracę, ani na podstawie innej formy zatrudnienia; nie dojdzie do przeniesienia ksiąg i dokumentów związanych z prowadzoną przez Darczyńcę działalnością gospodarczą (oprócz ww. dokumentacji dotyczącej darowanej Nieruchomości); nie dojdzie do przeniesienia wierzytelności i zobowiązań Darczyńcy z tytułu umów z dostawcami mediów; nie dojdzie do przeniesienia praw i obowiązków wynikających z umów serwisowych; nie dojdzie do przeniesienia praw i obowiązków wynikających z umów ubezpieczenia dotyczących Nieruchomości bądź innych umów ubezpieczeniowych; nie dojdzie do przejęcia zobowiązań Darczyńcy ani przeniesienia innych niż Nieruchomość i opisane powyżej prawa bezpośrednio związane z Nieruchomością aktywów darczyńcy, w szczególności gotówki lub należności; nie dojdzie do przejęcia pracowników Darczyńcy, nie dojdzie do przeniesienia na rzecz Obdarowanej tajemnic przedsiębiorstwa Darczyńcy; nie dojdzie do przeniesienia na rzecz Obdarowanej umów o prowadzenie rachunków bankowych Darczyńcy.

Należy wskazać, iż z oczywistych względów, w celu zapewnienia ciągłości dostaw mediów i obsługi Nieruchomości, przez krótki okres czasu po transakcji, umowy dotyczące dostaw mediów i obsługi Nieruchomości zawarte przez Darczyńcę mogą być wykonywane. W umowie darowizny Strony zamierzają jednak zastrzec, iż obowiązkiem Darczyńcy będzie wypowiedzenie, w terminie 7 dni od dnia zawarcia transakcji, wszelkich zawartych umów serwisowych, w tym o media oraz ewentualnych umów o zarządzenie związanych z Nieruchomością (tj. usługi ochroniarskie, serwis drzwi, dźwigów wind, wywozu śmieci itp.). Strony będą współpracować w zakresie terminów rozwiązania umów przez Darczyńcę, mając na uwadze zapewnienie nieprzerwanego funkcjonowania Nieruchomości i świadczenia usług najemcom poprzez dostawy mediów do Nieruchomości.

Obdarowana zamierza przeprowadzić własne rozpoznanie rynku i ofert rynkowych oraz zawrzeć nowe własne umowy związane z obsługą Nieruchomości. Nie można jednak wykluczyć, iż w niektórych przypadkach z uwagi na doświadczenie, renomę podmiotów, oferowane przez nich warunki (w tym ceny), bądź w przypadkach, w których wybór nowego dostawcy był ograniczony lub niemożliwy (np. prąd, woda i ścieki itp.), zastaną zawarte nowe umowy z podmiotami, z którymi dotychczas współpracował Darczyńca. Wszystkie umowy zostaną jednak podpisane na nowych, indywidualnie wynegocjowanych warunkach współpracy, modyfikując wynagrodzenia zleceniobiorców tam, gdzie będzie to możliwe.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że o tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 30 czerwca 2008 r., sygn. akt III SA/Wa 540/08). Ponadto – wyrok WSA we Wrocławiu z 6 czerwca 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 355/08 – sprzedaż poszczególnych elementów przedsiębiorstwa, choćby nawet przedstawiały one znaczną wartość w porównaniu z wartością całego przedsiębiorstwa, nie stanowi podstawy do uznania, iż faktycznie nastąpiła jego sprzedaż. Przedsiębiorstwo jako przedmiot musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Podobnie definiuje Sąd Najwyższy w wyroku z 8 kwietnia 2003 r., sygn. akt IV CKN 51/01, zgodnie z którym przedsiębiorstwem w znaczeniu przedmiotowym jest pewien zorganizowany zespół dóbr materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Tak rozumiane przedsiębiorstwo może stanowić zakład lub oddział innego większego przedsiębiorstwa, w tym spółki prawa handlowego (...).

Zatem – stosownie do powołanych orzeczeń – zbycie przedsiębiorstwa winno być oceniane w każdej takiej czynności indywidualnie.

Ponadto kryterium uznania za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa przenoszonych składników jest ich zorganizowany charakter, dzięki któremu mogą one realizować zadania gospodarcze. Kluczowa zatem jest ich wzajemna funkcjonalność oraz organizacyjna odrębność.

W niniejszym stanie faktycznym i prawnym nie może być mowy o przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części wraz z ich zbyciem, co ma znaczenie dla procedowania dalszej części wniosku o interpretację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy wycofanie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę z ewidencji Środków Trwałych i przekazanie jej na potrzeby osobiste Wnioskodawcy stanowi w opisanym stanie faktycznym przychód Wnioskodawcy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)
2. Czy darowizna przez Wnioskodawcę córce, wcześniej wycofanej z ewidencji działalności gospodarczej ww. nieruchomości i która została przekazana do majątku prywatnego Wnioskodawcy, spowoduje powstanie u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26.07.1991 r. (Dz.U.2018.200. t. j. z 24.01.2018 r.) (dalej: PIT), odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w pkt 3 i 8 tego przepisu: pozarolnicza działalność gospodarcza, odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów, innych rzeczy – jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących: środkami trwałymi, składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł, wartościami niematerialnymi i prawnymi – ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie w odniesieniu do stanu faktycznego ujawnionego na wstępie wniosku o interpretację należy wskazać, iż wycofanie składników majątku stanowiących środki trwałe z działalności gospodarczej nie powoduje powstania przychodu. Z treści przytoczonych przepisów wynika, iż przychodami z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku. Zaliczamy do nich również przychody uzyskane ze sprzedaży składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej wycofane.

W sytuacji, gdy wycofanie składnika majątkowego wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej, a następnie przekazanie go na cele prywatne nastąpi nieodpłatnie, to czynność ta nie będzie stanowiła odpłatnego zbycia środka trwałego. W takim przypadku nie wystąpi przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem Wnioskodawcy, skoro przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymieniają jako przychód wycofania środków trwałych z działalności gospodarczej, to wycofanie przez Wnioskodawcę środków trwałych z działalności gospodarczej nie będzie skutkowało powstaniem jakiegokolwiek zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia środków trwałych wykorzystywanych aktualnie w działalności gospodarczej, jak i przychody z odpłatnego zbycia tych środków trwałych, które zostały z tej działalności wycofane, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia nie upłynęło 6 lat.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie przez Wnioskodawcę środka trwałego (w postaci powyżej opisanej nieruchomości) z ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej i przekazanie jej na cele prywatne nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy we wniosku, stosownie do treści art. 10 ust 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej PIT), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 10 ust. 2 pkt 3 PIT przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o PIT przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji „darowizny”, dlatego należy odwołać się w tym względzie do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 tej ustawy przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powyższego wynika zatem, że podstawowym elementem darowizny – niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną – jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian ani też nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w przyszłości. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące uregulowania prawne, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie nastąpi odpłatne zbycie składnika majątku wykorzystywanego w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Wycofanie składnika majątku z działalności gospodarczej, a także przekazanie go w drodze darowizny (nieodpłatnie) na rzecz córki na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rodzi żadnych skutków podatkowych w tym podatku, bowiem poprzez czynności te Wnioskodawca nie uzyska żadnego przysporzenia majątkowego.

W wyniku wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę nastąpi wyłącznie przesunięcie prawa własności do ww. nieruchomości z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy. Natomiast nieodpłatne przekazanie (w formie darowizny) nieruchomości przez Wnioskodawcę na rzecz córki jest niewątpliwie związane ze zbyciem składnika majątku, jednakże czynność ta nie będzie miała dla Wnioskodawcy charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie nieruchomości Wnioskodawca nie uzyska żadnych korzyści majątkowych. Oznacza to, że z tytułu opisanych zdarzeń po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ustawa ta wiąże – co do zasady – powstanie przychodu z tego źródła z odpłatnym zbyciem składników majątku wykorzystywanych w tej działalności. W przedmiotowej sprawie nie ma także znaczenia, że darowizna nieruchomości nastąpi przed upływem 6 lat od dnia wycofania jej z działalności gospodarczej.

Reasumując, wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie jej na cele osobiste, a także darowizna tej nieruchomości nie będzie skutkować koniecznością rozpoznania po stronie Wnioskodawcy przychodu, od którego Wnioskodawca byłby zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• skutków podatkowych wycofania nieruchomości z ewidencji środków trwałych do majątku prywatnego jest prawidłowe,
• skutków podatkowych darowizny wycofanej nieruchomości jest prawidłowe.
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w odniesieniu do pytania nr 1 (oznaczonego we wniosku nr 3) przytoczył art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r., który stanowił, że: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

‒ ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast zgodnie z treścią tego przepisu w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r.: przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Jednak Organ wskazuje, że różnica w powołanym przez Wnioskodawcę przepisie a treścią obowiązującą nie miała wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie niniejszego wniosku.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie Organ informuje, że wniosek w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku od spadków i darowizn został rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.