Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.365.2018.2.KB
z 9 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2018 r. (data wpływu 5 czerwca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 lipca 2018 r. (data wpływu 24 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych usług. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 lipca 2018 r. (data wpływu 24 lipca 2018 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz pełnomocnictwo.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie działalności usługowej wspomagającej transport lotniczy. Na podstawie Umowy Zlecenia na świadczenie usług w charakterze członka personelu pokładowego zawartej ze swoim Zleceniodawcą spółką A został skierowany do świadczenia usług na rzecz spółki B, w charakterze członka personelu pokładowego.

W złożonym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu wykonywanych czynności nie mieszczą się w zakresie przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.).
2. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w charakterze członka personelu pokładowego stanowią usługi związane z obsługą pasażerów.
3. Zleceniodawca, a nie B, w opisanej sytuacji jest nabywcą usług świadczonych przez Wnioskodawcę.
4. Zleceniodawca, a nie B, dokonuje zapłaty za świadczone przez Wnioskodawcę usługi.
5. Wnioskodawca na Zleceniodawcę wystawia faktury dotyczące świadczenia przez siebie usług.
6. Wnioskodawca nie prowadzi dokumentacji, z której miałoby jednoznacznie wynikać, że świadczone przez niego usługi zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w przepisach art. 83 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w odniesieniu do podatnika w ww. stanie faktycznym znajdzie zastosowanie stawka podatku VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w ww. stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania stawka podatku VAT w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, albo świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w świetle art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei art. 15 ust. 3 ustawy stanowi, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 i 2048 oraz z 2017 r., poz. 60, 528, 648 i 859);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, na mocy art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności obniżone stawki podatku. Zastosowanie tych obniżonych stawek podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych.

I tak, w myśl art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy – stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz innych o podobnym charakterze usług świadczonych na rzecz przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Jednocześnie art. 83 ust. 2 ustawy wskazuje, że opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Cytowany przepis art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy umożliwia zatem zastosowanie stawki podatku 0% do szerokiego zakresu usług. Ustawodawca co prawda wymienił usługi związane z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługi pasażerów i ładunków, jednak nie zamknął tego katalogu usług, używając określenia „oraz innych o podobnym charakterze”. Warunkiem jednak jest aby odbiorcą przedmiotowych usług był przewoźnik lotniczy wykonujący głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, co wynikać powinno z prowadzonej przez podatnika – niezbędnej dla zastosowania preferencyjnej stawki podatku – dokumentacji, o której mowa w art. 83 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 83 ust. 1a ustawy – przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się przewoźników lotniczych posiadających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u których udział:

1. przychodów z działalności w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
2. zrealizowanej liczby lotów w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
3. liczby pasażerów lub ilości przewożonych towarów, lub ilości przewożonych przesyłek w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem

– wynosił w każdej z tych trzech kategorii w poprzednim roku podatkowym co najmniej 60%.

Stosownie do art. 83 ust. 1c ustawy – Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza do dnia 31 marca danego roku podatkowego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1a, na okres od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego, na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych.

Przewoźnicy lotniczy przekazują Prezesowi Urzędu Lotnictwa Cywilnego dane potwierdzające spełnienie kryteriów, o których mowa w ust. 1a, najpóźniej do dnia 20 lutego danego roku podatkowego (art. 83 ust. 1d ustawy).

Na podstawie art. 83 ust. 1c ustawy Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego wydał w dniu 29 marca 2018 r. obwieszczenie nr 5 w sprawie ogłoszenia listy przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym (Dz. Urz. ULC z 2018 r., poz. 11, z późn. zm.) – zwane dalej obwieszczeniem – w którym ogłoszono, na okres od dnia 1 kwietnia 2018 r. do dnia 31 marca 2019 r., listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Z przytoczonych przepisów wynika zatem, że przewoźnicy lotniczy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju mogą być uznani za przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym jeżeli udział przychodów z działalności w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem, udział zrealizowanej liczby lotów w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem oraz udział liczby pasażerów lub ilości przewożonych towarów, lub ilości przewożonych przesyłek w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem wynosił w poprzednim roku podatkowym co najmniej 60%. Przy czym na podstawie danych otrzymanych od przewoźników Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza w drodze obwieszczenia listę przewoźników lotniczych, którzy spełniają powyższe kryteria. Zatem świadczenie usług, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy na rzecz przewoźników lotniczych posiadających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, którzy znajdują się na opublikowanej w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego sporządzonej przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego liście przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym uprawnienia do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie działalności usługowej wspomagającej transport lotniczy. Na podstawie Umowy Zlecenia na świadczenie usług w charakterze członka personelu pokładowego zawartej ze swoim Zleceniodawcą spółką A został skierowany do świadczenia usług na rzecz spółki B, w charakterze członka personelu pokładowego. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w charakterze członka personelu pokładowego stanowią usługi związane z obsługą pasażerów. Przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu wykonywanych czynności nie mieszczą się w zakresie przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.).

Zleceniodawca, a nie B, w opisanej sytuacji jest nabywcą usług świadczonych przez Wnioskodawcę, a także dokonuje zapłaty za świadczone przez niego usługi. Wnioskodawca wystawia faktury dotyczące świadczonych przez siebie usług na Zleceniodawcę.

Wnioskodawca nie prowadzi dokumentacji, z której miałoby jednoznacznie wynikać, że świadczone przez niego usługi zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w przepisach art. 83 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla świadczonych przez niego usług.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności należy wskazać, że Zleceniodawca, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi, nie został wymieniony w obwieszczeniu, tj. nie jest wpisany na listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym na okres od dnia 1 kwietnia 2018 r. do dnia 31 marca 2019 r.

Mając zatem na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku dla świadczenia przez Wnioskodawcę usług związanych z obsługą pasażerów na rzecz Zleceniodawcy nie ma zastosowania stawka podatku w wysokości 0%, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 8 w zw. z ust. 1c ustawy. Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się m.in. do usług związanych z obsługą pasażerów, w przypadku ich świadczenia na rzecz przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Przepis ten nie pozwala na zastosowanie 0% stawki podatku w odniesieniu do sprzedaży usług innemu podmiotowi niż przewoźnik lotniczy wykonujący głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, tj. przewoźnik wymieniony w obwieszczeniu. Należy podkreślić, że w analizowanej sprawie stronami transakcji są Wnioskodawca i Zleceniodawca, ponieważ to Zleceniodawca jest nabywcą usług świadczonych przez Wnioskodawcę oraz dokonuje zapłaty za świadczone przez niego usługi, jak również to na Zleceniodawcę Wnioskodawca wystawa faktury dotyczące świadczonych przez siebie usług. Stroną dokonywanej przez Wnioskodawcę transakcji nie są natomiast B. Dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% istotnym jest, aby nabywcą usług był bezpośrednio przewoźnik wykonujący głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, co w przedmiotowej sprawie nie ma miejsca, ponieważ – jak wskazano powyżej – Zleceniodawca, będący nabywcą usług świadczonych przez Wnioskodawcę, nie został wymieniony w obwieszczeniu. Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, nie prowadzi on dokumentacji, z której miałoby jednoznacznie wynikać, że świadczone przez niego usługi zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w przepisach art. 83 ustawy.

Reasumując, w odniesieniu do świadczonych przez Wnioskodawcę usług nie znajduje zastosowania stawka podatku VAT w wysokości 0%, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 83 ust. 1c ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.