Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.357.2018.1.IZ
z 23 sierpnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 czerwca 2018 r. (data wpływu 22 czerwca 2018 r.), uzupełnionym 26 lipca 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki z tytułu zatrudnienia przy Projektach B+R testerów urządzeń, testerów aplikacji oraz ux designerów mogą być uznane za koszty kwalifikowalne, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki z tytułu zatrudnienia przy Projektach B+R testerów urządzeń, testerów aplikacji oraz ux designerów mogą być uznane za koszty kwalifikowalne na potrzeby stosowania ulgi badawczo-rozwojowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest polską spółką prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie serwisów lokalizacyjnych (Location Based Services) i serwisów opartych o technologie GSM i GPS w Polsce. Spółka działa w modelu B2C, B2B, B2B4C. Od lat współpracuje z liderami rynku telekomunikacyjnego. Realizuje kompleksowe rozwiązania biznesowe, które bazują na najnowszych technologiach informatycznych, wykorzystując i w sposób ciągły rozwijając potencjał, który tkwi w możliwości lokalizacji osób oraz przedmiotów w oparciu o technologie GPS oraz GSM.

Główne produkty Spółki to:

• „A” - najpopularniejszy lokalizator w Polsce, pozwalający na lokalizację dziecka (lub bliskiej osoby) za pomocą aplikacji mobilnej, sms-a oraz strony internetowej, definiowanie obszarów, w których te osoby przebywają najczęściej. Usługa umożliwia otrzymywanie powiadomienia, gdy bliscy znajdą się na miejscu lub je opuszczą, a także pozwala im na wysyłanie informacji o zagrożeniu,
• „B” - aplikacja pozwalająca na monitoring domu lub mieszkania, wysyłająca sms, kiedy zostanie wykryty ruch i umożliwiająca nagrywanie zdarzeń. Usługa pozwala na sterowanie kamerą za pomocą aplikacji mobilnej lub przez stronę internetową oraz komunikację głosową za pomocą kamery. W ramach usługi realizowane są również podstawowe funkcje smarthome (wykrycie zagrożeń, tj. zalanie, pożar, wyciek gazu, włamanie, sterowanie oświetleniem i urządzeniami elektronicznymi),
• „C” - aplikacja pozwalająca na lokalizację samochodu oraz informująca o prędkości pojazdu, jego nieautoryzowanym przemieszczeniu lub kradzieży, analizująca zachowania kierowców i umożliwiająca zarządzanie flotą,
• „D” - to usługa lokalizacyjna oparta o sieć komórkową. Pozwala sprawdzać, gdzie w danej chwili znajduje się pracownik lub gdzie przebywał w określonym momencie,
• „E” - ekosystem wszystkich usług związanych z bezpieczeństwem rodzin, pokrywający swoimi funkcjonalnościami obszary związane z bezpieczeństwem bliskich (w tym dzieci), osób starszych, pojazdów, nieruchomości oraz zwierząt.
  
  

Głównym obszarem działalności Spółki jest działalność związana z oprogramowaniem (62.01.Z).

Rodzaje prac B+R realizowanych przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca realizuje prace badawczo-rozwojowe w celu tworzenia nowych, lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań, które po zakończeniu prac badawczo-rozwojowych będą mogły zostać wykorzystane w produktach oferowanych przez Wnioskodawcę. Jednocześnie, poza opisywanym rozwojem nowych produktów, funkcjonalności i technologii, Wnioskodawca realizuje też liczne projekty utrzymaniowe - służące rutynowym pracom związanym z istniejącymi produktami (systemami), naprawie zgłaszanych i wychwytywanych błędów, a także drobnym usprawnieniom. Taka działalność, nie stanowi, zdaniem Wnioskodawcy, działalności badawczo-rozwojowej.

U Wnioskodawcy wyróżnia się 2 główne rodzaje prac B+R:

1. Hardwarowo-Softwarowe,
2. Softwarowe.
   
   

Ad. a)

Wśród prac B+R hardwarowo-softwarowych występują m.in.:

• testy urządzeń: testy oraz wybór dostępnych na rynku urządzeń, w celu zweryfikowania które z urządzeń dostępnych na rynku najlepiej nadaje się do dodania do oferowanej przez Spółkę usługi. Przykład: Spółka nabywa np. 20 różnego rodzaju inteligentnych zegarków z usługą lokalizacji i testuje je, wybierając te, które najlepiej nadają się do wdrożenia w ramach usługi „A”. Do urządzeń tych należą również m.in. kamery, smartwatche, lokalizatory, inteligentne maty itp.
• dostosowanie urządzenia po stronie producenta: W razie potrzeby, Spółka zleca dostawcy wybranego urządzenia wprowadzenie do niego odpowiednich poprawek, które są wymagane by dodać urządzenie do usługi.
• programowanie urządzenia (funkcje, sposób przesyłania danych itp.): każde dodawane do usługi urządzenie musi zostać oprogramowane w danej usłudze np. w zakresie komunikacji. Ponadto, w razie potrzeby, jeżeli przetestowane i wybrane urządzenie posiada większy katalog funkcjonalności, niż usługa oferowana przez Spółkę, Spółka przeprowadza prace programistyczne nad dodaniem takiej funkcjonalności do usługi (np. inteligentny zegarek dla seniora posiada funkcję pulsometru, której nie posiada aplikacja „F”. Spółka dodaje więc obsługę funkcji pulsometru w aplikacji „F”).

Ad. b)

Celem działań w zakresie prac softwarowych może być zarówno opracowywanie nowych produktów lub nowych funkcjonalności, które można będzie zaimplementować w istniejących produktach, jak i łączenie istniejących funkcjonalności w nowy sposób, umożliwiający uzyskanie produktu o ulepszonych cechach, znacząco sprawniejszym działaniu, czy też nowych możliwościach, odpowiadającego zindywidualizowanym potrzebom użytkowników, umożliwiającego im korzystanie z innowacyjnych, coraz bardziej zaawansowanych rozwiązań lub infrastruktury.

Poniżej przedstawiono przykładowe czynności wykonywane przez pracowników, występujące w ramach prowadzonych przez Spółkę projektów badawczo-rozwojowych w zakresie jednego z projektów.

W ramach prac badawczych nad możliwościami wykorzystania technologii do zwiększenia precyzji mierzenia poszukiwania osób i mienia podejmowane są następujące czynności:

1. wybór technologii i urządzeń dających największą szansę na zwiększenie dokładności w lokalizowaniu osób i mienia,
2. testy urządzeń opartych o różne wersje protokołu komunikacji pod kątem jakości przesyłanego sygnału (jego mocy), łatwości zagłuszenia sygnału przez przeszkody terenowe, stabilność sygnału czy funkcje dodatkowe, jak powiadomienia dźwiękowe wydawane przez urządzenie po zgubieniu,
3. wybór rozwiązań technologicznych pozwalających na zwiększenie precyzji lokalizowania w budynkach,
4. opracowanie algorytmów analizujących zachowania użytkowników i podpowiadających im użyteczne funkcje związane z bezpieczeństwem np. opuszczenie strefy szkoła w trakcie godzin w których dziecko zazwyczaj powinno tam być.
   
   

W związku z podejmowanymi czynnościami w zakresie prac badawczych, Wnioskodawca ponosi koszty związane z nabyciem urządzeń do testów. Spółka nabywa np. 20 różnego rodzaju inteligentnych zegarków z usługą lokalizacji i testuje je, wybierając te, które najlepiej nadają się do wdrożenia w ramach usługi „E”. Do urządzeń tych należą również m.in. kamery, smartwatche, lokalizatory, inteligentne maty itp. Urządzenia te są niezbędne do prowadzenia prac w zakresie B+R.

W ramach prac Rozwojowych, które obejmują przede wszystkim testy laboratoryjne sprawdzające działanie technologii podejmowane są m.in. następujące działania:

1. przygotowanie infrastruktury serwerowej,
   
2. przygotowanie prototypu aplikacji w wersji Android i iOS pozwalającej na wysyłanie informacji o podłączonych znalezionych urządzeniach na serwery,
   
3. badanie przemieszczania się użytkowników i określanie ich statystycznego położenia w celu określenia, w którym obiekcie się znajdują, gdy przebywają poza zasięgiem sieci GPS,
   
4. zbadanie możliwości lokalizowania osób za pomocą akcelerometrów i żyroskopów umieszczonych w smartfonach z wykorzystaniem rysowania wirtualnej ścieżki w przestrzeni 3D,
   
5. badanie lokalizowania z wykorzystaniem siły sygnału rozproszonych nadajników sieci wi-fi,
   
6. badanie możliwości lokalizowania za pomocą pola magnetycznego w budynkach,
   
7. sprawdzenie możliwości wykorzystania nadajników rozmieszczonych w budynkach w określonych i znanych miejscach w celu przekazania informacji o położeniu osoby bądź obiektu przemieszczającego się w tym pomieszczeniu,
   
8. przygotowanie algorytmu precyzującego (triangulacji),
   
9. sprawdzenie możliwości wykorzystania mierzenia siły sygnału w urządzeniach typu bluetooth low energy w celu zwiększenia dokładności odczytu,
   
10. aktualizację aplikacji z oferty Spółki i ponowienie testów - wprowadzenie do aplikacji w wersjach produkcyjnych w celu realnego sprawdzenia zasięgu całego systemu na podstawie wniosków i ponowienie testów wewnętrznych,
    
11. testy zewnętrzne wybranych technologii z wykorzystaniem realnych użytkowników,
    
12. testy terenowe całego systemu,
    
13. sprawdzenie, czy użytkownicy aplikacji Spółki używają nowego rozwiązania.

Struktura organizacyjna w zakresie B+R.

Wnioskodawca posiada wyodrębnioną jednostkę zajmującą się prowadzeniem prac badawczych w swojej strukturze organizacyjnej oraz posiada zasoby ludzkie, które w Spółce zajmują się pracami badawczo-rozwojowymi. W sposób ciągły pracami badawczymi zajmują się 4 osoby. Oprócz tego, w ramach realizowanych projektów wspierane są przez co najmniej 10 osób, które posiadają doświadczenie w pracach badawczych realizowanych przez Wnioskodawcę.

Realizacja projektów B+R prowadzona jest przy zastosowaniu metodyki pracy SCRUM i metodyki podejścia do produktu - Lean Start UP. Scrum opiera się na empirycznej teorii sterowania procesem. Scrum stosuje podejście iteracyjne w celu optymalizacji przewidywalności i kontroli ryzyka.

Do prowadzenia prac badawczych powoływany jest Zespół Projektowy, który składa się z:

• Product Ownera (Właściciel produktu) - odpowiada za maksymalizację wartości produktu. Jego zadaniem jest konsultacja oraz opracowanie wizji produktu. W trakcie procesu tworzenia Właściciel odpowiada za kontrolę każdego etapu jego powstawania, tak by spełnić wszystkie oczekiwania postawione przez klienta. Właściciel produktu koordynuje również pracę Zespołu odpowiedzialnego za rozwój oraz ściśle z nim współpracuje.
• Zespołu odpowiedzialnego za rozwój - Zespół odpowiedzialny za rozwój składa się z profesjonalistów, specjalizujących się w konkretnych dziedzinach, których zakres wiedzy pokrywa wszystkie aspekty tworzenia produktu. Poszczególni członkowie Zespołu są odpowiedzialni za realizację przypisanych im zadań, w tym ich prowadzenie, zgłaszanie błędów, raportowanie oraz sprawozdawczość z zakresu dotyczącego prowadzonych przez nich prac.
  
  

Zespół stworzony jest z osób o różnych umiejętnościach i specjalizacjach, które wspólnie realizują postawione przed nimi cele. Dzięki temu wiedza będzie przepływała po całym zespole, co pozwoli na lepsze wykonywanie powierzonych zespołowi celów.

Członkowie Zespołu są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. Każdy z pracowników jest
zobowiązany do prowadzenia ewidencji czasu pracy przy danym projekcie B+R, jaki poświęca na prace badawczo-rozwojowe.

W skład Zespołu wchodzą m.in.:

• testerzy urządzeń i aplikacji - osoby zajmujące się weryfikacją poprawności działania wszystkich wprowadzonych funkcjonalności, począwszy od prawidłowego działania wprowadzonych na rynek urządzeń, poprzez testowanie prawidłowego działania funkcjonalności dostarczonych aplikacji oraz weryfikację poprawności działania specjalnych algorytmów analizujących zachowania użytkowników
• UX Designerzy - osoby odpowiedzialne za projektowanie końcowej aplikacji (powstałej w związku z podejmowanym przez Wnioskodawcę projektem w zakresie B+R) w taki sposób, by była ona najbardziej przystępna dla końcowego użytkownika. Jest to więc przykładowo kwestia odpowiedniego rozłożenia przycisków w końcowej aplikacji, zastosowania odpowiednich mechanizmów (np. podwójne kliknięcie by wykonać jakąś czynność) itp.
  
  

Sposób wdrażania B+R.

W wyniku realizacji projektów B+R następuje wprowadzenie wyników prac rozwojowych wyłącznie do własnej działalności gospodarczej firmy poprzez rozpoczęcie świadczenia usług na bazie uzyskanych wyników projektu. Spółka nie udziela licencji na korzystanie z przysługujących Spółce praw własności przemysłowej, ani nie sprzedaje praw do wyników tych prac rozwojowych w celu wprowadzenia ich do działalności gospodarczej innego przedsiębiorcy. Działanie to jest zgodne z filozofią Spółki, która wyniki prac badawczych wdraża wyłącznie poprzez produkcję i sprzedaż opracowanych produktów. Wnioskodawca oświadcza, że nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w ustawie z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r., poz. 282, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Spółka wnosi o potwierdzenie, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym wydatki z tytułu zatrudnienia przy Projektach B+R testerów urządzeń, testerów aplikacji oraz ux designerów mogą być uznane za koszty kwalifikowalne, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki z tytułu zatrudnienia przy Projektach B+R testerów urządzeń, testerów aplikacji oraz ux designerów mogą być uznane za koszty kwalifikowalne, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, za koszty kwalifikowalne uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zatem, najważniejszym kryterium decydującym o zaliczeniu kosztów kwalifikowanych, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, do ulgi B+R jest faktyczne wykonywanie przez pracownika działalności badawczo-rozwojowej.

W kontekście testerów urządzeń, testerów aplikacji oraz ux designerów, podejmowane przez nich działania w zakresie zawartej umowy o pracę dotyczą wyłącznie działalności B+R podejmowanej przez Spółkę. Potwierdzeniem tego są między innymi prowadzone ewidencje na podstawie których rozliczany jest projekt w zakresie B+R, w realizację którego zaangażowany jest dany pracownik.

W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 maja 2018 r. o sygn. 0111-KDIB1-3.4010.121.2018.1.MST wskazane zostało: „Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Za pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać pracownika, w zakresie obowiązków którego, bądź w myśl zawartej umowy o pracę/wytycznych wewnętrznych lub innych dokumentów, pozostaje czynne uczestnictwo w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych, oraz z dokumentów tych wynika, że pracownicy ci zostali zatrudnieni w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych. Jednakże istotne jest też, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji danego pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, pracownik ten musi też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawą z dnia 9 listopada 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej, od 1 stycznia 2018 r. zmieniono brzmienie przepisów art. 18d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036, z późn. zm., dalej: „ustawa o updop”).

Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W myśl art. 18d ust. 5 updop, koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 updop).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy, objętych zakresem pytania oznaczonego we wniosku nr 3, jest kwestia uznania za koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, wydatków z tytułu zatrudnienia przy Projektach badawczo-rozwojowych testerów urządzeń, testerów aplikacji oraz ux designerów.

Dokonując analizy art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, należy zauważyć, że w orzecznictwie oraz w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy i nie była sprzeczna z przepisami rangi konstytucyjnej. Zasada prymatu wykładni językowej szczególnego znaczenia nabiera, gdy interpretowane przepisy dotyczą ulg i zwolnień podatkowych. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Literalne brzmienie cytowanego powyżej art. 18d ust. 1 updop, jest jasne i wynika z niego, że od podstawy opodatkowania odliczyć można koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika w ramach działalności badawczo-rozwojowej.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że do prowadzenia prac badawczych powoływany jest Zespół Projektowy, który składa się z:

• Product Ownera (Właściciel produktu) - odpowiada za maksymalizację wartości produktu. Jego zadaniem jest konsultacja oraz opracowanie wizji produktu. W trakcie procesu tworzenia Właściciel odpowiada za kontrolę każdego etapu jego powstawania, tak by spełnić wszystkie oczekiwania postawione przez klienta. Właściciel produktu koordynuje również pracę Zespołu odpowiedzialnego za rozwój oraz ściśle z nim współpracuje.
• Zespołu odpowiedzialnego za rozwój - Zespół odpowiedzialny za rozwój składa się z profesjonalistów, specjalizujących się w konkretnych dziedzinach, których zakres wiedzy pokrywa wszystkie aspekty tworzenia produktu. Poszczególni członkowie Zespołu są odpowiedzialni za realizację przypisanych im zadań, w tym ich prowadzenie, zgłaszanie błędów, raportowanie oraz sprawozdawczość z zakresu dotyczącego prowadzonych przez nich prac.
  
  

Zespół stworzony jest z osób o różnych umiejętnościach i specjalizacjach, które wspólnie realizują postawione przed nimi cele. Dzięki temu wiedza będzie przepływała po całym zespole, co pozwoli na lepsze wykonywanie powierzonych zespołowi celów.

Członkowie Zespołu są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę. Każdy z pracowników jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji czasu pracy przy danym projekcie B+R, jaki poświęca na prace badawczo-rozwojowe.

W skład Zespołu wchodzą m.in.:

• testerzy urządzeń i aplikacji - osoby zajmujące się weryfikacją poprawności działania wszystkich wprowadzonych funkcjonalności, począwszy od prawidłowego działania wprowadzonych na rynek urządzeń, poprzez testowanie prawidłowego działania funkcjonalności dostarczonych aplikacji oraz weryfikację poprawności działania specjalnych algorytmów analizujących zachowania użytkowników
• UX Designerzy - osoby odpowiedzialne za projektowanie końcowej aplikacji (powstałej w związku z podejmowanym przez Wnioskodawcę projektem w zakresie B+R) w taki sposób, by była ona najbardziej przystępna dla końcowego użytkownika. Jest to więc przykładowo kwestia odpowiedniego rozłożenia przycisków w końcowej aplikacji, zastosowania odpowiednich mechanizmów (np. podwójne kliknięcie by wykonać jakąś czynność) itp.
  
  

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, będącej odpowiedzią na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 stwierdzono, że realizowane przez Wnioskodawcę prace hardwarowo-softwarowe oraz działania w zakresie prac softwarowych wskazane we wniosku stanowią, zdaniem Organu, prace badawczo-rozwojowe na gruncie updop.

Odnosząc się więc do wydatków z tytułu zatrudnienia przy projektach badawczo-rozwojowych testerów urządzeń, testerów aplikacji oraz ux designerów należy wskazać, że za koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „updof”), oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Z brzmienia art. 12 ust. 1 updof, wynika, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Mając na uwadze, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, którzy realizują wskazany cel (tj. działalność badawczo-rozwojową), należy przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy to wynagrodzenie (w całości lub w części) stanowi koszt kwalifikowany w ramach ulgi B+R. Powyższy przepis odnosi się więc do czasu faktycznie poświęconego przez danego pracownika na realizację działalności badawczo-rozwojowej w ogólnym czasie pracy tego pracownika w danym miesiącu.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że koszty zatrudnienia pracowników, o których mowa powyżej, wykonujących czynności w zakresie realizowania prac badawczo-rozwojowych mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty kwalifikowane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 3 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.