2018.09.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.305.2018.1.NL
z 19 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 23 lipca 2018 r. (data wpływu 27 lipca 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z organizacją ... Dnia W. na:

animację dla dzieci, pokaz sztucznych ogni, dodatkowych świadczeń podnoszących prestiż i atrakcyjność imprezy – jest nieprawidłowe,
w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2018 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z organizacją ... Dnia W.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, świadczy usługi zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz zbiorowego odprowadzania ścieków dla Gminy S.

W ramach promocji działalności Wnioskodawca zorganizował obchody ... Dnia W. połączone z obchodami Dni S. Celem organizowanego Dnia W. były:

promocja i reklama przedsiębiorstwa,
propagowanie działań związanych z ochroną środowiska, zwrócenie uwagi na zagadnienia dotyczące dostępności i jakości wody,
rozbudzanie świadomości i zainteresowań zagadnieniami kultury ekologicznej, co pozwoli na poznawanie, przewidywanie wyników i skutków procesów zachodzących w środowisku wodnym.

W związku z organizacją Dni Otwartych (winno być: Dnia W.) Wnioskodawca poniósł koszty obejmujące:

zakup ulotek informacyjnych z zaproszeniem na „Dni S” w ramach których obchodzone było „Święto W.”. W ulotkach zawarto harmonogram obchodów Dni S oraz zaproszenie do udziału w konkursach organizowanych w ramach obchodów „... Dnia W.” na najstarszą fakturę za ..., najciekawsze zdjęcie poświęcone ... i najciekawsze hasło reklamowe „...”,
koszty działań promocyjnych w kwocie ryczałtowej poniesione na podstawie zawartej umowy ze współorganizatorem Święta W. na które składały się:
- zapewnienie animacji dla dzieci z atrakcjami,
- zapewnienie pokazu sztucznych ogni,
- przygotowania materiałów promocyjnych (smycze i maskotki z logo Wnioskodawcy),
- zapewnienie świadczeń dodatkowych podnoszących prestiż i atrakcyjność imprezy,
koszty zakupu dyplomów i nagród rzeczowych wręczanych zwycięzcom konkursów:
- „...” (konkurs plastyczny),
- na najstarszą fakturę ...,
- najciekawsze zdjęcie poświęcone ...,
- najciekawsze hasło reklamowe „...”,
-oraz zryczałtowanego podatku od wygranej opłaconego ze środków organizatora konkursu, czyli Wnioskodawcy w przypadku, gdyby wartość wygranej miałaby być opodatkowana tym podatkiem.
koszty drobnych upominków z logo firmy jak długopisy, koszulki, torebki papierowe, balony oraz koszty zakupu słodyczy.

Obchody ... Dnia W. miały charakter „otwarty” i mogli uczestniczyć w nich wszyscy zainteresowani. Informacja o obchodach była umieszczona na stronie internetowej przedsiębiorstwa, a ulotki z informacją zostały rozdane mieszkańcom gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesione koszty związane z organizacją ... Dnia W. mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednie działalności, określone w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty organizacji ... Dnia W. będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Pozostają one w związku z osiąganymi przez przedsiębiorstwo przychodami jako służące zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodu. W ocenie Wnioskodawcy, wydatki na organizację ... Dnia W. w całości poniesione zostały w celu realizacji promocji i reklamy przedsiębiorstwa. Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione koszty nie mogą zostać uznane za koszty reprezentacji wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż nie spełniają jej definicji obejmującej „wystawność, okazałość”. W całości poniesione zostały one w związku z promocją i reklamą firmy rozumianą jako czynności związane z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegające na rozbudzaniu świadomości i zainteresowania tematyką zaopatrzenia w wodę, zachęcające do korzystania z wody z kranu do picia, co przekłada się na wysokość przychodów Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty organizacji Dni Otwartych powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako koszty pośrednie określone w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż kosztów tych nie da się bezpośrednio powiązać z uzyskiwanymi przychodami. Powinny one podlegać zaliczeniu do kosztów w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w części za prawidłowe a w części za nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, świadczy usługi zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz zbiorowego odprowadzania ścieków dla Gminy S. W ramach promocji działalności Wnioskodawca zorganizował obchody ... Dnia W. połączone z obchodami Dni S. Celem organizowanego Dnia W. były:

promocja i reklama przedsiębiorstwa,
propagowanie działań związanych z ochroną środowiska, zwrócenie uwagi na zagadnienia dotyczące dostępności i jakości wody,
rozbudzanie świadomości i zainteresowań zagadnieniami kultury ekologicznej, co pozwoli na poznawanie, przewidywanie wyników i skutków procesów zachodzących w środowisku wodnym.

W związku z organizacją Dni Otwartych (winno być: Dnia W.) Wnioskodawca poniósł koszty obejmujące:

zakup ulotek informacyjnych z zaproszeniem na „Dni S” w ramach których obchodzone było „Święto W.”. W ulotkach zawarto harmonogram obchodów Dni S oraz zaproszenie do udziału w konkursach organizowanych w ramach obchodów „... Dnia W.” na najstarszą fakturę za ..., najciekawsze zdjęcie poświęcone ... i najciekawsze hasło reklamowe „...”,
koszty działań promocyjnych w kwocie ryczałtowej poniesione na podstawie zawartej umowy ze współorganizatorem Święta W. na które składały się: zapewnienie animacji dla dzieci z atrakcjami, zapewnienie pokazu sztucznych ogni, przygotowania materiałów promocyjnych (smycze i maskotki z logo Wnioskodawcy), zapewnienie świadczeń dodatkowych podnoszących prestiż i atrakcyjność imprezy,
koszty zakupu dyplomów i nagród rzeczowych wręczanych zwycięzcom konkursów: „...” (konkurs plastyczny), na najstarszą fakturę ..., najciekawsze zdjęcie poświęcone ..., najciekawsze hasło reklamowe „...”, oraz zryczałtowanego podatku od wygranej opłaconego ze środków organizatora konkursu, czyli Wnioskodawcy w przypadku, gdyby wartość wygranej miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
koszty drobnych upominków z logo firmy jak długopisy, koszulki, torebki papierowe, balony oraz koszty zakupu słodyczy.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Natomiast, wydatki poniesione na reklamę jako nie wymienione w art. 16 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem, że wydatki te spełnią kryteria określone w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Zasadne jest w tym miejscu odwołanie się do etymologii tego terminu. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości, czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Natomiast reklama to działania podmiotu gospodarczego kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu gospodarczego.

Reklama może być realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Za logo uznać należy znak handlowy o charakterze graficznym, używany przez daną firmę do identyfikowania marki swojego produktu lub oferowanych usług oraz odróżniania ich od innych (por. J. Thomas Russell. W. Ronald Lane, Reklama według Ottona Kleppnera; Wydawnictwo FELBERG SJA, 2000 r., s. 621). Logo może obejmować zarówno nazwę przedsiębiorcy, jej skrót, jak też nazwę konkretnego produktu lub usługi. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia.

Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny, czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków, ich jednostkowej wartości, ustalenia kręgu osób, do których będzie skierowana, okoliczności wręczania prezentów, itp. i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków poniesionych w związku z organizacją ...Dnia W., należy rozstrzygnąć, czy poszczególne ich elementy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Aby dokonać kwalifikacji prawnej tych wydatków, należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a przychodami Wnioskodawcy oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Konieczne jest zatem zbadanie, czy zorganizowanie tych wydarzeń miało kształtować popyt na produkty/usługi Wnioskodawcy, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich nabywania, czy też służyć przede wszystkim budowaniu relacji z partnerami handlowymi i wywołaniu jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu Spółki.

Przenosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz powyższe wyjaśnienia na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że wydatki jakie poniósł Wnioskodawca w związku z organizacją ... Dnia W. na zakup ulotek informacyjnych z zaproszeniem na „Dni S”, dyplomów, nagród rzeczowych wręczonych zwycięzcom ww. konkursów oraz zryczałtowanego podatku od wygranej opłaconego ze środków organizatora konkursu (Wnioskodawcy), drobnych upominków z logo firmy jak długopisy, koszulki, torebki papierowe, balony oraz słodycze, wydatki poniesione na przygotowania materiałów promocyjnych mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż ww. wydatki nie mają charakteru reprezentacyjnego, szczególnie jeżeli chodzi o drobne upominki, których obecność jest dziś bowiem tak powszechna, że nie przyczynia się do budowy wizerunku firmy i to ich brak może uchodzić za odstępstwo od zwyczajowego postępowania. Innymi słowy, o ile wartość jednostkowa przedmiotowych jest niska oraz ich rozdysponowanie ma charakter masowy, to wydatki poniesione na ich zakup nie spełnią kryterium okazałości, czy wystawności, tj. elementów wyznaczających granice pojęcia „reprezentacji”. Również wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup dyplomów, nagród rzeczowych oraz zryczałtowany podatek od wygranych nagród, który jest związany z wygraną nagrodą w ww. konkursach promujących usługi świadczone przez Wnioskodawcę, jako wydatki o charakterze reklamowym nakierowane na kształtowanie popytu na usługi Wnioskodawcy. Zorganizowanie konkursów: „...” (konkurs plastyczny), na najstarszą fakturę..., najciekawsze zdjęcie poświęcone ..., najciekawsze hasło reklamowe „...” niewątpliwie ma wpływ na poszerzenia wiedzy o usługach świadczonych przez Wnioskodawcę w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę, a przez to zachęcenie coraz większej liczby potencjalnych klientów do zakupu tych usług. W konsekwencji ww. wydatki nie będą podlegać wyłączeniu określonemu w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i będą mogły zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc się natomiast do wydatków związanych z działaniami promocyjnymi, tj. animacją dla dzieci, pokazem sztucznych ogni, dodatkowych świadczeń podnoszących prestiż i atrakcyjność imprezy wskazać należy, że wydatki te noszą znamiona reprezentacji i w związku z tym nie mogą zostać uznane za koszty podatkowe. Rozpatrując zasadność ich poniesienia należy wziąć pod uwagę całościowy charakter imprezy. Dla prawidłowej kwalifikacji ww. kosztów najważniejszym jest bowiem wyraźne ustalenie ich głównego celu i wskazanie potencjalnych korzyści oczekiwanych w związku z ich poniesieniem. Należy tutaj podkreślić, że rozbudzanie świadomości i zainteresowania tematyką zaopatrzenia w wodę, zachęcające do korzystania z wody z kranu do picia nie jest uzależnione od części rozrywkowej, zatem ponoszenie ww. wydatków przez Wnioskodawcę ma na celu kreowanie jego wizerunku, tworzenie wśród potencjalnych kontrahentów wrażenia podmiotu profesjonalnego, partnera biznesowego godnego zaufania, kształtowanie prestiżu i pozytywnego postrzegania firmy, rozpowszechniania jej wizerunku, w związku z powyższym rozbudzanie świadomości i zainteresowania tematyką zaopatrzenia w wodę, zachęcające do korzystania z wody z kranu do picia nie jest wystarczającą przesłanką aby uznać, iż wydatki związane z działaniami promocyjnymi, w zakresie animacji dla dzieci, pokazu sztucznych ogni, dodatkowych świadczeń podnoszących prestiż i atrakcyjność imprezy miały charakter reklamowy.

NSA w wyroku w składzie 7 sędziów z 17 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 702/11 stwierdził, że oceniając czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie pozytywnego obrazu podatnika to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Zatem wydatki które poniósł Wnioskodawca w związku z organizacją Dnia W., dot. animacji dla dzieci, pokazu sztucznych ogni, dodatkowych świadczeń podnoszących prestiż i atrakcyjność imprezy, są wydatkami, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z dotychczasowymi i potencjalnymi klientami. Dlatego też, jako koszty reprezentacji, wskazane w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie mogą zostać przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Odnosząc się do momentu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, zauważyć należy, że dla ustalenia tego momentu podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:

bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Wydatki ponoszone w związku z organizacją ... Dnia W. nie mogą być łączone bezpośrednio z przychodami, wobec czego wydatki te należy zaliczyć do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami (tj. do koszów pośrednich).

Moment potrącenia pośrednich kosztów uzyskania przychodu został uregulowany w art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Stosownie natomiast do art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Z treści art. 15 ust. 4e ww. ustawy, wynika podstawowa zasada, że moment uznania wydatku za koszt podatkowy jest w obecnym stanie prawnym uzależniony od uznania go za taki koszt w ujęciu bilansowym. Ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Z tego zatem wynika, że pod pojęciem „dzień poniesienia kosztu” rozumieć należy dzień, na który Spółka uwzględni koszt w prowadzonych przez nią księgach rachunkowych. Jeśli więc dla celów rachunkowych ponoszone wydatki podatnik ujmuje w danym dniu jako koszt w prowadzonych przez siebie księgach rachunkowych, wówczas dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zasadne jest przyjęcie, że w tym samym dniu jest to koszt poniesiony również w rozumieniu podatkowym.

Reasumując, wydatki poniesione w związku z organizacją ... Dnia W., które podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, będą stanowiły pośrednie koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są potrącalne w momencie ich poniesienia, w rozumieniu art. 15 ust. 4e ww. ustawy, a więc w momencie w którym Spółka ujęła te wydatki w prowadzonych księgach rachunkowych.

Z uwagi na powyższe, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości oraz momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę w związku z organizacją ... Dnia W. na:

animację dla dzieci, pokaz sztucznych ogni, dodatkowych świadczeń podnoszących prestiż i atrakcyjność imprezy – jest nieprawidłowe,
w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności faktycznych podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin