Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.487.2018.2.JP
z 21 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2018 r. (data wpływu 19 czerwca 2018 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło do tut. Organu 4 września 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ustawy o VAT przez nabywcę towaru lub usługi w przypadku zapłaty całości należności wynikającej z otrzymanej faktury przy wykorzystaniu metody podzielonej płatności na rachunek VAT dostawcy – jest prawidłowe,
• braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ustawy o VAT przez nabywcę towaru lub usługi w przypadku zapłaty części należności wynikającej z otrzymanej faktury przy wykorzystaniu metody podzielonej płatności na rachunek VAT dostawcy – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ustawy o VAT przez nabywcę towaru lub usługi w przypadku zapłaty całości lub części należności wynikającej z otrzymanej faktury przy wykorzystaniu metody podzielonej płatności na rachunek VAT dostawcy. Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. Organu 4 września 2018 r. będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 30 sierpnia 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.487.2018.1.JP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca działalność pod firmą: M Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B, zwana dalej podatnikiem, stroną, Spółką lub wnioskodawcą, prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania między innymi tynków w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych. Strona jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych rokiem podatkowym jest okres 12 miesięcy liczonych w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia Aktualnie rokiem podatkowym jest okres od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. Zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych Spółka opłaca miesięcznie. Strona nie ma zamiaru dobrowolnie dokonywania zapłaty zobowiązań, w tym podatku naliczonego, na rzecz kontrahentów po dniu 1 lipca 2018 r. w ramach podzielonej płatności na rachunek VAT. Wnioskodawca przewiduje, iż z powodu oczywistej omyłki całość lub część należności przekraczającej kwotę podatku naliczonego może zostać wpłacona na rachunek VAT kontrahenta, a naczelnik urzędu skarbowego nie wyrazi zgody na podstawie wniosku strony na zwrot błędnie dokonanej wpłaty z rachunku VAT Spółki na rachunek płatniczy Spółki.

W piśmie, które wpłynęło do tut. Organu 4 września 2018 r., Wnioskodawca wskazał, iż przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2018 r. pytanie dotyczy kontrahenta Spółki tj. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzącej działalność pod firmą: ... spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w B przy ulicy … 27, NIP: …, zwanej dalej Kontrahentem, która dostarcza stronie ciepło do ogrzewania budynków. Kontrahent nalega i sugeruje Spółce aby dokonywał całości należności (tj. należność netto oraz podatek należny) za nabywane ciepło do ogrzewania budynków na rachunek VAT Kontrahenta. W chwili obecnej Strona całość należności za nabyte ciepło opłaca na rachunek podstawowy Kontrahenta. Wnioskodawca błędnie we wniosku powoływał się na art. 98b ustawy o podatku od towarów i usług, prawidłowo powinien się powołać na art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług, co niniejszym zostaje sprostowane.

Fakturę VAT wystawia Wnioskodawcy ww. Kontrahent, który to kontrahent jest i będzie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Ww. faktura Kontrahenta dokumentuje nabycie ciepła do ogrzewania budynków oraz dokumentuje stałą miesięczną opłatę za przesyłanie ww. ciepła, zwane dalej opłatami za dostarczone ciepło, należną za dany miesiąc kalendarzowy bez względu czy ciepło było czy też nie było przesyłane w danym miesiącu kalendarzowym do budynków Wnioskodawcy. Zdaniem Strony ww. towar nie będzie wymieniony w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie będzie to usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy o podatku od towarów i usług.

W fakturze Kontrahenta dokumentującej sprzedaż dla Spółki ciepła wraz opłatami za dostarczone ciepło będzie wykazana kwota podatku należnego wg stawki podatkowej w wysokości 23,00 %.

Podmiotem zobowiązanym do zapłaty podatku od towarów i usług wyszczególnionego w fakturze dokumentującej sprzedaż dla Spółki ciepła do ogrzewania budynków będzie Kontrahent, a powyższy obowiązek wynika z zawartej przez strony umowy na dostarczanie ciepła dla Wnioskodawcy oraz wynika między innymi art. 99 ust. 1 ustawy o podatku o towarów i usług.

Omyłkowa wpłata zdaniem Strony dotyczy sytuacji, gdy na żądanie Kontrahenta Spółka należność dotyczącą opłat za dostarczone ciepło w całości lub też w części przekraczającej wyszczególniony w fakturze podatek od towarów i usług wpłaci na rachunek bankowy VAT ww. kontrahenta.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie, które wpłynęło w dniu 4 września 2018 r.) w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone jako nr 1):

Czy przyszłości w przypadku wpłacenia przez Spółkę na rachunek VAT kontrahenta całości należności lub części należności w kwocie przekraczającej podatek od towarów i usług wyszczególniony w fakturze kontrahenta dokumentującej należne opłaty za dostarczone ciepło oraz opłaty za jego przesłanie, strona ma prawo do uznania, że w przypadku takiej wpłaty nie ma w stosunku do ww. płatności zastosowania art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług, skutkujący obowiązkiem korekty przez Wnioskodawcę podatku naliczonego odliczonego od podatku należnego?

Stanowisko Wnioskodawcy do pytania oznaczonego jako nr 1 (ostatecznie sformułowane w piśmie, które wpłynęło w dniu 4 września 2018 r.):

Faktem jest, iż zgodnie z art. 108a ust. l ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy od dnia od dnia 1 lipca 2018 r. przy dokonywaniu płatności należności wynikających z faktur dokumentujących mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności oraz faktem jest że wszyscy podatnicy VAT czynni mają założone odrębne rachunki VAT od dnia 1 lipca 2018 r. Spółka nie przewiduje, iż będzie dobrowolnie stosować mechanizm podzielonej płatności. Zdaniem Strony, nawet w przypadku gdy całość lub cześć należności zostanie na żądanie kontrahenta wpłacona na rachunek VAT kontrahenta, nie można uznać że w tym przypadku nastąpi nieuregulowanie należności w terminie 150 dni od daty płatności, o którym to nieregulowaniu mowa w art. 89b ust. l ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe, zdaniem strony należy uznać, iż w przyszłości w przypadku wpłacenia przez Spółkę na rachunek VAT kontrahenta całości należności lub części należności w kwocie przekraczającej podatek od towarów i usług wyszczególniony w fakturze kontrahenta dokumentującej należne opłaty za dostarczone ciepło oraz opłaty za jego przesłanie, strona ma prawo do uznania, że w przypadku takiej wpłaty nie ma w stosunku do ww. płatności zastosowania art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług, skutkujący obowiązkiem korekty przez Wnioskodawcę podatku naliczonego odliczonego od podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ustawy o VAT przez nabywcę towaru lub usługi w przypadku zapłaty całości należności wynikającej z otrzymanej faktury przy wykorzystaniu metody podzielonej płatności na rachunek VAT dostawcy– jest prawidłowe,
• braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ustawy o VAT przez nabywcę towaru lub usługi w przypadku zapłaty części należności wynikającej z otrzymanej faktury przy wykorzystaniu metody podzielonej płatności na rachunek VAT dostawcy– jest nieprawidłowe
  
  

Zgodnie z przepisem art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwaną dalej ustawą lub ustawą o VAT, podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Ustawa z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2018 r., poz. 62) przewiduje z dniem 1 lipca 2018 r. m.in. wprowadzenie nowego bloku przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 108a ust. 1 ustawy – podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy, zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.
   
   

Według art. 108a ust. 3 ustawy, zapłata z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dokonywana jest w złotych polskich przy użyciu komunikatu przelewu udostępnionego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, przeznaczonego do dokonywania płatności w mechanizmie podzielonej płatności, w którym podatnik wskazuje:

1. kwotę odpowiadającą całości albo części kwoty podatku wynikającej z faktury, która ma zostać zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności;
2. kwotę odpowiadającą całości albo części wartości sprzedaży brutto;
3. numer faktury, w związku z którą dokonywana jest płatność;
4. numer, za pomocą którego dostawca towaru lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.
   
   

Należy przy tym zauważyć, że przepisy ustawy o VAT nie przewidują zabezpieczeń przed nieprawidłowym dokonywaniem płatności w ten sposób, że jako kwota mająca odpowiadać kwocie VAT zostanie przelana na rachunek VAT sprzedającego kwota większa niż kwota podatku wynikająca z danej faktury. Z taką sytuacją mamy do czynienia w analizowanej sprawie. Wnioskodawca na skutek pomyłki lub w związku z sugestią swojego kontrahenta ma dokonać płatności w ten sposób, że cała wartość należności brutto z otrzymanej od kontrahenta faktury ma zostać przelana przy użyciu komunikatu przelewu na rachunek VAT kontrahenta.

Konstrukcja mechanizmu podzielonej płatności polega na zapłacie kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającego z otrzymanej faktury na rachunek VAT. Zatem na rachunek VAT nie jest płacony „sticte” podatek VAT tylko część należności odpowiadająca całości lub części kwoty VAT wykazanej na fakturze. Tak więc kwota, która zgodnie z komunikatem przelewu wpłynie na rachunek VAT stanowi część należności wynikającej z faktury.

Ta część należności, która zostanie zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności podlegać będzie proporcjonalnemu rozliczeniu dla zastosowania praw i obowiązków wynikających z innych przepisów ustawy o VAT do jakich można zaliczyć przepisy art. 89a i 89b ustawy o VAT.

Stosownie do art. 89b ust. 1 ustawy, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

W świetle art. 89b ust. 1a ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności.

W myśl art. 89b ust. 1b ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się również w przypadku, gdy dłużnik w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa 150 dzień od dnia upływu terminu płatności, jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Według art. 89b ust. 2 ustawy, w przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 89b ust. 4 ustawy, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalnością gospodarczą w zakresie wykonywania między innymi tynków w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych. Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym VAT. Wnioskodawca nie ma zamiaru dobrowolnie dokonywania zapłaty zobowiązań, w tym podatku naliczonego, na rzecz kontrahentów po dniu 1 lipca 2018 r. w ramach podzielonej płatności na rachunek VAT. Wnioskodawca przewiduje, iż z powodu oczywistej omyłki całość lub część należności przekraczającej kwotę podatku naliczonego może zostać wpłacona na rachunek VAT kontrahenta, a naczelnik urzędu skarbowego nie wyrazi zgody na podstawie wniosku strony na zwrot błędnie dokonanej wpłaty z rachunku VAT Spółki na rachunek płatniczy Spółki. Kontrahent nalega i sugeruje Spółce aby dokonywał całości należności (tj. należność netto oraz podatek należny) za nabywane ciepło do ogrzewania budynków na rachunek VAT Kontrahenta. Fakturę VAT wystawia wnioskodawcy ww. Kontrahent, który to kontrahent jest i będzie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Ww. faktura Kontrahenta dokumentuje nabycie ciepła do ogrzewania budynków oraz dokumentuje stałą miesięczną opłatę za przesyłanie ww. ciepła, zwane dalej opłatami za dostarczone ciepło, należną za dany miesiąc kalendarzowy bez względu czy ciepło było czy też nie było przesyłane w danym miesiącu kalendarzowym do budynków wnioskodawcy. Omyłkowa wpłata będzie dotyczyć sytuacji, gdy na żądanie Kontrahenta, Spółka należność dotyczącą opłat za dostarczone ciepło w całości lub też w części przekraczającej wyszczególniony w fakturze podatek od towarów i usług wpłaci na rachunek bankowy VAT ww. kontrahenta.

W celu odniesienia się do kwestii objętej zakresem postawionego we wniosku pytania należy wskazać, że w przepisach art. 108a – 108d ustawy ustawodawca reguluje szczególne kwestie związane ze stosowaniem mechanizmu podzielonej płatności. Jego istotą będzie rozdzielenie płatności za nabyty towar lub usługę w taki sposób, że część zapłaty odpowiadająca wartości sprzedaży netto lub jej części jest płacona przez nabywcę na „zwykły” rachunek bankowy lub w inny sposób, zaś pozostała część odpowiadająca kwocie podatku VAT bądź jego części – na specjalne konto tzw. rachunek VAT.

Jednocześnie podkreślić należy, że mechanizm podzielonej płatności jest dodatkowym sposobem dokonywania płatności kwoty należności wynikającej z faktury, z której mogą skorzystać podatnicy. Zgodnie z art. 108a ustawy mechanizm podzielonej płatności polega na zapłacie kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury na rachunek VAT. Natomiast zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury dokonywana jest na rachunek bankowy albo rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej dla których jest prowadzony rachunek VAT - albo jest rozliczana w inny sposób. Z kolei przepisy dotyczące ulgi za złe długi (art. 89a i 89b ustawy) odnoszą się do uregulowania całości lub część kwoty wierzytelności i uregulowania całości lub części należności.

Zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której Spółka będzie wpłacać na rachunek VAT kontrahenta całość należności lub części należności w kwocie przekraczającej podatek od towarów i usług wyszczególniony w fakturze kontrahenta dokumentującej należne opłaty za dostarczone ciepło oraz opłaty za jego przesłanie.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony opis sprawy, w sytuacji wpłacenia przez Wnioskodawcę po dniu 1 lipca 2018 r. na rachunek VAT kontrahenta, używając tzw. komunikatu przelewu, całości należności przekraczającej wyszczególniony w fakturze podatek od towarów i usług uznać należy, że komunikat przelewu został przez Wnioskodawcę nieprawidłowo wypełniony. Jednak pomimo błędnie wypełnionego komunikatu przelewu i wpłacenia na rachunek VAT kontrahenta całej należności wynikającej z ww. faktury brak podstaw aby uznać, że ta należność nie została uregulowana. W konsekwencji przyjąć należy, że Wnioskodawca będzie miał prawo do uznania, iż w przypadku wpłaty całej należności wynikającej z faktury na rachunek VAT nie ma w stosunku do ww. płatności zastosowania art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług, skutkujący obowiązkiem korekty przez Zainteresowanego podatku naliczonego.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku dokonania korekty z art. 89b ustawy o VAT w przypadku zapłaty całości należności przy wykorzystaniu metody podzielonej płatności, jest prawidłowe.

Natomiast w sytuacji wpłaty części należności, tj. wpłacenia na rachunek VAT kontrahenta części należności w kwocie przekraczającej podatek naliczony wyszczególniony na fakturze, przy braku uregulowania pozostałej części należności w inny sposób, należy uznać, że nastąpiło uregulowanie części należności wynikającej z faktury i ta część, która zostanie zapłacona na rachunek VAT kontrahenta, podlega proporcjonalnemu rozliczeniu dla zastosowania praw i obowiązków wynikających z art. 89b ustawy o VAT. Jeżeli zatem podatnik nie ureguluje na rzecz wystawcy faktury pozostałej należności do terminu o którym mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, to będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego w wysokości proporcjonalnej do powstałej zaległości. Bowiem nieuregulowanie należności wynikającej z faktury, tj. w przedmiotowej sprawie wpłacenie przez Spółkę na rachunek VAT kontrahenta części należności, w terminie określonym w tym przepisie, spowoduje obowiązek korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku dokonania korekty z art. 89b ustawy o VAT w przypadku zapłaty części należności wynikającej z faktury na rachunek VAT przy wykorzystaniu metody podzielonej płatności, należało uznać za nieprawidłowe.

Z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego – niniejsza interpretacja skierowana jest wyłącznie do Zainteresowanego i nie wywołuje skutków prawnych dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.