Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
ITPB2/4511-772/15/18-S/IL
z 24 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) oraz zgodnie z art. 223 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 24 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 51/16 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 25 lipca 2018 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2015 r. (data wpływu 28 lipca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 31 sierpnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2015 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 31 sierpnia 2015 r,. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 25 września 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawczyni indywidualną interpretację znak: ITPB2/4511-772/15/IL, w której uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe. Stwierdził, że odpłatne zbycie udziału w lokalu mieszkalnym nabytego w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, który przypadł Wnioskodawczyni w związku z jej ustaniem nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ okresu pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, a tym samym nie rodzi obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Natomiast dochód uzyskany ze sprzedaży udziału będącego przedmiotem spadku po zmarłym mężu, który w wyniku działu spadku przypadł w całości Wnioskodawczyni stanowiący różnicę pomiędzy przychodem określonym w oparciu o art. 19 a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym co wynika z treści art. 30e ust. 1 ww. ustawy.

Wnioskodawczyni na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 25 września 2015 r. znak: ITPB2/4511-772/15/IL wniosła pismem z dnia 2 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów pismem z dnia 9 listopada 2015 r. znak: ITPB2/4511-1-90/15/ENB stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawczyni na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 25 września 2015 r. znak: ITPB2/4511-772/15/IL złożyła skargę z dnia 14 grudnia 2015 r. (data wpływu 17 grudnia 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 24 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 51/16 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 25 września 2015 r. znak: ITPB2/4511-772/15/IL.

Od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 24 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 51/16 Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy złożył skargę kasacyjną z dnia 12 kwietnia 2016 r. znak: ITRP/46/31/16/DO do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Pismem z dnia 23 maja 2018 r. pełnomocnik organu podatkowego cofnął wniesioną skargę kasacyjną.

Postanowieniem z dnia 20 czerwca 2018 r. sygn. akt II FSK 1471/16 Naczelny Sąd Administracyjny umorzył postępowanie kasacyjne.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 29 grudnia 2004 r. Wnioskodawczyni, wraz z mężem nabyła do majątku wspólnego mieszkanie od Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. Po śmierci męża w dniu 25 listopada 2010 r. prawo do mieszkania Wnioskodawczyni uzyskała w drodze aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 26 listopada 2013 r. i aktu notarialnego z dnia 22 stycznia 2014 r., w którym wraz z pełnoletnimi córkami dokonała działu spadku po zmarłym mężu, w wyniku którego cały udział wynoszący 1/2 części w prawie współwłasności lokalu mieszkalnego nabyła Wnioskodawczyni. Jest ona jedynym właścicielem mieszkania, w którym była zameldowana od 1990 r. do dnia sprzedaży tj. do 2 marca 2015 r. Ponieważ Wnioskodawczyni jest osobą schorowaną i wymaga opieki przeprowadziła się do córki. Nie było jej stać na opłacenie pustego mieszkania i dlatego je sprzedała. Pieniądze ze sprzedaży wspólnego majątku są jej potrzebne na leczenie i rehabilitację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu sprzedaży w marcu 2015 r. mieszkania, obejmującego udział nabyty w sposób przedstawiony powyżej, które uprzednio zostało nabyte przez Wnioskodawczynię wraz z małżonkiem do majątku wspólnego w 2004 r. należy zapłacić podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z upływem 5-letniego okresu od momentu nabycia przedmiotowego mieszkania w 2004 r., jaki jest wymagany do zbycia mieszkania bez podatku, zbycie w marcu 2015 r. nie stanowi przychodu, a więc nie musi ona płacić podatku dochodowego. Wnioskodawczyni wskazuje, iż mieszkanie nabyła wraz z mężem na współwłasność w 2004 r., z uwagi zaś na brzmienie art. 196 § 1 i 2 § ustawy-Kodeks cywilny, w związku z art. 31 § 1 i art. 35 ustawy –Kodeks rodzinny i opiekuńczy, była to współwłasność łączna (współwłasność majątkowa małżeńska). Według Wnioskodawczyni skoro zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) i c), art. 19 ust. 1 i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął wymagany okres 5-letni, licząc od końca roku od momentu nabycia, odpłatne zbycie mieszkania nie stanowi źródła przychodów, zatem nie podlega opodatkowaniu. Według Wnioskodawczyni skoro z uwagi na wspólność majątkową nie można wyodrębnić udziałów, które posiadała, wraz z mężem w chwili nabycia mieszkania w 2004 r., w trakcie trwania małżeństwa, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawczyni wskazała wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1101/10, oraz WSA w Bydgoszczy sygn. akt I SA/Bd 228/15.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w dniu 29 grudnia 2004 r. Wnioskodawczyni, wraz z mężem nabyła do majątku wspólnego mieszkanie od Wojskowej Agencji Mieszkaniowej. Po śmierci męża w dniu 25 listopada 2010 r. prawo do mieszkania Wnioskodawczyni uzyskała w drodze aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia 26 listopada 2013 r. i aktu notarialnego z dnia 22 stycznia 2014 r., w którym wraz z pełnoletnimi córkami dokonała działu spadku po zmarłym mężu, w wyniku którego cały udział wynoszący 1/2 części w prawie współwłasności lokalu mieszkalnego nabyła Wnioskodawczyni. Jest ona jedynym właścicielem mieszkania, w którym była zameldowana od 1990 r. do dnia sprzedaży tj. do 2 marca 2015 r. Ponieważ Wnioskodawczyni jest osobą schorowaną i wymaga opieki przeprowadziła się do córki. Nie było jej stać na opłacenie pustego mieszkania i dlatego je sprzedała. Pieniądze ze sprzedaży wspólnego majątku są jej potrzebne na leczenie i rehabilitację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 24 lutego 2016 r., sygn. akt I SA/Sz 51/16 uznał, iż w niniejszej sprawie ustalenia wymaga czy na gruncie opisanego stanu faktycznego Skarżąca "nabyła" po zmarłym mężu udział w wysokości 1/2 części mieszkania w rozumieniu przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy i w związku z tym, czy w sytuacji zbycia tego prawa majątkowego przed upływem określonego w nim terminu stanowi źródło przychodu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też Skarżąca nabyła ten udział w myśl art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, a w związku z tym podlega tylko temu podatkowi od spadków i darowizn

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprawdzie nie zawierają definicji pojęcia "nabycie", to jednak zdaniem Sądu, może być ono rozumiane szeroko, jako uzyskanie tytułu własności lub uzyskanie określonego prawa w drodze np. umowy sprzedaży, zamiany, darowizny, zasiedzenia, a także spadku. Oceniając jednakże skutki zawarcia umowy cywilnoprawnej o charakterze odpłatnym, której przedmiotem jest zbycie mieszkania nabytego uprzednio przez małżonków do majątku wspólnego, nie można tego czynić w oderwaniu od kontekstu systemowego i celowościowego interpretowanego przepisu, szczególnie w sytuacji gdy wywołuje on wątpliwości w zakresie jego wykładni i stosowania.

Nawiązując zatem do sytuacji prawnej małżonków, których ustrój majątkowy objęty został wspólnością ustawową, w opinii Sądu trzeba zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej "Krio"), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje jednak pełne prawo do całości majątku wspólnego i rozporządzania nim. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości, oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale. Takie nabycie, mieści się, zdaniem Sądu, w znaczeniu pojęcia "nabycia", jakie temu pojęciu nadaje art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odnosząc bowiem zasady obowiązujące na gruncie prawa rodzinnego oraz skutki prawne, jakie wywołują czynności małżonków objętych wspólnością ustawową, do będącego przedmiotem sporu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy, nie da się prawnie ani racjonalnie obronić tezy, że definitywne nabycie własności nieruchomości, skuteczne na gruncie prawa rodzinnego i cywilnego, wywołujące w momencie nabycia skutki prawnorzeczowe, dla celów podatku dochodowego powinno być ustalane powtórnie, w sytuacji zbycia tego prawa po śmierci małżonka. Oceny tej nie zmienia okoliczność konieczności opodatkowania nabycia spadku podatkiem od spadków i darowizn, która to danina publicznoprawna jest przedmiotem odrębnej regulacji, według określonych w niej kryteriów i zasad.

W ocenie Sądu nie można przy tym abstrahować od funkcji i celu, jaki przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy pełni w systemie prawa podatkowego. Jego wprowadzenie miało przeciwdziałać unikaniu opodatkowania obrotem przedmiotami i prawami w nim wymienionymi.

Według Sądu tych słusznych i mających swoje uzasadnienie w realiach gospodarczych założeń prawodawcy, nie narusza zbycie mieszkania przez Skarżącą nabytego do wspólnego majątku w roku 2004, nawet jeżeli zbycie to dotyczy uzyskanego w dniu 22 stycznia 2014 r. w drodze dziedziczenia prawa do udziału w 1/2 części tego mieszkania.

Zdaniem Sądu wywodzenie przedmiotu opodatkowania w sposób pośredni, prawotwórczy, rozszerzający przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym, prowadzi do objęcia obowiązkiem podatkowym stanów faktycznych, które nie zostały w ustawie podatkowej wyraźnie i jednoznacznie przez prawodawcę wskazane.

Nie sposób przy tym nie zauważyć, według Sądu, że sporna w tej sprawie kwestia prawna mająca swoje źródło w prawie cywilnym, rodzinnym i podatkowym, przy występujących problemach interpretacyjnych, powinna być rozstrzygana na korzyść podatnika. Zwłaszcza, że w szeregu przypadkach wątpliwości interpretacyjne budzi wykładnia dokonywana przez organy w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która dotyczy osób starszych, zbywających majątek nabyty kilkanaście bądź kilkadziesiąt lat wcześniej (tak jak w tym przypadku) do majątku wspólnego, pozostających w przekonaniu, że w takim przypadku nie muszą uiszczać żadnego podatku.

Końcowo WSA w Szczecinie stwierdził, że nie można przyjąć w takim przypadku, że 5 letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, biegnie od daty nabycia prawa do udziału w 1/2 części mieszkania przez Skarżącą podatniczkę po śmierci męża, tu bowiem nie chodzi o "nabycie" z tytułu dziedziczenia ( podlegające opodatkowaniu w trybie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn, stosownie do ww. art. 1 ust. 1 pkt 1), lecz o nabycie, które w niniejszej sprawie miało miejsce w 2004 r. Skutkiem tego, zważywszy na pierwotny moment nabycia tego prawa (2004 rok), brak jest możliwości opodatkowania jego zbycia w 2015 r. na podstawie tego przepisu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz uwzględniając stanowisko wyrażone w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 24 lutego 2016 r., sygn. akt I SA/Sz 51/16, dotyczące wykładni art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uznać należy, że sprzedaż w dniu 2 marca 2015 r. lokalu mieszkalnego nabytego w dniu 29 grudnia 2004 r. do majątku wspólnego małżonków, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie rodzi po stronie Wnioskodawczyni obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.