Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.111.2018.1.MCZ
z 26 września 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lipca 2018 r. (data wpływu – 31 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny od ojca – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2018 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny od ojca.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest obywatelką Ukrainy i przebywa na terytorium Reczypospolitej Polskiej (dalej jako: „RP”) na podstawie udzielonego jej zezwolenia na pobyt czasowy.

Wnioskodawczyni otrzymała od swojego ojca tytułem darowizny środki pieniężne.

Ojciec Wnioskodawczyni jest również obywatelem Ukrainy i nie przebywa na terytorium RP oraz nigdy nie miał w Polsce miejsca zamieszkania, ze względu na specyfikę jego pracy wymagającej przebywania na morzach międzynarodowych.

Rzeczona darowizna środków pieniężnych od ojca na rzecz Wnioskodawczyni została dokonana za pośrednictwem osoby trzeciej, która także nie przebywa na terytorium RP; jej miejsce zamieszkania jest na Ukrainie. Środki darowizny zostały przelane na konto bankowe Wnioskodawczyni za pośrednictwem osoby trzeciej.

Wnioskodawczyni na terytorium RP przebywa na podstawie zezwolenie na pobyt czasowy i nie zamierza ubiegać się o zezwolenie na pobyt stały, z uwagi na to, że nie może spełnić pozytywnych przesłanek wynikających z obowiązujących przepisów prawnych warunkujących otrzymanie tego typu zezwolenia.

Wnioskodawczyni ma zamiar pozostać na terytorium RP w przyszłości poprzez ponowne aplikowanie o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zgodnie z art. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni przebywa w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, nie powstaje wobec niej obowiązek podatkowy w przypadku otrzymania darowizny środków pieniężnych od jej ojca , który – podobnie jak Wnioskodawczyni – jest obywatelem Ukrainy i nie ma w Polsce miejsca stałego pobytu?

Zdaniem Wnioskodawczyni, mając na uwadze wykładnię literalną art. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, wobec niej nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu otrzymanej darowizny.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawczyni przywołała treść art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn i art. 888 § 1 ustawy Kodeks cywilny a następnie stwierdziła, że zgodnie z przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn nabycie przez osoby fizyczne rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny nie podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:

• nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca nie był obywatelem polskim lub nie miał miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub,
• nabywane rzeczy ruchome znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale w dniu nabycia zarówno darczyńca jak i obdarowany nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Następnie wskazała, że zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o ewidencji ludności pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania, w którym zgodnie z art. 24 ust. 1 i 2 ustawy istnieje obowiązek zameldowania na pobyt stały.

Podsumowując, Wnioskodawczyni stwierdziła, że darowizna środków pieniężnych dokonana pomiędzy obywatelami Ukrainy nie mającymi miejsca stałego pobytu na terytorium Polski, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Strona rzeczonej umowy, tj. obdarowana (Wnioskodawczyni) w chwili jej zawarcia nie była obywatelem Polski i przebywała w Polsce na czas oznaczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r., poz. 644) podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

W myśl art. 1 ust. 2 tej ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do – wskazanego przez Wnioskodawczynię, który jednak w analizowanej sprawie nie ma zastosowania – art. 3 pkt 1 tejże ustawy podatkowi nie podlega nabycie własności rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych podlegających wykonaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli w dniu nabycia ani nabywca, ani też spadkodawca lub darczyńca nie byli obywatelami polskimi i nie mieli miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Jak z powyższych przepisów wynika, nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:

• nabywane rzeczy znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
• nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą; jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Natomiast nabycie przez osobę fizyczną rzeczy i praw majątkowych tytułem darowizny nie podlega podatkowi od spadków i darowizn, jeżeli:

• nabywane rzeczy znajdują się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane są za granicą jednakże w chwili zawarcia umowy darowizny nabywca nie jest obywatelem polskim lub nie ma miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub,
• nabywane rzeczy ruchome znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub nabywane prawa majątkowe wykonywane są na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale w dniu nabycia zarówno darczyńca jak i obdarowany nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Uogólniając należy stwierdzić, że ustawodawca w ustawie o podatku od spadków i darowizn określił dwa samoistne stany prawne – normujące odmienne zdarzenia – w zakresie przysporzenia majątkowego, z którymi prawo wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Pierwszy, określony w treści art. 1 ww. ustawy, odnosi się do nabycia rzeczy lub praw na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od obywatelstwa czy też miejsca zamieszkania uprawnionej osoby fizycznej.

Drugi stan prawny, określony w art. 2 cyt. ustawy, odnosi się do posiadania obywatelstwa polskiego lub miejsca stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawodawca jako wiodącą przyjął zasadę domicylu, zgodnie z którą obowiązek podatkowy ciąży na osobie mającej stałe miejsce zamieszkania w Polsce, nawet gdy chodzi o nabycie rzeczy lub praw majątkowych za granicą. Drugą zaś z zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania jest zasada obywatelstwa i miejsca stałego pobytu, stosownie do której obowiązek podatkowy powstaje z momentem otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny, jeżeli nabywca jest obywatelem polskim lub ma miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest nierezydentem, obywatelem Ukrainy, nie posiada stałego miejsca pobytu w Polsce. Wnioskodawczyni ma zezwolenie na pobyt czasowy na terytorium RP i nie zamierza ubiegać się o zezwolenie na pobyt stały; w przyszłości ma zamiar pozostać na terytorium RP ponownie aplikując o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy. Ojciec Wnioskodawczyni jest również obywatelem Ukrainy i nie przebywa na terytorium RP oraz nigdy nie miał w Polsce miejsca zamieszkania. Wnioskodawczyni otrzymała od swojego ojca tytułem darowizny środki pieniężne, które zostały przelane na jej konto bankowe za pośrednictwem osoby trzeciej, która także nie przebywa na terytorium RP; jej miejsce zamieszkania jest na Ukrainie.

Dokonując analizy przedmiotowej sprawy w pierwszej kolejności należy zauważyć, iż przedmiot darowizny, który stanowiły środki pieniężne, w chwili zawarcia umowy nie znajdował się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z treści wniosku jasno wynika, iż darowana Wnioskodawczyni suma pieniężna została jej przekazana w formie przelewu z rachunku bankowego osoby trzeciej, która nie przebywa na terytorium RP a jej miejsce zamieszkania jest na Ukrainie. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zatem zastosowania art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przepis ten bowiem dotyczy rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy jednak wskazać, iż na mocy art. 2 ww. ustawy przedmiotem ustawy o podatku od spadków i darowizn objęte jest również nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą. Jednakże, powołany przepis ma zastosowanie tylko wówczas, gdy w chwili zawarcia umowy darowizny (lub otwarcia spadku) nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Skoro zatem Wnioskodawczyni w chwili zawarcia umowy nie była obywatelem polskim jak również nie posiadała na terytorium Polski stałego pobytu, to nabycie przez nią na podstawie umowy darowizny środków pieniężnych tytułem darowizny nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Wobec powyższego należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, iż zawarta przez nią umowa darowizny z ojcem nie podlegała opodatkowaniu w Polsce.

Należy, jednak wskazać, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpi obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, gdyż nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 2 ustawy a nie jak wskazuje Wnioskodawczyni – w art. 3 pkt 1 ustawy.

Przepis art. 3 powołanej wyżej ustawy o podatku od spadków i darowizn, z uwagi na to, że dotyczy nabycia rzeczy ruchomych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie ma zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż przedmiotowa darowizna była dokonana na terytorium Ukrainy, a jej przedmiotem były środki pieniężne, które nie znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lecz dopiero w wykonaniu darowizny zostały w drodze przelewów bankowych przekazane na rachunek banku Wnioskodawczyni przebywającej czasowo we Polsce.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe, aczkolwiek na innej podstawie prawnej niż Wnioskodawczyni wskazała we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.