Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4014.133.2017.2.MZ
z 3 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2017 r. (data wpływu 31 października 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2017 r. (data nadania 30 listopada 2017 r., data wpływu 6 grudnia 2017 r.) na wezwanie z dnia 20 listopada 2017 r. Nr 0114-KDIP3-2.4014.133.2017.1.MZ (data nadania 21 listopada 2017 r., data doręczenia 24 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Fundacja zamierza zaciągnąć pożyczki od osób fizycznych na działalność statutową. Wartość pożyczek przekroczy 5.000,00 zł od jednej osoby w ciągu 3 kolejnych lat kalendarzowych oraz wartość 25.000,00 zł od wielu podmiotów, w okresie trzech kolejnych lat kalendarzowych, w związku z powyższym zaciągnięte pożyczki nie będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 9 ust. 10 lit. d ustawy PCC.

Fundacja nie posiada statusu OPP, z uwagi na powyższe nie będzie mogła skorzystać również ze zwolnienia na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy PCC. Zaciągnięte pożyczki mają być przeznaczone na realizację celów statutowych Fundacji. Celem, na który będą przeznaczone pożyczone środki będzie ochrona i promocja zdrowia.

Pismem z dnia 20 listopada 2017 r. Nr 0114-KDIP3-2.4014.133.2017.1.MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania. Wniosek należało uzupełnić poprzez:

• Doprecyzowanie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie do realizacji jakich celów (zgodnie ze statutem) ustanowiona została Fundacja?
  

• Wskazanie na jaki konkretnie cel związany z ochroną i promocją zdrowia zostanie przeznaczona pożyczka?
  
  
  

Wnioskodawca w terminie ustawowym przesłał uzupełnienie, w którym:

• Doprecyzował przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe poprzez wskazanie do realizacji jakich celów (zgodnie ze statutem) ustanowiona została Fundacja.
  
  
  

Zgodnie ze statutem celem Wnioskodawcy jest:

1. ochrona i promocja zdrowia;
   
2. opieka i pomoc społeczna, w szczególności prowadzenie wszelkich działań na rzecz lepszej i bardziej efektywnej opieki i pomocy społecznej w tym zwłaszcza na rzecz osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych i osób w podeszłym wieku;
   
3. działalności na rzecz osób niepełnosprawnych;
   
4. upowszechnianie wolontariatu w zakresie osób w podeszłym wieku;
   
5. prowadzenie działalności humanitarnej i prorozwojowej oraz przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu;
   
6. wspieranie rozwoju gospodarki i nauki, w tym wspieranie programów i inicjatyw prorozwojowych z zakresu dziedzin ekonomii, rozwoju przedsiębiorczości, medycyny nauk humanistycznych, oraz nauk społecznych;
   
7. wspieranie rozwoju przedsiębiorczości ze szczególnym uwzględnieniem segmentu średnich i małych przedsiębiorstw;
   
8. prowadzenie działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;
   
9. krzewienie nauki, edukacji, oświaty i wychowania.
   
   

• Wskazał na jaki konkretnie cel związany z ochroną i promocją zdrowia zostanie przeznaczona pożyczka:
  
  
  

Pożyczka będzie spożytkowana na budowę budynku, który będzie wykorzystywany do celów działalności leczniczej. Ponadto, pożyczka zostanie wydatkowana na wyposażenie budynku, w tym środki trwałe, niezbędne do prowadzenia działalności leczniczej.

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca wnosi jak wyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy pożyczki, które zamierza zaciągnąć Fundacja nie będą podlegać podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f ustawy PCC?

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczki nie będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Przedmiotem działalności statutowej Fundacji, zgodnie ze statutem jest:

1. ochrona i promocja zdrowia;
   
2. opieka i pomoc społeczna, w szczególności prowadzenie wszelkich działań na rzecz lepszej i bardziej efektywnej opieki i pomocy społecznej w tym zwłaszcza na rzecz osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych i osób w podeszłym wieku;
   
3. działalności na rzecz osób niepełnosprawnych;
   
4. upowszechnianie wolontariatu, w szczególności w zakresie osób w podeszłym wieku;
   
5. prowadzenie działalności humanitarnej i prorozwojowej oraz przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu;
   
6. wspieranie rozwoju gospodarki i nauki, w tym wspieranie programów i inicjatyw prorozwojowych z zakresu dziedzin ekonomii, rozwoju przedsiębiorczości, medycyny nauk humanistycznych, oraz nauk społecznych;
   
7. wspieranie rozwoju przedsiębiorczości ze szczególnym uwzględnieniem segmentu średnich i małych przedsiębiorstw;
   
8. prowadzenie działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych;
   
9. krzewienie nauki, edukacji, oświaty i wychowania.
   
   

Zaciągnięte pożyczki mają być przeznaczone na realizację nie wszystkich celów statutowych. Pożyczki będą przeznaczone na ochronę i promocję zdrowia.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. f ustawy PCC, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia. Umowa pożyczki jest czynnością cywilnoprawną. Pożyczki zostaną zaciągnięte na realizację celu określonego jako ochrona i promocja zdrowia. W związku z powyższym zaciągnięcie pożyczek uznać należy za czynność cywilnoprawną w sprawach zdrowia, które na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f ustawy PCC nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1150) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

W myśl art. 1 ust. 4 cyt. ustawy, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, na który Wnioskodawca się powołuje, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia.

Ponieważ użyte w powołanym powyżej przepisie pojęcie „w sprawach zdrowia” ma charakter ogólny należy przyjąć, że dotyczy ono czynności cywilnoprawnych z zakresu spraw regulowanych w odrębnych przepisach, a odnoszących się do kwestii wymienionych w art. 2 pkt 1 lit. f) powołanej ustawy.

Przepisy dotyczące spraw związanych ze zdrowiem zawiera m.in. ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2016 r., poz. 960).

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o działalności leczniczej szpital jest zakładem leczniczym, w którym podmiot leczniczy wykonuje działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne. Świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania (art. 2 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy). Natomiast za świadczenie szpitalne rozumie się wykonywane całą dobę kompleksowe świadczenia zdrowotne polegające na diagnozowaniu, leczeniu, pielęgnacji i rehabilitacji, które nie mogą być realizowane w ramach innych stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych lub ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych; świadczeniami szpitalnymi są także świadczenia udzielane z zamiarem zakończenia ich udzielania w okresie nieprzekraczającym 24 godzin (art. 2 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy).

Z kolei stosownie do art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej do zakresu działalności leczniczej w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne bez bliższego określenia – rozumie się przez to działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne, jak i działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne.

Art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy stanowi, iż działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych i może również polegać na:

1. promocji zdrowia lub
2. realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.
   
   

W myśl art. 8 pkt 1 lit. a) ustawy rodzajami działalności leczniczej są stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne szpitalne.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Fundacja zamierza zaciągnąć pożyczki od osób fizycznych na działalność statutową. Wartość pożyczek przekroczy 5.000,00 zł od jednej osoby w ciągu 3 kolejnych lat kalendarzowych oraz wartość 25.000,00 zł od wielu podmiotów, w okresie trzech kolejnych lat kalendarzowych, w związku z powyższym zaciągnięte pożyczki nie będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 9 ust. 10 lit. d ustawy PCC. Fundacja nie posiada statusu OPP, z uwagi na powyższe nie będzie mogła skorzystać również ze zwolnienia na podstawie art. 8 ust. 2A ustawy PCC. Zaciągnięte pożyczki mają być przeznaczone na realizację celów statutowych Fundacji. Celem, na który będą przeznaczone pożyczone środki będzie ochrona i promocja zdrowia. Z przesłanego uzupełnienia wynika, że zgodnie ze statutem celem Wnioskodawcy jest: ochrona i promocja zdrowia; opieka i pomoc społeczna, w szczególności prowadzenie wszelkich działań na rzecz lepszej i bardziej efektywnej opieki i pomocy społecznej w tym zwłaszcza na rzecz osób niepełnosprawnych, przewlekle chorych i osób w podeszłym wieku; działalności na rzecz osób niepełnosprawnych; upowszechnianie wolontariatu w zakresie osób w podeszłym wieku; prowadzenie działalności humanitarnej i prorozwojowej oraz przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu; wspieranie rozwoju gospodarki i nauki, w tym wspieranie programów i inicjatyw prorozwojowych z zakresu dziedzin ekonomii, rozwoju przedsiębiorczości, medycyny nauk humanistycznych, oraz nauk społecznych; wspieranie rozwoju przedsiębiorczości ze szczególnym uwzględnieniem segmentu średnich i małych przedsiębiorstw; prowadzenie działalności wspomagającej rozwój wspólnot i społeczności lokalnych; krzewienie nauki, edukacji, oświaty i wychowania. Wskazano, że pożyczka będzie spożytkowana na budowę budynku, który będzie wykorzystywany do celów działalności leczniczej. Ponadto, pożyczka zostanie wydatkowana na wyposażenie budynku, w tym środki trwałe, niezbędne do prowadzenia działalności leczniczej.

Ustawodawca, normując w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, na który Wnioskodawca się powołuje, wyłączenie z obowiązku zapłaty podatku w sprawach zdrowia, nie określił szczegółowo jego zakresu. Dlatego mając na względzie ogólną zasadę prawa podatkowego, zgodnie z którą przepisy dotyczące wyłączeń i zwolnień podatkowych, stanowiące odstępstwo od zasady powszechnego opodatkowania, należy interpretować ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, należy przyjąć, że celem ustawodawcy było objęcie wyłączeniem tych czynności cywilnoprawnych, które dokonywane są w sprawach zdrowia. W tym kontekście zawarcie umowy pożyczki spożytkowanej na budowę budynku, który będzie wykorzystywany do celów działalności leczniczej, jak też na wyposażenie budynku, w tym środki trwałe - nie może być uznane za bezpośrednio związane ze sprawami zdrowia.

Przedmiotowy wniosek dotyczy zasadności wyłączenia z opodatkowania umowy pożyczki przeznaczonej na budowę budynku oraz wyposażenie budynku (w tym środki trwałe). W związku z powyższym zaciągniecie powyższej pożyczki, ma istotnie związek z czynnościami w sprawach zdrowia, ale jest to związek pośredni. Nie jest to więc związek wystarczający do zaistnienia przesłanki bezpośrednio warunkującej zastosowanie wyłączenia z opodatkowania określonego w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na powyższe, umowa pożyczki przeznaczona na budowę budynku, jak również na wyposażenie budynku, w tym środki trwałe nie może zostać zakwalifikowana jako czynność cywilnoprawna wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy, gdyż nie są to czynności cywilnoprawne w sprawach zdrowia.

W związku z powyższymi regulacjami należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów lub jest z tego podatku zwolniona.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że umowy pożyczki będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Dodatkowo należy wskazać, że w przypadku objęcia powyższych czynności zakresem podatku od towarów i usług, umowy pożyczki mogą korzystać z wyłączenia zawartego w art. 2 pkt 4 ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.