Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.351.2017.2.DS
z 5 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2017 r. (data wpływu 25 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 grudnia 2017 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 14 grudnia 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.351.2017.1.DS 0113-KDIPT1-3.4012.756.2017.1.BM, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 15 grudnia 2017 r. (data doręczenia 19 grudnia 2017 r.). W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 28 grudnia 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku, przesłane za pośrednictwem ….. S.A. (data nadania 23 grudnia 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (po uzupełnieniu):

Wnioskodawca wskazał, że działalność gospodarczą prowadzi od 1 grudnia 1990 r. i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest 47.11.Z – Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz opodatkowany jest podatkiem liniowym. Jest również czynnym podatnikiem VAT.

W czerwcu 2002 r. zakupił od Gminy …. za kwotę 3 000 zł nieruchomość o numerze ewidencyjnym 60 zabudowaną dawnym punktem skupu mleka w celu poszerzenia prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego, sporządzonego w Kancelarii Notarialnej Notariusza ....., ul. ….., Repertorium „A” nr …..

Nabycie ww. nieruchomości nie było opodatkowane podatkiem VAT. Po dokonaniu we własnym zakresie niezbędnych przeróbek i remontów w sierpniu 2002 r. Wnioskodawca uruchomił tam sklep spożywczo-przemysłowy. Poniesione nakłady na ulepszenie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku.

Po dokonaniu ww. ulepszeń w sierpniu 2002 r. działka i budynek zostały wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Położony na działce nr 60 budynek jest budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane i jest trwale związany z gruntem.

W 2010 r. Wnioskodawca wycofał działkę i budynek z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, i przekazał je do majątku prywatnego. Przyczyną wycofania było powstanie …. konkurencyjnych sklepów wielkopowierzchniowych (….), które w sposób istotny wpłynęły na wyniki ekonomiczne prowadzonego sklepu, a ponadto już wtedy Wnioskodawca nosił się z zamiarem sprzedaży powyższej nieruchomości.

Przy wycofaniu działki i budynku do majątku prywatnego Wnioskodawca nie opodatkował tej zmiany podatkiem VAT, gdyż budynek był wykorzystywany do czynności opodatkowanych powyżej 5 lat. W wycofanym do majątku prywatnego budynku do dnia 30 sierpnia 2017 r. Wnioskodawca prowadził w dalszym ciągu sklep, z tym, że w całym okresie nie ponosił żadnych nakładów na jego ulepszenie.

Ww. sklep z przyczyn ekonomicznych został zlikwidowany 30 sierpnia 2017 r.

Wnioskodawca w dalszym ciągu prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Obecnie, przedmiotową nieruchomość planuje sprzedać osobie fizycznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy w przypadku sprzedaży opisanej nieruchomości osobie fizycznej Wnioskodawca będzie zobligowany do opłacenia podatku dochodowego od uzyskanego przychodu?
2. Czy w przypadku sprzedaży opisanej nieruchomości osobie fizycznej Wnioskodawca będzie zobligowany do odprowadzenia podatku VAT?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 1 dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej jest sprzedaż składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą bez względu na datę ich nabycia bądź wytworzenia, jak też to, czy zostały wprowadzone, czy też nie do ewidencji środków trwałych.

Reasumując, przychód ze sprzedaży powyższej nieruchomości stanowi przychód z działalności gospodarczej i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdego z osób dokonujących zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, formułuje zatem generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Jednakże, stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Wymieniony wyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również:

1. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
   1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
      
   2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,
      
   3. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca działalność gospodarczą prowadzi od 1 grudnia 1990 r. i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest 47.11.Z – Sprzedaż detaliczna prowadzona w niewyspecjalizowanych sklepach z przewagą żywności, napojów i wyrobów tytoniowych. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz opodatkowany jest podatkiem liniowym. Jest również czynnym podatnikiem VAT. W czerwcu 2002 r. zakupił od Gminy …. za kwotę 3 000 zł nieruchomość o numerze ewidencyjnym 60 zabudowaną dawnym punktem skupu mleka w celu poszerzenia prowadzonej od 1 grudnia 1990 r. działalności gospodarczej. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawca nabył na podstawie aktu notarialnego sporządzonego w Kancelarii Notarialnej Notariusza …. …., ul. ….. Repertorium „A” nr …...

Nabycie ww. nieruchomości nie było opodatkowane podatkiem VAT. Po dokonaniu we własnym zakresie niezbędnych przeróbek i remontów w sierpniu 2002 r. Wnioskodawca uruchomił tam sklep spożywczo-przemysłowy. Poniesione nakłady na ulepszenie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku. Po dokonaniu ww. ulepszeń w sierpniu 2002 r. działka i budynek zostały wpisane do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Położony na działce nr 60 budynek jest budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane i jest trwale związany z gruntem. W 2010 r. Wnioskodawca wycofał działkę i budynek z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i przekazał je do majątku prywatnego. Przyczyną wycofania było powstanie ….. konkurencyjnych sklepów wielkopowierzchniowych (….), które w sposób istotny wpłynęły na wyniki ekonomiczne prowadzonego sklepu, a ponadto już wtedy Wnioskodawca nosił się z zamiarem sprzedaży powyższej nieruchomości. Przy wycofaniu działki i budynku do majątku prywatnego Wnioskodawca nie opodatkował tej zmiany podatkiem VAT, gdyż budynek był wykorzystywany do czynności opodatkowanych powyżej 5 lat. W wycofanym do majątku prywatnego budynku do dnia 30 sierpnia 2017 r. Wnioskodawca prowadził w dalszym ciągu sklep, z tym że w całym okresie nie ponosił żadnych nakładów na jego ulepszenie. Ww. sklep z przyczyn ekonomicznych został zlikwidowany 30 sierpnia 2017 r. Wnioskodawca w dalszym ciągu prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Obecnie, Wnioskodawca planuje sprzedać osobie fizycznej przedmiotową nieruchomość.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa należy uznać, że regulacją art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęty został przychód z odpłatnego zbycia tych składników majątku, które spełniają ustawową definicję środka trwałego, podlegającego ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niezależnie od tego, czy zostały do tejże ewidencji wprowadzone, czy też nie. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają bowiem możliwości uznania danego składnika majątku za środek trwały od ujęcia go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Treść ww. przepisu nie reguluje bowiem ani kwestii kwalifikowania składnika majątku do kategorii środków trwałych, ani obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Reguluje on wyłącznie kwestię skutków podatkowych zbycia wskazanych w nim składników majątku, podlegających ujęciu w ewidencji środków trwałych.

W przedmiotowej sprawie bez znaczenia jest fakt wycofania przez Wnioskodawcę działki i budynku z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych do majątku prywatnego, ponieważ de facto w tym budynku prowadzony był sklep, aż do momentu jego likwidacji, tj. do 30 sierpnia 2017 r.

Stąd też przychód ze sprzedaży opisanej we wniosku nieruchomości, stanowiącej własność Wnioskodawcy, wykorzystywanej przez Niego do celów prowadzonej działalności gospodarczej, której składniki, tj. działka i budynek podlegały ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi Jego przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …… w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postepowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.