Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4015.64.2017.1.MZ
z 10 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2017 r. (data wpływu 17 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych tytułem polecenia darczyńcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych tytułem polecenia darczyńcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pani Jolanta K. jest właścicielką nieruchomości gruntowej zabudowanej, dla której prowadzona jest księga wieczysta. Na nieruchomości posadowiony jest budynek mieszkalny, budynek gospodarczy oraz garaż. Wymienioną nieruchomość Jolanta K. nabyła w częściach:

• udział we współwłasności nieruchomości, wynoszący 1/4 na podstawie umowy darowizny zawartej dnia 13 marca 1978 r.,
  

• udział we współwłasności nieruchomości, wynoszący 1/8 na podstawie dziedziczenia ustawowego po ojcu, zmarłym 8 sierpnia 1997 r.,
  

• udział we współwłasności nieruchomości, wynoszący 4/8 na podstawie umowy darowizny z dnia 1 kwietnia 2011 r.,
  

• udział we współwłasności nieruchomości, wynoszący 1/8 na podstawie umowy sprzedaży z dnia 31 lipca 2014 r.
  
  
  

Pani Jolanta K. nabyła nieruchomość do swojego majątku osobistego. Przy czym, dotychczas nie rozszerzała wspólności majątkowej na tę nieruchomość, więc pozostaje ona w dalszym ciągu w jej majątku osobistym.

Pani Jolanta K. ma dwie córki, Katarzynę C. i Małgorzatę K. Udział w nieruchomości wynoszący około 99% zostanie w niedalekiej przyszłości zbyty w formie darowizny na rzecz Katarzyny C. (udział w wys. 1% zostanie zatrzymany przez Jolantę K.).

W umowie darowizny zostanie jednak zastrzeżone polecenie darczyńcy, zgodnie z którym obdarowana córka będzie zobowiązana przekazać drugiej córce, Małgorzacie K., kwotę pieniędzy, wynoszącą połowę wartości nieruchomości, jako spłatę. Celem niniejszych czynności prawnych jest rozdział majątku przed otwarciem spadku w przyszłości. Córka otrzymująca ww. kwotę pieniężną, po jej otrzymaniu, zrzeknie się dziedziczenia po matce Jolancie K.

W celu wykonania polecenia darczyńcy obdarowana córka - wraz z mężem – zaciągnie kredyt bankowy. Bank natomiast zrealizuje umowę kredytu poprzez bezpośrednią wpłatę na rachunek Małgorzaty K. albo na rachunek Katarzyny C., która niezwłocznie dokona przelewu na rzecz siostry Małgorzaty.

Niniejszy wniosek jest składany w imieniu drugiej córki, Małgorzaty K., zw. dalej „Wnioskodawczynią”, która otrzyma przysporzenie w postaci przelewu zrealizowanego pod tytułem wykonania polecenia darczyńcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy kwota pieniędzy, otrzymana przez Wnioskodawczynię tytułem polecenia darczyńcy, będzie opodatkowana u niej na podstawie przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn? Czy też kwota ta będzie stanowiła przedmiot opodatkowania w podatku dochodowym?
2. Jakie są zasady i wysokość opodatkowania kwoty, która została otrzymana tytułem polecenia darczyńcy? Czy istnieją podstawy do zwolnienia lub nieopodatkowania rzeczonej kwoty, w szczególności w związku z istnieniem relacji pokrewieństwa między Panią Jolantą K. a Wnioskodawczynią?
   
3. W przypadku uznania, że kwota pieniężna przekazania Małgorzacie K. tytułem wykonania polecenia darczyńcy, dokonana przelewem na rachunek Małgorzaty K. przez bank udzielający kredytu na powyższe, podlega ustawie o podatku od spadków i darowizn: czy prawidłowe jest uznanie, że przekazanie tej kwoty przez bank spełnia warunki do zwolnienia z podatku od spadków i darowizn określone art. 4a ust. 1 pkt 2) ustawy o podatku od spadków i darowizn, w związku z art. 1 ust. 1 pkt 2) i art. 9 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn?
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od spadków i darowizn, w pozostałym zakresie zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie faktycznym zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn. Co równocześnie oznacza brak opodatkowania w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny i polecenia darczyńcy.

Aby określić, czy dana osoba podlega temu podatkowi należy zbadać tytuł prawny pod jakim otrzymała ona przysporzenie. Żadne inne okoliczności, tj. źródło finansowania, nie mają znaczenia.

Wnioskodawczyni otrzyma od siostry kwotę pieniędzy tytułem polecenia darczyńcy w celu spłaty przez siostrę, która otrzyma w 99% nieruchomość w ramach podziału majątku spadkodawcy, czynionego przed śmiercią.

Niniejszym Wnioskodawczyni stanie się podatnikiem podatku od spadków i darowizn. Zaś otrzymany przez nią przychód zostanie wyłączony z opodatkowania podatkiem dochodowym mocą art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn nie przesądza jeszcze o konieczności zapłaty podatku. Bowiem wobec osób najbliższych zastosowanie może znaleźć zwolnienie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Aby ocenić relację pokrewieństwa z beneficjentem polecenia należy odwołać się do art. 9 ust. 4 ustawy, który stanowi, że w przypadku nabycia tytułem polecenia za zbywcę uznaje się odpowiednio darczyńcę lub spadkodawcę.

W przypadku gdy darczyńca nakłada na obdarowanego tytułem polecenia obowiązek przeniesienia własności rzeczy lub przeniesienia (ustanowienia) praw na rzecz darczyńcy, za zbywcę uważa się obdarowanego.

Na mocy art. 4a ust. 1 w związku z poprzednio cytowanym art. 9 ust. 4 dla określenia skutków podatkowych istotny jest stosunek pokrewieństwa między darczyńcą a beneficjentem polecenia, czyli między Jolantą K. a Wnioskodawczynią. Ponieważ występuje tu relacja między matką a córką możliwe jest zastosowanie zwolnienia podatkowego, pod warunkiem, że dochowany zostanie następujący warunek:

• Wnioskodawczyni udokumentuje ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy, na rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
  
  
  

Ponieważ darowizna będzie miała formę aktu notarialnego, to Wnioskodawczyni będzie zwolniona z zawiadamiania organu podatkowego o darowiźnie oraz podstawie zwolnienia.

Mając powyższe na uwadze, jeżeli Wnioskodawczyni otrzyma kwotę z tytułu wykonania polecenia przez Katarzynę C. na swój rachunek bankowy, będzie miała prawo do zwolnienia z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn niezależnie od tego z jakiego źródła i w jaki sposób kwota pieniędzy została przekazana. Nie będzie miało zatem znaczenia, że kwota wpłacona na rachunek będzie pochodziła z kredytu bankowego, a nie bezpośrednio z majątku przekazanego w darowiźnie. Nie będzie również istotne, iż kredyt został zaciągnięty przez Katarzynę C. wraz z małżonkiem oraz dokonanie transferu pieniędzy przez bank bezpośrednio na rachunek Wnioskodawczyni (jeśli z umowy z bankiem wynikał taki sposób uregulowania zobowiązania z umowy kredytu). Istotne dla zastosowania zwolnienia jest natomiast, iż Wnioskodawczyni jest córką darczyńcy (Jolanty K.), że otrzymała pieniądze na rachunek bankowy, zaś tytułem wpłaty była spłata dokonana przez siostrę w wykonaniu polecenia darczyńcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia „darowizna” czy „polecenie darczyńcy” należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Z kolei stosownie do art. 893 Kodeksu cywilnego darczyńca może włożyć na obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (polecenie).

Polecenie polega na nałożeniu na obdarowanego obowiązku określonego działania lub zaniechania. Zasadniczo zawierane jest w umowie darowizny. „Nie da się jednak wykluczyć sytuacji, kiedy za zgodą obdarowanego nastąpi to już po zawarciu umowy.” (Komentarz do Kodeksu cywilnego pod redakcją prof. dr. hab. Edward Gniewek, prof. dr. hab. Piotr Machnikowski C.H. Beck, rok 2013).

Obciążenie obdarowanego obowiązkiem spełnienia polecenia może także nastąpić po zawarciu umowy darowizny, jak i po jej wykonaniu (wówczas wymaga zgody obdarowanego). Darczyńca obciążając obdarowanego poleceniem musi dokładnie wskazać, na czym polecenie ma polegać, a także kogo dotyczyć. Obowiązek określonego zachowania będący przedmiotem polecenia może, ale nie musi mieć związku z przedmiotem darowizny, może dotyczyć sfery majątkowej, jak i osobistej wskazanej przez darczyńcę osoby. Osobą, której dotyczyć ma objęte poleceniem zachowanie (działanie lub zaniechanie) może być darczyńca, osoba trzecia, a nawet sam obdarowany. Poleceniem może być np. obowiązek przekazania przez obdarowanego wskazanej poleceniem osobie pieniędzy na wskazany przez darczyńcę cel.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ww. przy nabyciu z polecenia darczyńcy obowiązek podatkowy powstaje - z chwilą wykonania polecenia.

W myśl art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast stosownie do przepisu art. 4a ust. 1 powołanej wyżej ustawy zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
   
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2060).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 4a ust. 4 cyt. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
   
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Pani Jolanta K. jest właścicielką nieruchomości gruntowej zabudowanej, dla której prowadzona jest księga wieczysta. Na nieruchomości posadowiony jest budynek mieszkalny, budynek gospodarczy oraz garaż. Wymienioną nieruchomość Jolanta K. nabyła w częściach: udział we współwłasności nieruchomości, wynoszący 1/4 na podstawie umowy darowizny zawartej dnia 13 marca 1978 r., udział we współwłasności nieruchomości, wynoszący 1/8 na podstawie dziedziczenia ustawowego po ojcu, zmarłym 8 sierpnia 1997 r., udział we współwłasności nieruchomości, wynoszący 4/8 na podstawie umowy darowizny z dnia 1 kwietnia 2011 r., udział we współwłasności nieruchomości, wynoszący 1/8 na podstawie umowy sprzedaży z dnia 31 lipca 2014 r. Pani Jolanta K. nabyła nieruchomość do swojego majątku osobistego. Przy czym, dotychczas nie rozszerzała wspólności majątkowej na tę nieruchomość, więc pozostaje ona w dalszym ciągu w jej majątku osobistym. Pani Jolanta K. ma dwie córki, Katarzynę C. i Małgorzatę K. Udział w nieruchomości wynoszący około 99% zostanie w niedalekiej przyszłości zbyty w formie darowizny na rzecz Katarzyny C. (udział w wys. 1% zostanie zatrzymany przez Jolantę K.). W umowie darowizny zostanie jednak zastrzeżone polecenie darczyńcy, zgodnie z którym obdarowana córka będzie zobowiązana przekazać drugiej córce, Małgorzacie K., kwotę pieniędzy, wynoszącą połowę wartości nieruchomości, jako spłatę. Celem niniejszych czynności prawnych jest rozdział majątku przed otwarciem spadku w przyszłości. Córka otrzymująca ww. kwotę pieniężną, po jej otrzymaniu, zrzeknie się dziedziczenia po matce Jolancie K.. W celu wykonania polecenia darczyńcy obdarowana córka - wraz z mężem – zaciągnie kredyt bankowy. Bank natomiast zrealizuje umowę kredytu poprzez bezpośrednią wpłatę na rachunek Małgorzaty K. albo na rachunek Katarzyny C., która niezwłocznie dokona przelewu na rzecz siostry Małgorzaty. Niniejszy wniosek jest składany w imieniu drugiej córki, Małgorzaty K., zw. dalej „Wnioskodawczynią”, która otrzyma przysporzenie w postaci przelewu zrealizowanego pod tytułem wykonania polecenia darczyńcy.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn nabycie m.in. rzeczy tytułem polecenia darczyńcy – co do zasady – podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Jednakże, zgodnie z art. 4a ust. 1 powołanej wyżej ustawy nabycie przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych tytułem polecenia darczyńcy (matki Wnioskodawczyni), wykonanego przez siostrę Wnioskodawczyni (obciążoną tym poleceniem w związku z otrzymaniem od matki darowizny udziałów w nieruchomości) będzie zwolnione od podatku od spadków i darowizny, w przypadku gdy Wnioskodawczyni wypełni łącznie wszystkie warunki tego zwolnienia wskazane w tymże przepisie.

A zatem, aby Wnioskodawczyni mogła skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 4a ust. 1 ww. ustawy powinna dokonać zgłoszenia nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego po przekroczeniu kwoty wolnej określonej dla I grupy podatkowej, w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego i by było ono właściwie udokumentowane, o czym stanowi art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Ponieważ zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 wyżej cyt. ustawy obowiązek podatkowy przy nabyciu tytułem polecenia darczyńcy powstaje z chwilą wykonania polecenia, to dopiero otrzymanie środków pieniężnych przez Wnioskodawczynię oznacza nabycie rzeczy w drodze polecenia darczyńcy, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Z tą datą można mówić o wykonaniu polecenia darczyńcy na rzecz uprawnionej osoby.

Jak wyżej wskazano do nabycia – jeśli jest ono istotnie wynikiem wykonania polecenia – będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązujące w chwili wykonania polecenia darczyńcy, bo wtedy nastąpi nabycie.

Należy zaznaczyć, że jeżeli polecenie darowizny, na podstawie którego Wnioskodawczyni nabędzie środki pieniężne, zostanie zawarte w formie aktu notarialnego, na Wnioskodawczyni nie będzie ciążył obowiązek dokonania zgłoszenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego z tytułu ww. nabycia.

Zatem zgodzić się należy z Wnioskodawczynią, że wykonanie opisanego we wniosku polecenia darczyńcy podlega ustawie o podatku od spadków i darowizn. Wydając interpretację w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn, czyli w zakresie wskazanym przez Wnioskodawczynię - Organ ocenił jedynie jakie skutki podatkowe powstaną na gruncie tej ustawy. Nie może zatem potwierdzić lub zaprzeczyć, że opisane we wniosku nabycie nie podlega regulacjom innych ustaw podatkowych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.