2018.01.12 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0111-KDIB3-1.4012.727.2017.3.ICz

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.727.2017.3.ICz
z 12 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 listopada 2017 r. (data wpływu 8 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z 29 grudnia 2018 r. (data wpływu 4 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu odliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2017r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie terminu odliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 grudnia 2017 r. (data wpływu 4 stycznia 2018 r.), przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 29 grudnia 2017 r. znak: 0111-KDIB1-1.4011.215.201.1.BK, 0111-KDIB3-1.4012.727.2017.2.ICz, 0111-KDIB4- 4014.362.2017.2.MCz.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Grzegorz M., zwany dalej podatnikiem, stroną, przedsiębiorcą lub wnioskodawcą, prowadzi samodzielną działalność gospodarczą pod firmą: D. Grzegorz M. z siedzibą w G. Strona jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. Strona od dnia 1 stycznia 2017r. w załączeniu do przesyłanych deklaracji dla podatku od towarów i usług jest zobowiązana do przesyłania jednolitego pliku kontrolnego. Głównym przedmiotem działalności jest wykonywanie usług budowlanych w zakresie wykonywania posadzek w obiektach handlowych lub przemysłowych na terenie kraju oraz poza jego granicami, zwanymi dalej usługami budowlanymi. Powyżej opisane roboty budowlane zostały na wniosek strony sklasyfikowane przez Wojewódzki Urząd Statystyczny w Łodzi, o czym strona została powiadomiona pismem z dnia 30 stycznia 2017r. jako roboty betoniarskie o symbolu PKWiU 43.99.40.0., zwane dalej usługami budowlanymi. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych, a od uzyskanego dochodu z tytułu prowadzenia działalności jest zobowiązany do opłacania podatku dochodowego od osób fizycznych wg stawki w wysokości 19,00 %. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, strona opłaca miesięcznie. Strona podpisując zlecenia lub umowy ze Zleceniodawcami na wykonanie usług budowlanych pobiera przed rozpoczęciem wykonania usługi od kontrahentów zaliczki na wykonanie robót budowlanych które są ustalane w kwocie nie przekraczające 90,00 % kwoty brutto należnego wynagrodzenia za wykonanie usługi budowlanej. Zaliczki na wykonanie zleconych robót budowlanych są wpłacane przez kontrahentów na rachunek bankowy i dokumentowane fakturą, pod datą wpływu środków finansowych na rachunek bankowy wnioskodawcy. Otrzymane od kontrahentów zaliczki są ewidencjonowane w księgach rachunkowych podatnika jako przychody niepodlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Po wykonaniu robót budowlanych i ich zgłoszenia dla kontrahenta, ich wykonanie jest dokumentowane fakturą określającą jednocześnie wysokość należnego przychodu netto, który jest zaewidencjonowany w księgach rachunkowych podatnika jako przychód podlegający w miesiącu zakończenia danej roboty budowalnej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W ramach nabyć wewnątrzwspólnotowych towarów, zwanymi dalej w skrócie nabyciami, strona nabywa szereg części zamiennych do maszyn i urządzeń na terenie Unii Europejskiej oraz czasami nabywa od podatników podatku od wartości dodanej z terytorium Unii Europejskiej materiały związane z wykonywaniem posadzek lub też maszyny lub urządzenia, zwane dalej towarami. Często zdarza się, iż faktury dokumentujące ww. nabycia są doręczone po miesiącu dokonania transakcji, (np. w następnym miesiącu lub następnych miesiącach kiedy była dokonana transakcja) oraz jej opłacenia, często łącznie zamówionymi towarami. Strona deklaruje podatek należny od ww. nabyć wewnątrzwspólnotowych towarów w miesiącu zawarcia transakcji oraz dokumentuje ww. nabycia fakturami wewnętrznymi.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzącej działalność pod firmą: K. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., KRS: (….), zwanej dalej w skrócie Spółką lub Pożyczkodawcą, oraz jednoosobowo jej prezesem zarządu. Spółka jest podatnikiem VAT czynnym i zamierza być zarejestrowana jako podatnik VAT czynny w następnych miesiącach rozliczeniowych.

Wspólnikami Spółki są dwie osoby fizyczne, tj. wnioskodawca oraz jego żona. Pomiędzy małżonkami nie jest zniesiona lub też ograniczona wspólność majątkowa. Między innymi w zakres działalności zgodnie z jej umową Spółki, co nie jest wykazane w Krajowym Rejestrze Sądowym, wchodzi wykonywanie ww. usług, a mianowicie: PKD 64.92.Z. Pozostałe formy udzielania kredytów oraz PKD 96.09.Z Pozostała działalność usługowa, gdzie indziej nie sklasyfikowana. Spółka posiada wolne środki finansowe i zamierza je pożyczyć za wynagrodzeniem. (po określeniu należnych odsetek) za zgodą zgromadzenia wspólników, podatnikowi. Strona zamierza uzyskane pożyczki od Spółki przeznaczyć na finasowanie prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Strona przewiduje, iż z tytułu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej będzie zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych także w latach podatkowych następnych.

Ponadto w piśmie z 29 grudnia 2017 r. Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i wyjaśnił co następuje:

pkt a

Wnioskodawca nabyte towary w ramach nabyć wewnątrzwspólnotowych wykorzystuje oraz będzie wykorzystywać wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

pkt b

Wnioskodawca informuje, iż faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w roku 2017 otrzymał w terminie po upływie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym to miesiącu w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów. Wskazać także należy, iż wnioskodawca faktury dokumentujące wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w roku 2017 otrzymał także w terminie do trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym to miesiącu w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów. Strona przewiduje, iż powyżej opisane zdarzenia mogą mieć miejsce także w przyszłych okresach rozliczeniowych.

W związku z powyższym opisem, w zakresie podatku od towarów i usług, zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 2):

Czy wnioskodawcy od dnia 01 stycznia 2017r. przysługuje prawo odliczania od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy pod datą zawarcia transakcji z tytułu nabycia towarów na terenie Unii Europejskiej w ramach nabyć wewnątrzwspólnotowych, podatku należnego udokumentowanego przez stronę fakturą wewnętrzną zaewidencjonowaną przez stronę w danym miesiącu rozliczeniowym w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów oraz zadeklarowanego w złożonej przez podatnika deklaracji dla podatku od towarów i usług za dany miesiąc rozliczeniowy?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług (tj. w zakresie pytania oznaczonego nr 2):

Uznać należy, iż strona mając za podstawę art. 20 ust. l i ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, w miesiącu dokonania transakcji na terenie Unii Europejskiej prawidłowo ewidencjonuje oraz deklaruje podatek należny z tytułu nabyć wewnątrzwspólnotowych towarów. Skoro jednak zdarza się że ww. towary nie docierają do wnioskodawcy w miesiącu dokonania ww. transakcji, zdaniem strony zadeklarowany w miesiącu zawarcia transakcji podatek należny nie może zostać odliczony od podatku należnego w miesiącu zawarcia transakcji, tylko w miesiącach następnych, nie później jednak niż w terminie o którym mowa w art. 86 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług tj. w jednym z dwóch miesięcy rozliczeniowych następujących po miesiącu w którym została zawarta transakcja, pod warunkiem jednakże że nabyte towary na terenie Unii Europejskiej dotrą w tym okresie do podatnika. Resumując powyższe należy uznać, że wnioskodawcy od dnia 1 stycznia 2017r. przysługuje prawo odliczania od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy pod datą zawarcia transakcji z tytułu nabycia towarów na terenie Unii Europejskiej w ramach nabyć wewnątrzwspólnotowych, podatku należnego udokumentowanego przez stronę fakturą wewnętrzną zaewidencjonowaną przez stronę w danym miesiącu rozliczeniowym w ewidencji prowadzonej dla celów podatku od towarów oraz zadeklarowanego w złożonej przez podatnika deklaracji dla podatku od towarów i usług za dany miesiąc rozliczeniowy, tylko w przypadku gdy w miesiącu zawarcia transakcji na terenie Unii Europejskiej otrzyma fakturę od kontrahenta oraz w gdy w miesiącu zawarcia transakcji zostaną wnioskodawcy dostarczone przez kontrahenta nabyte towary na terenie Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług (pytanie nr 2) jest nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem ust. 4 oraz art. 20a.

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Powyższy przepis zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Tym samym obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zatem w przypadku wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu:

świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 lub 8 podatnikiem jest ich usługobiorca,
dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca,
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9,
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r., prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w:

ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;
ust. 2 pkt 4 lit. c - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik:
1. otrzyma fakturę dokumentującą dostawę towarów, stanowiącą u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
2. uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy;
ust. 2 pkt 4 lit. a. b i d - powstaje zgodnie z ust. 10, pod warunkiem że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał obowiązek podatkowy.

Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi (art. 86 ust. 10c).

W przypadku nieotrzymania w terminie, o którym mowa w ust. 10b pkt 2 lit. a, faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, podatnik jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym upłynął ten termin (art. 86 ust. 10g).

Otrzymanie przez podatnika faktury dokumentującej dostawę towarów, stanowiącą u podatnika wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w terminie późniejszym niż określony w ust. 10b pkt 2 lit. a, upoważnia podatnika do odpowiedniego powiększenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał tę fakturę (art. 86 ust. 10h).

W przypadku uwzględnienia przez podatnika kwoty podatku należnego w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, w terminie późniejszym niż określony w ust. 10b pkt 2 lit. b i pkt 3, podatnik może odpowiednio zwiększyć kwotę podatku naliczonego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w odniesieniu do którego nie upłynął jeszcze termin do złożenia deklaracji podatkowej (art. 86 ust. 10i).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11).

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13).

Jeżeli podatnik w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 podatnikiem jest nabywca towarów lub usług, nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od końca roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 86 ust. 13a).

Stosownie do cytowanych powyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W przypadku gdy podatnik dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju lub z tytułu nabycia towarów staje się podatnikiem podatku VAT na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 ustawy jak również z tytułu nabycia usług staje się podatnikiem podatku VAT w związku z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu takiego nabycia.

Co do zasady, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ww. przypadkach powstaje, zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów aby skorzystać z tego prawa muszą być spełnione następujące warunki:

podatnik powinien otrzymać fakturę wystawioną na jego rzecz przez unijnego dostawcę w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy,
podatnik powinien uwzględnić kwotę podatku należnego z tytułu tego nabycia w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie 3 miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem czynnym VAT, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. Strona od dnia 1 stycznia 2017r. w załączeniu do przesyłanych deklaracji dla podatku od towarów i usług jest zobowiązana do przesyłania jednolitego pliku kontrolnego. Głównym przedmiotem działalności jest wykonywanie usług budowlanych w zakresie wykonywania posadzek w obiektach handlowych lub przemysłowych na terenie kraju oraz poza jego granicami, zwanymi dalej usługami budowlanymi.

Wnioskodawca nabyte towary w ramach nabyć wewnątrzwspólnotowych wykorzystuje oraz będzie wykorzystywać wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujący stan prawny, należy stwierdzić, że aby prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów mogło być zrealizowane w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy, Wnioskodawca powinien otrzymać fakturę w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym ten obowiązek podatkowy powstał oraz powinien uwzględnić kwotę podatku należnego z tytułu tego nabycia w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek, nie później niż w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów powstał obowiązek podatkowy. Brak faktury z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru w ww. terminie spowoduje brak możliwości odliczenia podatku VAT w deklaracji podatkowej złożonej za okres, w którym Wnioskodawca był zobowiązany rozliczyć podatek należny. Wnioskodawca prawo do odliczenia w terminie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uzależnia od dostarczenia do niego nabytych towarów od kontrahenta. Tym samym z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych jest przedmiotem odrębnych rozstrzygnięć.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin