Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.317.2017.1.AW
z 27 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2017 r. (data wpływu 2 czerwca 2017 r.), uzupełnionym w dniu 23 czerwca 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie towarów w ramach „transakcji łańcuchowej” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie towarów w ramach „transakcji łańcuchowej”.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka zamierza nabywać towary w celu wykonywania działalności opodatkowanej od kontrahenta krajowego, zwanego dalej hurtownikiem. Hurtownik dokonuje zakupu towarów od słowackiego podmiotu, zwanego dalej sprzedawcą, na warunkach, co oznacza, że wszelkie koszty i ryzyka, a także prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, przechodzą na hurtownika w momencie załadunku towarów na samochód ciężarowy, co ma miejsce na terytorium Słowacji. Towary z terytorium Słowacji z magazynu sprzedawcy będzie odbierał przewoźnik wynajęty przez hurtownika i dostarczał je bezpośrednio do magazynu Spółki w miejscowości (na terytorium kraju). Przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel na Spółkę nastąpi na terytorium Polski, w magazynie w miejscowości X. Z tą chwilą na Spółkę będzie przechodziło ryzyko utraty i uszkodzenia towaru. Odpowiedzialnym za organizację transportu z terytorium Słowacji do magazynu w X. będzie hurtownik, to on będzie się kontaktował z przewoźnikiem, ustalał datę odbioru towaru z magazynu sprzedawcy, wypełniał zlecenie transportowe zawierające dane na temat ładunku, wagi, palet, przesyłał do sprzedawcy awizację podjęcia towaru zawierającą dane kierowcy, nr rejestracyjny auta. Transport organizowany jest na zasadzie spedycji, co oznacza, że przewoźnik, któremu hurtownik zleca transport, najczęściej zleca przewóz innej firmie transportowej, która mieści się w pobliżu i może realizować transport z miejsca nadania. Po stronie sprzedawcy leży obowiązek załadunku towaru na samochód przewoźnika i wydanie dokumentu WZ. List przewozowy dla przewoźnika wypełnia sprzedawca – podmiot słowacki, który na liście przewozowym widnieje jako nadawca. Hurtownik w związku z dostawą towarów do magazynu Spółki w X. wystawi fakturę z podatkiem od towarów i usług według stawek właściwych jak dla sprzedaży w kraju. Transakcja między hurtownikiem a sprzedawcą ze Słowacji (oba podmioty są zarejestrowane dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych) ma zostać rozpoznana przez spółkę ze Słowacji jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT), natomiast przez hurtownika, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z wystawionej przez hurtownika faktury zawierającej podatek VAT wg krajowych stawek?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez hurtownika zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwanej dalej „ustawą”).

W art. 7 ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług wskazano, że w przypadku, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach. Transakcja łańcuchowa cechuje się tym, że towar, będący przedmiotem więcej niż jednej transakcji, jest fizycznie wydawany tylko raz bezpośrednio przez pierwszy podmiot ostatniemu nabywcy. Każda z dostaw w transakcji łańcuchowej traktowana jest odrębnie, co oznacza, że dla każdej z nich odrębnie ustalane jest też miejsce dokonania dostawy.

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru są przyporządkowane tylko jednej dostawie; jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport są przyporządkowane dostawie dokonanej dla tego nabywcy, chyba że z warunków dostawy wynika, że wysyłkę lub transport towaru należy przyporządkować jego dostawie.

Według art. 22 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 2, dostawę towarów, która:

• poprzedza wysyłkę lub transport towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów;
• następuje po wysyłce lub transporcie towarów, uznaje się za dokonaną w miejscu zakończenia wysyłki lub transportu towarów.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że w przypadku tzw. transakcji łańcuchowych, kiedy ten sam towar jest przedmiotem kolejnych dostaw, lecz faktycznie jest przemieszczany tylko od pierwszego dostawcy do finalnego nabywcy, przyjmuje się, że ma miejsce tylko jedna wysyłka (transport), więc tylko w odniesieniu do jednej z transakcji można ustalić miejsce świadczenia zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy (dostawa ruchoma). W odniesieniu do pozostałych dostaw, którym nie można przypisać wysyłki (transportu), ustalanie miejsca świadczenia odbywa się jak dla towarów niewysyłanych, a więc według miejsca, w którym towary znajdowały się w momencie dostawy (dostawa nieruchoma).

Wszystkie dostawy dokonane przed dostawą, do której jest przyporządkowany transport lub wysyłka towarów, mają charakter transakcji krajowych w państwie dostawy towarów, wszystkie późniejsze dostawy po tej dostawie mają charakter dostaw krajowych w państwie przeznaczenia towarów.

Problem związany z przyporządkowaniem transportu towarów w dostawie łańcuchowej był przedmiotem rozstrzygnięcia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 9 stycznia 2014 r., sygn. akt III SA/Gl 1684/13. W uzasadnieniu WSA powołał m.in. orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-430/09. W wyroku WSA wskazał, że „z orzeczenia TSUE w sprawie C-430/09 (EuroTyre) wynika, że: ""Jeżeli towar jest przedmiotem dwóch następujących po sobie dostaw między różnymi podatnikami, działającymi w takim charakterze, ale jednocześnie jest przedmiotem tylko jednego transportu wewnątrzwspólnotowego, ustalenie czynności, której należy przypisać ten transport, tj. pierwszej lub drugiej dostawy (...) następuje w świetle całościowej oceny wszystkich okoliczności sprawy w celu ustalenia, która z tych dwóch dostaw spełnia wszystkie przesłanki związane z dostawą wewnątrzwspólnotową"". W tym orzeczeniu jednoznacznie uwarunkowano możliwość uznania pierwszej dostawy za ruchomą od faktu zbycia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel przez drugiego dostawcę w kraju docelowym, po tym jak nabył wyżej wskazane prawo w kraju rozpoczęcia transportu. Tym samym uznając a contrario, że zbycie przez drugiego nabywcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel przez drugiego nabywcę w kraju, w którym nabył to prawo, dostawa na jego rzecz winna być traktowana jako krajowa”.

Biorąc pod uwagę wyżej wymienione przepisy oraz opisany stan faktyczny należy uznać, że transport towarów powinien zostać przypisany dostawie towarów dokonanej na rzecz handlowca, odpowiedzialnego za organizację transportu ze Słowacji na terytorium Polski. Transakcja pomiędzy sprzedawcą ze Słowacji a hurtownikiem będzie dostawą „ruchomą”, a transakcja pomiędzy hurtownikiem a Spółką dokonana w magazynie w X. będzie transakcją „nieruchomą”. W związku z dostawą towarów na rzecz Spółki w magazynie w X. hurtownik wystawi fakturę ze stawką właściwą dla sprzedaży w kraju. Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez hurtownika, po spełnieniu podstawowego warunku, jakim jest dokonanie zakupu na potrzeby związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wobec powyższego, niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawne wyłącznie dla Wnioskodawcy, a nie kontrahentów.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.