Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.532.2017.1.UNR
z 4 października 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2017 r. (data wpływu 9 sierpnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanych, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

W dniu 23.01.2017 r. Wnioskodawca nabył na mocy testamentu, spadek w skład którego wchodzi m.in. przedsiębiorstwo prowadzone dotychczas przez spadkodawcę w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej – czynnego podatnika VAT. Zgodnie z testamentem Wnioskodawca jest jedynym spadkobiercą, spadek Zainteresowany nabył wprost.

W dniu 25.01.2017 r. Wnioskodawca zarejestrował prowadzenie działalności gospodarczej między innymi w zakresie usług hotelarskich, krótkotrwałego zakwaterowania i usług gastronomicznych celem kontynuowania działalności prowadzonej przez spadkodawcę. Wnioskodawca dokonał też rejestracji jako czynny podatnik VAT.

Do nabytych w drodze spadku nieruchomości związanych z prowadzoną przez spadkodawcę, a obecnie przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą należą:

  1. Kompleks budynków gastronomiczno-hotelowych budowany i oddawany do używania w przedsiębiorstwie spadkodawcy etapami od 2000 r. do 2010 r. Po 2010 r. nie poczyniono nakładów równych, bądź wyższych niż 30% wartości początkowej budynków. Zarówno w przedsiębiorstwie spadkodawcy jak i Wnioskodawcy budynki używane są zgodnie z przeznaczeniem w wykonywaniu działalności opodatkowanej podatkiem VAT: gastronomia, usługi hotelowe, wynajem sal konferencyjnych.
  2. Kompleks dziesięciu budynków mieszkalnych, jednorodzinnych, w zabudowie bliźniaczej z infrastrukturą (budowle). Zakończenie budowy i rozpoczęcie użytkowania na potrzeby usług krótkotrwałego zakwaterowania miało miejsce w 2012 r., mimo że pozwolenie na użytkowanie obiektu spadkodawca uzyskał w dniu 04.09.2015 r. Po roku 2012 nie poczyniono nakładów równych, bądź wyższych niż 30% wartości początkowej budynków. Zarówno w przedsiębiorstwie spadkodawcy jak i Wnioskodawcy budynki używane są zgodnie z przeznaczeniem w wykonywaniu działalności opodatkowanej podatkiem VAT: usługi krótkotrwałego zakwaterowania.

Wymienione nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Obecnie Zainteresowany planuje sprzedaż wymienionych wyżej nieruchomości. Przedmiotem sprzedaży nie będzie przedsiębiorstwo, ani jego zorganizowana część w rozumieniu art. 55 ustawy Kodeks cywilny a jedynie nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

  1. Czy sprzedaż budynków wymienionych w pkt 1 wraz z gruntem na którym są posadowione i poszczególnych lokali mieszkalnych wchodzących w skład zabudowy opisanej w pkt 2 wraz z częściowym udziałem w infrastrukturze (budowle) skorzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10) ustawy o podatku od towarów i usług?
  2. Jeżeli odpowiedź na pierwsze pytanie jest przecząca, to czy znajdzie do tej sprzedaży zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy

Dokonując sprzedaży opisanych ze wniosku nieruchomości Wnioskodawca będzie mógł zastosować zwolnienie z opodatkowania wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 10) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie: ustawa o VAT przewiduje, pod pewnymi warunkami, zwolnienie określonych czynności z opodatkowania VAT. Takie zwolnienie zostało przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10, gdzie wskazano, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W analizowanej sytuacji pierwsze zasiedlenie w rozumieniu przepisów ustawy o VAT w odniesieniu do nieruchomości opisanych w pkt 1, i 2 nastąpiło w momencie oddania tych nieruchomości do użytkowania w ramach działalności gospodarczej spadkodawcy, takie rozumienie pojęcia pierwszego zasiedlenia zgodne jest z wykładnią przedstawioną w interpretacji z 15 września 2016 r. ITPP3/4512-394/16-JC Izba Skarbowa w Bydgoszczy stwierdziła, że pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W związku z tym, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej, nie ma przy tym znaczenia, że od momentu wybudowania nie dochodzi do oddania jej do użytkowania w wykonywaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, np. w ramach najmu bądź dzierżawy. Podobny pogląd można odnaleźć w interpretacjach Izby Skarbowej w Katowicach z 13 września 2016 r. (IBPP1/4512-427/16-1/MG) i Izby Skarbowej w Poznaniu z 29 lipca 2016 r. (ILPP1/4512-1-322/16-4/JK).

Tym samym, w przypadku Wnioskodawcy pierwsze zasiedlenie nastąpiło w momencie rozpoczęcia wykorzystywania nieruchomości dla celów działalności opodatkowanej VAT przez spadkodawcę”

  • w przypadku nieruchomości opisanej w pkt 1 w roku 2010,
  • w przypadku nieruchomości opisanej w pkt 2 w roku 2012, przy czym nie ma znaczenia fakt, że pozwolenie na użytkowanie obiektu spadkodawca uzyskał w dniu 04.09.2015 r., ponieważ spełniony został warunek rozpoczęcia wykorzystywania nieruchomości dla celów działalności opodatkowanej VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca stoi na stanowisku, że oba warunki do zastosowania zwolnienia sprzedaży nieruchomości z podatku VAT zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10) zostałyby spełnione.

Gdyby zaprezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko okazało się nieprawidłowe, zastosowanie dla opisanej wyżej sprzedaży znajdzie zwolnienie na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a), który mówi że: „zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.

Ponieważ nieruchomości będące przedmiotem wniosku Wnioskodawca nabył w drodze spadku, a więc bez prawa do odliczenia podatku VAT i jednocześnie nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, spełnione są oba warunki zawarte w tym przepisie.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, ze w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem budynki, budowle i grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2
pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy zaś art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „(…) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.”.

Jak wynika z powyższego „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji, gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

  1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
  2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W świetle art. 43 ust. 11 ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

  1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
  2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
  3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, objętych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwolnieniem od podatku, po spełnieniu warunków określonych w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy, możliwość zrezygnowania z tego zwolnienia i opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.

Należy zauważyć, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 23.01.2017 r. nabył na mocy testamentu, spadek w skład którego wchodzi m.in. przedsiębiorstwo prowadzone dotychczas przez spadkodawcę w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej – czynnego podatnika VAT. W dniu 25.01.2017 r. Wnioskodawca zarejestrował prowadzenie działalności gospodarczej między innymi w zakresie usług hotelarskich, krótkotrwałego zakwaterowania i usług gastronomicznych celem kontynuowania działalności prowadzonej przez spadkodawcę. Wnioskodawca dokonał też rejestracji jako czynny podatnik VAT. Do nabytych w drodze spadku nieruchomości związanych z prowadzoną przez spadkodawcę, a obecnie przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą należą:

  1. Kompleks budynków gastronomiczno-hotelowych budowany i oddawany do używania w przedsiębiorstwie spadkodawcy etapami od 2000 r. do 2010 r. Po 2010 r. nie poczyniono nakładów równych, bądź wyższych niż 30% wartości początkowej budynków. Zarówno w przedsiębiorstwie spadkodawcy jak i Wnioskodawcy budynki używane są zgodnie z przeznaczeniem w wykonywaniu działalności opodatkowanej podatkiem VAT: gastronomia, usługi hotelowe, wynajem sal konferencyjnych.
  2. Kompleks dziesięciu budynków mieszkalnych, jednorodzinnych, w zabudowie bliźniaczej z infrastrukturą (budowle). Zakończenie budowy i rozpoczęcie użytkowania na potrzeby usług krótkotrwałego zakwaterowania miało miejsce w 2012 r., mimo że pozwolenie na użytkowanie obiektu spadkodawca uzyskał w dniu 04.09.2015 r. Po roku 2012 nie poczyniono nakładów równych, bądź wyższych niż 30% wartości początkowej budynków. Zarówno w przedsiębiorstwie spadkodawcy jak i Wnioskodawcy budynki używane są zgodnie z przeznaczeniem w wykonywaniu działalności opodatkowanej podatkiem VAT: usługi krótkotrwałego zakwaterowania.

Wymienione nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Obecnie Zainteresowany planuje sprzedaż wymienionych wyżej nieruchomości. Przedmiotem sprzedaży nie będzie przedsiębiorstwo, ani jego zorganizowana część w rozumieniu art. 55 ustawy Kodeks cywilny a jedynie nieruchomości.

W celu ustalenia czy dla ww. nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem przedmiotowych budynków nastąpiło pierwsze zasiedlenie. Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia – w rozumieniu nadanym przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz orzecznictwem TSUE – należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków. Jak wynika z okoliczności sprawy budynki objęte zakresem pytania zarówno w przedsiębiorstwie spadkodawcy jak i Wnioskodawcy używane są zgodnie z przeznaczeniem w wykonywaniu działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Zatem miało miejsce pierwsze zajęcie przedmiotowych budynków. Pomiędzy pierwszym zajęciem (używaniem) budynków a dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata. W stosunku do ww. budynków odpowiednio po 2010 roku (kompleks budynków gastronomiczno-hotelowych) i 2012 roku (kompleks dziesięciu budynków mieszkalnych z infrastrukturą) nie poczyniono nakładów równych, bądź wyższych niż 30% wartości początkowej tych budynków

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że o ile do dnia sprzedaży Wnioskodawca nie poniesie wydatków na ulepszenie wyższych niż 30% wartości początkowej przedmiotowych budynków, to dostawa przedmiotowych budynków, tj. kompleksu budynków gastronomiczno-hotelowych oraz kompleksu dziesięciu budynków mieszkalnych wraz z częściowym udziałem w infrastrukturze będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jeśli strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy.

Jak wskazano powyżej, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Zatem, skoro dostawa budynków tj. kompleksu budynków gastronomiczno-hotelowych oraz kompleksu dziesięciu budynków mieszkalnych wraz z częściowym udziałem w infrastrukturze będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, to również dostawa gruntu, na którym te budynki są położone, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o ile strony nie wybiorą opcji opodatkowania.

Ze względu na fakt, że tut. Organ w wydanym rozstrzygnięciu ocenił stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jako prawidłowe, udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania nr 2 stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj