Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4011.235.2017.2.MZ
z 13 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku, który wpłynął 16 sierpnia 2017 r., uzupełnionym 25 września 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości oraz udziału w nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości oraz udziału w nieruchomości.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 15 września 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4011.235.2017.1.IN wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 25 września 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 19 października 2012 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni. Po śmierci ojca Wnioskodawczyni wraz z bratem nabyła po nim spadek na podstawie ustawy po ½ każde z nich. Zostało to potwierdzone prawomocnym postanowieniem Sądu 20 grudnia 2012 r. Przedmiotem spadku była działka budowlana nr 819/89 o powierzchni 3330 m².

W maju 2013 r. ww. działka została podzielona na dwie równe działki: nr 1340/89 o powierzchni 1587 m², nr 1339/89 o powierzchni 1587 m² oraz jedną działkę pod drogę dojazdową nr 1338/89 o powierzchni 156 m².

W dniu 4 lipca 2013 r. w Kancelarii Notarialnej Wnioskodawczyni wraz z bratem dokonała częściowego działu spadku po ojcu. W wyniku tego działu Wnioskodawczyni nabyła działkę nr 1340/89 o powierzchni 1587 m², brat nabył działkę nr 1339/89 o powierzchni 1587 m², natomiast działka pod drogę dojazdową nr 1338/89 o powierzchni 156 m² została bez zmian – po ½ każde z nich (współwłasność).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że wartość rynkowa działki nr 1340/89, która w wyniku zniesienia współwłasności przypadła Wnioskodawczyni na własność była taka sama jak wartość rynkowa działki nr 1339/89, która w wyniku zniesienia współwłasności przypadła bratu Wnioskodawczyni (ze względu na to same miejsce położenia oraz identyczny metraż 1587 m²) około 150.000 zł każda z nich. Zniesienie współwłasności nastąpiło nieodpłatnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Od którego momentu należy liczyć okres 5 lat, po którym to okresie Wnioskodawczyni będzie zwolniona z podatku od sprzedaży działki budowlanej nr 1340/89 o powierzchni 1587 m² oraz ½ udziału działki – drogi dojazdowej nr 1338/89 o powierzchni 156 m²?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ze względu na to, iż w wyniku zniesienia współwłasności każde z nich (Wnioskodawczyni i jej brat) miało dokładnie tyle samo, żadne z nich nie straciło, ani nie zyskało, to okres 5 lat należy liczyć od daty zgonu ojca do końca roku kalendarzowego. W opinii Wnioskodawczyni sprzedaż działki w styczniu 2018 r. nie powinna być obciążona podatkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy – źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, miało miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu ma moment nabycia i zbycia.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że Wnioskodawczyni nabyła po zmarłym w 2012 r. ojcu spadek w ½ części. Nabycie spadku zostało 20 grudnia 2012 r. potwierdzone prawomocnym postanowieniem Sądu. Przedmiotem spadku była działka budowlana nr 819/89 o powierzchni 3330 m². W maju 2013 r. ww. działka została podzielona na dwie równe działki: nr 1340/89 o powierzchni 1587 m², nr 1339/89 o powierzchni 1587 m² oraz działkę pod drogę dojazdową nr 1338/89 o powierzchni 156 m². W dniu 4 lipca 2013 r. w Kancelarii Notarialnej Wnioskodawczyni wraz z bratem (drugim spadkobiercą) dokonała częściowego działu spadku po ojcu. W wyniku tej czynności Wnioskodawczyni otrzymała działkę nr 1340/89 o powierzchni 1587 m², brat nabył działkę nr 1339/89 o powierzchni 1587 m², a działka pod drogę dojazdową nr 1338/89 o powierzchni 156 m² pozostała nadal współwłasnością rodzeństwa w udziałach po ½ każde z nich. Wartość rynkowa działki nr 1340/89, która w wyniku ww. czynności przypadła Wnioskodawczyni na własność była taka sama jak wartość rynkowa działki nr 1339/89, która przypadła bratu Wnioskodawczyni (ze względu na to same miejsce położenia oraz identyczny metraż 1587 m²) i wynosiła około 150.000 zł każda z nich. Zniesienie współwłasności nastąpiło nieodpłatnie. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać działkę nr 1340/89 oraz swój udział ½ w działce nr 1338/89.

Aby zatem dokonać oceny czy sprzedaż działki nr 1340/89 oraz udziału ½ w działce nr 1338/89 stanowić będzie dla Wnioskodawczyni – w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegające opodatkowaniu źródło przychodu niezbędne jest ustalenie momentu ich nabycia.

Przepisy prawa w sposób jednoznaczny określają moment i podstawę nabycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości.

W przypadku nabycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości w drodze spadku pięcioletni termin, o którym mowa powyżej winien być liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło otwarcie spadku, czyli śmierć spadkodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 459 ze zm.) – spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób, stosownie do przepisów niniejszej ustawy.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego – spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Istotny zatem dla podatku dochodowego jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy. W omawianej sprawie nabycie przez Wnioskodawczynię spadku nastąpiło zatem w dniu śmierci ojca, tj. 19 października 2012 r.

Natomiast stosownie do treści art. 1035 ustawy Kodeks cywilny – jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Zgodnie z art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego – dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Sądowy dział spadku – zgodnie z art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego – powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku.

Natomiast stosownie do art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego – każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 ww. Kodeksu – zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom stosownie do wielkości ich udziałów, przechodzą na nich. Ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadłyby poszczególnym spadkobiercom.

Tak więc na skutek działu spadku następuje „konkretyzacja” składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Jeżeli jednak w drodze działu spadku spadkobierca nabywa udział w majątku ponad wielkość, którą uprzednio nabył w spadku, to nabycie w drodze działu spadku, w części przekraczającej udział w spadku (nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie) należy traktować jako nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. O tym zaś czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po dokonaniu działu spadku. Aby ustalić czy udział spadkowy uległ powiększeniu należy porównać wartość udziału w masie spadkowej nabytego w spadku z wartością majątku jaki przypadł spadkobiercy w wyniku działu spadku.

Powyższe stanowisko potwierdza orzecznictwo sądów administracyjnych np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 6 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 1966/11 czy też wyrok Wojewódzkiego Administracyjnego w Białymstoku z 22 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 433/10, w którym Sąd stwierdził, że „(…) momentem nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w części obejmującej udział spadkowy będzie moment nabycia spadku, w pozostałym zaś zakresie – moment działu spadku”. Potwierdzeniem powyższego stanowiska jest również stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2014 r. sygn. akt II FSK 2836/12 „(…) ponieważ w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia spadkobiercy, w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości (udziału w nieruchomości) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

W omawianej sprawie, Wnioskodawczyni w 2012 r. w drodze spadku po ojcu nabyła udział ½ w nieruchomości nr 819/89, z której to nieruchomości wydzielono w maju 2013 r. dwie działki o takich samych powierzchniach, tj. działkę nr 1340/89 i nr 1339/89 oraz dodatkowo działkę nr 1338/89, stanowiącą drogę dojazdową.

W wyniku dokonanego 4 lipca 2013 r. częściowego działu spadku, Wnioskodawczyni otrzymała działkę nr 1340/89, natomiast jej brat działkę nr 1339/89. Jak wskazała Wnioskodawczyni, obie działki miały taką samą wartość rynkową wynoszącą ok. 150.000 zł każda. Działka nr 1338/89 pozostała nadal współwłasnością rodzeństwa w udziałach po ½.

Stwierdzić zatem należy, że w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia Wnioskodawczyni w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, a datę nabycia działki nr 1340/89 oraz udziału w działce nr 1338/89 utożsamiać należy z datą śmierci ojca Wnioskodawczyni, tj. 19 października 2012 r.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że jeżeli wartość otrzymanej przez Wnioskodawczynię w wyniku częściowego działu spadku działki nr 1340/89, istotnie nie przekroczyła wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w spadku i jej wartość odpowiadała wartości rynkowej na dzień działu spadku, to sprzedaż (odpłatne zbycie) przez Wnioskodawczynię działki nr 1340/89 oraz udziału ½ w działce nr 1338/89 w styczniu 2018 r., nie będzie stanowić dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zbycie to nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca 2012 r., w którym nastąpiło nabycie. Tym samym na Wnioskodawczyni nie będzie ciążyć obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z ww. tytułu.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię, i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.