Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.139.2017.1.DS
z 26 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2017 r. (data wpływu 4 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest akcjonariuszem spółki akcyjnej „A” SPÓŁKA AKCYJNA (dalej „SA”). W 2015 r. Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca w tamtym okresie działalności gospodarczej dokonał wykupu pakietu akcji SA należącego do innego akcjonariusza. Wnioskodawca w tym celu zaciągnął pożyczkę od SA, którą przeznaczył wyłącznie na wykup akcji, o którym mowa powyżej.

W dniu 25 maja 2017 r. Wnioskodawca rozpoczął pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą „B”. Przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy obejmuje m.in. działalność inwestycyjną w zakresie obrotu instrumentami finansowymi, w tym akcjami (kod PKD: 64.99.Z – Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (obejmuje m.in. obrót papierami wartościowymi na własny rachunek).

Wnioskodawca wniósł do swojej działalności gospodarczej zarówno akcje w SA (bilansowo klasyfikowane są jako inwestycje długoterminowe – długoterminowe aktywa finansowe), jak i zobowiązanie z tytułu zaciągniętej od SA pożyczki na nabycie akcji w SA wraz z naliczonymi odsetkami (bilansowo klasyfikowane jako zobowiązanie długoterminowe wobec pozostałych jednostek, w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale). Wnioskodawca posiada analizowane akcje w SA w celach inwestycyjnych i zakłada ich późniejszą sprzedaż.

Wnioskodawca zawarł z pożyczkodawcą aneks do umowy pożyczki, zgodnie z którym począwszy od 25 maja 2017 r. zmieniono pożyczkobiorcę na „B”.

Po rozpoczęciu działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę (25 maja 2017 r.) SA wystawiła jak dotąd fakturę na Wnioskodawcę, jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą („B”), dotyczącą odsetek naliczonych za czerwiec 2017 r. Do momentu złożenia niniejszego wniosku Wnioskodawca nie spłacił tychże odsetek od pożyczki. SA będzie w następnych miesiącach wystawiała kolejne faktury odsetkowe na Wnioskodawcę („B”).

Wnioskodawca (jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) planuje spłacić całość lub część odsetek naliczonych od analizowanej pożyczki za okresy po rozpoczęciu przez niego działalności gospodarczej (tj. naliczone za czerwiec i następne miesiące) i chciałby klasyfikować je do kosztów uzyskania przychodów (dalej „KUP”) jako odsetki związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOF).

Wnioskodawca chciałby także poinformować, że nie wyklucza zmiany w przyszłości formy prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, np. poprzez przekształcenie w spółkę kapitałową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą ma prawo do zakwalifikowania do KUP w tej działalności odsetek od pożyczki udzielonej przez SA, naliczonych przez SA i zapłaconych przez Wnioskodawcę po dniu rozpoczęcia działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo jako osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą do zakwalifikowania do KUP w tej działalności odsetek od pożyczki udzielonej przez SA, naliczonych przez SA i zapłaconych przez Wnioskodawcę po dniu rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Uzasadnienie.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 oraz art. 23 ustawy o PDOF „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowana albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”.

Warunkiem uznania określonych wydatków za KUP jest to, aby wydatek łącznie spełniał poniższe przesłanki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;
   Wnioskodawca spełni ten warunek, gdyż samodzielnie (tj. ze środków posiadanych w ramach działalności gospodarczej) sfinansuje spłatę odsetek od pożyczki udzielonej mu przez SA.
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
   Wnioskodawca spełni ten warunek, gdyż wydatki związane ze spłatą odsetek od pożyczki będą ponoszone wyłącznie przez Wnioskodawcę jako osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą. Wnioskodawca nie otrzyma zwrotu wydatków poniesionych na spłatę odsetek.
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
   Również powyższy warunek zostanie spełniony, ponieważ przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. działalność inwestycyjna w zakresie obrotu instrumentami finansowymi, w tym akcjami (kod PKD: 64.99.Z – Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (obejmuje m.in. obrót papierami wartościowymi na własny rachunek)).
   Wraz z rozpoczęciem pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca wniósł do tejże działalności zarówno akcje w SA (bilansowo klasyfikowane jako inwestycje długoterminowe – długoterminowe aktywa finansowe), jak i zobowiązanie z tytułu zaciągniętej od SA pożyczki na nabycie akcji w SA wraz z naliczonymi odsetkami (bilansowo klasyfikowane jako zobowiązanie długoterminowe wobec pozostałych jednostek, w których jednostka posiada zaangażowanie w kapitale).
   Wnioskodawca zawarł także z pożyczkodawcą aneks do umowy pożyczki, zgodnie z którym począwszy od 25 maja 2017 r. zmieniono pożyczkobiorcę na „B”.
   Po rozpoczęciu działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę (25 maja 2017 r.) SA wystawia faktury odsetkowe na Wnioskodawcę jako osobę prowadzącą działalność gospodarczą (pierwsza faktura wystawiona została za czerwiec 2017 r.).
   Odsetki od pożyczki udzielonej przez SA (przeznaczonej wyłącznie na wykup akcji w SA) pozostają zatem w związku z przedmiotem i rzeczywistym zakresem działalności gospodarczej Wnioskodawcy.
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
   Warunek ten należy uznać za spełniony, bowiem zapłata odsetek przez Wnioskodawcę jako osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą m.in. w zakresie obrotu papierami wartościowymi na własny rachunek będzie ściśle związana z posiadanymi w ramach działalności gospodarczej akcjami w SA (akcje stanowią aktywa w działalności gospodarczej Wnioskodawcy). Odsetki mogą mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów, jak i na uzyskanie, zachowanie, czy zabezpieczenie źródła przychodów w działalności Wnioskodawcy, ponieważ są związane z akcjami, których późniejsza sprzedaż przez Wnioskodawcę będzie przychodem z działalności gospodarczej. Posiadane akcje będą zatem służyć Wnioskodawcy do prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze zorganizowanym i ciągłym.
   Wnioskodawca bowiem posiada analizowane akcje w SA w celach inwestycyjnych i zakłada ich późniejszą sprzedaż.
5. został właściwie udokumentowany;
   Wnioskodawca spełnia ten warunek, gdyż w zakresie poniesionych wydatków będzie posiadał faktury, dokumentujące odsetki naliczone przez SA.
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ustawy o PDOF nie uważa się za koszty uzyskania przychodów;
   Warunek ten będzie spełniony, bowiem zapłata odsetek naliczonych przez SA nie mieści się w katalogu wydatków nieuznawanych za KUP. W szczególności nie znajdzie zastosowania wyłączenie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PDOF, w myśl którego nie stanowią KUP wydatki m.in. na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych (wydatki takie są KUP z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych).
   
   

Ustawa o PDOF nie zawiera definicji wydatków na objęcie lub nabycie udziałów czy akcji, jednakże z literalnego brzmienia przepisu wynika, że wydatki te powinny bezpośrednio warunkować nabycie udziałów lub akcji. Gdyby bowiem celem ustawodawcy było objęcie cytowanym przepisem szerszej grupy wydatków, posłużyłby się pojęciem wydatków poniesionych „w celu” nabycia akcji lub udziałów.

Powyższe podejście ma odzwierciedlenie także w jednolitym stanowisku sądów administracyjnych oraz organów podatkowych, zgodnie z którym przez wydatki, o których mowa w powołanym przepisie, rozumie się wydatki bezpośrednio warunkujące objęcie lub nabycie udziałów czy akcji, takie jak cena nabycia, opłaty skarbowe i notarialne. Nie są nimi natomiast odsetki czy prowizje, których istotą jest zapłata za kredyt umożliwiający nabycie akcji czy udziałów. Wydatki takie, jak analizowane odsetki w sposób pośredni wiążą się z nabyciem akcji w SA (są jedynie zapłatą za finansowanie służące nabyciu akcji).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit a-c (pkt 7).
  
  

Jak stanowi art. 5a pkt 6 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Z powyższych regulacji wynika, że – co do zasady – wszelkie przysporzenia majątkowe uzyskane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowią przychód z tej działalności, chyba że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w 2015 r. (jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) dokonał wykupu pakietu akcji w spółce akcyjnej (dalej: SA), w której był akcjonariuszem. Wnioskodawca w tym celu zaciągnął pożyczkę od SA, którą przeznaczył wyłącznie na wykup tych akcji. W dniu 25 maja 2017 r. Wnioskodawca rozpoczął pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest m.in. działalność inwestycyjna w zakresie obrotu instrumentami finansowymi, w tym akcjami (kod PKD: 64.99.Z – Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (tj. obejmuje m.in. obrót papierami wartościowymi na własny rachunek). Wnioskodawca wniósł do swojej działalności gospodarczej zarówno akcje w SA, jak i zobowiązanie z tytułu zaciągniętej od SA pożyczki na nabycie tych akcji wraz z naliczonymi odsetkami. Jednocześnie Wnioskodawca zawarł z SA aneks do umowy pożyczki, zgodnie z którym od 25 maja 2017 r. zmieniono pożyczkobiorcę na firmę, którą prowadzi Wnioskodawca. Wnioskodawca (jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą) planuje spłacić całość lub część odsetek naliczonych od niniejszej pożyczki za okresy po rozpoczęciu przez niego działalności gospodarczej (tj. naliczone za czerwiec i następne miesiące). Wnioskodawca posiada akcje w SA w celach inwestycyjnych i zakłada ich późniejszą sprzedaż.

Zatem z powyższego opisu wynika, że przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest m.in. działalność inwestycyjna w zakresie obrotu instrumentami finansowymi, w tym akcjami. Tak więc przychody uzyskiwane ze zbycia omawianych akcji oraz ponoszone w związku z tym koszty należy zakwalifikować do źródła, jakim jest działalność gospodarcza.

Zasady kwalifikowania przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 22 i 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 tej ustawy: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z niniejszej regulacji wynika, że aby można było uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. koszt musi zostać poniesiony (memoriałowo lub kasowo),
2. celem jego poniesienia powinno być osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów,
3. wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiącej katalog wydatków, które nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.
   
   

Łączne spełnienie tych warunków jest konieczne, aby dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.

Należy podkreślić, że przyjęta na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oznacza, że do kosztów podatkowych podatnik zaliczać może jedynie wydatki faktycznie poniesione. Jednocześnie pojęcie wydatków zdefiniowane w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest szerokie, a ustawa nie ogranicza wskazanego pojęcia tylko i wyłącznie do wydatków pieniężnych podmiotu. Niemniej jednak z wydatkiem musi się wiązać poniesienie określonego, trwałego ciężaru finansowego (majątkowego).

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Do wydatków na nabycie bądź objęcie udziałów (akcji) zaliczyć należy wydatki bezpośrednio związane z takim objęciem (nabyciem), a więc wydatki, bez których nie byłoby możliwe nabycie lub objęcie udziałów (akcji). Takimi wydatkami są np. cena za udziały (akcje). Ponadto należy rozdzielić pojęcie wydatków na nabycie (objęcie) udziałów (akcji) od źródeł finansowania tego rodzaju wydatków. Dotyczy to w szczególności pożyczek i kredytów zaciągniętych na nabycie udziałów. Odsetki od takich pożyczek i kredytów nie stanowią wydatków na nabycie (objęcie) udziałów (akcji), niewątpliwie jednak pozostają w związku z przychodami podatnika.

Ponadto zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ww. ustawy: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów).

Z wyżej zacytowanej regulacji wynika, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem z wyżej powołanych przepisów wynika, że odsetki od pożyczki (kredytu) mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem łącznego spełnienia następujących przesłanek:

1. udzielona pożyczka (kredyt) pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej,
2. odsetki zostały zapłacone.
   
   

Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej wg nazwy pożyczki (kredytu), jak również od rodzaju zaciągniętej pożyczki (kredytu). Decydujące znaczenie dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ma faktyczne przeznaczenie pożyczki (kredytu), a nie treść umowy zawartej z pożyczkodawcą (kredytodawcą). Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej, jest np. to, czy spłata pożyczki (kredytu) dotyczy składnika majątku nabytego do majątku przedsiębiorstwa, lub chociażby majątku osobistego przedsiębiorcy, ale wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednak to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki (kredyt) zostały przeznaczone na cel związany z tą działalnością.

Jednocześnie należy jeszcze raz podkreślić, że kosztami uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.

Zatem w omawianej sytuacji poniesione przez Wnioskodawcę, jako osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, wydatki na spłatę odsetek od pożyczki przeznaczonej na zakup akcji SA można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Jednocześnie należy mieć na uwadze, że do kosztów uzyskania przychodu można zaliczyć tylko te odsetki, które zostały faktycznie zapłacone (po dacie przekazania akcji do działalności gospodarczej Wnioskodawcy) zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą, ma prawo do zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów w tej działalności odsetek od pożyczki udzielonej przez SA, które zostały zapłacone przez Wnioskodawcę po dniu rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.