Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.491.2017.2.MC
z 8 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2017 r. (data wpływu 1 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 października 2017 r. (data wpływu 19 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania – jest prawidłowe,

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT ww. usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania,
  

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT ww. usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 października 2017 r. poprzez jednoznaczne określenie, że Wnioskodawca oczekuje rozstrzygnięcia wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług a omyłkowo wskazano, że ww. wniosek dotyczy również podatku dochodowego od osób fizycznych, doprecyzowanie opisu sprawy, uiszczenie brakującej opłaty, kwestie związane z reprezentacją oraz wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (z uwzględnieniem pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku).

Wnioskodawca jest osobą fizyczną niewykonującą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie posiada wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Wnioskodawca uchwałą Rady Nadzorczej Spółki nr … z dnia 1 czerwca 2016 r. został powołany do pełnienia funkcji Prezesa Zarządu Spółki V kadencji.

Dnia 26 maja 2017 r. Wnioskodawca wraz ze Spółką … S.A. z siedzibą w … zawarł umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania, zgodnie z treścią której zobowiązał się do świadczenia usług zarządzania przedsiębiorstwem działającym pod firmą … S.A. z siedzibą w … na określonych niniejszą umową zasadach.

Wnioskodawca w ramach umowy zobowiązał się do świadczenia usług osobiście, bez względu na to, czy działa w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Umowa nie przewiduje uprawnienia Wnioskodawcy do powierzenia wykonywanych usług osobie trzeciej.

Wnioskodawca oświadczył, że posiada wszelkie niezbędne kompetencje do wykonywania usług zgodnie z treścią umowy, a także zobowiązał się celem realizacji usług do wykorzystywania własnych umiejętności oraz doświadczenia dla spraw i interesów Spółki. Wnioskodawca treścią umowy zobowiązał się do wykonywania własnych realizacji w sposób niekolidujący z należytym i starannym wykonaniem umowy.

Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia usług z najwyższą starannością, sumiennością i profesjonalizmem wymaganym w powszechnie przyjętych standardach zarządzania, z zachowaniem lojalności wobec Spółki, dbałości o materialne i niematerialne interesy Spółki, przy przyjęciu zasady podejmowania ryzyka uzasadnionego gospodarczo i z uwzględnieniem ryzyka uzasadnionego z punktu widzenia realizowanych przez Spółkę zadań. Wnioskodawca zobowiązał się ponadto do świadczenia usług w sposób zgodny z interesem Spółki prowadzącym do jej rozwoju, poprzez osiągnięcie celów postawionych Spółce, w tym planowanych wyników gospodarczych, zamierzonej pozycji na rynku, wzrostu wartości aktywów, kreowanie pozytywnego wewnętrznego i zewnętrznego wizerunku Spółki.

Podczas realizacji postanowień umowy, Wnioskodawca zobowiązał się do współdziałania z organami Spółki, na zasadach określonych w powszechnie obowiązujących przepisach prawa, w szczególności w przepisach Kodeksu spółek handlowych, postanowieniach Statutu Spółki, uchwałach organów Spółki, a także innych aktach prawa i dokumentach wewnętrznych Spółki.

Zgodnie z postanowieniami umowy, świadczenie usług przez Wnioskodawcę polega w szczególności na:

• prowadzeniu spraw Spółki i uczestnictwo w pracach zarządu z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z funkcji,
  

• reprezentowaniu Spółki wobec podmiotów trzecich, zgodnie z obowiązującymi zasadami reprezentacji Spółki,
  

• osobistym zarządzaniu powierzonymi obszarami działalności Spółki, przypisanymi do funkcji, z uwzględnieniem uprawnień pozostałych organów Spółki,
  

• realizacji wyznaczonych celów zarządczych.
  
  

Wnioskodawca świadczy usługi wyłącznie osobiście, w sposób zapewniający należytą realizację umowy oraz prawidłowe i nieprzerwane funkcjonowanie Spółki. Powyższe obowiązki Wnioskodawca świadczy w siedzibie Spółki oraz w zależności od potrzeb Spółki, w innych miejscach na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz poza jej granicami. Jednakże należy zaznaczyć, że świadczenie usług poza siedzibą Spółki w pierwszej kolejności nie może zakłócać jej płynnego funkcjonowania.

W dalszej kolejności o świadczeniu usług poza siedzibą Spółki, Wnioskodawca zobowiązany jest do poinformowania przewodniczącego Rady Nadzorczej lub innej upoważnionej osoby, a także sporządzenia sprawozdania ze świadczenia usług poza siedzibą Spółki. Dodatkowe obostrzenia wprowadzono w umowie dla świadczenia usług poza siedzibą Spółki przekraczającego 10 dni w danym miesiącu kalendarzowym, a także informowania o liczbie dni przerwy w świadczeniu usług i pomniejszeniu kwoty wynagrodzenia z uwzględnieniem liczby dni przerwy.

W treści umowy ustalono, że do celów związanych z wykonaniem usługi poza siedzibą Spółki, Wnioskodawca ma prawo korzystania i używania urządzeń i przedmiotów udostępnionych w celu wykonywania usług w szczególności przenośnego komputera osobistego z bezprzewodowym dostępem do sieci Internet, środków łączności, w tym telefonu komórkowego, spełniających wymagane przez Spółkę wymogi bezpieczeństwa, zwłaszcza co do gromadzenia i przesyłania danych. Wykonywanie usług poza siedzibą Spółki z wykorzystaniem urządzeń technicznych oraz zasobów innych aniżeli wymienione w umowie, jest dopuszczalne, o ile zostaną one przez Spółkę sprawdzone oraz spełniają wymogi bezpieczeństwa.

Zgodnie z treścią postanowienia określonego w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 umowy, do realizacji umowy Wnioskodawcy udostępnia się urządzenia techniczne oraz inne zasoby stanowiące własność Spółki, w tym m.in. pomieszczenia biurowe wraz z wyposażeniem pozostawione do dyspozycji Wnioskodawcy oraz komputer przenośny wraz z niezbędnym dodatkowym wyposażeniem.

W okresie pełnienia funkcji Prezesa Zarządu, Wnioskodawca ma obowiązek uzyskania zgody Rady Nadzorczej na pełnienie funkcji w organach innych podmiotów. Ponadto nałożono na Wnioskodawcę obowiązek informowania o nabyciu udziałów lub akcji w innej spółce handlowej z wyprzedzeniem w terminie 14 dni przed dokonaniem czynności. Ponadto Wnioskodawca ma obowiązek uzyskać zgodę Rady Nadzorczej na wykonywanie pracy lub świadczenie usług na rzecz innych podmiotów na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub jakiegokolwiek innego stosunku prawnego.

W treści umowy wskazano także ograniczenie pobierania przez Wnioskodawcę wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka organu w podmiotach zależnych od Spółki w ramach grupy kapitałowej. Ponadto w treści umowy określono kary umowne za niedochowanie określonych w niej obowiązków.

W ramach umowy Spółka zobowiązała się do współdziałania z zarządzającym, w celu prawidłowej realizacji umowy. Ponadto do obowiązków Spółki należy m.in.:

• udostępnienie Wnioskodawcy wszelkich dokumentów Spółki niezbędnych do wykonywania umowy,
  

• pozostające w możliwościach Spółki zapewnienie współdziałania z Wnioskodawcą organów i członków organów Spółki oraz jej personelu,
  

• terminowa wypłata wynagrodzenia Wnioskodawcy oraz terminowe wykonywanie innych świadczeń przewidzianych w umowie,
  

• zapewnienie Wnioskodawcy urządzeń technicznych oraz zasobów,
  

• ponoszenie kosztów związanych ze świadczeniem usług poza siedzibą Spółki niezbędnych do należytego wykonania usług, w szczególności takich jak koszty podróży i zakwaterowania w standardzie stosownym do wykonywanej funkcji,
  

• zwrot wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę, a niezbędnych do należytego świadczenia usług w standardzie stosownym do wykonywanej funkcji, po ich należytym udokumentowaniu, uzasadnieniu ich poniesienia w tym wykazaniu związku i niezbędności do należytego świadczenia usług.
  
  

W umowie zapisano, że Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez niego przedmiotu umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z umowy lub przepisów prawa.

Ponadto zastrzeżono, że odpowiedzialność określona powyżej jest niezależna od odpowiedzialności jaką Wnioskodawca ponosi z tytułu pełnienia funkcji określonej przepisami prawa, w szczególności Kodeksu spółek handlowych.

Wynagrodzenie należne Wnioskodawcy z tytułu świadczenia usług oraz wykonywania innych zobowiązań wynikających z umowy, w tym z tytułu przeniesienia praw autorskich, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie całkowite, składające się z części stałej stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe oraz w części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki.

Wynagrodzenie miesięczne podstawowe tzw. stałe zostało określone kwotowo, płatne z dołu, stałą kwotą, należną za każdy miesiąc przez cały okres obowiązywania umowy. Wynagrodzenie płacone jest w terminie 7 dni od dnia wystawienia faktury VAT/rachunku. Obniżenie kwoty wynagrodzenia jest możliwe w formie proporcjonalnych potrąceń na skutek rozliczenia przerw w świadczeniu usług przez Wnioskodawcę.

Część zmienna wynagrodzenia tzw. wynagrodzenie zmienne jest uzależnione od poziomu realizacji celów zarządczych w okresie stanowiącym podstawę ustalenia wynagrodzenia uzupełniającego, tj. w roku obrotowym Spółki. Ustalenie celów zarządczych na dany rok, a także ocena ich wykonania i zasady wypłaty wynagrodzenia zmiennego ustala Rada Nadzorcza w porozumieniu z zarządzającym w drodze uchwały Rady Nadzorczej.

Niniejsza uchwała jest podejmowana najpóźniej w ostatnim dniu I kwartału danego roku obrotowego. Umowa została zawarta do dnia wygaśnięcia mandatu Prezesa Zarządu.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 12 października 2017 r. Wnioskodawca doprecyzował:

1. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Wynagrodzenie, które Wnioskodawca będzie otrzymywał od Spółki za wykonywanie czynności jako Prezes Zarządu Spółki, nie stanowi przychodów, o których mowa w przepisach art. 12 ust. 1-6 ustawy z dn. 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032. z późn. zm.).
3. Wynagrodzenie, które Wnioskodawca będzie otrzymywał od Spółki za wykonywanie czynności jako Prezes Zarządu Spółki, aktualnie jest rozliczane jako przychód, o którym mowa w treści przepisu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
4. Wnioskodawca nie może bez zgody Rady Nadzorczej pełnić funkcji w organach innego podmiotu. Wnioskodawca ma obowiązek informować Spółkę o nabyciu udziałów lub akcji w innej spółce handlowej z 14-dniowym wyprzedzeniem przed dokonaniem czynności. Wnioskodawca w okresie pełnienia funkcji Prezesa Zarządu ma obowiązek uzyskać zgodę Rady Nadzorczej na wykonywanie pracy lub świadczenie usług na rzecz innych podmiotów na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub na podstawie innego stosunku prawnego.
5. Z postanowień umowy nie wynika, że Rada Nadzorcza lub inne organy Spółki będą mogły wydawać Wnioskodawcy wiążące polecenia.
6. Wnioskodawca będzie samodzielnie ustalał przedmiot, miejsce i harmonogram wykonywania czynności związanych z realizacją umowy.
7. Poza ograniczeniami wynikającymi z treści art. 375 ustawy z dnia 15 września 2000 r. K.s.h. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1578 z późn. zm.) w umowie nie zostały określone inne ograniczenia samodzielności i niezależności w działaniu Wnioskodawcy.
8. Wnioskodawca w stosunku do innych podmiotów będzie występował jako reprezentant Spółki, zgodnie z zasadami reprezentacji Spółki.
9. Wnioskodawca został wybrany w drodze postępowania kwalifikacyjnego na stanowisko Prezesa Zarządu przeprowadzonego przez Radę Nadzorczą Spółki. W toku postępowania kwalifikacyjnego brano pod uwagę szereg kwestii między innymi wiedzę, doświadczenie oraz wykształcenie Wnioskodawcy.
10. Zgodnie z treścią umowy, z tytułu świadczonych usług Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie całkowite, na które składa się wynagrodzenie podstawowe tzw. wynagrodzenie stałe oraz wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki tzw. wynagrodzenie zmienne. Wnioskodawca nie będzie miał wpływu na wysokość wynagrodzenia podstawowego (stałego) określonego na podstawie ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami (Dz. U. z 2017 r. poz. 1222).Wnioskodawca będzie miał natomiast wpływ na wysokość wynagrodzenia zmiennego. Wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki, obliczane jest na podstawie poziomu realizacji celów zarządczych w roku obrotowym Spółki. Poprzez realizację celów zarządczych Wnioskodawca ma wpływ na wysokość otrzymanego wynagrodzenia zmiennego.
11. Wynagrodzenie zmienne (uzupełniające) nie może przekroczyć 50% wynagrodzenia stałego Wnioskodawcy za poprzedni rok obrotowy.
12. W treści umowy ustalono, że Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność za wykonywane przez siebie usługi zarówno względem Spółki jak i innych podmiotów. Wobec postanowień umowy ryzyko gospodarcze, ekonomiczne za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę z tytułu zawartej umowy.
13. W umowie nie zostały zawarte postanowienia, w ramach których Spółka wzięłaby na siebie odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę. Zgodnie z umową odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosi Wnioskodawca.
14. Na podstawie § 7 umowy Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za szkody będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków zarządzającego wynikających z umowy lub z przepisów prawa oraz odpowiedzialność z tytułu pełnienia funkcji, określonej przepisami prawa w szczególności Kodeksu spółek handlowych.
15. Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich. Niniejsza odpowiedzialność wynika z § 7 umowy oraz przepisów ustawy, w szczególności art. 299 K.s.h.
16. Postanowienia umowy nie zobowiązują Wnioskodawcy do zawarcia umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich.
17. Oprócz świadczenia usług zarządzania na rzecz Spółki, Wnioskodawca nie wykonuje innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221).
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym Wnioskodawca z tytułu usług wykonywanych na podstawie przedstawionej umowy o zarządzanie Spółką … z siedzibą w … jest podatnikiem podatku od towarów i usług jako osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
2. Czy w sytuacji twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1 Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1.

Umowa o zarządzanie przedsiębiorstwem jest opodatkowana podatkiem VAT, a Wnioskodawca jest podatnikiem VAT, ponieważ w aktualnym kształcie umowy zawartej ze Spółką należy przyjąć, że wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą (nawet jeśli nie została ona zarejestrowana). Art. 13 pkt 9 ustawy o podatku VAT wskazuje, że przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 uważa się za przychód z działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnej działalności gospodarczej, jeśli łącznie zostaną spełnione wszystkie przesłanki wymienione w niniejszym przepisie tj.:

• w umowie należy określić warunki wykonywania usługi m.in. miejsce wykonywania usług, stanowisko; niniejsze jest celem wykazania, że pomiędzy zlecającym a zarządzającym istnieje
  
  

W umowie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką nie zostały spełnione dwie przesłanki. W ocenie Wnioskodawcy można stwierdzić, że w umowie zostały zawarte postanowienia pozwalające na uznanie, że strony są połączone więzami tworzącymi stosunek prawny wyłącznie w zakresie wykonywania czynności. Natomiast stawiane treścią art. 15 ust. 3 pkt 3 wymogi dotyczące wynagrodzenia oraz odpowiedzialności wskazują na samodzielny charakter wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, nie prowadzi działalności gospodarczej. Wnioskodawca pełni funkcję Prezesa Zarządu w Spółce … S.A. z siedzibą w …. Wnioskodawca świadczy usługi zarządzania w mieniu i na rzecz Spółki, reprezentuje Spółkę wobec podmiotów trzecich, dba o interesy Spółki, jest zobowiązany do realizacji wyznaczonych przez Radę Nadzorczą celów zarządczych oraz współdziałania z organami Spółki, kreowania pozytywnego wizerunku Spółki.

Przedmiotowe usługi Wnioskodawca świadczy wyłącznie osobiście oraz w sposób ciągły w warunkach pełnej dyspozycyjności. Ponadto Wnioskodawca powinien uzgadniać z Radą Nadzorczą przerwę w świadczeniu usług oraz konieczność realizacji umowy poza siedzibą Spółki. Wnioskodawca jest zobowiązany do udokumentowania swojej obecności w siedzibie Spółki, realizacji usług w innych miejscach, wyjazdów w celu zarządzania przedsiębiorstwem, sporządzania sprawozdań z pracy poza siedzibą, a także wskazania ilości dni przerwy w pełnieniu usług.

W ramach umowy Spółka przekazała Wnioskodawcy urządzenia techniczne, wyposażenie, miejsce wykonywania usługi w siedzibie Spółki, niezbędnych do wykonywania usług zarządzania.

Z tytułu świadczonych usług Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie całkowite na które składa się wynagrodzenie podstawowe tzw. wynagrodzenie stałe oraz wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki, tzw. wynagrodzenie zmienne, obliczane na podstawie poziomu realizacji celów zarządczych w roku obrotowym Spółki.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że konstrukcja wynagrodzenia przewidziana w umowie o świadczenie usług zarządzania zawiera element ryzyka ekonomicznego, właściwego dla samodzielnej działalności gospodarczej. Wynagrodzenie zmienne jest elementem wynagrodzenia, na które Wnioskodawca ma wpływ, jest ono bowiem uzależnione od realizacji przez Wnioskodawcę celów zarządczych.

Wnioskodawca w umowie zawartej ze Spółką odmiennie do wymogów stawianych przez art. 15 ust. 3 pkt 3 uregulował także zakres odpowiedzialności Wnioskodawcy względem Spółki oraz osób trzecich. Zgodnie z treścią umowy ustalono, że Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec Spółki oraz wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w czasie wykonywania przez Wnioskodawcę przedmiotu umowy, będące następstwem niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków Zarządzającego wynikających z umowy lub przepisów prawa.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z aktualnym stanowiskiem doktryny, według treści przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług odpowiedzialność należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy, w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Każde uregulowanie w odmienny sposób, nie będzie objęte wyłączeniem z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Stosunek prawny, o którym mowa w wymienionym przepisie w zakresie odpowiedzialności za szkody winien kształtować się w taki sposób, w jaki kształtuje się stosunek pracy. Postanowienia umowy stanowiącej podstawę niniejszego wniosku kształtują się jednak w sposób odmienny.

Stosownie do powyższego, to Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za wykonywane przez siebie usługi zarówno względem Spółki, jak i innych podmiotów. Także i z tej przyczyny usługi zarządzania przedsiębiorstwem świadczone przez Wnioskodawcę uznać należy za działalność wykonywaną samodzielnie.

W ocenie Wnioskodawcy z uwagi na wymienione wyżej okoliczności zaistniałe w przedmiotowej sprawie, nie zostały spełnione wszystkie warunki określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Niniejsze nie pozwala na wyłączenie wykonywanych czynności poza zakres opodatkowania podatkiem VAT.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, ma on prawo do skorzystania ze zwolnienia wyrażonego w treści przepisu art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy, czynności przez niego wykonywane wyczerpują definicję podgrupy w grupowaniu PKWiU 70.22.17.0. Usługi zarządzania procesami gospodarczymi. Niniejsze czynności korzystają ze zwolnienia wyrażonego w przytoczonym przepisie, nie obejmują one bowiem czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Zatem stosownie do powyższego w ocenie Wnioskodawcy, może on skorzystać z powyższego zwolnienia, aż do czasu przekroczenia limitu określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania – jest prawidłowe,

• zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT ww. usług świadczonych przez Wnioskodawcę na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych

Z kolei art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy stanowi, że za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1. (uchylony);
2. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;
3. przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;
4. przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;
5. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7;
6. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;
7. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

7a) przychody otrzymywane przez członków Rady Mediów Narodowych;

8. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

9. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
   
   

Z powołanego przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym, a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

• wykonywania tych czynności,
  

• wynagrodzenia oraz
  

• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
  
  

Zatem, w przypadku łącznego spełnienia ww. warunków, czynności podejmowanych przez osobę fizyczną nie uznaje się za czynności wykonywane w ramach prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej. To powoduje, iż osoba taka nie działa w tym przypadku w charakterze podatnika VAT, a zatem wykonywane czynności nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Warunek pierwszy – warunki wykonywania czynności. Należy uznać, że co do zasady, w istotę typowej umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest zarządzanie spółką przez osobę fizyczną (zobowiązaną do osobistego świadczenia), wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej tej spółki (osoba taka zarządza tą infrastrukturą, personelem, całą organizacją i jednocześnie korzysta z niej w tym celu). Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 30 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1479/13 – za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą „(...) nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona (...)”.

Warunek drugi – wynagrodzenie. Zakładając, że umowa przewiduje, że zarządzający korzysta z infrastruktury i organizacji wewnętrznej spółki (spełniony warunek pierwszy), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony, w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy umowa cywilnoprawna przewiduje dla zarządzającego stałe wynagrodzenie. Jeżeli umowa przewiduje stałe wynagrodzenie, nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez zarządzającego. Jednocześnie rozpatrywany warunek będzie spełniony także, jeżeli wynagrodzenie oprócz stałego elementu będzie zawierać element zmienny (np. wypłacany pod warunkiem i/lub w wysokości określonej realizacją wyznaczonych celów zarządczych, które mogą dotyczyć w szczególności kondycji finansowej spółki, jej pozycji rynkowej, realizacji określonej inwestycji, strategii itd.) pod warunkiem jednak, że element stały będzie stanowił istotną wielkość i/lub część całkowitego wynagrodzenia.

Dla uznania spełnienia badanego warunku nie ma znaczenia okoliczność, że w umowie przewiduje się przykładowo (proporcjonalne) zmniejszenie wynagrodzenia z racji czasowego braku wykonywania czynności przez zarządzającego (wskutek własnej decyzji, choroby, zawieszenia w wykonywaniu funkcji).

Warunek trzeci – odpowiedzialność zlecającego wobec osób trzecich. Warunek będzie spełniony jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy (zarządzającego), co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie także spełniony gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności.

Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Jeżeli umowa cywilnoprawna (stosunek prawny) przewiduje odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on – z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu – na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. K.s.h.) wskazany warunek nie jest spełniony.

Odpowiednio jeżeli dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, że wskazany warunek jest spełniony.

Podsumowując, jeżeli analiza danej umowy cywilnoprawnej (stosunku prawnego) pomiędzy zarządzającym a spółką wykaże, że spełnione są wszystkie trzy przedstawione powyżej warunki to zarządzającego nie można uznać za podatnika VAT. Jednocześnie brak spełnienia któregokolwiek warunku oznacza, że zarządzający występuje w charakterze podatnika VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że stosunek prawny łączący Wnioskodawcę ze Spółką nie spełnia przesłanek, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy. Z całokształtu przedstawionych informacji dotyczących zawartej umowy o świadczenie usług zarządzania jednoznacznie bowiem wynika, że charakter relacji łączącej Wnioskodawcę ze Spółką, nie tworzy stosunku prawnego takiego jak między pracodawcą a pracownikiem. Wprawdzie – jak wskazano w uzupełnieniu wniosku – wynagrodzenie, które Wnioskodawca będzie otrzymywał od Spółki za wykonywanie czynności jako Prezes Zarządu Spółki, aktualnie jest rozliczane jako przychód, o którym mowa w treści przepisu art. 13 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże nie został spełniony warunek trzeci, tj. warunek odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Jak wynika bowiem z opisu sprawy w treści umowy ustalono, że Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność za wykonywane przez siebie usługi zarówno względem Spółki jak i innych podmiotów. Zatem, z uwagi na wynikającą z umowy odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec osób trzecich, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy o świadczenie usług należy uznać za działalność wykonywaną samodzielnie. Wobec powyższego, wykonywane przez Wnioskodawcę czynności na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania należy uznać za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą. W konsekwencji z tytułu wykonywania przedmiotowych czynności Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. A zatem ww. czynności wykonywane na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Z kolei odnosząc się do kwestii objętej pytaniem oznaczonym we wniosku jako nr 2 wskazać należy, iż zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych

-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl natomiast art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

W świetle powyższych uregulowań prawnych należy wskazać, że jeżeli – jak wskazano we wniosku – wykonywane przez Wnioskodawcę czynności nie obejmują czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to Wnioskodawcy - rozpoczynającemu w trakcie 2017 roku świadczenie usług zarządzania jako podatnik podatku VAT - przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy.

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku ORD-IN należało uznać je nieprawidłowe. Jakkolwiek Wnioskodawca we własnym stanowisku wskazał art. 113 ust. 9 ustawy, jednakże nie uwzględnił, że wartość sprzedaży uprawniająca do zwolnienia, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, winna być obliczona w proporcji do okresu prowadzonej działalności w roku 2017.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.