Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.320.2017.1.TR
z 31 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2017 r. (data wpływu 25 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia za przymusową pracę w Austrii – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia za przymusową pracę w Austrii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zmarły mąż Zainteresowanej w czasie wojny po łapance na ulicy został wywieziony do Austrii do pracy tymczasowej. Pracował od 9 kwietnia 1942 r. do końca wojny.

Postanowieniem weryfikacyjnym stowarzyszenia potwierdzono ten fakt i uznano uprawnienia do uzyskania odszkodowania z tytułu poniesionych szkód.

Z ww. stowarzyszenia Wnioskodawczyni otrzymała informację, że jako wdowie po robotniku przymusowym należy się jej świadczenie „zadośćuczynienie” od Austrii.

Świadczenie jest wypłacane od 2005 r. kwartalnie na konto w banku. Od kwoty przelewu jest pobierany podatek.

Według ustawy z dnia 21 września 2000 r. (Dz. U. Nr 93, poz. 108) punkt 1, 2, tego typu świadczenia wypłacane ofiarom wojny i ich spadkobiercom wolne są od podatków i opłat, i nie są wliczane do dochodów, od których zależy prawo do określonych odrębnymi przepisami świadczeń i ich wysokości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z przytoczoną ustawą bank słusznie potrąca podatek?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jak wyjaśniła w opisie stanu faktycznego, od świadczenia – zadośćuczynienia za przymusową pracę w czasie II Wojny Światowej bank niezgodnie z przepisami potrąca jej podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże na mocy art. 1 ustawy z dnia 21 września 2000 r. o zwolnieniu świadczeń z tytułu prześladowań przez nazistowskie Niemcy z podatków i opłat oraz o niezaliczaniu ich do dochodów (Dz. U. Nr 93, poz. 1028), świadczenia wypłacane ofiarom i ich spadkobiercom z tytułu prześladowań przez nazistowskie Niemcy w okresie II wojny światowej, w tym związane z pracą niewolniczą i przymusową, są wolne od podatków i opłat. Natomiast art. 2 tejże ustawy stanowi, że świadczeń, o których mowa w art. 1, nie wlicza się do dochodów, od których zależy prawo do określonych odrębnymi przepisami świadczeń lub ich wysokość.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że świadczenia związane m.in. z pracą niewolniczą i przymusową wypłacane spadkobiercom ofiar z tytułu prześladowań przez nazistowskie Niemcy w okresie II wojny światowej są wolne od podatków, tj. również od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Zainteresowana – jako wdowa po robotniku przymusowym – pobiera świadczenie wypłacane z tytułu prześladowania męża przez nazistowskie Niemcy w okresie II wojny światowej, związane z jego pracą przymusową w Austrii.

Biorąc powyższe pod uwagę, na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że otrzymywane przez Zainteresowaną przedmiotowe świadczenie jest wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 1 ww. ustawy o zwolnieniu świadczeń z tytułu prześladowań przez nazistowskie Niemcy z podatków i opłat oraz o niezaliczaniu ich do dochodów, ponieważ spełnia przesłanki wymienione w tymże przepisie.

W konsekwencji, potrącanie podatku dochodowego z rzeczonego tytułu nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.