Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.244.2017.2.KS
z 26 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 sierpnia 2017 r. (data wpływu 4 września 2017 r.), uzupełnionym 9 października 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 28 września 2017 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.244.2017.1.KS wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 2 października 2017 r., natomiast 9 października 2017 r. do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 6 października 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 września 2016 r. Wnioskodawca jako rolnik zawarł umowę z dzierżawcą w przedmiocie dzierżawy nieruchomości niezabudowanej oraz zabudowanej budynkami gospodarczymi o łącznej powierzchni ponad 11 hektarów. Niniejsza umowa została zawarta na czas określony – do 2026 r., dzierżawca przeznacza przedmiot dzierżawy na cele związane z gospodarką rolną – taki zapis został wskazany wprost w treści samej umowy dzierżawy. Zawarta umowa ma charakter odpłatny a wydzierżawiającemu przysługuje czynsz dzierżawny.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że elementy stanu faktycznego w jego ocenie nie są obecnie przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej i kontroli celno-skarbowej oraz, że w ww. zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w wiążącej decyzji lub postanowieniu organu podatkowego po zakończeniu takiego postępowania.

Wnioskodawca wskazał również, że wątpliwości co do jego sytuacji jako podatnika wynikają stąd, że właściwy dla niego Urząd Skarbowy (…) uznał już, że Wnioskodawca musi płacić podatek od dzierżawy, który został mu naliczony, a drugi urząd skarbowy – Urząd Skarbowy, pod którego podlegają inni rolnicy nie nakłada takiego obowiązku. Dlatego też Wnioskodawca płaci w tej chwili podatek, ale na dzień dzisiejszy nie toczą się chyba w jego sprawie żadne postępowania podatkowe i kontrolne, gdyż wymiar podatku został już naliczony a Zainteresowany ten podatek regularnie uiszcza.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy osiągany przez Wnioskodawcę w niniejszej sprawie przychód z tytułu zawartej odpłatnej umowy dzierżawy nieruchomości przeznaczonej na cele związane z gospodarką rolną podlega obowiązkowi podatkowemu wskazanemu w treści ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek taki nie powstaje, gdyż przeznaczenie nieruchomości na cele związane z gospodarką rolną i otrzymywanie z tego tytułu czynszu dzierżawnego wyłączone jest z zakresu działania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – co jest zgodne m.in. z praktyką Urzędu Skarbowego, gdzie Wnioskodawca uzyskał informacje o braku obowiązku podatkowego w tej kwestii, natomiast odmienna praktyka wynika z działań Urzędu Skarbowego (…) (oba urzędy administracji skarbowej podlegają pod ten sam organ jakim jest dyrektor służb skarbowych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

‒ licząc od dnia nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w tym przepisie ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną wyżej definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej – nie stanowią przychodów z tej działalności.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Jak wynika z powyższego, do przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy i poddzierżawy ustawodawca zalicza między innymi dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej. Nie stanowi jednak źródła przychodów, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dzierżawa gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele rolnicze.

Przy określaniu zakresu wspomnianego wyżej wyłączenia z katalogu źródeł przychodów należy uwzględnić treść definicji gospodarstwa rolnego, sformułowanej w ustawie o podatku rolnym.

Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.

Za gospodarstwo rolne, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 617, z późn. zm.), uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Tak więc, aby przychód z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze nie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych to przedmiotem najmu, dzierżawy (czy też innych umów wymienionych w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) musi być gospodarstwo rolne lub jego składniki i w wyniku zawartej umowy musi być wykorzystywane na cele rolnicze.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący rolnikiem wydzierżawił nieruchomość niezabudowaną i zabudowaną budynkami gospodarczymi o łącznej powierzchni ponad 11 hektarów. W umowie dzierżawy znalazł się zapis, że dzierżawca przeznacza przedmiot dzierżawy na cele związane z gospodarką rolną. Zawarta umowa ma charakter odpłatny.

Odnosząc przeanalizowane uprzednio przepisy do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że jeżeli w istocie przedmiotem dzierżawy jest nieruchomość rolna, spełniająca ustawowe kryteria definicji gospodarstwa rolnego lub wchodzące w skład takiego gospodarstwa, to – w związku z tym, że nieruchomości te wydzierżawiane są na cele rolnicze – uzyskiwane wynagrodzenie tytułem czynszu dzierżawnego nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że kwota uzyskana przez Wnioskodawcę z tytułu dzierżawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.