Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.200.2017.1.JP
z 16 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu 30 sierpnia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zasad amortyzacji środków trwałych, których zakup częściowo został sfinansowany (refinansowany) ze środków zwolnionych od opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 i Nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie zasad amortyzacji środków trwałych, których zakup częściowo został sfinansowany (refinansowany) ze środków zwolnionych od opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także: „Spółka”) zajmuje się produkcją papieru toaletowego, papierowych ręczników, papieru przemysłowego jak również produktów z domieszką różnego rodzaju włóknin. Wnioskodawca podpisał Umowę o Dofinansowanie (dalej: „Umowa”) z Bankiem Gospodarstwa Krajowego na realizację projektu pt. Wdrożenie autorskiej technologii wytwarzania papierów higienicznych w firmie X. (dalej: „Projekt”) w ramach Poddziałania 3.2.2, tj. Kredyt na innowacje technologiczne Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Wnioskodawca w ramach tego projektu ma za zadanie wdrożyć nową technologię produkcji papierów higienicznych w oparciu o elastyczny system gofrowania oraz system natrysku substancji antystatycznej, fotoluminiscencyjnej i jonów srebra, przy czym Wnioskodawca w ramach projektu skupia się głównie na kwestii gofrowania oraz widoczności nadruków i zdobień w ciemności. Całkowity koszt realizacji Projektu wynosi 13.332.000,00 zł, jest to jednocześnie całkowita kwota wydatków kwalifikowanych. Bank Gospodarstwa Krajowego przyznał Wnioskodawcy dofinansowanie w kwocie nieprzekraczającej 5.999.400,00 zł. Dofinansowanie (dalej: „Dotacja”) wspomniane wyżej to premia technologiczna, która jest bezzwrotnym instrumentem finansowym przeznaczonym na spłatę kredytu technologicznego (szerszy opis tych instrumentów znajduje się w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej). Zgodnie z wnioskiem o dotację, Wnioskodawca przeznaczy otrzymane dofinansowanie na zakup urządzeń (maszyn), które zostaną wyprodukowane na zlecenie Wnioskodawcy w oparciu o opracowane przez niego, w ramach własnych prac badawczo-rozwojowych (dalej: „B+R”), unikalne parametry. Maszyny te są montowane w zakładzie (fabryce) Wnioskodawcy, który znajduje się w Polsce. Maszyny te są nabywane od kontrahenta z siedzibą poza terytorium Polski tj. od firmy Y. z siedzibą we Włoszech, która nie ma ani siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia dla tego Projektu odrębnej informatycznej ewidencji księgowej kosztów, wydatków i przychodów lub stosowania w ramach istniejącego już informatycznego systemu ewidencji księgowej odrębnego kodu księgowego, umożliwiającego identyfikację wszystkich transakcji oraz poszczególnych operacji bankowych związanych z Projektem. Wydatki poniesione na pokrycie podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego i opłat celnych stanowią koszt niekwalifikowany projektu, tym samym wydatki te nie mogą zostać pokryte z dofinansowania udzielonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego. Wnioskodawca będzie otrzymywał dofinansowanie w formie refundacji poniesionych wydatków kwalifikowanych każdorazowo po złożeniu wniosku o płatność, natomiast terminy na składanie wniosków są określane przez Bank Gospodarstwa Krajowego, jednak nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy. Brak wydatków nie zwalnia Wnioskodawcy z obowiązku przedkładania wniosków o płatność z wypełnioną częścią opisującą realizację Projektu. Takie wnioski składa się do chwili zakończenia Projektu, do 10 dnia miesiąca następującego po półroczu kalendarzowym. Może wystąpić sytuacja, w której Spółka otrzyma dotację w formie refundacji poniesionych przez nią wydatków, po dniu rozpoczęcia dokonywania pierwszych odpisów amortyzacyjnych od zakupionych przez nią środków trwałych. Dofinansowanie wypłacane na podstawie wyżej wspomnianych wniosków nie może przekroczyć 95% kwoty dofinansowania, pozostała kwota jako płatność końcowa zostanie przekazana Wnioskodawcy po zaakceptowaniu wniosku o płatność końcową.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. W jakiej wysokości Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisy z tytułu zużycia od opisanych we wniosku środków trwałych?
2. Czy i w jaki sposób Spółka powinna skorygować koszty uzyskania przychodów w przypadku, gdy otrzyma ona zwrot poniesionych przez nią wydatków po dokonaniu części odpisów amortyzacyjnych od opisanych we wniosku środków trwałych?

(pytania oznaczone we wniosku nr 2 i nr 3)

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT Wnioskodawca nie będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia przedmiotowych środków trwałych, od tej części wydatków na ich nabycie, która została zwrócona Wnioskodawcy w formie dotacji. Natomiast Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia przedmiotowych środków trwałych wydatków poniesionych na zakup środków trwałych, w pozostałej części, w której nie zostały one zwrócone w formie dotacji.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m ustawy o CIT, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonych od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconych podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Wnioskodawca będzie otrzymywał dotację do zakupu opisanych w niniejszym wniosku środków trwałych (maszyn) stanowiąca zwrot części wydatków poniesionych na nabycie tych środków. Zgodnie zatem z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT Wnioskodawca nie będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia przedmiotowych środków trwałych, od tej części wydatków na ich nabycie, która została zwrócona Wnioskodawcy w formie dotacji. Natomiast Wnioskodawca będzie uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia przedmiotowych środków trwałych wydatków poniesionych na zakup środków trwałych, w pozostałej części, w której nie zostały one zwrócone w formie dotacji.

Ad. 2. Jeżeli Wnioskodawca otrzyma całość lub część zwrotu wydatków poniesionych na nabycie środka trwałego, będzie on zobowiązany do obniżenia kosztów uzyskania przychodów w wysokości odpisów amortyzacyjnym dokonanych od tej części wydatków na nabycie środka trwałego, która została mu faktycznie zwrócona. Wnioskodawca będzie zobowiązany do tego obniżenia w miesiącu otrzymania zwrotu tych wydatków. Przepisy ustawy o CIT nie regulują wprost sytuacji, w której wydatki na nabycie środka trwałego zostały podatnikowi zwrócone już po rozpoczęciu dokonywania przez Wnioskodawcę odpisów amortyzacyjnych. Jednak zgodnie ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym w uchwale z dnia 14 grudnia 2015 r., sygn. akt II FPS 4/15: W przypadku jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków (kosztów) poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, które następnie zostały zrefundowane ze środków stanowiących dochody (przychody) zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 i pkt 52 u.p.d.o.p., podatnik – stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p. - zobowiązany jest do zmniejszenia zrefundowanych kosztów uzyskania przychodów w miesiącu otrzymania dofinansowania. Nie ulega zatem wątpliwości, że jeżeli Wnioskodawca otrzyma całość lub część zwrotu wydatków poniesionych na nabycie środka trwałego, będzie on zobowiązany do obniżenia kosztów uzyskania przychodów w wysokości równej odpisom amortyzacyjnym dokonanych od tej części wydatków na nabycie środka trwałego, która została mu faktycznie zwrócona. Wnioskodawca będzie zobowiązany do tego obniżenia w miesiącu otrzymania zwrotu tych wydatków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888, dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że zasadniczo wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, po wyłączeniu wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Uznanie wydatku za koszt podatkowy wymaga również wykazania, że jest on racjonalnie i gospodarczo uzasadniony.

Zaliczenie danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów uzależnione jest m.in. od tego, czy nie znajduje się on w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 updop, tj. w grupie wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Należy jednak pamiętać, że wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 updop, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów. Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodów jest wydatek, spełniający łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła,
• został właściwie udokumentowany,
• nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 updop.
  
  

Oznacza to, że każdy wydatek wymaga indywidualnej oceny pod kątem jego związku z uzyskanymi przez podatnika przychodami oraz racjonalności działania podatnika dla osiągnięcia tego przychodu. W konsekwencji, podatnik podatku dochodowego od osób prawnych może zaliczyć w ciężar kosztów wszelkie faktycznie poniesione wydatki, które mają, będą miały lub mogły mieć określony wpływ na wielkość osiągniętego przychodu z wyłączeniem enumeratywnie wymienionych w art. 16 updop.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 updop, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16. W myśl art. 16a ust. 1 updop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

–o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Stosownie do art. 16d ust. 2 updop, składniki majątku, o których mowa w art. 16a-6c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania (…). Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór, suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również te odpisy, które zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się produkcją papieru toaletowego, papierowych ręczników, papieru przemysłowego jak również produktów z domieszką różnego rodzaju włóknin. Wnioskodawca podpisał Umowę o Dofinansowanie z Bankiem Gospodarstwa Krajowego na realizację projektu pt. Wdrożenie autorskiej technologii wytwarzania papierów higienicznych w firmie X. w ramach Poddziałania 3.2.2, tj. Kredyt na innowacje technologiczne Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Wnioskodawca w ramach tego projektu ma za zadanie wdrożyć nową technologię produkcji papierów higienicznych w oparciu o elastyczny system gofrowania oraz system natrysku substancji antystatycznej, fotoluminiscencyjnej i jonów srebra, przy czym Wnioskodawca w ramach projektu skupia się głównie na kwestii gofrowania oraz widoczności nadruków i zdobień w ciemności. Całkowity koszt realizacji Projektu wynosi 13.332.000,00 zł, jest to jednocześnie całkowita kwota wydatków kwalifikowanych. Bank Gospodarstwa Krajowego przyznał Wnioskodawcy dofinansowanie w kwocie nieprzekraczającej 5.999.400,00 zł. Dofinansowanie to premia technologiczna, która jest bezzwrotnym instrumentem finansowym przeznaczonym na spłatę kredytu technologicznego. Zgodnie z wnioskiem o dotację, Wnioskodawca przeznaczy otrzymane dofinansowanie na zakup urządzeń (maszyn), które zostaną wyprodukowane na zlecenie Wnioskodawcy w oparciu o opracowane przez niego, w ramach własnych prac badawczo-rozwojowych unikalne parametry. Maszyny te są montowane w zakładzie (fabryce) Wnioskodawcy, który znajduje się w Polsce. Maszyny te są nabywane od kontrahenta z siedzibą poza terytorium Polski tj. od firmy Y. z siedzibą we Włoszech, która nie ma ani siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia dla tego Projektu odrębnej informatycznej ewidencji księgowej kosztów, wydatków i przychodów lub stosowania w ramach istniejącego już informatycznego systemu ewidencji księgowej odrębnego kodu księgowego, umożliwiającego identyfikację wszystkich transakcji oraz poszczególnych operacji bankowych związanych z Projektem. Wydatki poniesione na pokrycie podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego i opłat celnych stanowią koszt niekwalifikowany projektu, tym samym wydatki te nie mogą zostać pokryte z dofinansowania udzielonego przez Bank Gospodarstwa Krajowego. Wnioskodawca będzie otrzymywał dofinansowanie w formie refundacji poniesionych wydatków kwalifikowanych każdorazowo po złożeniu wniosku o płatność, natomiast terminy na składanie wniosków są określane przez Bank Gospodarstwa Krajowego, jednak nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy. Brak wydatków nie zwalnia Wnioskodawcy z obowiązku przedkładania wniosków o płatność z wypełnioną częścią opisującą realizację Projektu. Takie wnioski składa się do chwili zakończenia Projektu, do 10 dnia miesiąca następującego po półroczu kalendarzowym. Może wystąpić sytuacja, w której Spółka otrzyma dotację w formie refundacji poniesionych przez nią wydatków, po dniu rozpoczęcia dokonywania pierwszych odpisów amortyzacyjnych od zakupionych przez nią środków trwałych. Dofinansowanie wypłacane na podstawie wyżej wspomnianych wniosków nie może przekroczyć 95% kwoty dofinansowania, pozostała kwota jako płatność końcowa zostanie przekazana Wnioskodawcy po zaakceptowaniu wniosku o płatność końcową.

Analizowane zagadnienie sprowadza się do rozstrzygnięcia kwestii dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych w sytuacji otrzymania przez Wnioskodawcę dofinansowana stanowiącego refinansowanie wydatków poniesionych na amortyzowane środki trwałe (tj. zakupione i zmontowane maszyny). Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzenia należy wskazać, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Z treści tego przepisu wynika, że zwrot wydatków (w jakiejkolwiek formie) na nabycie środków trwałych powoduje, że odpisy amortyzacyjne od części ich wartości odpowiadającej zwróconym wydatkom, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji, w takiej części w jakiej zakup środka trwałego został sfinansowany z otrzymanego dofinansowania, odpisy amortyzacyjne dokonywane od tej części wartości początkowej środka trwałego, która odpowiada kwocie otrzymanego dofinansowania nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Natomiast pozostała część odpisów amortyzacyjnych stanowi koszt podatkowy. Możliwe jest także powstanie sytuacji, w której podatnik najpierw ponosi koszty na nabycie (i zmontowanie) środka trwałego (tu: maszyny) oraz dokonuje – zgodnie z przepisami updop – odpisów amortyzacyjnych. Natomiast w okresie późniejszym (np. już po dokonaniu części odpisów amortyzacyjnych) – ze względu na ustalone procedury – otrzymuje zwrot części wydatków na amortyzowany środek trwały. Taka sytuacja skutkuje obowiązkiem dokonania korekty odpisów amortyzacyjnych, która powinna nastąpić z momentem (w miesiącu/miesiącach) otrzymania kwoty refinansowania wydatków. W konsekwencji, dopiero po otrzymaniu dofinansowania należy określić, jaka wartość odpisów dotychczas zaliczonych do kosztów powinna być z kosztów wyłączona (z racji zwrócenia części wydatków na zakup środka trwałego), zaś następnie o tę kwotę należy zmniejszyć koszty bieżące a nie dokonywać wstecznej korekty kosztów z tytułu odpisów amortyzacyjnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.