Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.287.2017.2.MPŁ
z 13 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2017 r. (data wpływu 26 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 października 2017 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości z majątku Spółki Jawnej na rzecz wspólnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości z majątku spółki jawnej na rzecz wspólnika. Wniosek uzupełniono w dniu 25 października 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi wraz z siostrą – w formie Spółki Jawnej – działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego artykułami spożywczymi i przemysłowymi. Drugorzędną działalnością gospodarczą jest wynajem lokali użytkowych.

Własnością spółki jest budynek magazynowy wraz z gruntem. Budynek ten został zakupiony w dniu 30 października 2001 roku na rzecz spółki cywilnej. Spółka ta uchwałą wspólników przekształciła się w Spółkę Jawną na podstawie art. 26 § 4 K.S.H. W 2016 r. w wyniku śmierci wspólnika spółki doszło do zmiany wspólników oraz do zmiany firmy spółki. Budynek magazynowy nigdy nie był modernizowany ani nie podlegał amortyzacji. W latach 2010 do 2015 wynajmowany był dla innej firmy jednak obecnie pozostaje w firmie jako budynek magazynowy.

Spółka chce ograniczyć swoją działalność gospodarczą tylko do działalności handlowej i zrezygnować z wynajmu lokali. Obecnie nie ma zawartej umowy na wynajem hali, która stanowi środek trwały. Budynek wraz z gruntem zostanie przekazany nieodpłatnie aktem notarialnym wspólnikom na ich cele osobiste, w efekcie staną się współwłaścicielami wyżej wymienionego budynku wraz z gruntem. Wspólnicy nie chcą przekazać wyżej wymienionej nieruchomości na cele osobiste z zamiarem dalszej odsprzedaży. Na dzień dzisiejszy nie wiadomo w jaki sposób będzie ten lokal dalej użytkowany w majątku osobistym wspólników.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nieodpłatne przekazanie budynku na cele osobiste wspólników nie spowoduje zmniejszenia wkładów Wnioskodawcy w Spółce Jawnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie budynku na cele osobiste wspólników, które będzie dokonane w 2017 r. bądź w następnych latach będzie podlegać zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych u wspólników spółki, którym zostanie ten środek trwały przekazany?

Zdaniem Wnioskodawcy, przeznaczenie budynku na cele osobiste wspólników, które może być dokonane w 2017 r. bądź w następnych latach podlega zwolnieniu od podatku dochodowego, ponieważ nieodpłatne przekazanie środka trwałego na cele własne wspólników spółki nie stanowi zbycia tego środka – dlatego też Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nieodpłatne przekazanie przez spółkę jawną środka trwałego do majątku prywatnego wspólników, nie powoduje powstania u nich przychodu podatkowego. Nieodpłatne przekazanie środka trwałego nie stanowi bowiem zbycia i nie powoduje powstania przychodu podatkowego po stronie wspólników spółki, w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz.U. z 2017 poz. 1577) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Stosownie do przepisu art. 4 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych określenie spółka osobowa oznacza spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Stosownie do postanowień art. 8 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 22 § 1 Kodeksu spółek handlowych, spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Spółka jawna może zatem posiadać własny majątek, który jest odrębny od majątków osobistych jej wspólników.

W myśl art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Zgodnie z art. 5a pkt 28 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce – oznacza to:

1. spółkę posiadającą osobowość prawną, w tym także spółkę zawiązaną na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251),
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. spółkę komandytowo-akcyjną mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej mającą siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa jest traktowana jak osoba prawna i podlega w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Zgodnie z art. 8 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
  
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
   
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
   
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
   
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania nieruchomości, stanowiących środki trwałe w spółce osobowej, do majątku prywatnego jej wspólników, niewątpliwie mamy do czynienia ze zbyciem tych nieruchomości. W wyniku bowiem tej czynności dojdzie do przeniesienia prawa własności nieruchomości ze spółki na jej wspólników. Zbycie to nie będzie miało jednak charakteru odpłatnego, ponieważ w zamian za przeniesienie prawa własności nieruchomości z majątku spółki do majątku prywatnego jej wspólników, spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

W przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi wraz z siostrą – w formie Spółki Jawnej – działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego artykułami spożywczymi i przemysłowymi. Drugorzędną działalnością gospodarczą jest wynajem lokali użytkowych.

Własnością spółki jest budynek magazynowy wraz z gruntem. Budynek ten został zakupiony w dniu 30 października 2001 roku na rzecz spółki cywilnej. Spółka ta uchwałą wspólników przekształciła się w Spółkę Jawną na podstawie art. 26 § 4 K.S.H. W 2016 r. w wyniku śmierci wspólnika spółki doszło do zmiany wspólników oraz do zmiany firmy spółki. Budynek magazynowy nigdy nie był modernizowany ani nie podlegał amortyzacji. W latach 2010 do 2015 wynajmowany był dla innej firmy jednak obecnie pozostaje w firmie jako budynek magazynowy.

Wspólnicy chcą ograniczyć swoją działalność gospodarczą tylko do działalności handlowej i zrezygnować z wynajmu lokali. Obecnie nie ma zawartej umowy na wynajem hali, która stanowi środek trwały. Budynek wraz z gruntem zostanie przekazany nieodpłatnie aktem notarialnym wspólnikom na ich cele osobiste, w efekcie staną się współwłaścicielami wyżej wymienionego budynku wraz z gruntem. Wspólnicy nie chcą przekazać wyżej wymienionej nieruchomości na cele osobiste z zamiarem dalszej odsprzedaży. Na dzień dzisiejszy nie wiadomo w jaki sposób będzie ten lokal dalej użytkowany w majątku osobistym wspólników.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nieodpłatne przekazanie budynku na cele osobiste wspólników nie spowoduje zmniejszenia wkładów Wnioskodawcy w Spółce Jawnej.

Mając na względzie powołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, stwierdzić należy, że wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazanie jej do majątków wspólników, w sposób przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego, nie będzie generować dla Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie wiąże się bowiem z odpłatnym zbyciem środka trwałego, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wycofany budynek stanowić będzie współwłasność Wnioskodawcy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów.

Ponadto, interpretacja dotyczy wyłącznie przepisów prawa podatkowego i nie rozstrzyga w kwestii kwalifikacji umowy na gruncie przepisów odrębnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.