Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.338.2017.2.SR
z 20 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2017 r. (data wpływu 4 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 października 2017 r. (data wpływu 9 października 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spłaty byłego męża (pytanie Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2017 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości oraz zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spłaty byłego męża.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 21 września 2017 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.250.2017.1.SR, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 21 września 2017 r. (skutecznie doręczone w dniu 27 września 2017 r.), zaś w dniu 9 października 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 3 października 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 30 listopada 1995 r., na podstawie przydziału, Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do majątku wspólnego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego w … przy ul. …, o łącznej powierzchni 77 m². Od 1995 r. do dnia 11 stycznia 2017 r. Wnioskodawczyni mieszkała w ww. lokalu, a od dnia 23 marca 2011 r. sama utrzymywała mieszkanie, ponieważ mąż wymeldował się i wyprowadził do innego miasta. Małżonkowie w chwili nabycia prawa nie mieli zawartej umowy majątkowej małżeńskiej, a zatem zostało ono nabyte do ich majątku wspólnego. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, którego dotyczy przedstawiany stan faktyczny, nigdy nie zmieniło swojego statusu, tzn. nigdy nie zostało przekształcone w prawo własności. Stan wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami nie uległ zmianie do dnia 14 lipca 2011 r., kiedy to małżonkowie zawarli w formie aktu notarialnego umowę o rozdzielności majątkowej. W umowie nie ustalono udziałów małżonków. Małżonkowie nie dokonali też podziału majątku, jaki zgromadzili w trakcie trwania wspólności. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie zawierała innych umów małżeńskich. Pozostawała jednak w związku małżeńskim do dnia 10 października 2012 r. Po rozwodzie Wnioskodawczyni i były mąż nadal nie dokonali podziału majątku. Nastąpiło to dopiero w dniu 21 listopada 2016 r. na mocy postanowienia Sądu Rejonowego … wydanego w sprawie o sygn. akt …. (orzeczenie jest prawomocne).

Sąd ustalił, że w skład majątku dorobkowego małżonków wchodziły:

• spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego … przy ul. …., o łącznej powierzchni 77 m^{2, o wartości 191 625 zł 35 gr,}
  

• ruchomości o wartości 4 420 zł,
  

• nieruchomość położona …. nr …., stanowiąca tereny mieszkaniowe, której wartości Sąd nie określił, gdyż jej wartość rynkowa jest znacznie niższa niż obciążający ją kredyt hipoteczny, do spłaty którego zobowiązała się Wnioskodawczyni.
  
  

Wartość przedmiotu podziału majątku wspólnego Sąd ustalił na kwotę 196 045 zł 35 gr. W ramach podziału Sąd przyznał składniki majątkowe stanowiące majątek wspólny byłych małżonków Wnioskodawczyni. Na rzecz byłego męża Wnioskodawczyni Sąd zasądził kwotę 23 786 zł 77 gr tytułem zwrotu części pożytków pobranych z majątku wspólnego przez Wnioskodawczynię. Sąd przyznając Wnioskodawczyni całość składników majątkowych tworzących majątek dorobkowy obojga byłych małżonków ustalił jego wartość na kwotę 196 045 zł 35 gr i zobowiązał Wnioskodawczynię do spłaty na rzecz byłego męża jego udziału w majątku wspólnym kwoty 98 022 zł 67 gr. Z wyliczeń wynika więc, że Wnioskodawczyni została zobowiązana do spłaty 1/2 udziału w majątku wspólnym na rzecz byłego małżonka. Zatem podział ten nie był ekwiwalentny w naturze. Wartość składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawczynię, przy uwzględnieniu spłaty udziału męża, mieściła się w wartości udziału, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym. Razem z kwotą do spłaty z tytułu pobranych pożytków Wnioskodawczyni została zobowiązana do spłaty kwoty 121 809 zł 44 gr. Aby zapłacić tak ogromną kwotę Wnioskodawczyni zmuszona była sprzedać ww. mieszkanie, do którego Sąd przyznał jej prawo. Spłaty tej Wnioskodawczyni dokonała w dniu 11 stycznia 2017 r. Spłata obejmowała kwotę 98 022 zł 67 gr spłaty wartości udziału męża oraz kwotę 23 786 zł 77 gr tytułem spłaty pobranych pożytków. Kwota 98 022 zł 67 gr dotyczyła spłaty udziału byłego małżonka we wszystkich składnikach majątkowych. Przy czym, w opinii Wnioskodawczyni, na rzecz udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego przypadała kwota 95 812 zł 35 gr, tj. 1/2 wartości spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego ustalonego przez Sąd na kwotę 191 625 zł 35 gr. Wartość majątku dorobkowego stron Sąd ustalił jako wartość rynkową. W dniu 11 stycznia 2017 r. Wnioskodawczyni sprzedała przyznane Jej wyżej wskazanym postanowieniem Sądu Rejonowego … spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego … przy ul. ….. W dniu 20 grudnia 2016 r., przed sprzedażą, Wnioskodawczyni spłaciła kredyt w kwocie 25 455 zł 77 gr, którym obciążone było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Spłaciła także byłego męża w sposób wyżej opisany. Ze sprzedaży Wnioskodawczyni uzyskała kwotę 225 000 zł.

Sprzedaż nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku do Urzędu Skarbowego, ponieważ mieszkanie przyznano Jej w całości (postanowienie Sądu z dnia 21 listopada 2016 r.), a sprzedała je (przyznaną część od byłego męża) przed upływem 5 lat? Jeżeli tak, to od jakiej kwoty powinna naliczyć podatek, ponieważ w postanowieniu Sądu nie ma wskazanej kwoty, która stanowi połowę wartości mieszkania?
2. Czy kwota, którą Wnioskodawczyni wpłaciła w dniu 11 stycznia 2017 r. na konto byłego męża w kwocie 121 809 zł 44 gr, jest kosztem uzyskania przychodów?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 2, natomiast w pozostałym zakresie wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawczyni (w odniesieniu do pytania nr 2), w przypadku, gdyby stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pierwszego pytania było nieprawidłowe, Wnioskodawczyni uważa, że kwota spłaty udziału męża w majątku dorobkowym małżonków winna zostać zaliczona jako koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w zakresie, w jakim dotyczy spłaty udziału byłego męża w tym prawie, to jest według wyliczeń wnioskodawczyni, w kwocie 95 812 zł 67 gr.

Konsekwencją uznania, że Wnioskodawczyni nabyła od męża 1/2 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego w dniu dokonania podziału majątku dorobkowego, tj. w dniu wydania postanowienia Sądu Rejonowego … z dnia 21 listopada 2016 r., byłoby uznanie, że uzyskanie przychodu ze sprzedaży udziału nabytego od męża rodzi powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od zbycia ograniczonego prawa rzeczowego. Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy ‒ podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. W ocenie Wnioskodawczyni, zapłaconą przez Nią kwotę 95 812 zł 67 gr stanowiącą koszt, który musiała zapłacić aby nabyć udział byłego męża w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, w sytuacji, gdyby uznano, że nabycie to istotnie nastąpiło w dniu 21 listopada 2016 r. w wyniku podziału majątku, w świetle cytowanych wyżej przepisów należy uznać za koszt, który pomniejszy przychód z tytułu dokonanej przez Nią w dniu 11 stycznia 2017 r. sprzedaży, w wyniku czego zostanie ustalona ostateczna kwota dochodu podlegającego opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw.

Z treści wniosku wynika, że w dniu 30 listopada 1995 r. na podstawie przydziału Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła do majątku wspólnego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Małżonkowie w chwili nabycia prawa nie mieli zawartej umowy majątkowej małżeńskiej, a zatem zostało ono nabyte do ich majątku wspólnego. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, którego dotyczy przedstawiany stan faktyczny, nigdy nie zmieniło swojego statusu, tzn. nigdy nie zostało przekształcone w prawo własności. Stan wspólności majątkowej pomiędzy małżonkami nie uległ zmianie do dnia 14 lipca 2011 r., kiedy to małżonkowie zawarli w formie aktu notarialnego umowę o rozdzielności majątkowej. W umowie nie ustalono udziałów małżonków. Małżonkowie nie dokonali też podziału majątku, jaki zgromadzili w trakcie trwania wspólności. Wnioskodawczyni wraz z mężem nie zawierała innych umów małżeńskich. Pozostawała jednak w związku małżeńskim do dnia 10 października 2012 r. Po rozwodzie Wnioskodawczyni i były mąż nadal nie dokonali podziału majątku. Nastąpiło to dopiero w dniu 21 listopada 2016 r. na mocy postanowienia Sądu Rejonowego, który ustalił, że w skład majątku dorobkowego małżonków wchodziły: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego o wartości 191 625 zł 35 gr, ruchomości o wartości 4 420 zł oraz nieruchomość stanowiąca tereny mieszkaniowe, której wartości Sąd nie określił, gdyż jej wartość rynkowa jest znacznie niższa niż obciążający ją kredyt hipoteczny, do spłaty którego zobowiązała się Wnioskodawczyni. Wartość przedmiotu podziału majątku wspólnego Sąd ustalił na kwotę 196 045 zł 35 gr. W ramach podziału Sąd przyznał składniki majątkowe stanowiące majątek wspólny byłych małżonków Wnioskodawczyni. Na rzecz byłego męża Wnioskodawczyni Sąd zasądził kwotę 23 786 zł 77 gr tytułem zwrotu części pożytków pobranych z majątku wspólnego przez Wnioskodawczynię. Sąd przyznając Wnioskodawczyni całość składników majątkowych tworzących majątek dorobkowy obojga byłych małżonków ustalił jego wartość na kwotę 196 045 zł 35 gr i zobowiązał Wnioskodawczynię do spłaty, na rzecz byłego męża jego udziału w majątku wspólnym, kwoty 98 022 zł 67 gr. Z wyliczeń wynika więc, że Wnioskodawczyni została zobowiązana do spłaty 1/2 udziału w majątku wspólnym na rzecz byłego małżonka. Zatem podział ten nie był ekwiwalentny w naturze. Wartość składników majątkowych otrzymanych przez Wnioskodawczynię, przy uwzględnieniu spłaty udziału męża, mieściła się w wartości udziału, jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku dorobkowym. Razem z kwotą do spłaty z tytułu pobranych pożytków Wnioskodawczyni została zobowiązana do spłaty kwoty 121 809 zł 44 gr. Aby zapłacić tak ogromną kwotę Wnioskodawczyni zmuszona była sprzedać ww. mieszkanie, do którego Sąd przyznał jej prawo. Spłaty tej Wnioskodawczyni dokonała w dniu 11 stycznia 2017 r. Spłata obejmowała kwotę 98 022 zł 67 gr tytułem spłaty wartości udziału męża oraz kwotę 23 786 zł 77 gr tytułem spłaty pobranych pożytków. Kwota 98 022 zł 67 gr dotyczyła spłaty udziału byłego małżonka we wszystkich składnikach majątkowych. Przy czym, w opinii Wnioskodawczyni, na rzecz udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego przypadała kwota 95 812 zł 35 gr, tj. 1/2 wartości spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego ustalonego przez Sąd na kwotę 191 625 zł 35 gr. Wartość majątku dorobkowego stron Sąd ustalił jako wartość rynkową. W dniu 11 stycznia 2017 r. Wnioskodawczyni sprzedała przyznane Jej wyżej wskazanym postanowieniem Sądu Rejonowego … spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego położonego …. przy ul. ….. Przed sprzedażą, w dniu 20 grudnia 2016 r. Wnioskodawczyni spłaciła kredyt w kwocie 25 455 zł 77 gr, którym obciążone było spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Spłaciła także byłego męża w sposób wyżej opisany. Ze sprzedaży Wnioskodawczyni uzyskała kwotę 225 000 zł. Sprzedaż nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie dokonana przez Wnioskodawczynię sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. W myśl art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego – współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego, o czym stanowi art. 196 § 2 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 210 ww. Kodeksu – każdy ze współwłaścicieli może domagać się zniesienia współwłasności. W myśl art. 211 i 212 Kodeksu cywilnego – zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast – w myśl art. 50¹ ww. Kodeksu – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej, współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych, a każdemu z małżonków (byłych małżonków) przysługuje udział w majątku wspólnym, który według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka. Następnie, małżonkowie mogą zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich zbycia, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas jeżeli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty lub dopłaty lub
  

• wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości lub prawa, która przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawczyni wskazała, że na skutek sądowego podziału majątku wspólnego małżonków w dniu 21 listopada 2016 r. stała się jedyną właścicielką spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, zobowiązaną do spłaty na rzecz byłego męża jego udziału w majątku wspólnym. Doszło zatem do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy, gdyż zwiększył się udział Wnioskodawczyni jaki przysługiwał Jej w ww. prawie do lokalu mieszkalnego. W związku z tym, w 2016 r. nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, w części przekraczającej udział Wnioskodawczyni wchodzący w skład majątku wspólnego małżonków, podlegający podziałowi w związku z ustaniem tej wspólności wskutek zawarcia w formie aktu notarialnego umowy o rozdzielności majątkowej oraz rozwodem.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w różnym czasie i w różny sposób. W dniu 30 listopada 1995 r. Wnioskodawczyni nabyła udział 1/2 w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego do wspólności małżeńskiej. Natomiast w dniu 21 listopada 2016 r. Wnioskodawczyni nabyła pozostały udział 1/2 w ww. prawie do lokalu w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków. Z uwagi na to, że nabycie przedmiotowego prawa nastąpiło w dwóch datach, to pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć oddzielnie w stosunku do każdego udziału nabytego przez Wnioskodawczynię.

Ponieważ od końca 1995 r., w którym nastąpiło nabycie udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego do majątku wspólnego małżonków, do sprzedaży w dniu 11 stycznia 2017 r. minęło pięć lat, to przychód uzyskany z odpłatnego zbycia tego udziału nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jednocześnie stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w dniu 11 stycznia 2017 r. udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, nabytego przez Wnioskodawczynię w dniu 21 listopada 2016 r., wskutek podziału majątku wspólnego małżonków, w części przekraczającej udział Wnioskodawczyni w składnikach majątkowych wchodzących w skład majątku wspólnego małżonków, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż nastąpiła przed upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ww. ustawy, jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 ww. artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje dla biura nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Przywołane przepisy jednoznacznie wskazują, że kosztami uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia mogą być tylko udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia zbywanej nieruchomości lub prawa majątkowego powiększone o udokumentowane nakłady zwiększające wartość tej zbywanej nieruchomości lub prawa. Przepis ten formułuje katalog zamknięty, który w żadnym wypadku nie dopuszcza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu innych wydatków niż wymienione. Zatem, sam fakt poniesienia przez podatnika wydatku nie upoważnia go jeszcze do zaliczenia tego wydatku do kosztów nabycia, wytworzenia lub nakładów, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie wystarczy samo subiektywne przekonanie podatnika, że ponieważ wydatek w jakiś sposób z różnych względów towarzyszy, np. nabyciu, to należy uznać go za wydatek mający wpływ na wysokość podstawy opodatkowania. Nie każdy bowiem wydatek ma bezpośredni wpływ na nabycie bądź wytworzenie zbywanej nieruchomości lub prawie, podobnie jak nie każdy wydatek będzie uznany za nakład na nieruchomość lub prawo zwiększający jej wartość. Określając zatem koszty uzyskania przychodu należy brać pod uwagę tylko te wydatki, które mają bezpośredni wpływ na uzyskany przychód i zostały wymienione w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kosztem nabycia bez wątpienia jest cena jaką zapłacił nabywca zbywcy za nieruchomość lub prawo będącą przedmiotem sprzedaży.

W przypadku odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, nabytego ponad udział w majątku dorobkowym małżonków, kosztem uzyskania przychodu może być m.in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz małżonka, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast, kwota spłaty na rzecz małżonka dotycząca pozostałych składników majątku wspólnego oraz zwrotu części pożytków pobranych z majątku wspólnego przez Wnioskodawczynię nie będzie stanowić kosztu uzyskania przychodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że przychód uzyskany ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, przypadający na udział w tym prawie nabyty przez Wnioskodawczynię w 1995 r. w trakcie trwania związku małżeńskiego, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. ustawy, gdyż sprzedaż nastąpiła po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału. Natomiast odpłatne zbycie udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez Wnioskodawczynię w dniu 21 listopada 2016 r., w wyniku podziału majątku dorobkowego, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a dochód uzyskany z tej sprzedaży podlega opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, nabytego ponad udział w majątku dorobkowym małżonków, kosztem uzyskania przychodu może być m.in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz małżonka dotycząca udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, który to udział, na skutek ustania wspólnoty majątkowej, należał do małżonka Wnioskodawczyni, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata ta stanowi wydatek na nabycie udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego, który to udział, na skutek ustania wspólnoty majątkowej, należał do małżonka Wnioskodawczyni. Zatem, kwota spłaty na rzecz małżonka stanowiąca wydatek na nabycie udziału w prawie, który należał do małżonka, może stanowić koszt zbywanego udziału, o który Wnioskodawczyni może pomniejszyć uzyskany ze sprzedaży przychód.

Natomiast, kwota spłaty na rzecz małżonka dotycząca pozostałych składników majątku wspólnego oraz zwrotu części pożytków pobranych z majątku wspólnego przez Wnioskodawczynię nie będzie stanowić kosztu uzyskania przychodu.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ zaznacza, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Organ podatkowy nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do weryfikacji i oceny dokumentów załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawczynię i Jej stanowiskiem w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego.

Ponadto, w odniesieniu do przedstawionych we wniosku kwot tutejszy Organ informuje, że ewentualne obliczenia nie należą do kompetencji tutejszego Organu. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Natomiast prawidłowość, bądź nieprawidłowość wyliczeń podlega weryfikacji przez właściwy organ podatkowy w toku, np. postępowania kontrolnego, postępowania podatkowego, czy też czynności sprawdzających.

Końcowo tutejszy Organ wskazuje, że opłata od wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w wysokości 40 zł, stanowiąca część opłaty uiszczonej w łącznej kwocie 120 zł na konto Krajowej Informacji Skarbowej, stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona na wskazany we wniosku rachunek bankowy, w terminie określonym w art. 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.