Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.479.2017.2.PC
z 23 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2017 r. (data wpływu 15 września 2017 r.), uzupełnionym w dniu 10 listopada 2017 r. (data wpływu 15 listopada 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 30 października 2017 r. skutecznie doręczone Stronie w dniu 3 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usługi zagospodarowania terenów zieleni – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT dla usługi zagospodarowania terenów zieleni.

Wniosek uzupełniony został w dniu 10 listopada 2017 r. (data wpływu 15 listopada 2017 r.) na wezwanie Organu z dnia 30 października 2017 r. skutecznie doręczone Stronie w dniu 3 listopada 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od 16 czerwca 2017 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zgłoszoną we wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej pod numerem PKD: 71.11.Z ; 74.10.Z; 81.30.Z. Dużym problemem dla Wnioskodawcy jest zastosowanie prawidłowej stawki VAT dla świadczonych usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się:

1. kompleksowym zagospodarowaniem terenów zieleni począwszy od zaprojektowania aż do finalnego zakończenia prac takich jak:
   • dobór gatunkowy roślinności,
     
   • układ komunikacyjny (nawierzchnie)
     
   • oświetlenie terenu zewnętrznego,
     
   • mała architektura tj. ławki, kosze na śmieci, pergole, trejaże, altany,
     
   • zbiorniki wodne (oczka wodne, fontanny, stawy)
     
   • systemy nawadniające,
     
   • place zabaw,
     
   • siłownie zewnętrzne,
     
   • ścieżki edukacyjne,
     
   • zielone dachy i zielone ściany tzw. ogrody wertykalne
2. aranżacją zieleni wnętrz pomieszczeń biurowych, mieszkalnych i innych polegającą na:
   • dobraniu odpowiednich gatunków roślin do wnętrz,
     
   • przygotowaniu donic do nasadzeń,
     
   • wykonaniu podświetlenia roślin w donicach.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest płatnikiem podatku VAT. Kontrahent na rzecz którego Wnioskodawca realizuje świadczenie jest deweloperem, nabywa usługi w celu zaaranżowania zieleni na istniejącym już terenie osiedla wielorodzinnego i również jest płatnikiem VAT. Wnioskodawca wskazał, że pytanie zadane we wniosku dotyczy usługi zaprojektowania i zrealizowania zieleni na terenie osiedla, które zostało wybudowane przez Kontrahenta. Usługa dotyczy dostawy i posadzenia roślin wraz z zaprawianiem dołów ziemią urodzajną, wyściółkowania nasadzeń roślinnych korą oraz wszelkich innych prac ogrodniczych niezbędnych do zrealizowania prac. Na pytanie Organu o wskazanie pełnego (siedmiocyfrowego) symbolu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.) dla świadczenia (usługi), którego dotyczy pytanie Wnioskodawca wskazał symbol PKWiU 81.30.10.0.

Usługa dotyczy zaprojektowania i zrealizowania projektu fragmentu terenu o powierzchni około 300m2, będącego własnością Kontrahenta. Wykonanie projektu oraz wykonanie realizacji tj. dostawy i posadzenia roślin wraz z zaprawianiem dołów ziemią urodzajną, wyściółkowania nasadzeń roślinnych korą oraz wszelkich innych prac ogrodniczych niezbędnych do zrealizowania prac. Prace są wykonane na zasadach inwestycji posiadanych środków w zakup materiałów i przeprowadzenie prac oraz rozliczenie prac z Kontrahentem po zakończeniu usługi. Przedmiotem umowy jest projekt i realizacja zieleni (nasadzenia roślinne) na terenie osiedla. Na świadczoną usługę składają się poszczególne czynności:

• część projektowa: wizja lokalna w terenie, wywiad z klientem, wykonanie koncepcji projektowej zgodnie z uwagami klienta, prezentacja i konsultacja koncepcji projektowej z klientem, akceptacja projektu, wycena realizacji projektu, przygotowanie projektu wykonawczego wraz z przedmiarem robót
  

• przystąpienie do prac realizacyjnych: zakup i dostawa materiałów (rośliny, ziemia urodzajna, kora mielona do ściółkowania roślin, obrzeża do oddzielenia nasadzeń roślinnych od trawników, włóknina przeciw chwastom rozkładana pod roślinami). Wykonanie nasadzeń roślinnych przy użyciu zakupionych materiałów.
  
  
  

Czynnością dominującą jest zagospodarowanie terenu zieleni tj. wykonanie nasadzeń roślinnych na fragmencie terenu (około 300m2) należącego do Kontrahenta. Proces zagospodarowania terenu składa się z kilku czynności: wyboru i zamówienia materiału roślinnego, dostarczenie i rozmieszczenie roślin zgodnie z projektem, przygotowanie gruntu pod nasadzenia (usunięcia gruzu, kamieni, darni), posadzenie roślin, rozłożenie włókniny przeciw chwastom, wyściółkowanie terenu pod roślinami. Czynnością pomocniczą jest wykonanie projektu i przygotowanie dokumentacji do realizacji projektu tj. obliczenie ilości materiałów.

Czynność pomocnicza jaką jest wykonanie projektu przed rozpoczęciem prac przyczynia się do efektywniejszego wyświadczenia usługi z tego względu, iż czynność ta ma za zadanie zaplanowanie prac. Na etapie projektu następuje rozmieszczenie i dobór różnych gatunków roślinności (dopasowanie ich pod względem wysokości, ekspansywności oraz warunków środowiskowych tj. nasłonecznienie, wilgotność gleby itp.). Dzięki pracom projektowym mamy informacje jakie gatunki roślin i w jakiej ilości powinny zostać posadzone w danym miejscu.

Fakturowanie odbywa się bezpośrednio po zakończeniu prac związanych z świadczoną usługą, na fakturze widnieje jedna pozycja „Wykonanie projektu oraz realizacji zagospodarowania terenu zieleni wokół budynku wielorodzinnego”. Ustalona cena jest ceną ryczałtową.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania prawidłowej stawki VAT dla świadczonych usług.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanych powyżej usługach powinna być zastosowana stawka VAT 8% ponieważ nie jest to dostawa towaru czy też sprzedaż gotowego projektu a jedynie wykonanie usługi. Większość niezbędnych materiałów do wykonania usługi Wnioskodawca kupuje ze stawką 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na klasyfikacji podanej przez Wnioskodawcę.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczaniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU świadczenia będącego przedmiotem niniejszego wniosku) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 176 tego załącznika wymieniono – sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem 81.30.10.0 – „Usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni”.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zgłoszoną we wpisie do Ewidencji Działalności Gospodarczej pod numerem PKD: 71.11.Z; 74.10.Z; 81.30.Z. Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Kontrahenta będącego deweloperem. Kontrahent nabywa usługi w celu zaaranżowania zieleni na istniejącym już terenie osiedla wielorodzinnego. Przedmiotem umowy zawartej z Kontrahentem jest projekt i realizacja zieleni (nasadzenia roślinne) na terenie osiedla. Usługa dotyczy zaprojektowania i zrealizowania projektu fragmentu terenu o powierzchni około 300m2, będącego własnością Kontrahenta. Na świadczoną usługę składają się poszczególne czynności: część projektowa: wizja lokalna w terenie, wywiad z klientem, wykonanie koncepcji projektowej zgodnie z uwagami klienta, prezentacja i konsultacja koncepcji projektowej z klientem, akceptacja projektu, wycena realizacji projektu, przygotowanie projektu wykonawczego wraz z przedmiarem robót oraz przystąpienie do prac realizacyjnych: zakup i dostawa materiałów (rośliny, ziemia urodzajna, kora mielona do ściółkowania roślin, obrzeża do oddzielenia nasadzeń roślinnych od trawników, włóknina przeciw chwastom rozkładana pod roślinami). Czynnością dominującą jest zagospodarowanie terenu zieleni tj. wykonanie nasadzeń roślinnych na fragmencie terenu (około 300m2) należącego do Kontrahenta. Proces zagospodarowania terenu składa się z kilku czynności: wyboru i zamówienia materiału roślinnego, dostarczenie i rozmieszczenie roślin zgodnie z projektem, przygotowanie gruntu pod nasadzenia (usunięcia gruzu, kamieni, darni), posadzenie roślin, rozłożenie włókniny przeciw chwastom, wyściółkowanie terenu pod roślinami. Czynnością pomocniczą jest wykonanie projektu i przygotowanie dokumentacji do realizacji projektu tj. obliczenie ilości materiałów. Czynność pomocnicza jaką jest wykonanie projektu przed rozpoczęciem prac przyczynia się do efektywniejszego wyświadczenia usługi z tego względu, iż czynność ta ma za zadanie zaplanowanie prac. Na etapie projektu następuje rozmieszczenie i dobór różnych gatunków roślinności (dopasowanie ich pod względem wysokości, ekspansywności oraz warunków środowiskowych tj. nasłonecznienie, wilgotność gleby itp.). Dzięki pracom projektowym mamy informacje jakie gatunki roślin i w jakiej ilości powinny zostać posadzone w danym miejscu.

Fakturowanie odbywa się bezpośrednio po zakończeniu prac związanych z świadczoną usługą, na fakturze widnieje jedna pozycja „Wykonanie projektu oraz realizacji zagospodarowania terenu zieleni wokół budynku wielorodzinnego”. Ustalona cena jest ceną ryczałtową. Jak wskazał Wnioskodawca świadczone usługi sklasyfikowane są do PKWiU 81.30.10.0.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania prawidłowej stawki VAT dla świadczonych usług.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 z pózn. zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone. W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną.

Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że na gruncie orzecznictwa podatkowego wielokrotnie podkreślano, że nie należy sztucznie dzielić czynności złożonych. Niemniej orzecznictwo to, w tym przede wszystkim orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, za zasadę przewodnią przyjmuje, że każde świadczenie powinno być uznawane za odrębne i niezależne, zgodnie z Dyrektywą 2006/112/WE, a wcześniej Szóstą Dyrektywą Rady z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. UE L 145 z pózn. zm.). Podstawową zasadę odrębności i niezależności świadczeń Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wywodzi z art. 2 Dyrektywy 2006/112/WE. W tym kontekście - zdaniem TSUE - tylko w pewnych okolicznościach odrębne świadczenia można uznać za jednolitą czynność. Przykładowo w wyroku z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Ministero dell’Economia e delle Finanze vs. Part Service Srl ETS stwierdził: „(...) gdy czynność obejmuje kilka świadczeń, powstaje pytanie, czy należy ja uważać za jednolitą czynność, czy tez kilka odrębnych i niezależnych świadczeń, które należy oceniać oddzielnie. Kwestia ta ma szczególne znaczenie z punktu widzenia podatku VAT, w szczególności dla zastosowania stawek opodatkowania lub przepisów dotyczących zwolnień przewidzianych przez szóstą dyrektywę (zob. wyroki: z 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 CPP oraz z 27 pazdziernika 2005 r. w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen i OV Bank). W tym zakresie z jej art. 2 wynika, że każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne (zob. ww. wyroki w sprawach CPP, pkt 29, oraz Levob Verzekeringen i OV Bank, pkt 20)”.

Z ww. wyroku w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV wynika, że jeżeli czynności dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej. Jest tak właśnie w przypadku transakcji, w ramach której podatnik dostarcza konsumentowi standardowe oprogramowanie wcześniej opracowane i oferowane do sprzedaży zarejestrowane na nośniku, jak również zapewnia następnie przystosowanie tego oprogramowania do specyficznych potrzeb tego nabywcy, nawet jeśli następuje to za zapłatą dwóch odrębnych cen. Powyższe spostrzeżenia pozostają przy tym aktualne także wówczas, gdy wynagrodzenie za poszczególne czynności składające się na jedną usługę jest kalkulowane odrębnie. W tym zakresie wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości UE m.in. w ww. sprawie C-41/04 czy C-111/05. Z orzeczeń tych wynika jednoznacznie, że odrębną kalkulacja wynagrodzenia za poszczególne czynności składające się na kompleksowa usługę, nie uzasadnia podziału takiej usługi na potrzeby opodatkowania.

Podobnie orzekł w wyroku z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro vs. Financní reditelství v Ústí nad Labem. Zdaniem TSUE „chociaż usługi sprzątania części wspólnych budynku towarzyszą korzystaniu z najętego dobra, to nie muszą być objęte zakresem pojęcia najmu w rozumieniu art. 13 cześć B lit. b) VI dyrektywy. Ponadto, skoro najem mieszkań oraz sprzątanie części wspólnych budynku mogą być, w okolicznościach takich jak w sprawie przed sadem krajowym, wzajemnie rozdzielone, to nie można uznać, że stanowią jedno świadczenie w rozumieniu orzecznictwa Trybunału”.

Tak więc orzecznictwo TSUE, które oparte jest na przepisach prawa UE, daje podstawę do skonstruowania zasadniczej tezy, że każde świadczenie należy traktować odrębnie. Dopiero w kolejnych punktach ww. wyroku TSUE podkreślił, że w sytuacji, gdy kilka świadczeń wykonywanych przez podatnika jest ze sobą ścisłe powiązanych w ten sposób, że tworzą obiektywnie, z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia, jedno świadczenie, nie należy dokonywać sztucznego podziału tego świadczenia dla celów podatkowych. Zatem TSUE przedstawia jedynie wskazówki, jak należy interpretować przepisy Dyrektywy, nie wypowiadając się co do tego, która z powyższych wykluczających się zasad powinna mieć zastosowanie w sprawie.

Zgodnie z podejściem zaprezentowanym przez Trybunał m.in. w wyroku z dnia 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11 Field Fisher Waterhouse, za pomocniczą należy uznać czynność, która nie stanowi dla nabywcy celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej, a jej cel jest zdeterminowany przez czynność główną.

Analiza treści powołanych regulacji prawnych oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do stwierdzenia, że tzw. świadczenie złożone bardzo wyraźnie wskazuje na pewną kompleksowość i współzależność wielu czynności, które wykonywane w sposób skoordynowany i efektywny mają doprowadzić do osiągnięcia zamierzonego celu. Na świadczenie takiego rodzaju składa się więc kombinacja rożnych czynności, prowadzących do wykonania świadczenia głównego, na które składają się rożne świadczenia pomocnicze. Natomiast za pomocniczą należy uznać taką czynność, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

W analizowanej sprawie uznać należy, że poszczególne czynności świadczone przez Wnioskodawcę w ramach umowy zawartej z Kontrahentem tj: wizja lokalna w terenie, wywiad z klientem, wykonanie koncepcji projektowej zgodnie z uwagami klienta, prezentacja i konsultacja koncepcji projektowej z klientem, akceptacja projektu, wycena realizacji projektu, przygotowanie projektu wykonawczego wraz z przedmiarem robót, zakup i dostawa materiałów (rośliny, ziemia urodzajna, kora mielona do ściółkowania roślin, obrzeża do oddzielenia nasadzeń roślinnych od trawników, włóknina przeciw chwastom rozkładana pod roślinami) oraz wykonanie nasadzeń roślinnych przy użyciu zakupionych materiałów, nie stanowią celu samego w sobie, lecz są środkami służącymi do wykonania świadczenia głównego polegającego na zagospodarowaniu terenów zieleni.

W konsekwencji w odniesieniu do wyżej wymienionych czynności mamy do czynienia z usługą kompleksową świadczoną przez Wnioskodawcę polegającą na zagospodarowaniu terenów zieleni, bowiem wszystkie wymienione wyżej czynności podejmowane przez Wnioskodawcę są ściśle związane z usługą zagospodarowania terenów zieleni, tworzą obiektywnie jedno świadczenie i nie powinny być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Zatem należy uznać, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach zawartej z Kontrahentem umowy takie jak:

• część projektowa: wizja lokalna w terenie, wywiad z klientem, wykonanie koncepcji projektowej zgodnie z uwagami klienta, prezentacja i konsultacja koncepcji projektowej z klientem, akceptacja projektu, wycena realizacji projektu, przygotowanie projektu wykonawczego wraz z przedmiarem robót.
  

• przystąpienie do prac realizacyjnych: zakup i dostawa materiałów (rośliny, ziemia urodzajna, kora mielona do ściółkowania roślin, obrzeża do oddzielenia nasadzeń roślinnych od trawników, włóknina przeciw chwastom rozkładana pod roślinami), oraz wykonanie nasadzeń roślinnych przy użyciu zakupionych materiałów.
  

składają się na jedną kompleksową usługę zagospodarowania terenów zieleni.

W przypadku, gdy w skład świadczonej usługi wchodzą usługi pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić wg stawki obowiązującej dla usługi zasadniczej. Wnioskodawca wskazał, że usługi zagospodarowania terenów zieleni mieszczą się w PKWiU 81.30.10.0. Zatem mając na uwadze opis stanu faktycznego oraz powołane w tym przedmiocie przepisy prawa należy wskazać, iż kompleksowa usługa zagospodarowania terenów zieleni, świadczona na rzecz Kontrahenta którą Wnioskodawca sklasyfikował do grupowania PKWiU 81.30.10.0 jako „Usługi związane z zagospodarowaniem terenów zieleni”, będzie korzystać z obniżonej 8% stawki podatku, określonej w art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 i poz. 176 załącznika nr 3 do ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.