Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.441.2017.2.ZD
z 21 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2017 r. (data wpływu 10 października 2017 r.), uzupełnionym pismami: z dnia 6 listopada 2017 r. (data wpływu 6 listopada 2017 r.) oraz z dnia 9 listopada 2017 r. (data wpływu 9 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „Budowa gminnego placu zabaw” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „Budowa gminnego placu zabaw”. Wniosek uzupełniono w dniu 6 listopada 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, sformułowanie pytania i wskazanie adresu elektronicznego w systemie ePUAP oraz w dniu 9 listopada 2017 r. o sprostowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 5 grudnia 2016 r. Gmina wystąpiła do Urzędu Marszałkowskiego Województwa z wnioskiem o przyznanie pomocy w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”, objętego PROW na lata 2014-2020, na dofinansowanie inwestycji pn.: „Budowa gminnego placu zabaw”.

Przedsięwzięcie polega na budowie placu zabaw wraz z wyposażeniem go w urządzenia zabawowe, sportowe i komunalne jak również wykonanie ogrodzenia terenu.

Wyposażenie obejmuje następujące urządzenia: zestaw zabawowy składający się z wieży kwadratowej, wieży strażackiej, zjeżdżalni, mostu linowego, balkonika, kociego grzbietu (na nawierzchni piaskowej); piaskownica; sprężynowiec; karuzela o śr. 1,5 m; huśtawka podwójna; huśtawka wagowa; stół do gry w tenisa na podłożu z kostki betonowej; 4 szt. ławek; 3 szt. koszy na śmieci oraz tablica regulaminowa.

Ogrodzenie placu zabaw wraz z furtką i bramą wjazdową zaprojektowane zostało z paneli ogrodzeniowych ze zgrzewanych prętów stalowych.

Plac zabaw będzie udostępniony nieodpłatnie dla wszystkich dzieci i ich opiekunów. Przyczyni się do zwiększenia aktywności fizycznej w miejscu do tego przystosowanym, na świeżym powietrzu i w gronie rówieśników.

Gmina nie będzie wykorzystywać realizowanego placu zabaw do prowadzenia działalności gospodarczej. W związku z czym Gmina uwzględniła podatek od towarów i usług jako koszt kwalifikowalny i wykazała go do objęcia dofinansowaniem.

Plac zabaw będzie stanowił majątek Gminy. Gmina w ramach wydatków bieżących i majątkowych ujętych w budżecie, będzie zapewniała środki na bieżące utrzymanie placu zabaw.

W piśmie z dnia 6 listopada 2017 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku (sprostowanym pismem z dnia 9 listopada 2017 r.) – wskazano, co następuje:

• Ad 1.
  Wnioskodawca, stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zadania własne gminy obejmują sprawy m.in. w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy), utrzymywanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy). Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jednakże zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.
  Celem realizowanego przez Gminę projektu jest utworzenie placu zabaw dla dzieci, przeznaczonego do aktywnego spędzania przez nie czasu. Faktury VAT dokumentujące wydatki związane z realizacją projektu wystawiane będą na Gminę. Ze względu na przeznaczenie placu zabaw na realizację ustawowych zadań gminy polegających na szerzeniu kultury fizycznej i turystyki, w tym organizacji terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, wynikających z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), ogólnodostępny charakter powstałego placu zabaw, korzystanie ze sprzętu i wyposażenia placu zabaw, jego udostępnienie będzie bezpłatne i służyć będzie zaspokojeniu potrzeb lokalnej społeczności, w szczególności dzieciom, poprzez udostępnienie im nowego miejsca zabaw na świeżym powietrzu. Powstałe w wyniku realizacji projektu pn.: „Budowa gminnego placu zabaw” mienie nie będzie służyło działalności gospodarczej (np. odpłatne udostępnianie placu zabaw) w związku z czym, zakupione urządzenia niezbędne do utworzenia placu zabaw wykorzystywane będą wyłącznie na cele działalności niepodlegającej opodatkowaniu, ponieważ z tytułu nabycia tych urządzeń (towarów) nie będzie przysługiwało Gminie prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ nie będą spełnione, wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przesłanki warunkujące prawo odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina nie będzie działać jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją planowanego projektu nie będą służyły do wykonywana czynności opodatkowanych VAT.
• Ad 2.
  Wydatki dotyczące inwestycji pn.: „Budowa gminnego placu zabaw” nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Faktury VAT dokumentujące wydatki związane z realizacją projektu wystawiane będą na Gminę. Mienie powstałe w wyniku realizacji projektu nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, np. odpłatne udostępnianie placu zabaw, w związku z czym Gmina w tym przypadku nie będzie działała jako podatnik VAT, a poniesione na budowę placu zabaw wydatki nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.
• Ad 3.
  Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 6 listopada 2017 r.).

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu pn. „Budowa gminnego placu zabaw” istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ujmuje on w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, podatku naliczonego z tytułu zakupów związanych z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Wobec czego, Gmina nie będzie miała możliwości odliczania na bieżąco podatku naliczonego od wystawionych przez wykonawców robót budowlanych faktur VAT. Ponadto, po zakończeniu inwestycji zrealizowany plac zabaw będzie stanowił majątek gminy. Plac zabaw będzie udostępniony nieodpłatnie dla wszystkich dzieci i ich opiekunów. Przyczyni się do zwiększenia aktywności fizycznej w miejscu do tego przystosowanym, na świeżym powietrzu i w gronie rówieśników. Gmina w ramach wydatków bieżących i majątkowych ujętych w budżecie, będzie zapewniała środki na bieżące utrzymanie zrealizowanego placu zabaw.

Analizując przedstawiony stan faktyczny i prawny przyszłego zdarzenia Gmina stoi na stanowisku, że jako beneficjent zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i po jego zakończeniu nie będzie miała możliwości odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 10 i 15 ustawy o samorządzie gminnym).

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Dodać jednocześnie należy, że wykonywanie wskazanych wyżej zadań może odbywać się w dwojakim charakterze, tj. wykonywanej władzy publicznej lub w warunkach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o przyznanie pomocy na dofinansowanie inwestycji pn.: „Budowa gminnego placu zabaw”. Przedsięwzięcie polega na budowie placu zabaw wraz z wyposażeniem go w urządzenia zabawowe, sportowe i komunalne jak również wykonanie ogrodzenia terenu. Wyposażenie obejmuje następujące urządzenia: zestaw zabawowy składający się z wieży kwadratowej, wieży strażackiej, zjeżdżalni, mostu linowego, balkonika, kociego grzbietu (na nawierzchni piaskowej); piaskownica; sprężynowiec; karuzela o śr. 1,5 m; huśtawka podwójna; huśtawka wagowa; stół do gry w tenisa na podłożu z kostki betonowej; 4 szt. ławek; 3 szt. koszy na śmieci oraz tablica regulaminowa. Ogrodzenie placu zabaw wraz z furtką i bramą wjazdową zaprojektowane zostało z paneli ogrodzeniowych ze zgrzewanych prętów stalowych. Plac zabaw będzie udostępniony nieodpłatnie dla wszystkich dzieci i ich opiekunów. Przyczyni się do zwiększenia aktywności fizycznej w miejscu do tego przystosowanym, na świeżym powietrzu i w gronie rówieśników. Gmina nie będzie wykorzystywać realizowanego placu zabaw do prowadzenia działalności gospodarczej. Plac zabaw będzie stanowił majątek Gminy. Gmina w ramach wydatków bieżących i majątkowych ujętych w budżecie, będzie zapewniała środki na bieżące utrzymanie placu zabaw. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Celem realizowanego przez Gminę projektu jest utworzenie placu zabaw dla dzieci przeznaczonego do aktywnego spędzania przez nie czasu. Faktury VAT dokumentujące wydatki związane z realizacją projektu wystawiane będą na Gminę. Ze względu na przeznaczenie placu zabaw na realizację ustawowych zadań gminy polegających na szerzeniu kultury fizycznej i turystyki, w tym organizacji terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, ogólnodostępny charakter powstałego placu zabaw, korzystanie ze sprzętu i wyposażenia placu zabaw, jego udostępnienie będzie bezpłatne i służyć będzie zaspokojeniu potrzeb lokalnej społeczności, w szczególności dzieciom, poprzez udostępnienie im nowego miejsca zabaw na świeżym powietrzu. Powstałe w wyniku realizacji projektu mienie nie będzie służyło działalności gospodarczej (np. odpłatne udostępnianie placu zabaw) w związku z czym, zakupione urządzenia niezbędne do utworzenia placu zabaw wykorzystywane będą wyłącznie na cele działalności niepodlegającej opodatkowaniu, Gmina nie będzie działać jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją planowanego projektu nie będą służyły do wykonywana czynności opodatkowanych VAT.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego we wniosku projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisaną inwestycję polegającą na budowie gminnego placu zabaw, nie będzie działać w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tej operacji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie będzie mieć prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z realizacją inwestycji polegającej na budowie gminnego placu zabaw.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją projektu pn.: „Budowa gminnego placu zabaw” Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać – w jakiejkolwiek części – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działać jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją inwestycji nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy ocenić jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.