Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.239.2017.2.MKA
z 23 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2017 r. (data wpływu 28 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 września 2017 r. (data wpływu 14 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty środków pieniężnych z pracowniczego programu emerytalnego męża w związku z podziałem majątku wspólnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wypłaty środków pieniężnych z pracowniczego programu emerytalnego męża w związku z podziałem majątku wspólnego.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z 6 września 2017 r. nr 0112-KDIL3-2.4011.239.2017.1.MKA, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 6 września 2017 r., skutecznie doręczono 12 września 2017 r., natomiast 14 września 2017 r. do tut. Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie, w której Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek (nadano w polskiej placówce pocztowej 13 września 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od 2014 r. jest po rozwodzie z byłym mężem. Zainteresowana wraz z byłym mężem w dniu 12 października zgłosiła się do adwokata w celu przeprowadzenia podziału majątku wspólnego. Umowa została sporządzona w kancelarii adwokackiej, podpisy byłych małżonków zostały potwierdzone notarialnie. Zgodnie z umową podziału majątku, Wnioskodawczyni wraz z byłym mężem zgłosili się do instytucji, które odprowadzają składki emerytalne małżonków. Środki z II filaru otwartego funduszu emerytalnego oraz środki na subkontach ZUS zostały podzielone po połowie i przetransferowane na konta emerytalne byłych małżonków zgodnie z pkt 5 umowy o podział majątku wspólnego. Były mąż jest pracownikiem A. i zakład pracy byłego męża prowadzi dla swoich pracowników dodatkowe konto emerytalne, na które pracodawca odprowadza składki. Jest to „PPE” Pracowniczy Program Emerytalny. Zgodnie z prawem środki zgromadzone na koncie PPE byłego męża także podlegają podziałowi i z tych względów Wnioskodawczyni należało się 50% wartości środków zgormadzonych podczas trwania małżeństwa. W pkt 5 umowy o podział majątku wspólnego, znajduje się zapis dotyczący tego podziału. Zgodnie z umową Wnioskodawczyni zwróciła się do zakładu pracy byłego małżonka, środki zostały wyliczone i podzielone. Środki z tego podziału zostały wypłacone na konto osobiste Zainteresowanej, gdyż nie było możliwości zrobienia transferu na konto emerytalne.

Warunkiem wypłaty tych środków na konto emerytalne Wnioskodawczyni było posiadanie w zakładzie pracy pracowniczego programu emerytalnego PPE. W związku z zatrudnieniem w małej firmie Zainteresowana nie posiada takiego programu emerytalnego. W grudniu 2016 r. przelano Wnioskodawczyni gotówkę w kwocie 17 131,30 pochodzącą z podziału majątku wspólnego . Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 środki pochodzące z podziału majątku wspólnego nie podlegają opodatkowaniu. Tak też Zainteresowana była informowana przez adwokata, że podatku od tych czynności nie płaci.

W lutym 2017 r. Wnioskodawczyni sporządziła rozliczenie roczne odliczając troje dzieci. W miesiącu marcu Zainteresowana otrzymała pismo wraz z PIT 8-C, z którego wynikał obowiązek zapłaty podatku. Wnioskodawczyni udała się do adwokata prowadzącego sprawy Zainteresowanej, który poradził zwrócenie się z wnioskiem gdyż według ustawy art. 2 ust. 1 pkt 5 – Wnioskodawczyni nie powinna płacić podatku.

Zainteresowana złożyła korektę wcześniejszego zeznania PIT-11 i zwróciła do urzędu skarbowego kwotę 3 130 zł. PPE z którego przelano pieniądze inwestuje w akcje.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy środki, które otrzymała Wnioskodawczyni w związku z podziałem majątku wspólnego z pracowniczego programu emerytalnego byłego męża podlegają pod przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, środki które zostały wypłacone na konto osobiste i od których Zainteresowana zapłaciła podatek, nie podlegają pod przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 tej ustawy. Są to środki pochodzące z podziału majątku wspólnego. W załącznikach załączono dokumentację. Zainteresowana nie rozumiem dla czego na PIT-8C jest dokonany wpis „wypłata z PPE” skoro to była wypłata z podziału majątku wspólnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosunki między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U z 2017 r. poz. 682 z późn. zm.).

Na podstawie art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Dopiero z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Następnie małżonkowie mogą zdecydować o sposobie podziału majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego:

1. z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności,
2. wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.
3. małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową.
   
   

Zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku.

W myśl art. 31 § 2 ww. ustawy do majątku wspólnego należą w szczególności:

1. pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków;
2. dochody z majątku wspólnego, jak również z majątku osobistego każdego z małżonków;
3. środki zgromadzone na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków;
4. kwoty składek zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 963, z późn. zm.).
   
   

Mimo, że pkt 2 powyższego przepisu odnosi się literalnie jedynie do środków zgromadzonych na rachunku otwartego lub pracowniczego funduszu emerytalnego każdego z małżonków, to przepis ten powinien znaleźć zastosowanie również do środków zgromadzonych w Pracowniczym Programie Emerytalnym. Za takim podejściem może przemawiać użyte w tym przepisie określenie „w szczególności” sugerujące, że wymieniony w tym przepisie katalog składników majątkowych należących do wspólnego majątku małżonków ma charakter otwarty.

Zgodnie natomiast z art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r. poz. 459) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że małżeństwo Wnioskodawczyni zostało rozwiązane przez rozwód w 2014 r. W 2016 r. byli małżonkowie zawarli umowę o podział majątku. Zgodnie z umową podziałowi podlegały również środki zgormadzone na indywidualnym rachunku byłego męża Zainteresowanej w ramach pracowniczego programu emerytalnego. Na podstawie tejże umowy Wnioskodawczyni zwróciła się do zakładu pracy męża o podział środków zgromadzonych na rachunku pracowniczego programu emerytalnego. W związku z faktem, że Zainteresowana nie posiadała indywidualnego rachunku w pracowniczym programie emerytalnym środki te zostały przekazane na rachunek bankowy Wnioskodawczyni.

W tym miejscu należy wskazać, że w myśl art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, że wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej.

Przychodem z podziału majątku wspólnego jest wartość otrzymanego przez każdego z małżonków majątku, a także wartość spłat (dopłat) otrzymywanych z tytułu podziału majątku.

Wartość majątku oraz wartość spłat uzyskanych z tego tytułu przez małżonków nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Wobec powyższego w świetle opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię przychodu w wyniku wypłaty na jej rzecz środków majątkowych zgromadzonych na rachunku pracowniczego programu emerytalnego byłego męża, wchodzących uprzednio w skład majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy powołanego powyżej art. 2 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy.

Ponadto informuje się również, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony, do oceny dokumentów załączonych do wniosku; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego, bądź zdarzenia przyszłego, przedstawionym przez Zainteresowaną i stanowiskiem Zainteresowanej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.