Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.272.2017.2.AA
z 21 listopada 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2017 r. (data wpływu 22 września 2017 r.), uzupełnionym w dniu 13 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych obniżenia wkładów w spółce osobowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych obniżenia wkładów w spółce osobowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 25 października 2017 r. znak 0112-KDIL3-1.4011.272.2017.1.AA na podstawie art. 155 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do wskazania adresu elektronicznego pełnomocnika w systemie ePUAP, pod rygorem doręczenia pisma w sposób określony w art. 144 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 3 listopada 2017 r.

W dniu 13 listopada 2017 r. wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie, jednakże wskazany w nim adres jest nieprawidłowy. Zatem, zgodnie z treścią pouczenia, niniejszą interpretację indywidualną doręcza się za pokwitowaniem, za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jest komandytariuszem spółki ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej również jako „Spółka”). Oprócz niego w Spółce jest jeszcze jeden komandytariusz, będący osobą fizyczną. Komplementariuszem w Spółce jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

Sp. z o.o. sp. kom. powstała w wyniku przekształcenia ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wkłady poszczególnych wspólników w Spółce odpowiadają wartości udziałów każdego ze wspólników pierwotnie założonej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i są wkładami pieniężnymi. Wartość wkładu Wnioskodawcy wynosi (…) zł.

Obecnie rozważane jest obniżenie wkładu Wnioskodawcy w Spółce, które nastąpiłoby za zgodą pozostałych wspólników. Obniżenie wkładu Wnioskodawcy w Spółce wiązałoby się z częściowym zwrotem jego wkładu, w wyniku czego Wnioskodawca otrzymałby udział w prawie własności nieruchomości, której właścicielem jest Spółka.

Nieruchomość (…) składa się z:

1. zabudowanej działki nr 4/15 o powierzchni 1606 m² (zabudowanej wiatą magazynową),
2. zabudowanej działki nr 4/16 o powierzchni 1531 m² (zabudowanej halą produkcyjną z częścią biurową i magazynową),
3. niezabudowanej działki nr 4/18 o powierzchni 134 m²,
4. zabudowanej działki nr 4/83 o powierzchni 1655 m² (na której zlokalizowany jest bunkier),
5. zabudowanej budynkiem bunkra działki nr 4/103 o powierzchni 112 m²,
6. budynku „wiata magazynowa” (na działce 4/15), pełniącego funkcję magazynową o powierzchni 524 m²,
7. budynku „hali produkcyjnej z częścią biurową” (na działce 4/16), pełniącym funkcję produkcyjną, magazynową, socjalną oraz biurową o powierzchni 524 m²,
8. budynku bunkra (na działce 4/83), budynek jednokondygnacyjny częściowo zagłębiony w gruncie, wystaje nad poziom terenu ok. 1,5 m, powierzchnia użytkowa wynosi 40 m² (budynek nie pełni funkcji użytkowych).
   
   

Wartość udziału w nieruchomości, który otrzyma Wnioskodawca będzie odpowiadał wartości o jaką zostanie obniżony jego wkład w Spółce (dalej: Nieruchomości). Przedmiotowy zwrot nie będzie wiązał się z wystąpieniem Wnioskodawcy ze Spółki ani z jej likwidacją.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy obniżenie wkładu Wnioskodawcy w Spółce komandytowej, w wyniku którego Wnioskodawca otrzyma udział w prawie własności nieruchomości, będzie skutkowało powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, obniżenie wkładu wniesionego do Spółki przez Wnioskodawcę, tj. przeniesienie na niego udziału w prawie własności nieruchomości należącej do Spółki nie wiąże się z powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawcy, a tym samym na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako ustawa o PIT) nie powstanie obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c tej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Ustęp drugi cytowanego artykułu stanowi, że dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f ustawy o PIT nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Katalog źródeł przychodów został wskazany w art. 10 ustawy o PIT. Wśród źródeł przychodu, ustawodawca wymienia także przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT). Dalej w art. 14 ustawy o PIT ustawodawca precyzuje pojęcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i wskazuje, że do przychodów tych nie zalicza się:

• środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki (art. 14 ust. 3 pkt 10 ustawy o PIT) oraz
• środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów (art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o PIT).
  
  

W tym miejscu należy zaznaczyć, że ustawodawca pominął kwestie związane z częściowym zwrotem wkładu w spółce osobowej. Analogiczne rozwiązanie zostało przyjęte na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako ustawa o CIT).

Skoro w przypadku likwidacji spółki osobowej lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki, środki pieniężne otrzymane przez wspólnika nie są zaliczane do przychodów (w drugim przypadku w części odpowiadającej wydatkom na objęcie praw udziałowych), to przychodu nie powinny stanowić również środki otrzymane przez wspólnika spółki osobowej z tytułu częściowego wycofania wkładu w spółce komandytowej (wnioskowanie a maiore ad minus). W przypadku zwrotu części wkładu wspólnik nie otrzymuje bowiem żadnego przysporzenia majątkowego.

Ponadto „milczenie” ustawodawcy co do określonych zdarzeń faktycznych (tu: zwrot części wkładu ze spółki osobowej powinno co do zasady być traktowane jako obszar wolny od opodatkowania (por. np. wyrok NSA z 22 maja 2014 r. sygn. akt II FSK 1471/12, wyrok WSA w Łodzi z 13 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 1377/14, wyrok WSA w Poznaniu z 23 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Po 235/14. Skoro ustawodawca nie zdecydował się wprowadzić w przepisach podatkowych (ustawy o PIT oraz ustawy o CIT) wyraźnej normy nakazującej opodatkowanie częściowego zwrotu wkładu ze spółki osobowej, to w momencie uzyskania wypłaty przez wspólnika jest ona neutralna podatkowo (skutki podatkowe tej wypłaty powinny być analizowane dopiero w momencie likwidacji spółki albo wystąpienia wspólnika ze spółki).

Uzasadnienie stanowiska o neutralności podatkowej czynności wycofania części wkładu ze spółki osobowej wywieść można również uzupełniając wobec braku przepisu regulującego wprost tę kwestię powstałą lukę w drodze analogii legis. Przepisami regulującymi sytuację podobną do analizowanej są art. 14 ust. 3 pkt 10 i 11 ustawy o PIT oraz art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. a) i lit. b) ustawy o CIT, jako odnoszące się do podatkowych skutków zwrotu wspólnikowi wkładów wniesionych do spółki osobowej. Dotyczą one wprawdzie sytuacji likwidacji spółki, czy wystąpienia z niej wspólnika, jednakże biorąc pod uwagę, że obniżenie wkładu powoduje, że nie będzie on (w części zwróconej) uwzględniany przy obliczaniu udziału kapitałowego wspólnika w razie jego wystąpienia ze spółki, bądź jej likwidacji, uznać należy, że uregulowane w nich sytuacje są pod istotnymi względami podobne do omawianej. Za zastosowaniem analogii legis opowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny, np. w wyroku z 30 lipca 2014 r., sygn. akt II FSK 2046/12.

Za przyjęciem prezentowanego stanowiska przemawia również zakładany racjonalizm ustawodawcy. Skoro powstania przychodu podatkowego nie powoduje zwrot całego wkładu ze spółki osobowej, to nie powinien rodzić go również zwrot jego części. W obu przypadkach wypłata środków pieniężnych ma taki sam charakter - jest to zwrot (całości lub części) majątku wspólnika, wcześniej wniesionego przez niego do spółki. Brak jest uzasadnionych podstaw do różnicowania sposobu podatkowego potraktowania tych wypłat, kierując się kryterium ekonomicznym.

Wnioskodawca pragnie również zaznaczyć, iż znane są mu interpretacje organów podatkowych potwierdzające neutralność podatkową czynności częściowego wycofania wkładu wspólnika ze spółki osobowej. Przykładem może tu być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 marca 2015 r. sygn. IPPB3/423-1295/14-2/DP, w której organ potwierdził prawidłowość stanowiska, zgodnie z którym otrzymanie pakietu wierzytelności wobec podmiotów trzecich tytułem częściowego zwrotu wniesionego do spółki komandytowej wkładu nie będzie się wiązało z powstaniem po stronie tego wspólnika przychodu. W interpretacji organ zaaprobował pogląd, że w sytuacji, gdy w czasie trwania umowy spółki komandytowej dojdzie do obniżenia udziału kapitałowego jednego ze wspólników, który w związku z tym otrzyma częściowy zwrot wniesionego do spółki wkładu, na dany moment po stronie tego wspólnika nie powstanie przychód do opodatkowania - niezależnie od tego, czy częściowy zwrot wkładu nastąpi w formie pieniężnej, czy też niepieniężnej. Skutki takiego częściowego zwrotu wkładu ustalane będą na dzień likwidacji spółki/wystąpienia z niej wspólnika.

Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdzają również znane Wnioskodawcy orzeczenia sądów administracyjnych. Przykładowo w uzasadnieniu powołanego wyżej wyroku NSA z 22 maja 2014 r. (II FSK 1471/12) wskazano, że przychody spółki osobowej opodatkowane są na poziomie jej wspólników, niezależnie od tego, czy wspólnicy dokonują w trakcie istnienia spółki jakichkolwiek wypłat z tej spółki. W konsekwencji, wszelkie przepływy pieniężne między spółką a wspólnikami są neutralne podatkowo, a ewentualne konsekwencje w podatku dochodowym powinny być analizowane dopiero w momencie likwidacji spółki lub wystąpienia wspólnika ze spółki. Gdyby bowiem przyjąć stanowisko przeciwne, wypłata (częściowy zwrot wkładu) podlegałaby podwójnemu opodatkowaniu, tj. po raz pierwszy przy częściowym zwrocie wkładu i po raz drugi w momencie np. wystąpienia wspólnika ze spółki osobowej. W uzasadnieniu czytamy w szczególności:

„W świetle art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. b) u.p.d.o.p. przy całkowitym wystąpieniu wspólnika ze spółki, wyłączeniu z przychodów podlega nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania (opodatkowana „na bieżąco”), pomniejszona jednak o wypłaty dokonane z tytułu udziału w takiej spółce. Innymi słowy, przy całkowitym wystąpieniu ze spółki osobowej przychód opodatkowania równy jest wartości środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika z tytułu wystąpienia ze spółki (uzyskana przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania - wypłaty z tytułu udziału w spółce). W konsekwencji, wcześniejsze wypłaty z tytułu udziału w spółce efektywnie powiększają przychód do opodatkowania w momencie wystąpienia wspólnika ze spółki. Jeżeli zatem - zgodnie ze stanowiskiem WSA - wypłaty z tytułu częściowego zwrotu wkładu z SK podlegałyby opodatkowaniu w momencie wystąpienia Spółki ze spółki komandytowej zostałyby one opodatkowane po raz drugi. Nie istnieje, bowiem żadna norma prawna, która efektywnie eliminowałaby opodatkowanie przy całkowitym wystąpieniu ze spółki wypłat z tytułu udziału w spółce, które zostały wcześniej opodatkowane. Treść art. 12 ust. 4 pkt 3b lit. a) u.p.d.o.p. wskazuje, że zamierzeniem ustawodawcy było odroczenie opodatkowania wypłat z tytułu udziału w spółce do momentu całkowitego wystąpienia wspólnika ze spółki. W przeciwnym wypadku (tj. gdyby ustawodawca dopuszczał wcześniejsze opodatkowanie niektórych wypłat) znalazłoby to odzwierciedlenie w przepisach, które zostały wcześniej opodatkowane. Brak takiego zastrzeżenia jednoznacznie wskazuje na intencję ustawodawcy: wszelkie wypłaty z tytułu udziału w spółce osobowej powinny być opodatkowane wyłącznie w momencie wystąpienia wspólnika ze spółki (a nie w momencie dokonania tych wypłat)”.

Analogiczny pogląd wyraził WSA w Krakowie w wyroku z 24 sierpnia 2016 r. (I SA/Kr 813/16) i z 14 czerwca 2016 r. (I SA/Kr 469/16), WSA w Gliwicach w wyroku z 19 maja 2016 r. (I SA/Gl 86/16), WSA w Poznaniu w wyroku z 10 maja 2016 r. (I SA/Po 45/16), WSA w Gdańsku w wyroku z 2 marca 2016 r. (I SA/Gd 40/16) oraz WSA we Wrocławiu w wyroku z 29 czerwca 2016 r. (I SA/Wr 253/16). W tym ostatnim orzeczeniu wskazano m.in., iż „Stanowisko Organu, zgodnie, z którym faktycznie dokonane przekazanie rzeczy z tytułu częściowego obniżenia wkładu stanowią w momencie ich dokonania (tj. na zasadzie kasowej) przychód podatkowy, narusza wskazaną wyżej podstawową zasadę rozliczania przychodów i kosztów wspólników spółek osobowych. Prowadzi ono bowiem, do pominięcia reguły opodatkowania spółek osobowych (w tym spółek komandytowych) na zasadzie memoriałowej”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy na aprobatę zasługuje pogląd, zgodnie z którym częściowe obniżenie wkładu Wnioskodawcy w Spółce nie będzie skutkowało powstaniem po jego stronie przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1577) spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do treści art. 102 ww. kodeksu, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Na mocy treści art. 50 ww. kodeksu udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu.

Zatem udział kapitałowy wspólnika jest ściśle powiązany z wkładem wniesionym przez niego do spółki osobowej. Jak wskazuje się w doktrynie prawa handlowego. W przepisach kodeksu spółek handlowych nie ma ustawowej definicji udziału kapitałowego, jednak uznaje się że stanowi on określoną wartość księgową wyrażoną w złotych, która stanowi podstawę dla określenia praw lub obowiązków wspólnika w spółce w przypadkach przewidzianych ustawą.

Udział kapitałowy (a co za tym idzie wysokość wkładu wniesionego do spółki) może zostać zmniejszony za zgodą pozostałych wspólników (art. 54 § 1 ww. kodeksu).

Uwzględniając przywołane powyżej poglądy doktryny uznać należy, że zmniejszenie udziału kapitałowego (czyli zmniejszenie wkładu) prowadzi do zmniejszenia praw i obowiązków wspólnika. Zmniejszenie praw i obowiązków danego wspólnika odpowiada zwiększeniu praw i obowiązków pozostałych wspólników.

Zgodnie z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę inną niż określona w pkt 28.

Spółka osobowa to spółka prawa handlowego, która nie posiada osobowości prawnej. Posiada jednak podmiotowość prawną, co oznacza że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Może także posiadać własny majątek, odrębny od majątków jej wspólników. Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej podatnikiem podatku dochodowego uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Niniejszy przepis ustanawia generalną zasadę opodatkowania podatkiem dochodowym, zgodnie z którą opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkie uzyskane przez podatnika w danym roku korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych które na mocy ustawy wyłączone zostały z tego opodatkowania (np. przez wprowadzenie ustawowego zwolnienia z opodatkowania, czy też zaniechanie poboru podatku).

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Spółka osobowa to spółka prawa handlowego, która nie posiada osobowości prawnej. Posiada jednak podmiotowość prawną, co oznacza, że może we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania. Może także posiadać własny majątek odrębny od majątków jej wspólników.

Dochody spółek niebędących osobami prawnymi nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników takiej spółki. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce niebędącej podatnikiem podatku dochodowego uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierają specyfikację źródeł przychodów, na podstawie których następuje przypisanie konkretnego przychodu do źródła przychodu. Przypisanie do konkretnego źródła przychodów jest istotne, ponieważ w zależności od ustalenia źródła przychodów, dla tego przychodu powstają dalsze skutki podatkowe prowadzące do obliczenia uzyskanego dochodu lub poniesionej starty w danym okresie rozliczeniowym.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnymi źródłami przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 powołanej ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.
   
   

Jak stanowi natomiast art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady, przychodem z działalności gospodarczej są otrzymane lub należne pieniądze i inne wartości uzyskiwane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółce z o.o. spółce komandytowej, która powstała w wyniku przekształcenia ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wkłady poszczególnych wspólników w Spółce odpowiadają wartości udziałów każdego ze wspólników pierwotnie założonej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i są wkładami pieniężnymi. Obecnie rozważane jest obniżenie wkładu Wnioskodawcy w Spółce, które nastąpiłoby za zgodą pozostałych wspólników. Obniżenie wkładu Wnioskodawcy wiązałoby się z częściowym zwrotem jego wkładu, w wyniku czego Wnioskodawca otrzymałby udział w prawie własności nieruchomości, której właścicielem jest Spółka. Wartość udziału w nieruchomości, który otrzyma Wnioskodawca będzie odpowiadał wartości, o jaką zostanie obniżony jego wkład w Spółce. Przedmiotowy zwrot nie będzie wiązał się z wystąpieniem Wnioskodawcy ze Spółki ani z jej likwidacją.

Zatem należy stwierdzić, że w związku z nieodpłatnym przekazaniem przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy udziałów w prawie nieruchomości, z tytułu zmniejszenia wkładu w Spółce komandytowej, u Wnioskodawcy powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, obniżenie wkładu Wnioskodawcy w spółce komandytowej, w wyniku którego otrzyma udział w prawie własności nieruchomości będzie skutkował powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przychód ten Wnioskodawca powinien zakwalifikować do źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę pisma urzędowego co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostało ono wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądów administracyjnych tut. Organ informuje, że w myśl zasady wyrażonej w art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) zostały one wydane w indywidualnych sprawach i dotyczą wyłącznie tych spraw, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.