2017.12.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.170.2017.2.BB
z 13 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 01 października 2017 r. (data wpływu – 23 października 2017 r.), uzupełnionym 23 i 24 listopada 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania pomocy od Fundacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 października 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania pomocy od Fundacji. Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 10 listopada 2017 r. znak: 0111-KDIB4.4015.170.2017.1.BB, 0111-KDIB2-3.4011.230.2017.2.KB wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 23 listopada 2017 r. (uiszczenie brakującej opłaty) i 24 listopada 2017 r. (pozostałe braki formalne).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest rodzicem dziecka urodzonego przed 36. tygodniem ciąży („wcześniaka”, „dziecka”). Z tego względu zamierza korzystać z pomocy udzielanej przez Fundację „…” (dalej Fundacja). Fundacja ta, powstała w 2003 roku z inicjatywy rodziców wcześniaka pod patronatem merytorycznym Instytutu w W., jest organizacją pożytku publicznego.

Głównym obszarem działań Fundacji jest szeroko rozumiana pomoc rodzicom dzieci urodzonych przed 36. tygodniem ciąży („wcześniaków”) w postaci dostępu do informacji, fachowej literatury, grup wsparcia działających przy Programie „…”, wsparcia finansowego oraz kontaktów z innymi rodzicami wcześniaków zaprzyjaźnionych z Fundacją. Do przedmiotu działalności Fundacji, określonego w jej statucie (§ 8 ust. 2) należy m.in. pomoc społeczna, w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie.

W ramach prowadzonej działalności Fundacja otrzymuje środki (zasadniczo pieniężne, ale również rzeczowe) od darczyńców w różnych formach prawnych: na podstawie umów darowizny, na podstawie art. 27 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (jako 1% podatku dochodowego od osób fizycznych) lub na podstawie przepisów o zbiórkach publicznych. Fundacja prowadzi główny rachunek bankowy (w celu zbierania środków, otrzymywanych od niektórych darczyńców oraz środków otrzymywanych jako 1% podatku dochodowego od osób fizycznych), dodatkowy rachunek, na który wpływają środki uzyskane ze zbiórek publicznych oraz rachunki pomocnicze (tzw. subkonta), prowadzone dla rodziców poszczególnych dzieci objętych pomocą Fundacji, na które przekazywane są bezpośrednio środki od darczyńców albo pośrednio – w następstwie przeksięgowania środków z głównego rachunku bankowego.

W zależności od formy prawnej przekazywanych Fundacji środków, można wyróżnić następujące przypadki:

Na rachunek główny Fundacji wpływają środki przekazywane na podstawie art. 27 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie; środki te są przekazywane albo ze wskazaniem konkretnego dziecka (beneficjenta), albo bez takiego wskazania.
Osoba fizyczna lub prawna wpłaca środki na konkretne subkonto dziecka.
Osoba fizyczna lub prawna wpłaca środki na rachunek główny Fundacji ze wskazaniem konkretnego dziecka, które nie ma założonego subkonta.
Osoba fizyczna lub prawna przekazuje darowizny rzeczowe Fundacji z przeznaczeniem na użyczanie ich (nieodpłatne oddanie do używania) dzieciom.
Wnioskodawczyni otrzymuje środki w ramach zbiórek publicznych; środki te trafiają na wyodrębniony rachunek Fundacji, jednakże nie są one przeznaczone dla konkretnego dziecka.

Podział środków pomiędzy beneficjentów jest uzależniony od tego, w który z ww. sposób Fundacja otrzymała środki (pieniężne albo rzeczowe).

W odniesieniu do środków, które są wpłacane na rachunek główny Fundacji z przeznaczeniem na konkretne dziecko, Fundacja przeksięgowuje je na subkonto dziecka. Subkonto dla danego dziecka prowadzone jest na podstawie umowy zawartej przez Fundację z rodzicami dziecka. Na mocy tej umowy Fundacja zobowiązuje się do udostępnienia swojego subkonta prowadzonego w banku w celu gromadzenia i wypłaty środków finansowych na leczenie i rehabilitację dziecka /dzieci, którego/których przedstawicielem prawnym są rodzice.

Na subkoncie gromadzone są środki przekazywane na rzecz dziecka/dzieci przez darczyńców oraz osoby, które zgodnie z obowiązującymi przepisami przekażą Fundacji na rzecz dziecka/dzieci do 1% podatku dochodowego obliczonego w ramach rozliczenia rocznego. Wszystkie środki gromadzone na rzecz dziecka/dzieci są księgowane na jego subkoncie, ale stanowią własność Fundacji.

W przypadku, gdy 1% podatku dochodowego zostanie wpłacony na konto ogólne Fundacji z przeznaczeniem na konkretne dziecko/dzieci, Fundacja dokonuje przelewu na subkonto danego dziecka/dzieci.

W przypadku, gdy na konto ogólne Fundacji zostanie wpłacona darowizna z przeznaczeniem na konkretne dziecko/dzieci, Fundacja dokonuje przelewu na subkonto danego dziecka/dzieci, Fundacja raz w roku kalendarzowym przekazuje rodzicom/rodzicowi, informację o stanie środków znajdujących się na subkoncie, o którym mowa wyżej, rodzic/każdy z rodziców, ma prawo zasięgania na bieżąco informacji o stanie środków zgromadzonych na subkoncie, o którym mowa wyżej.

Wypłata środków znajdujących się na subkoncie, o którym mowa wyżej, następuje przelewem na rachunek bankowy wskazany przez rodzica, po przedstawieniu faktur lub rachunków dokumentujących poniesione koszty leczenia i rehabilitacji dziecka/dzieci związane z wcześniactwem i jego powikłaniami, tj. koszty:

lekarstw, szczepionek, odżywek, suplementów diety, mleka w proszku, produktów bezglutenowych – w przypadku rodzin bliźniąt, trojaczków, czworaczków również artykuły pielęgnacyjne typu pieluchy jednorazowe i wielokrotnego użytku, chusteczki wilgotne itp.;
operacji i zabiegów;
wizyt i konsultacji lekarskich,
usług pielęgniarzy, masażystów, rehabilitantów, terapeutów, a także opiekunów z wykształceniem z zakresu pedagogiki specjalnej;
sprzętu rehabilitacyjnego (np. mat, chodzików, rurek tracheotomijnych, sprzętu do ćwiczeń z integracji sensorycznej, w tym butów/wkładek profilaktycznych i ortopedycznych, a także wózków itp.) oraz konserwacji tego sprzętu;
zabawek edukacyjnych, w tym książek, gier, w tym gier do rehabilitacji ruchowej;
przystosowania samochodu do przewożenia dziecka/dzieci poprzez zakup fotelików samochodowych lub innych akcesoriów niezbędnych do przewożenia dziecka niepełnosprawnego;
przejazdów karetką, w tym koszty pobytu rodzica w szpitalu w czasie hospitalizacji dziecka;
opłat za uczęszczanie do przedszkola/ośrodka integracyjnego lub specjalistycznego oraz za zajęcia specjalistyczne typu gimnastyka korekcyjna, rytmika, zajęcia z logopedą, integracji sensorycznej i inne, a także wyjazdy na turnusy rehabilitacyjne, w tym włącznie z kosztami pobytu rodzica;
koszty wyżywienia w przedszkolu, jeżeli dziecko musi przebywać na specjalistycznej diecie;
koszty przejazdów do lekarzy, szpitali i innych specjalistycznych ośrodków dowolnymi środkami komunikacji, z zastrzeżeniem ust. 6 poniżej.

Koszty paliwa oraz konserwacji pojazdów wykorzystywanych również do innych celów niż transport dziecka/dzieci w celu jego rehabilitacji i leczenia nie podlegają rozliczeniu ze środków znajdujących się na subkoncie.

Ze środków zgromadzonych na subkoncie nie można refundować zakupu samochodu, komputerów, sprzętu RTV oraz AGD.

W przypadkach szczególnych, na umotywowany wniosek i po uzgodnieniu z przedstawicielem Fundacji, mogą być rozliczane również inne koszty niż wymienione w pkt 1-11. Fundacja refunduje poniesione przez rodziców/rodzica koszty na podstawie faktur i rachunków wystawionych na rodziców/rodzica, lub na dziecko, na które założone jest subkonto, tylko do wysokości środków znajdujących się na subkoncie, o którym mowa wyżej. Fundacja nie ma obowiązku zapłacić przedstawionej jej do rozliczenia faktury lub rachunku dokumentujących koszty, o których mowa powyżej, ale jeszcze niezapłacone.

W przypadku środków, które są wpłacane na rachunki (rachunek główny oraz prowadzony dla celów zbiórek publicznych) Fundacji bez wskazywania beneficjenta, decyzję o ich podziale (przyznaniu konkretnym dzieciom) podejmuje zarząd Fundacji na podstawie obowiązującego regulaminu przyznawania pomocy społecznej, kierując się następującymi zasadami:

pierwszeństwo w otrzymaniu pomocy mają rodzice dzieci znajdujący się w trudnej sytuacji majątkowej i rodzinnej (ocenianej na podstawie dochodu, warunków mieszkalnych, możliwości zarobkowych itp.);
pomoc ponadto otrzymują rodzice dzieci, wskazanych (zakwalifikowanych do leczenia) przez autorytety medyczne, np. M. Konsultanta ds. Neonatologii;
wreszcie Fundacja przyznaje pomoc rodzicom dzieci o wysokim stopniu niepełnosprawności.

W każdym z ww. wypadków, Fundacja przekazuje (daruje w przypadku środków pieniężnych oraz użycza sprzęt) środki pieniężne (albo płaci zobowiązania pieniężne zaciągnięte przez rodziców) lub rzeczowe na rzecz rodziców dziecka objętego pomocą z przeznaczaniem na pomoc takiego dziecka.

W piśmie, które wpłynęło 24 listopada 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni wskazała, co następuje:

Zgodnie z projektem umowy o udostępnienie subkonta, którą Fundacja zawiera z rodzicami:

Fundacja zobowiązuje się do udostępnienia swojego subkonta prowadzonego w Banku w celu gromadzenia i wypłaty środków finansowych na leczenie i rehabilitację dziecka/ dzieci, którego/których przedstawicielem prawnym są rodzice.
Na subkoncie gromadzone są środki przekazywane na rzecz Dziecka/Dzieci przez darczyńców oraz osoby, które zgodnie z obowiązującymi przepisami przekażą Fundacji na rzecz Dziecka/Dzieci do 1% podatku dochodowego obliczonego w ramach rozliczenia rocznego. Wszystkie środki gromadzone na rzecz dziecka/dzieci są księgowane na jego subkoncie, ale stanowią własność Fundacji.
W przypadku, gdy 1% podatku dochodowego zostanie wpłacony na konto ogólne Fundacji z przeznaczeniem na konkretne Dziecko/Dzieci, Fundacja dokonuje przelewu na subkonto danego Dziecka/Dzieci.
W przypadku gdy na konto ogólne Fundacji zostanie wpłacona darowizna z przeznaczeniem na konkretne Dziecko/Dzieci, Fundacja dokonuje przelewu na subkonto danego Dziecka/Dzieci.
Fundacja raz w roku kalendarzowym, przekazuje Rodzicom/Rodzicowi, Opiekunom/ Opiekunowi informację o stanie środków znajdujących się na subkoncie, o którym mowa w ust. 1. Rodzic/każdy z Rodziców, Opiekun/każdy z Opiekunów ma prawo zasięgania na bieżąco informacji o stanie środków zgromadzonych na subkoncie, o którym mowa w ust. 1.
Wypłata środków znajdujących się na subkoncie, o którym mowa w ust. 1, następuje przelewem na rachunek bankowy wskazany przez Rodzica/Opiekuna, po przedstawieniu faktur lub rachunków dokumentujących poniesione koszty leczenia i rehabilitacji Dziecka/Dzieci związane z wcześniactwem i jego powikłaniami, tj. koszty:
1. lekarstw, szczepionek, odżywek, suplementów diety, mleka w proszku, produktów bezglutenowych – w przypadku rodzin bliźniąt, trojaczków, czworaczków również art. pielęgnacyjne typu pieluchy jednorazowe i wielokrotnego użytku, chusteczki wilgotne itp.;
2. operacji i zabiegów;
3. wizyt i konsultacji lekarskich,
4. usług pielęgniarzy, masażystów, rehabilitantów, terapeutów, a także opiekunów z wykształceniem z zakresu pedagogiki specjalnej;
5. sprzętu rehabilitacyjnego (np. mat, chodzików, rurek tracheotomijnych, sprzętu do ćwiczeń z integracji sensorycznej, w tym butów/wkładek profilaktycznych ortopedycznych, a także wózków itp.) oraz konserwacji tego sprzętu;
6. zabawek edukacyjnych, w tym książek, gier, w tym gier do rehabilitacji ruchowej;
7. przystosowania samochodu do przewożenia Dziecka/Dzieci poprzez zakup fotelików samochodowych lub innych akcesoriów niezbędnych do przewożenia dziecka niepełnosprawnego;
8. przejazdów karetką, w tym koszty pobytu rodzica w szpitalu w czasie hospitalizacji dziecka;
9. opłat za uczęszczanie do przedszkola/ośrodka integracyjnego lub specjalistycznego oraz za zajęcia specjalistyczne typu gimnastyka korekcyjna, rytmika, zajęcia z logopedą, integracji sensorycznej i inne, a także wyjazdy na turnusy rehabilitacyjne, w tym włącznie z kosztami pobytu rodzica;
10. koszty wyżywienia w przedszkolu, jeżeli dziecko musi przebywać na specjalistycznej diecie;
11. koszty przejazdów do lekarzy, szpitali i innych specjalistycznych ośrodków dowolnymi środkami komunikacji, z zastrzeżeniem ust. 6 poniżej.
Koszty paliwa oraz konserwacji pojazdów wykorzystywanych również do innych celów niż transport Dziecka/Dzieci w celu jego rehabilitacji i leczenia nie podlegają rozliczeniu ze środków znajdujących się na subkoncie.
Ze środków zgromadzonych na subkoncie nie można refundować zakupu samochodu, komputerów, sprzętu RTV oraz AGD.
W przypadkach szczególnych, na umotywowany wniosek i po uzgodnieniu z przedstawicielem Fundacji, mogą być rozliczane również inne koszty niż wymienione w pkt 1.
Fundacja refunduje poniesione przez Rodziców/Rodzica, Opiekunów/Opiekuna koszty na podstawie faktur i rachunków wystawionych na Rodziców/Rodzica, Opiekunów/Opiekuna lub na Dziecko, na które założone jest subkonto, tylko do wysokości środków znajdujących się na subkoncie, o którym mowa w pkt 1.
Fundacja nie ma obowiązku zapłacić przedstawionej jej do rozliczenia faktury lub rachunku dokumentujących koszty, o których mowa w pkt 5, ale jeszcze niezapłacone.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, pomoc otrzymana przez Wnioskodawczynię od Fundacji podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn? (pyt. oznaczone we wniosku nr. 1)

Wnioskodawczyni, (zarówno w pierwotnym wniosku jak i w jego uzupełnieniu) przywołując treść art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz art. 7 ust. 1, art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 11 ust. 1, art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdził, że na podstawie zestawienia ww. przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie da się jednoznacznie ocenić, przepisy której z ustaw powinny mieć zastosowanie do kwalifikacji przychodów, które w przyszłości osiągnie Wnioskodawczyni z tytułu pomocy uzyskanej od Fundacji.

Wnioskodawczyni zaznaczyła, że art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia darowizny, przy ustaleniu znaczenia tego pojęcia należy się zatem odnieść do przepisów Kodeksu cywilnego. Stosownie do postanowień art. 888 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Świadczenie darowizny jest bezpłatne tylko wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili dokonania darowizny, ani też w przyszłości.

W ocenie Wnioskodawczyni, w przypadku spełniania przez Fundację świadczeń opisanych powyżej decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danego rodzaju podatkiem przysporzeń, które osiągnie Wnioskodawczyni, powinna mieć kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a zatem treść konkretnej umowy wiążącej strony oraz treść statutu Fundacji. W szczególności zaś decydujące znaczenie powinno mieć to, czy czynności, w ramach których Fundacja dokonuje świadczeń pieniężnych (rzeczowych), mają charakter prawny darowizny, czy też stanowią świadczenie wynikające z innego stosunku prawnego. Co prawda natura świadczeń dokonywanych przez organizacje pożytku publicznego jest tego rodzaju, że świadczenie jest przekazywane zawsze (co do zasady) pod tytułem darmym, niemniej jednak ostatecznie o charakterze prawnym dokonywanych świadczeń winien przesądzić sam podmiot, który podejmuje decyzję o świadczonej pomocy. Strony mogą przy tym dokonać wyboru rodzaju czynności prowadzącej do udzielenia pomocy, przy wykorzystaniu ogólnej zasady swobody zawierania umów czy postanowień statutu tych organizacji.

Świadczenia finansowej i rzeczowej pomocy, które nie są przekazywane beneficjentowi przez Fundację na podstawie umowy darowizny, w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego zawartej w formie prawnej określonej w przepisach Kodeksu cywilnego, podlegają zatem przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowią dla beneficjenta przychód „z innych źródeł”. Na taką możliwość wyraźnie wskazuje się w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 13 czerwca 2014 r., znak: ITPB2/415-315/14/IB.

W ocenie Wnioskodawczyni, należy uznać, że umowa, której istotna treść została zawarta w opisie zdarzenia przyszłego, nie jest umową darowizny; celem świadczenia Fundacji jest bowiem udzielanie pomocy socjalnej, polegającej na wsparciu w zakresie pozyskiwania/gromadzenia środków na leczenie i rehabilitację dziecka/dzieci od dobroczyńców Fundacji; pomoc ta przejawia się w udostępnieniu rodzicom subkonta, na które są wpłacane środki, a w prowadzeniu działań zmierzających do pozyskiwania przez Fundację darczyńców, którzy m.in. wpłacą środki na wspomniane subkonto.

Tym samym, Wnioskodawczyni uważa, że odpowiedź na ww. pytanie powinna być negatywna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni tylko w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Powyższe oznacza, że darowizna musi wzbogacić obdarowanego, a darczyńca nie może w zamian uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu ani w chwili darowizny ani w przyszłości.

Zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, prawa i inne świadczenia.

Art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, iż obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do zapisów art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy, obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze darowizny – powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, podstawę opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

W myśl art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 4.902,00 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Stosownie do art. 9 ust. 2, zdanie pierwsze ww. ustawy, jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe – art. 14 ust. 2.

Stosownie do treści art. 14 ust. 3 ustawy, do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
do grupy III – innych nabywców.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatek oblicza się od nadwyżki podstawy opodatkowania ponad kwotę wolną od podatku. Podatek naliczany jest zależnie od wartości otrzymanej darowizny, według tabeli określonej w tym przepisie. Dla nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej stawka podatku wynosi:

12% dla darowizny od kwoty 10.278 zł,
1.233 zł 40 gr i 16% od nadwyżki ponad 10.278 zł dla darowizn w przedziale od 10.278 zł do 20.556 zł,
2.877 zł 90 gr i 20% od nadwyżki ponad 20.556 dla darowizn o wartości przekraczającej 20.556 zł.

Stosownie do treści art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Jak wynika z powyższego, przy uwzględnieniu postanowień art. 9 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn wystąpi w przypadku, jeżeli spełnione będą łącznie warunki:

pomoc będzie świadczona na podstawie umowy darowizny, w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego i będzie miała postać rzeczy (w tym pieniędzy) lub prawa majątkowego oraz
wartość darowizny – od tej samej osoby (podmiotu) przekroczy w okresie 5 lat kwotę wolną od podatku (dla nabywców zaliczonych do III grupy podatkowej – kwotę 4.902 zł).

Zatem decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania danej czynności podatkiem od spadków i darowizn, w przypadku otrzymania bezpłatnej pomocy np. od fundacji, ma kwalifikacja formy prawnej świadczonej pomocy, a tym samym treść konkretnej umowy wiążącej strony. O tym czy dokonana czynność ma charakter prawny darowizny (art. 888 Kodeksu cywilnego) czy też jest to świadczenie nieodpłatne wynikające z innego stosunku prawnego winna przesądzać konkretna instytucja (fundacja), która podejmuje decyzje o świadczeniu pomocy. Strony mogą bowiem dokonać wyboru rodzaju czynności prowadzącej do udzielania pomocy, przy wykorzystaniu nie tylko ogólnej zasady swobody zawierania umów, postanowień statutu tych instytucji, ale również z uwzględnieniem skutków podatkowych tych czynności, wybierając najkorzystniejsze w tym zakresie rozwiązanie.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni będąc rodzicem dziecka urodzonego przed 36. tygodniem ciąży („wcześniaka”) zamierza korzystać z pomocy udzielanej przez Fundację. W ramach prowadzonej działalności Fundacja otrzymuje środki (zasadniczo pieniężne, ale również rzeczowe) od darczyńców w różnych formach prawnych: na podstawie umów darowizny, na podstawie art. 27 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (jako 1% podatku dochodowego od osób fizycznych) lub na podstawie przepisów o zbiórkach publicznych. Fundacja prowadzi główny rachunek bankowy (w celu zbierania środków, otrzymywanych od niektórych darczyńców oraz środków otrzymywanych jako 1% podatku dochodowego od osób fizycznych), dodatkowy rachunek, na który wpływają środki uzyskane ze zbiórek publicznych oraz rachunki pomocnicze (tzw. subkonta), prowadzone dla rodziców poszczególnych dzieci objętych pomocą Fundacji, na które przekazywane są, bezpośrednio środki od darczyńców albo pośrednio – w następstwie przeksięgowania środków z głównego rachunku bankowego. Podział środków pomiędzy beneficjentów jest uzależniony od tego, w który ww. sposób Fundacja otrzymała środki (pieniężne albo rzeczowe).

Wypłata środków znajdujących się na subkoncie, następuje przelewem na rachunek bankowy wskazany przez rodzica, po przedstawieniu faktur lub rachunków dokumentujących poniesione koszty leczenia i rehabilitacji dziecka/dzieci związane z wcześniactwem i jego powikłaniami, wydatkowane na świadczenia enumeratywnie wymienione w umowie i regulaminie przyznawania pomocy społecznej.

W opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawczyni nie wskazała, że w celu korzystania z pomocy udzielanej przez Fundację zawarta zostanie pomiędzy nią a Fundacją umowa darowizny w rozumieniu art. 888 Kodeksu cywilnego. Wskazała natomiast, że pomoc ta przejawia się w udostępnieniu rodzicom subkonta, na które są wpłacane środki, a w prowadzeniu działań zmierzających do pozyskiwania przez Fundację darczyńców, którzy m.in. wpłacą środki na wspomniane subkonto. Fundacja posiada status organizacji pożytku publicznego, a jednym z jej celów statutowych jest pomoc społeczna w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należy więc przyjąć, że pomoc świadczona przez Fundację nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zakwalifikowanie każdego nieodpłatnego przysporzenia jako darowizny w każdym przypadku jest nieuzasadnione. Nie każde bowiem bezpłatne przysporzenie, w tym pomoc świadczona przez różnego rodzaju instytucje (fundacje, organizacje pożytku publicznego) na rzecz osoby fizycznej, może być traktowana jako darowizna, bowiem może wynikać z innego tytułu prawnego.

Zatem, mając na względzie powyższe oraz przepis art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, stwierdzić należy, iż pomoc, która będzie świadczona przez ww. Fundację będącą organizacją pożytku publicznego na rzecz osoby fizycznej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, skoro – jak wynika z wniosku – nie będzie przekazywana w formie darowizny.

To oznacza, że po stronie Wnioskodawczyni nie powstanie z tego tytułu obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin