Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.141.2017.2.JKU
z 21 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 września 2017 r. (data wpływu – 15 września 2017 r.), uzupełnionym 27 października 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny środków pieniężnych w ratach:

• w części dotyczącej podlegania darowizny przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej obowiązku zgłoszenia darowizny w celu skorzystania ze zwolnienia – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny środków pieniężnych w ratach. Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 17 października 2017 r. znak: 0111-KDIB4.4015.141.2017.1.JKU, 0111-KDIB4.4015.142.2017.1.JKU wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 27 października 2017 r. W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku oznaczonego znakiem: 0111-KDIB.4015.141.2017.1.JKU jest zagadnienie dotyczące wyłącznie podatku od spadków i darowizn.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prawdopodobnie w niedalekiej przyszłości otrzyma w ramach darowizny od swojego ojca i mamy, którzy mają wspólnotę majątkową i są dla Wnioskodawcy osobami bliskim zaliczanymi do I grupy podatkowej, środki pieniężne w 10 przelewach po ok. 2,8 mln zł każdy, w sumie na kwotę ok. 28 mln zł.

W dniu 1 kwietnia 2017 r. rodzice, w ramach działalności gospodarczej prowadzonej pod imieniem i nazwiskiem ojca Wnioskodawcy, sprzedali mu nieruchomość komercyjną zlokalizowaną w O. wraz z wyposażeniem w linię technologiczną, stanowiącą na dzień sprzedaży potencjał zorganizowanej lakierni przemysłowej, przy czym Wnioskodawca uregulował w formie pieniężnej zakup maszyn, urządzeń i wyposażenia przedmiotowej nieruchomości a cenę zakupu samej nieruchomości sprzedawca rozłożył mu w czasie, zabezpieczając się jednocześnie na rzeczonej nieruchomości. Wartość rozłożona w czasie na dzień składania niniejszego zapytania wynosi 28.860.000 zł.

Sprzedawca po opisanej transakcji zapłacił do Skarbu Państwa z tytułu jej przyprowadzenia podatki, w tym dochodowy i podatek od towarów i usług, w znacznej, wielomilionowej, wartości. Samą transakcję kupna-sprzedaży nieruchomości kontrolowały Organy Skarbowe w osobie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w O. i nie wniosły do niej zastrzeżeń.

Obecnie Wnioskodawca chce zmodernizować zakupioną nieruchomość poprzez dostosowanie jej do możliwości realizacji innej czynności, aniżeli proces lakierniczy i w związku z powyższym musi posiadać zabezpieczenie rzeczowe wolne od jakichkolwiek obciążeń wobec osób trzecich.

Rodzice Wnioskodawcy a jednocześnie jego wierzyciele, postanowili pomóc mu w rozwoju firmy poprzez uwolnienie Wnioskodawcy od zobowiązań obniżających zdecydowanie jego wypłacalność względem kontrahentów i banków kredytujących. Chcą to zrobić w ten sposób, iż darują mu środki pieniężne odpowiadające zobowiązaniu z tytułu zakupu nieruchomości, które ze względu na fakt prowadzenia od ponad 30 lat jednej z największych firm przemysłowych w regionie, legalnie posiadają. Jednak ze względu na potrzebę zaoszczędzenia na kosztach ewentualnych środków pieniężnych niezbędnych do zabezpieczenia bieżącej płynności firmy darczyńców, w przypadku gdyby przelew miał być jednorazowo w kwocie 28 mln zł, darczyńcy wykonają ok. 10 przelewów po ok. 2,8 mln zł każdy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przekazanie kwoty ok. 28 mln zł tytułem darowizny w 10 przelewach po ok. 2,8 mln zł każdy będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadku i darowizn?
2. Czy obowiązek podatkowy w podatku od spadku i darowizn powstanie w momencie uznania konta Wnioskodawcy kwotą przelewu?
3. Czy w przypadku, jeżeli Wnioskodawca zgłosi fakt otrzymania kwoty przelewu będzie zwolniony od opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie mu środków pieniężnych, niezależnie od ilości przelewów i ich przeznaczenie na zapłatę za zobowiązanie względem darczyńców wynikające z innej transakcji, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków jako przekazanie prawa majątkowego (środków pieniężnych).

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstanie w momencie uznania jego rachunku bankowego, w tym momencie bowiem Wnioskodawca uzyska przysporzenie (tzn. stanie się właścicielem środków pieniężnych).

Wnioskodawca wskazał, że stosownie do treści art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, przy nabyciu w drodze darowizny powstaje on z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Z kolei, jak wskazał Wnioskodawca, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł jeżeli nabywcą jest osoba, tak jak w przedstawionej we wniosku sytuacji, zaliczona do I grupy podatkowej, w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym do grupy I zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zgłoszenia faktu otrzymania środków pieniężnych na mocy ustawy o podatku od spadków i darowizn Wnioskodawca będzie zwolniony z opodatkowania.

Wnioskodawca podkreślił, że zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. udokumentują – w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek bankowy nabywcy albo jego rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym.
   
   

Jak wskazał Wnioskodawca, stosownie do art. 4a ust. 3 ww. ustawy, w przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnień dotyczących podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części jest prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Na wstępie Organ zaznacza, iż analizowany wniosek – zgodnie z wolą Wnioskodawcy wyrażoną w uzupełnieniu wniosku – procedowany jest wyłącznie w przedmiocie podatku od spadków i darowizn. Niniejsza interpretacji dotyczy więc tylko podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny środków pieniężnych w ratach. Jednocześnie Organ zaznacza, że zgodnie z wolą Wnioskodawcy wyrażoną także w uzupełnieniu wniosku, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie w podatku od spadków i darowizn, z wniosku oznaczonego znakiem: 0111-KDIB4.4015.142.2017.JKU.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać się należy do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2017 r., poz. 459, ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w przyszłości otrzyma w ramach darowizny, od swojego ojca i mamy, środki pieniężne. Darowizna zostanie przekazana w ratach – 10 przelewów, po ok. 2,8 mln zł każdy; w sumie na kwotę ok. 28 mln zł.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika wprost, że umowa darowizny jest jedną z umów enumeratywnie wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn i podlega jej regulacjom.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w części podlegania darowizny przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn należało uznać za prawidłowe.

Z kolei przepis art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Jeżeli nabycie następuje w częściach, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą nabycia poszczególnych części (art. 6 ust. 1a cyt. ustawy).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że obowiązek podatkowy powstanie w momencie uznania jego rachunku bankowego, w tym momencie bowiem Wnioskodawca uzyska przysporzenie.

Z takim stanowiskiem nie można się zgodzić.

Z przytoczonego wyżej art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż treścią umowy darowizny jest zobowiązanie się darczyńcy do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna jest umową konsensualną, jednostronnie zobowiązującą. Zostaje zawarta, gdy dwie lub więcej stron złożą zgodnie oświadczenia woli. Staje się ona skuteczna przez samo porozumienie. W momencie zawarcia umowy, tj. sporządzenia aktu notarialnego – jak w niniejszej sprawie, obdarowany nabywa całość przedmiotu darowizny. W związku z tym, że umowa darowizny ma charakter konsensualny, a nie realny, wydanie przedmiotu darowizny, w świetle definicji nie stanowi warunku jej zawarcia i pozostaje dla jej skuteczności okolicznością obojętną. Uwzględniając powyższe ustawodawca określając elementy konstrukcyjne podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania tego rodzaju umów określił moment powstania obowiązku podatkowego na moment nabycia darowizny, który w przypadku umowy zawartej w formie aktu notarialnego następuje w momencie jego sporządzenia.

W odniesieniu do umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego ustawodawca wskazuje jednoznacznie, kiedy powstaje obowiązek podatkowy – powstaje w momencie złożenia oświadczenia w formie aktu notarialnego. Nie ma zatem w takim przypadku zastosowania określony w art. 6 ust. la ustawy o podatku od spadków i darowizn szczególny moment powstania obowiązku podatkowego odnoszący się do chwili nabycia poszczególnych części. Zastosowanie innego przepisu niż ten określony w art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie uwzględniałoby bowiem charakteru darowizny jako umowy konsensualnej, a więc faktu nabycia przedmiotu w momencie skutecznego powzięcia zobowiązania przez darczyńcę. Nie jest bowiem możliwe nabycie części przedmiotu darowizny, w sytuacji gdy we wcześniejszym momencie zawarcia tej umowy przeniesiono własność całości jej przedmiotu na obdarowanego.

Z treści wniosku (w tym jego uzupełnienia) wynika, że umowa darowizny pomiędzy Wnioskodawcą a jego rodzicami zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, przy czym darowizna zostanie przekazana Wnioskodawcy w dziesięciu częściach (10 przelewach).

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w części, w której stwierdził, iż obowiązek podatkowy powstanie w momencie uznania na jego rachunku bankowym. Jeżeli bowiem umowa darowizny środków pieniężnych zawarta zostanie w formie aktu notarialnego, to obowiązek podatkowy powstanie z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Stosownie do treści art. 9 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Zgodnie natomiast z art. 4a ust. 1 ww. ustawy, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn).

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 cyt. ustawy).

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawach wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

Stosownie do art. 4a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Jak wynika z wyżej powołanych przepisów prawa, nabycie tytułem umowy darowizny środków pieniężnych powyżej kwoty 9.637 zł, przez osoby wymienione w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest zwolnione z podatku od darowizny, jeżeli zostaną spełnione łącznie warunki wymienione w art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2, tj. fakt otrzymania darowizny zostanie w ustawowym terminie zgłoszony właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego oraz nastąpi udokumentowanie otrzymania środków pieniężnych dowodem przekazania środków na rachunek nabywcy (obdarowanego). Przy czym obowiązek zgłoszenia nie jest konieczny tylko wówczas, gdy nabycie następuje na podstawie dokumentu sporządzonego w formie aktu notarialnego.

Z treści złożonego wniosku (jego uzupełnienia) wynika, że umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego. Kwoty przekazywane tytułem darowizny będą przelewane na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Zatem darowizna będzie korzystała ze zwolnienia, gdyż Wnioskodawca należy do grona nabywców określonych w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jednakże z uwagi na fakt, że umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego, Wnioskodawca – w celu skorzystania ze zwolnienia – nie będzie zobowiązany do złożenia zgłoszenia do urzędu skarbowego o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych.

Zatem nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że zwolnienie z opodatkowania będzie miało miejsce, gdy nastąpi zgłoszenie nabycia do naczelnika urzędu skarbowego. W analizowanej sprawie – warunek ten nie jest potrzebny do zwolnienia.

Zatem w tej część stanowiska należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.