Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IBPB1-1/4510-177/15-1/NL
z 11 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) oraz zgodnie z art. 223 Ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym od 19 czerwca 2017 r. wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 3 sierpnia 2016 r., sygn. akt I SA/Wr 420/16 (data wpływu prawomocnego orzeczenia wraz z aktami sprawy – 11 września 2017 r.) uchylającym zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów z 26 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4510-177/15/EN – stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 października 2015 r. (data wpływu 20 października 2015 r.), uzupełnionym 20 stycznia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie momentu, uznania Wnioskodawcy, za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych oraz obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego na dzień 31 grudnia 2013 r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2015 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie momentu, uznania Wnioskodawcy, za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych oraz obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego na dzień 31 grudnia 2013 r. Powyższy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 5 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4510-177/15/EN wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 20 stycznia 2016 r.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 26 stycznia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację Znak: IBPB-1-1/4510-177/15/EN, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie momentu, uznania Wnioskodawcy, za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych oraz obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego na dzień 31 grudnia 2013 r. za nieprawidłowe.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z 26 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4510-177/15/EN wniósł pismem z 2 lutego 2016 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu 9 lutego 2016 r.).

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów 8 marca 2016 r. stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 26 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4510-177/15/EN złożył skargę z 16 marca 2016 r. (data wpływu 24 marca 2016 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, wyrokiem z 3 sierpnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 420/16 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 26 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-1/4510-177/15/EN uznając, że skarga okazała się uzasadniona.

Od powyższego wyroku, Organ pismem z 6 października 2016 r. Znak: 2461-IBRP.46.202.2016.1 wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Pismem z 23 maja 2017 r., Znak: 2461-IBRP.46.202.2016.2 Szef Krajowej Administracji Skarbowej wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o cofnięcie skargi kasacyjnej organu podatkowego. W wyniku jego rozpatrzenia Naczelny Sąd Administracyjny, postanowieniem z 19 czerwca 2017 r. sygn. akt II FSK 3425/16 umorzył postępowanie kasacyjne. Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 3 sierpnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 420/16 wraz z aktami sprawy wpłynął do Organu 11 września 2017 r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie momentu, uznania Wnioskodawcy, za podatnika podatku dochodowego od osób prawnych oraz obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego na dzień 31 grudnia 2013 r. wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym 21 października 2013 r. W statucie spółki rok obrotowy został wskazany jako kończący się 30 listopada każdego r., z tym że pierwszy rok obrotowy trwa do 30 listopada 2013 r. Następnie na podstawie uchwały walnego zgromadzenia akcjonariuszy statut spółki został zmieniony w zakresie wskazania nowego roku obrotowego, ze wskazaniem że kończy się on 31 października, każdego roku, z tym że pierwszy rok obrotowy kończył się 30 listopada 2013 r. a następny po zmianie rok obrotowy trwa od 1 grudnia 2013 r. do 31 października 2015 r. (23 miesiące). Zmiana ta została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym postanowieniem sądu z 29 października 2013 r. i zgłoszona Naczelnikowi Urzędu Skarbowego.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 12 stycznia 2016 r. wskazano, że Spółka została założona przez osoby fizyczne i w dacie zmiany wskazanego we wniosku roku obrotowego oraz w dniu 31 grudnia 2013 r. jej wspólnikami były osoby fizyczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w okresie od rejestracji do 31 października 2015 r. Spółka podlega opodatkowaniu podatkiem od osób prawnych i czy miała obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych i sporządzenia sprawozdania finansowego na dzień 31 grudnia 2013 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ spółka została zarejestrowana przed wejściem w życie ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym (Dz.U. z 2013 r. poz. 1387), a także przed wejściem w życie tej ustawy dokonała zmiany roku obrotowego, potwierdzonej postanowieniem Sądu wpisanym do Krajowego Rejestru Sądowego, to na podstawie art. 4 tejże ustawy przepisy prawa wprowadzone tą ustawą będzie, stosownie do art. 4 ust. 1 stosować od pierwszego dnia roku obrotowego rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2013., czyli od dnia 1 listopada 2015 r.

Zatem od chwili rejestracji do dnia 31 października 2015 r. spółka ta stosować będzie przepisy podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym 31 grudnia 2013 r., czyli przed przywołaną wyżej zmianą przepisów prawa, co oznacza, że w okresie od rejestracji do 31 października 2015 r. nie jest ona podatnikiem podatku od osób prawnych i nie ma obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień 31 grudnia 2013 r. oraz brak jest obowiązku sporządzenia na dzień 31 grudnia 2013 roku sprawozdania finansowego, gdyż nie wystąpiły przesłanki przewidziane w art. 4 ust. 2 tej nowelizacji, a pierwszym dniem roku obrotowego tej spółki rozpoczynającego się po 31 grudnia 2013 jest 1 listopada 2015 r. i dopiero od tej daty spółka będzie podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Na poparcie swojego stanowiska Spółka przywołuje argumentacje Sądów w analogicznych stanach faktycznych:

• WSA w Gdańsku (wyrok z 9 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 650/14),
• WSA w Bydgoszczy (wyrok z 15 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Bd 694/14),
• WSA w Białymstoku (wyrok z 1 października 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 309/14),
• WSA we Wrocławiu (wyrok z 3 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 2126/14),

które wskazują iż organy podatkowe stosują błędną konkluzję, iż Spółka, której wspólnikami są osoby fizyczne, musi ustalić swój rok obrotowy tak jak rok podatkowy tych osób, czyli rok kalendarzowy, podkreślając, że takie stanowisko organów podatkowych nie znajduje oparcia w przepisach prawa, oraz podkreślając że regulację przejściowe wynikające z ustawy zmieniającej wyraźnie odnoszą się do roku obrotowego, nie zaś podatkowego. Sądy podkreślają również że rok podatkowy wspólnika Spółki, który jest odmienny od roku obrotowego spółki, może co prawda nieco utrudniać prawidłowe wywiązywanie się przez tego wspólnika z obowiązków podatkowych, ale go nie uniemożliwia.

Podkreślenia wymaga również, że Spółka jest podmiotem odrębnym od wspólników i trudno mówić o konieczności dostosowania roku obrotowego spółki do roku wspólników (akcjonariuszy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać należy, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 3 sierpnia 2016 r. sygn. akt I SA/Wr 420/16.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.