Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.352.2017.1.MKA
z 14 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.), uzupełnionym w dniach 29 listopada 2017 r. i 4 grudnia 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty rodzinnej z Austrii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania renty rodzinnej z Austrii.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 6 września 2017 r. Wnioskodawczyni otrzymała pismo z Urzędu Skarbowego o wyjaśnienie w sprawie renty rodzinnej po zmarłym mężu otrzymywanej z Austrii za rok 2014. W lipcu 1999r. zmarł mąż Zainteresowanej, który pracował w austriackiej firmie B. W wyniku zaistniałej sytuacji Zainteresowana została bez źródła dochodów z dwójką dzieci. Wnioskodawczyni musiała zrezygnować z pracy – pracowała jako sprzedawca w K. – ponieważ zaczęła poważnie chorować na depresję, nerwicę i choroby układu krążenia. Mąż osierocił dwie córki w wieku 9 i 19 lat. W wyniku zaistniałej sytuacji austriacki pracodawca przyznał Zainteresowanej i córkom rentę rodzinną w celu pomocy finansowej po tragicznej śmierci męża. Starsza córka zrezygnowała z tego świadczenia gdyż od 1 lipca 1999 r. rozpoczęła pracę. Natomiast Wnioskodawczyni z młodszą córką otrzymały pomoc od państwa austriackiego w postaci renty rodzinnej. Mąż Zainteresowanej pracował w Wiedniu około 10 lat, miał odprowadzane wszystkie składki, także zdrowotne, dlatego w początkowych fazach choroby leczył się w szpitalach w Wiedniu i korzystał z opieki medycznej. Zainteresowana otrzymując rentę rodzinną korzystała z tych samych świadczeń co mąż, była tam ubezpieczona wraz z córką. Obecnie Wnioskodawczyni ma 60 lat, poważnie choruje, spłaca kredyt hipoteczny i nie ma środków na zapłacenie podatku dochodowego od renty otrzymywanej po zmarłym mężu za rok 2014 i lata następne gdyby zaistniała taka sytuacja. Z informacji jaką uzyskała Zainteresowana wszystkie składki łącznie z podatkiem miały być odciągane przez państwo austriackie. Wnioskodawczyni mieszka z młodszą córką, która w chwili obecnej nie pracuje, ponieważ wychowuje kilkumiesięczne dziecko.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy renta rodzinna po zmarłym mężu musi być opodatkowana w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawczyni, renta rodzinna po zmarłym mężu nie powinna być opodatkowana w podatku dochodowym od osób fizycznych w Polsce, ponieważ jest to pomoc państwa austriackiego dla wdowy po zmarłym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2016 r., poz. 2032 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast na podstawie art. 3 ust. 1 a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do postanowień art. 4a cyt. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów należy zaakcentować, że zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego osoby fizyczne, jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, co oznacza, że do tej kategorii osób mają zastosowanie ogólne reguły podatkowe korygowane wyłącznie treścią umów międzynarodowych w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Wobec tego, co do zasady osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osiągające dochody za granicami Polski charakteryzują się taką samą cechą istotną jak osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie osiągające dochodów pochodzących z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania w Polsce. Zainteresowana w 2014 r. otrzymywała rentę rodzinną z Austrii. Renta to została przyznana Wnioskodawczyni przez państwo austriackie w związku ze śmiercią męża, który był zatrudniony przez austriackiego pracodawcę i pracował w Wiedniu.

W stosunku do przedstawionego powyżej stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszej interpretacji znajdą zastosowanie odpowiednie uregulowania umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z dnia 13 stycznia 2004 r. (Dz.U. 2005 Nr 224, poz. 1921, z późn. zm.).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. umowy, w rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Określenie to jednak nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawczyni ma miejsce zamieszkania w Polsce. Zatem – zgodnie z przytoczonym przepisem – Zainteresowana podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 18 ww. umowy, emerytury i podobne płatności lub renty otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

W świetle powyższego, wskazać należy, że – stosownie do przywołanych wyżej zapisów art. 18 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – renta rodzinna otrzymywana przez Zainteresowaną z Austrii jest opodatkowana wyłącznie w państwie rezydencji podatkowej Wnioskodawczyni, tj. w Polsce. Tym samym, nie ma zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania, bowiem przedmiotowe świadczenie, zgodnie z cytowaną umową polsko-austriacką podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Zatem emerytury wypłacane z Austrii podlegają opodatkowaniu według przepisów polskiego prawa podatkowego, tj. ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie zaś z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

W myśl zaś art. 12 ust. 7 cyt. ustawy, przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy - od wypłacanych przez nie emerytur i rent, pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.

Natomiast podatnicy, którzy osiągają dochody bez pośrednictwa płatników z emerytur i rent z zagranicy, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a (art. 44 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy).

W myśl art. 44 ust. 3a ww. ustawy, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Mając na względzie opisany stan faktyczny oraz przedstawione powyżej uregulowania prawne, w szczególności art. 18 umowy polsko-austriackiej oraz art. 9, art. 10 i art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że renta rodzinna wypłacona Wnioskodawczyni z Austrii podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce. Tym samym Zainteresowana jest zobowiązana do zapłaty podatku od tego przychodu.

Ponadto należy zauważyć, że przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie sytuacji prawnopodatkowej Wnioskodawczyni, nie dotyczy córki Zainteresowanej. Córka Wnioskodawczyni może wystąpić z odrębnym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.