2017.12.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.533.2017.2.BW
z 13 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 września 2017r. (data wpływu 7 września 2017r.), uzupełnionym pismem z 3 listopada 2017r. znak: IPS.041.4.2017 (data wpływu 3 listopada 2017r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania podatkiem VAT wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu wkładu własnego na montaż instalacji w ramach opisanego we wniosku projektu - jest prawidłowe,
stawki podatku VAT dla czynności montażu instalacji – jest prawidłowe,
prawa do pełnego odliczenia podatku z faktur związanych z realizacją projektu – jest prawidłowe,
braku opodatkowania przekazania przez Gminę po 5 latach od zakończenia projektu prawa własności instalacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania podatkiem VAT wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu wkładu własnego na montaż instalacji w ramach opisanego we wniosku projektu,
stawki podatku VAT dla czynności montażu instalacji,
prawa do pełnego odliczenia podatku z faktur związanych z realizacją projektu,
opodatkowania przekazania przez Gminę po 5 latach od zakończenia projektu prawa własności instalacji.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 3 listopada 2017r. znak: IPS.041.2017 (data wpływu 3 listopada 2017r.) przesłanym w związku z wezwaniem tut. organu z 27 października 2017r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.533.2017.1.BW, 0111-KDIB2-3.4011.214.2017.2.KK.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina /…/ jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - podatku VAT, składającym miesięczne deklaracje VAT-7. Gmina /…/ w miesiącu październiku 2017 r. ma zamiar złożyć wniosek i ubiegać się o dofinasowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ogłoszonym konkursie zamkniętym w ramach Osi Priorytetowej 3 - Efektywna i zielona energii Działania 3.1 Wytwarzanie i dystrybucja energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa /…/ na lata 2014-2020 - projekty parasolowe (Uchwała nr 2409/17 Zarządu Województwa /…/ z dnia 15 marca 2017 r.). Wniosek będzie obejmował realizację projektu polegającego na montażu instalacji odnawialnych źródeł energii: kolektorów słonecznych do podgrzewania wody użytkowej, instalacji fotowoltaicznych do produkcji energii elektrycznej, pomp ciepła centralnego ogrzewania i wody użytkowej w obrębie nieruchomości należących do mieszkańców gminy /…/.

Gmina /…/ przystępując do projektu wypełni swoje ustawowe zadania, wynikające z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r. poz. 446 z późn. zm.), który stanowi, że gminy wykonują zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, a zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gmin należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, sprawy ochrony środowiska i przyrody należą do zadań własnych gmin. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2017 r. poz. 519 z późn. zm.) w art. 403 ust. 2 w związku z art. 400a ust. 1 pkt 21 i pkt 22 oraz pkt 38 i pkt 39 określa, że finansowanie ochrony środowiska w zakresie przedsięwzięć związanych z ochroną powietrza i wspomagania wykorzystania lokalnych źródeł energii odnawialnej oraz wprowadzania bardziej przyjaznych dla środowiska nośników energi a także współfinansowanie projektów inwestycyjnych, kosztów operacyjnych, dokumentacji przedsięwzięć z zakresu ochrony środowiska i gospodarki wodnej z udziałem środków pochodzących z Unii Europejskiej niepodlegających zwrotowi jest zadaniem własnym gmin.

Zasadniczym celem Gminy /…/ przy realizacji projektu jest ochrona i poprawa stanu środowiska naturalnego, poprawa jakości i warunków życia mieszkańców oraz zwiększenie atrakcyjności Gminy poprzez zastosowanie infrastruktury wykorzystującej odnawialne źródła energii.

Projekt przewiduje wspomaganie procesu przygotowania ciepłej wody użytkowej i ogrzewania centralnego za pośrednictwem kolektorów słonecznych i pomp ciepła oraz produkcję energii elektrycznej w instalacjach fotowoltaicznych, a tym samym częściowe zastąpienie energii pozyskiwanej ze źródeł konwencjonalnych (węgiel, gaz, olej) energią słoneczną, aerotermalną i geotermalną pozyskiwaną w instalacjach.

W ramach projektu przewiduje się wykonanie robót budowlanych związanych z instalacją kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych i pomp ciepła. Inwestycja będzie realizowana w obrębie nieruchomości mieszkalnych osób fizycznych - mieszkańców gminy. Kolektory słoneczne i instalacje fotowoltaiczne będą z reguły montowane na połaci dachu lub ścianach budynków mieszkalnych, a w przypadku gdy nie będzie istniała techniczna możliwości - będą montowane na dachach lub ścianach innych budynków niż mieszkalne lub na gruncie przy wykorzystaniu wsporczych konstrukcji wolnostojących.

Pozostałe urządzenia instalacji będą znajdowały się w pomieszczeniach budynku mieszkalnego lub pomieszczeniach budynku niebędącego budyniem mieszkalnym. Urządzenia pomp ciepła zgodnie z technologią będą znajdowały się w pomieszczeniach technicznych budynku mieszkalnego oraz po zewnętrznej stronie budynku przytwierdzone do ściany budynku mieszkalnego. W przypadku gruntowej pompy ciepła część instalacji (kolektor pionowy lub kolektor powierzchniowy) będzie znajdował się w gruncie właściciela nieruchomości.

Instalacje lub ich składowe części będą montowane:

w lub na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m² (obiekty budowlane zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług),
w lub na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
w lub na budynkach wielomieszkaniowych dla lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m² (obiekty budowlane zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12 ww. ustawy o podatku od towarów i usług),
w lub na budynkach wielomieszkaniowych dla lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m2,
w lub na budynkach innych niż mieszkalne,
w lub na gruncie.

Budynki objęte montażem instalacji OZE zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. z 1999 r. Nr 112, poz.1316 z późn. zm.) zaliczane są do klas:

1110 Budynki mieszkalne jednorodzinne

1121 Budynki o dwóch mieszkaniach

1122 Budynki o trzech i więcej mieszkaniach

Dokonywana przez Gminę /…/ na rzecz mieszkańców w oparciu o umowę, dostawa i montaż zestawów kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych i pomp ciepła, będzie miała charakter świadczonych usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Gmina w ramach realizacji projektu świadczyć będzie na rzecz mieszkańców usługę polegającą na budowie instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii, której zakończenie nastąpi w momencie przejęcia tych instalacji przez właściciela - uczestnika projektu. Instalacja taka będzie miała charakter usługi złożonej, na którą składać się będzie dostawa urządzeń, montaż, wykonanie oraz użyczenie instalacji do użytkowania a następnie po upływie okresu trwałości projektu przekazanie jej na własność właścicielom nieruchomości mieszkalnych. Gmina podpisując umowy z wykonawcami oraz umowy z uczestnikami projektu na montaż instalacji OZE będzie podmiotem świadczącym usługę wykonywaną w ramach termomodernizacji budynków mieszkalnych. Zakres termomodernizacji (ulepszenia, na skutek których następuje zmniejszenie rocznego zapotrzebowania na energię) obejmować będzie zastosowanie urządzeń (zestawów kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych oraz pomp ciepła) wykorzystujących energię ze źródeł odnawialnych. Wobec braku definicji przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w Prawie budowlanym Wnioskodawca przyjął zgodnie z art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz.U.2017.130), że do przedsięwzięć termomodernizacyjnych zalicza się:

ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własności jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskiwania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Montaż instalacji - kolektorów słonecznych i pomp ciepła zostanie zakwalifikowany zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług jako Roboty związane z wykonywaniem instalacji wodno-kanalizacyjnych, odwadniających, cieplnych, wentylacyjnych i klimatycznych - PKWiU 43.22.12.0 oraz w przypadku montażu instalacji fotowoltaicznych jako Roboty związane z wykonywaniem pozostałych instalacji elektrycznych - PKWiU 43.21.10.2.

Przed rozpoczęciem bezpośrednich prac instalacyjnych z mieszkańcem gminy, który złożył deklarację przystąpienia do projektu i został zakwalifikowany na podstawie regulaminu naboru i kryteriów wyboru jako uczestnik projektu, zostanie podpisana umowa cywilno-prawna. Umowa ustali zasady organizacyjno-finansowe udziału w projekcie, wzajemne zobowiązania stron, określi warunki użyczenia nieruchomości dla potrzeb realizacji projektu.

Zapisy umowy będą informować, iż Gmina zabezpieczy realizację projektu, tj. poniesie koszty związane z przygotowaniem niezbędnych dokumentów potrzebnych do złożenia wniosku, zgodnie z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych wyłoni dostawcę zestawów instalacji OZE, wyłoni inspektora nadzoru inwestycji, ustali harmonogram realizacji prac instalacyjnych, poniesie koszty zarządzania projektem, przeprowadzi odbiory końcowe oraz rozliczenie finansowe projektu. Ponadto Gmina /…/ poniesie koszty związane z nadzorem inwestycyjnym i promocją projektu zaliczane do kosztów kwalifikowanych.

Uczestnik projektu będzie dobrowolnie zobowiązywać się w umowie do partycypacji w kosztach realizacji projektu w wysokości 40% kosztów dostawy i montażu instalacji OZE na swojej nieruchomości oraz do pokrycia 100% kosztów niekwalifikowanych projektu związanych m.in. z konieczną adaptacją i przystosowaniem pomieszczeń technicznych, dostosowaniem instalacji elektrycznej, wodno-kanalizacyjnej do wymagań technicznych poszczególnych instalacji.

Dokładne wartości partycypacji w kosztach projektu będą znane uczestnikom projektu po wyłonieniu wszystkich wykonawców poszczególnych zadań ujętych w projekcie. Dokonanie wpłaty przez właściciela nieruchomości (uczestnika projektu) będzie warunkiem koniecznym do uczestniczenia w projekcie oraz pozostawać będzie w bezpośrednim związku ze świadczeniem usług realizowanych na rzecz mieszkańców. Podpisywanie umów i wnoszenie wpłat przez uczestników projektu będzie realizowane od momentu podpisania umowy o dofinansowanie na realizację projektu pomiędzy beneficjentem (Gminą /…/) a Instytucją Zarządzającą (Zarządem Województwa /…/). Wnoszenie wpłat będzie możliwe w terminie wskazanym w umowie cywilno-prawnej zawartej pomiędzy Gminą a właścicielem nieruchomości - uczestnikiem projektu, jednak nie dłuższym niż termin wyznaczony wykonawcy na rzeczową realizację projektu.

Niedokonanie przez właściciela nieruchomości (uczestnika projektu) wpłaty w terminie i wysokości określonej w umowie będzie równoznaczne z rezygnacją z udziału w projekcie i skutkować będzie rozwiązaniem umowy. Umowa będzie ulegała rozwiązaniu również w przypadku nieotrzymania przez Gminę dofinansowania, utraty tytułu prawnego do nieruchomości, niezrealizowania przez uczestnika projektu innych postanowień umowy.

W przypadku wcześniejszego rozwiązania umowy z winy uczestnika projektu, będzie on zobowiązany do zwrotu całości nakładów inwestycyjnych poniesionych przez Gminę na zakup i montaż na jego nieruchomości instalacji OZE.

W umowie właściciel nieruchomości przekaże Gminie /…/ do bezpłatnego używania części nieruchomości o powierzchni niezbędnej do montażu instalacji OZE w budynku mieszkalnym lub budynku innym niż mieszkalny lub na/w gruncie, z przeznaczeniem na zainstalowanie instalacji i udzieli w tym zakresie prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, zgodnie z art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U.2017.1332 t.j.).

Właściciel wyrazi zgodę na udostępnienie Gminie w użyczenie lub osobom przez niego wskazanym nieruchomości w celu przeprowadzenia niezbędnych prac adaptacyjnych związanych z montażem instalacji oraz koniecznością usług serwisowania i nadzoru instalacji w okresie trwałości projektu.

Po zakończeniu prac instalacyjnych sprzęt i urządzenia wchodzące w skład instalacji OZE pozostaną własnością Gminy przez cały czas realizacji projektu i przez 5-letni okres trwałości projektu, licząc od dnia zatwierdzenia końcowego raportu z realizacji projektu.

W umowie Gmina przekaże prawo używania instalacji OZE na potrzeby budynku lub lokalu mieszkalnego do chwili przejęcia na własność instalacji.

Umowa będzie zobowiązywała uczestnika projektu do wykorzystania wytworzonej energii cieplnej lub/i elektrycznej wyłącznie na własne potrzeby mieszkaniowe na terenie nieruchomości, w budynku lub lokalu mieszkalnym.

Po 5-letnim okresie trwałości projektu uczestnicy projektu - właściciele budynków, których nieruchomości zostaną wyposażone w kolektory słoneczne, instalacje fotowoltaiczne i pompy ciepła, przejmą prawo własności instalacji bez konieczności dokonywania przez nich dodatkowych płatności na rzecz Gminy. Przejęcie własności instalacji zostanie udokumentowane protokołem podpisanym przez stronę przekazującą (Gminę) i przyjmującą (Właściciela nieruchomości) .

Mieszkaniec nie otrzyma bezpośredniego dofinansowania. Otrzymane przez Gminę /…/ dofinansowanie nie będzie przeznaczone na dopłaty do ceny instalacji OZE dla każdego mieszkańca, będzie to dofinansowanie ogólne przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z realizacją projektu. Środki z Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa /…/ na lata 2014-2020 wpływać będą na wyodrębniony rachunek Gminy /…/ założony w celu realizacji projektu. Gmina /…/ regulować będzie zobowiązania wobec wykonawców ze środków pochodzących Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa /…/ na lata 2014-2020, wpłat mieszkańców oraz środków własnych. Podatek VAT nie został zaliczony do kosztów kwalifikowanych w projekcie. Do czasu otrzymania dofinansowania projekt będzie realizowany przy użyciu uczestników projektu na wyodrębniony rachunek bankowy Gminy. Gmina/…/ będzie odpowiedzialna za wdrożenie projektu i będzie stroną umowy podpisywanej z wykonawcą instalacji OZE. Gmina …/, jako beneficjent przedsięwzięcia w ramach realizacji projektu w 2017 i 2018 r. będzie ponosić wydatki (m.in. na zakup i montaż urządzeń, pełnienie nadzoru inwestorskiego, promocji projektu w pełnej wysokości na podstawie stosownych umów i faktur wystawionych przez wykonawców usług. Wydatki poniesione na realizację projektu zostaną udokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Gminy /…/.

W przypadku nieuzyskania dofinansowania, Gmina /…/ zrezygnuje z realizacji projektu.

Aktualnie Gmina jest w trakcie przygotowania wniosku i niezbędnych dokumentów (studium wykonalności inwestycji, opisu technicznego i parametrów technicznych wzorcowych instalacji OZE), którą opracowuje firma zewnętrzna, z którą Gmina/…/ ma podpisaną umowę. Gmina informuje, że do chwili obecnej nie dokonała jeszcze odliczenia podatku VAT, gdyż nie dokonała wydatków ponoszonych w ramach realizacji projektu. Gmina jest jednak przekonana, że przysługuje jej w tym zakresie prawo do odliczenia i zamierza z niego skorzystać po potwierdzeniu jej stanowiska przez Ministerstwo Finansów w interpretacji, o którą wystąpiła. Gmina w czasie realizacji projektu będzie czynnym podatnikiem podatku VAT. Jednocześnie VAT będzie kosztem niekwalifikowanym w projekcie, gdyż Gmina będzie mogła odliczyć podatek VAT. VAT może być wydatkiem kwalifikowanym tylko wtedy, gdy nie podlega zwrotowi tzn. nie jest możliwe jego odzyskanie przez beneficjenta i chodzi tu o samą możliwość prawną odliczenia tego podatku, a nie faktyczną. Jeśli beneficjent na gruncie ustawy o VAT ma prawo do odliczenia podatku naliczonego - VAT w ramach projektu jest niekwalifikowany, nawet wtedy, gdy beneficjent nie skorzysta z przysługującego odliczenia.

Natomiast w piśmie 3 listopada 2017r. znak: IPS.041.2017 Wnioskodawca wskazał, że Gmina /…/ będzie świadczyła usługę montażu instalacji OZE (instalacji fotowoltaicznych, kolektorów słonecznych, pomp ciepła) wyłącznie na nieruchomościach, których właściciele (uczestnicy projektu), z którymi Gmina /…/ podpisze umowy, wniosą wkład własny na realizację projektu poprzez dokonanie wpłaty bezpośrednio na konto Gminy /…/. Wyłącznie wpłata pełnej kwoty określonej w umowie, będzie warunkowała rozpoczęcie prac montażowych na nieruchomości właściciela (uczestnika projektu).

W związku z powyższym, w zakresie podatku od towarów i usług, Wnioskodawca zadał następujące pytania (oznaczone jak we wniosku):

Czy obowiązkowe wpłaty mieszkańców - uczestników projektu przeznaczone na pokrycie kosztów realizację projektu, które wpłyną na rachunek Gminy przed rozpoczęciem realizacji prac instalacyjnych polegające na zamontowaniu i uruchomieniu instalacji OZE (kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych, pomp ciepła) na lub w nieruchomościach, będą stanowiły dla Gminy zapłatę zaliczki, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT
- w stawce 8% dla instalacji lub części składowej instalacji OZE zamontowanej w lub na budynku mieszkalnym o powierzchni użytkowej do 300 m², w lub na budynkach wielomieszkaniowych dla lokali mieszkalnych nie przekraczających 150 m²,
- w stawce 23% dla instalacji lub części składowej instalacji OZE zamontowanej w lub na budynku mieszkalnym o powierzchni użytkowej przekraczającej 300 m² (w części odpowiadającej udziałowi powierzchni budynku mieszkalnego powyżej 300 m² w ogólnej powierzchni budynku) lub w/na budynkach wielomieszkaniowych dla lokali mieszkalnych przekraczających 150 m² (w części odpowiadającej udziałowi powierzchni lokalu mieszkalnego powyżej 150 m² w ogólnej powierzchni lokalu) lub w/na budynku innym niż mieszkalny lub w/na gruncie?
Czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego VAT, związanego z wydatkami na realizację projektu polegającego na wykonaniu studium wykonalności projektu, opracowaniu dokumentacji technicznej, montażu i uruchomieniu instalacji OZE, usłudze nadzoru inwestorskiego, promocji projektu, zakupie narzędzi ICT oraz opłacaniu innych wydatków związanych z realizacją projektu?
Czy przekazanie przez Gminę po zakończeniu 5-letniego okresu trwałości prawa własności instalacji OZE na rzecz mieszkańców gminy bez dodatkowych płatności ze strony uczestnika projektu na rzecz Gminy (wyłącznie za kwotę wniesionej wpłaty na początku realizacji projektu) nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wpłaty mieszkańców - uczestników projektu na rachunek bankowy Gminy w celu realizacji projektu, powinny być opodatkowane podatkiem VAT ze względu na świadczenie przez Gminę usługi złożonej polegającej na dostawie i montażu instalacji OZE na nieruchomościach mieszkańców gminy /…/. Wpłaty dokonane na montaż instalacji OZE lub ich części, które zainstalowane będą na dachu lub przytwierdzone do ściany lub w budynku mieszkalnym o powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego jednorodzinnego nie przekraczającego 300 m² oraz na budynkach wielomieszkaniowych w lokalach mieszkalnych nie przekraczających 150 m², powinny być opodatkowane według stawki 8%. Obniżona stawka wynika z art. 41 ust. 2 i 12-12b z uwzględnieniem art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, która określa, że budynki mieszkalne o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej ww. wielkości stanowią obiekty budowlane zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Spełnione więc będą warunki zastosowania 8 procentowej stawki podatku VAT.

Budynki mieszkalne, z którymi związane są instalacje OZE, o powierzchni mieszkalnej powyżej 300 m² (w części odpowiadającej udziałowi powierzchni budynku mieszkalnego powyżej 300 m² w ogólnej powierzchni budynku) oraz lokale mieszkalne przekraczające 150 m² (w części odpowiadającej udziałowi powierzchni lokalu mieszkalnego powyżej 150 m² w ogólnej powierzchni lokalu), opodatkowane będą 23% stawką podatku VAT.

Montaż instalacji OZE lub ich części w systemie wolnostojącym na gruncie lub na budynku innym niż mieszkalny (wykonany poza budynkiem mieszkalnym) podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 jednakże wyłącznie w zakresie instalacji lub jej części wykonywanej poza budynkiem mieszkalnym. W przypadku instalacji OZE lub ich części wykonanych w budynku mieszkalnym Gminie pozostaje prawo do zastosowania preferencyjnej stawki VAT 8%.

Ad 2.

Gminie przysługiwał będzie zwrot pełnej kwoty podatku z Urzędu Skarbowego naliczonego i związanego z poniesionymi wydatkami w ramach projektu, w części projektu dotyczącego instalacji OZE (kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych, pomp ciepła) na nieruchomościach osób fizycznych, tj. podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez wykonawcę wniosku o dofinansowanie, montażu instalacji, inspektora nadzoru oraz realizującego promocję w pełnej wysokości. W przypadku ww. robót i usług istnieje bezpośredni związek z czynnościami opodatkowanymi skutkującymi powstaniem podatku naliczonego. Gmina będzie w tym czasie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spełnione będą więc dwa warunki przysługiwania prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. 3.

Przeniesienie prawa własności instalacji OZE na rzecz właścicieli budynków nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT. Po 5-letnim okresie trwałości projektu właściciele budynków, na lub w których zainstalowane zostaną kolektory słoneczne, instalacje fotowoltaiczne i pompy ciepła przejmą prawo własności instalacji, bez konieczności dokonywania przez nich dodatkowych płatności na rzecz Gminy. Przejęcie własności zostanie udokumentowane protokołem podpisanym przez strony: przekazującą i przyjmującą instalację OZE. W konsekwencji całość należności Gminy od mieszkańca, w związku z wykonaniem instalacji OZE na jego nieruchomości, to kwota wpłaty z tytułu uczestnictwa w projekcie, o którym mowa w pytaniu i stanowisku Gminy nr 1 niniejszego wniosku.

Całość zobowiązania podatkowego Gminy w zakresie podatku od towarów i usług, związanego z realizacją projektu dotyczącej instalacji OZE na nieruchomościach mieszkalnych osób fizycznych, wynika z opodatkowania wpłat mieszkańców z tytułu uczestnictwa w projekcie. Wobec powyższego kwota należna, po rozliczeniu wpłat wynosi 0 zł, w tym: podatek - 0 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

opodatkowania podatkiem VAT wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu wkładu własnego na montaż instalacji w ramach opisanego we wniosku projektu - jest prawidłowe,
stawki podatku VAT dla czynności montażu instalacji – jest prawidłowe,
prawa do pełnego odliczenia podatku z faktur związanych z realizacją projektu – jest prawidłowe,
braku opodatkowania przekazania przez Gminę po 5 latach od zakończenia projektu prawa własności instalacji – jest prawidłowe,

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień, w zakresie podatku od towarów i usług, będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z ust. 2 ww. artykułu wynika, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nich odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wyżej wskazano, aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz dokonującego dostawy lub świadczącego usługę.

Jednocześnie należy wskazać, że czynność może być odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie. W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako „transakcji odpłatnej” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, bowiem to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług a świadczeniem wzajemnym (wynagrodzeniem) rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

Ponadto należy wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega konkretna czynność (dostawa towaru lub usługa), a nie zapłata. Wyjątkiem jest uiszczenie zaliczki na poczet przyszłej dostawy towarów czy świadczenia usług.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy wpłaty dokonane przez mieszkańców Gminy na jej rachunek bankowy z tytułu wkładu własnego na montaż instalacji w ramach realizacji projektu (opisanego we wniosku) podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - podatku VAT, składającym miesięczne deklaracje VAT-7. Gmina w miesiącu październiku 2017 r. ma zamiar złożyć wniosek i ubiegać się o dofinasowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ogłoszonym konkursie zamkniętym w ramach Osi Priorytetowej 3 - Efektywna i zielona energii Działania 3.1 Wytwarzanie i dystrybucja energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Świętokrzyskiego na lata 2014-2020 - projekty parasolowe. z dnia 15 marca 2017 r.). Wniosek będzie obejmował realizację projektu polegającego na montażu instalacji odnawialnych źródeł energii: kolektorów słonecznych do podgrzewania wody użytkowej, instalacji fotowoltaicznych do produkcji energii elektrycznej, pomp ciepła centralnego ogrzewania i wody użytkowej w obrębie nieruchomości należących do mieszkańców gminy.

Gmina przystępując do projektu wypełni swoje ustawowe zadania, wynikające z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Zasadniczym celem Gminy przy realizacji projektu jest ochrona i poprawa stanu środowiska naturalnego, poprawa jakości i warunków życia mieszkańców oraz zwiększenie atrakcyjności Gminy poprzez zastosowanie infrastruktury wykorzystującej odnawialne źródła energii.

W ramach projektu przewiduje się wykonanie robót budowlanych związanych z instalacją kolektorów słonecznych, instalacji fotowoltaicznych i pomp ciepła. Gmina w ramach realizacji projektu świadczyć będzie na rzecz mieszkańców usługę polegającą na budowie instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii, której zakończenie nastąpi w momencie przejęcia tych instalacji przez właściciela - uczestnika projektu. Instalacja taka będzie miała charakter usługi złożonej, na którą składać się będzie dostawa urządzeń, montaż, wykonanie oraz użyczenie instalacji do użytkowania a następnie po upływie okresu trwałości projektu przekazanie jej na własność właścicielom nieruchomości mieszkalnych.

Gmina będzie świadczyła usługę montażu instalacji OZE (instalacji fotowoltaicznych, kolektorów słonecznych, pomp ciepła) wyłącznie na nieruchomościach, których właściciele (uczestnicy projektu), z którymi Gmina podpisze umowy, wniosą wkład własny na realizację projektu poprzez dokonanie wpłaty bezpośrednio na konto Gminy. Wyłącznie wpłata pełnej kwoty określonej w umowie, będzie warunkowała rozpoczęcie prac montażowych na nieruchomości właściciela (uczestnika projektu).

Zapisy umowy będą informować, iż Gmina zabezpieczy realizację projektu, tj. poniesie koszty związane z przygotowaniem niezbędnych dokumentów potrzebnych do złożenia wniosku, zgodnie z przepisami ustawy Prawo zamówień publicznych wyłoni dostawcę zestawów instalacji OZE, wyłoni inspektora nadzoru inwestycji, ustali harmonogram realizacji prac instalacyjnych, poniesie koszty zarządzania projektem, przeprowadzi odbiory końcowe oraz rozliczenie finansowe projektu. Ponadto Gmina poniesie koszty związane z nadzorem inwestycyjnym i promocją projektu zaliczane do kosztów kwalifikowanych.

Dokładne wartości partycypacji w kosztach projektu będą znane uczestnikom projektu po wyłonieniu wszystkich wykonawców poszczególnych zadań ujętych w projekcie. Dokonanie wpłaty przez właściciela nieruchomości (uczestnika projektu) będzie warunkiem koniecznym do uczestniczenia w projekcie oraz pozostawać będzie w bezpośrednim związku ze świadczeniem usług realizowanych na rzecz mieszkańców. Niedokonanie przez właściciela nieruchomości (uczestnika projektu) wpłaty w terminie i wysokości określonej w umowie będzie równoznaczne z rezygnacją z udziału w projekcie i skutkować będzie rozwiązaniem umowy. Umowa będzie ulegała rozwiązaniu również w przypadku nieotrzymania przez Gminę dofinansowania, utraty tytułu prawnego do nieruchomości, niezrealizowania przez uczestnika projektu innych postanowień umowy.

W umowie Gmina przekaże prawo używania instalacji OZE na potrzeby budynku lub lokalu mieszkalnego do chwili przejęcia na własność instalacji.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie czynnością, jakiej Gmina dokona na rzecz mieszkańców Gminy, biorących udział w opisanym we wniosku projekcie będzie wykonanie usługi polegającej na montażu instalacji odnawialnych źródeł energii: kolektorów słonecznych do podgrzewania wody użytkowej, instalacji fotowoltaicznych do produkcji energii elektrycznej, pomp ciepła centralnego ogrzewania i wody użytkowej w obrębie nieruchomości należących do mieszkańców gminy, na poczet wykonania której Gmina pobierze określoną wpłatę zgodnie z zawartymi z właścicielami budynków umowami cywilno-prawnymi.

Nie można zatem uznać, że wpłaty, które będą wnoszone przez mieszkańców biorących udział w projekcie pozostaną „w oderwaniu” od czynności, które zostaną wykonane przez Gminę – będzie zachodził bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Gminy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz uczestnika projektu, które ma zostać wykonane przez Wnioskodawcę. Należy również zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, Gmina zawierając umowę z wykonawcą robót realizujących inwestycję będzie wchodziła w rolę świadczącego usługę. Tym samym wpłaty, które Gmina otrzyma od mieszkańców będą stanowiły element wynagrodzenia z tytułu świadczonych przez nią usług na rzecz mieszkańców. Oznacza to, że dokonane wpłaty, o których mowa we wniosku, będą stanowiły zaliczki na poczet przyszłej usługi, której zakończenie nastąpi po upływie 5-ciu lat od zamontowania i uruchomienia instalacji fotowoltaicznych i kotłów centralnego ogrzewania (opalanych biomasą).

W związku z powyższym dokonywane przez mieszkańców Gminy na jej rachunek bankowy wpłaty z tytułu wkładu własnego na realizację projektu dotyczyć będą świadczenia usługi polegającej na montażu instalacji odnawialnych źródeł energii co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiąże się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów cywilno-prawnych, stanowić będą odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z przywołanym na wstępie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że otrzymane wpłaty mieszkańców na montaż instalacji w ramach projektu powinny być opodatkowane podatkiem VAT jest prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca powziął również wątpliwość jaką stawkę podatku VAT powinien zastosować do otrzymanych od mieszkańców wpłat.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zauważyć jednak należy, że stosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast wychodzenie poza wykładnię literalną jest niedopuszczalne. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania stawki obniżonej czy zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Stosownie do art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%, z zastrzeżeniem art. 146f.

W oparciu o art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Na podstawie art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, obiekty budownictwa mieszkaniowego to budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy o VAT).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś, natomiast termomodernizacja to modernizacja dotycząca ocieplenia budynku (pierwszy człon wyrazu wskazuje na związek z ciepłem tego, co oznacza człon drugi) - według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa, podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia.

Montaż – wg powyższego słownika – to „składanie maszyn, urządzeń z gotowych części; zakładanie instalacji, łączenie oddzielnych części w jedną artystyczną, kompozycyjną całość”. W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Natomiast w świetle art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz.U. z 2017 r., poz. 130), przez przedsięwzięcie termomodernizacyjne rozumie się przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest:

ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, przez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316, ze zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,
Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,
Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Natomiast w przypadku budownictwa nieobjętego społecznym programem mieszkaniowym (budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²), preferencyjną stawkę VAT w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r., poz. 1332), wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych; budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 i pkt 2).

Stwierdzić należy, że w powyższej definicji budynku nie mieszczą się elementy infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu. Oznacza to, że stawka preferencyjna, przewidziana ww. przepisami art. 41 ust. 12 w związku z art. 41 ust. 2 i art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, dotyczy czynności tam wymienionych wykonywanych wyłącznie w budynkach, rozumianych jako obiekty budowlane wraz z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania go zgodnie z jego przeznaczeniem. Stawki tej ustawodawca nie przewidział dla ww. czynności wykonywanych poza tymi obiektami, w tym również dotyczących elementów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu.

Do usług wykonywanych poza bryłą budynku zastosowanie ma podstawowa stawka podatku w wysokości 23%.

Zatem obniżoną stawkę w wysokości 8% VAT stosuje się do czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, wykonywanych w obiektach budowlanych lub w ich częściach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowe instalacje lub ich składowe części będą montowane:

w lub na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 300 m² (obiekty budowlane zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym)
w lub na budynkach mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
w lub na budynkach wielomieszkaniowych dla lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m² (obiekty budowlane zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym),
w lub na budynkach wielomieszkaniowych dla lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m²,
w lub na budynkach innych niż mieszkalne,
w lub na gruncie.

Budynki objęte montażem instalacji zaliczane są do klas:

1110 Budynki mieszkalne jednorodzinne

1121 Budynki o dwóch mieszkaniach

1122 Budynki o trzech i więcej mieszkaniach

Budowa instalacji będzie wykonywana w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy realizowana w ramach projektu inwestycja (montaż instalacji odnawialnych źródeł energii: kolektorów słonecznych do podgrzewania wody użytkowej, instalacji fotowoltaicznych do produkcji energii elektrycznej, pomp ciepła centralnego ogrzewania i wody użytkowej) w budynkach mieszkalnych o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m² oraz w lub na budynkach wielomieszkaniowych dla lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m², będzie dokonywana w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, wówczas będzie ona opodatkowana 8% stawką podatku, zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT.

Tym samym wpłaty mieszkańców na realizację tej inwestycji na lub w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m² oraz w lub na budynkach wielomieszkaniowych dla lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa nie przekracza 150 m², będą opodatkowane 8% stawką podatku VAT.

Z kolei montaż instalacji na lub w budynkach mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz w lub na budynkach wielomieszkaniowych dla lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m², dokonywana w ramach czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w części obejmującej powierzchnię do 300 m² (a w przypadku lokali mieszkalnych powierzchnię do 150 m²) będzie objęta preferencyjną 8% stawką podatku VAT, natomiast w pozostałej części obejmującej powierzchnię użytkową powyżej 300 m² (a w przypadku lokali mieszkalnych powierzchnię powyżej 150 m²), będzie opodatkowana podstawową 23% stawką podatku VAT.

W odniesieniu natomiast do usługi montażu opisanej we wniosku instalacji poza bryłą budynku mieszkalnego, tj. na gruncie lub w/na budynku innym niż mieszkalny należy stwierdzić, że w świetle wcześniejszych wyjaśnień, jako wykonywana poza bryłą budynku, nie będzie mogła ona korzystać ze stawki w wysokości 8%, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT i będzie opodatkowana według stawki 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. Zatem wpłaty mieszkańców dokonane na budowę instalacji fotowoltaicznych poza bryłą budynku mieszkalnego - na gruncie lub w/na budynku innym niż mieszkalny będą opodatkowane podstawową 23% stawką podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia stawki podatku dla wpłat mieszkańców biorących udział w opisanym we wniosku projekcie jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dotyczą także kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur związanych bezpośrednio z realizacją projektu.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. Trybunał zwraca uwagę, że właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Każde zatem nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich do czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, bez względu na to, jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Istotna jest intencja nabycia, jeśli dany towar/usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy (art. 88 cyt. ustawy) lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji pojęcia „zamiar” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Zatem, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku.

Należy zauważyć, że w niniejszej interpretacji wykazano, że dokonywane przez mieszkańców wpłaty z tytułu udziału w projekcie dotyczyć będą świadczenia usługi wykonania montażu instalacji odnawialnych źródeł energii na rzecz mieszkańców co wskazuje, że świadczenia, co do których Gmina zobowiąże się w ramach podpisanych z mieszkańcami umów, stanowić będą odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu (dotyczącego wykonania usługi budowy instalacji odnawialnych źródeł energii) należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane przez Gminę usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT tj. odpłatnego świadczenia usług.

Zatem, w związku z tym, że usługi montażu instalacji w ramach realizacji opisanego we wniosku projektu, będą podlegały opodatkowaniu i nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku, Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu, pod warunkiem niezaistnienia okoliczności określonych w art. 88 ustawy, ograniczających to prawo, gdyż spełniona będzie podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że co do zasady Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków z otrzymanych faktur, o ile będą dokumentowały zakup towarów lub usług opodatkowanych na zasadach ogólnych. W przypadku bowiem, gdyby przedmiotem nabycia były usługi podlegające opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia (art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o VAT), to podstawą do dokonania odliczenia nie będzie faktura wystawiona przez usługodawcę, lecz odliczenia należy dokonać na zasadach wynikających z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT.

Należy jednak zaznaczyć, że kwestia odwrotnego obciążenia nie była przedmiotem niniejszej interpretacji gdyż nie sformułowano w tym zakresie pytania ani własnego stanowiska.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego VAT związanego z wydatkami poniesionymi na realizację projektu jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dotyczą również kwestii opodatkowania przekazania przez Gminę, po 5 latach od zakończenia projektu, własności ww. instalacji.

Z opisu sprawy wynika, że po 5-letnim okresie trwałości projektu uczestnicy projektu - właściciele budynków, których nieruchomości zostaną wyposażone w kolektory słoneczne, instalacje fotowoltaiczne i pompy ciepła, przejmą prawo własności instalacji bez konieczności dokonywania przez nich dodatkowych płatności na rzecz Gminy. Przejęcie własności instalacji zostanie udokumentowane protokołem podpisanym przez stronę przekazującą (Gminę) i przyjmującą (Właściciela nieruchomości) .

Należy w tym miejscu wskazać, że przekazanie przez Gminę prawa własności przedmiotowych instalacji na rzecz mieszkańców, na posesjach które zostaną wykonane w ramach projektu, po 5 latach od jego zakończenia, wobec przyjęcia od tych mieszkańców wpłat z tytułu uczestnictwa w projekcie, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz nie jako odrębna czynność, a razem z wyświadczeniem usługi, wydaniem wykonanego przedmiotu, efektu usługi. Zaznaczenia wymaga fakt, że w efekcie końcowym wystąpią czynności opodatkowane podatkiem VAT, a pobierane przez Wnioskodawcę wpłaty od mieszkańców stanowią wynagrodzenie za te właśnie czynności.

Do zagadnienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych na rzecz mieszkańców przez Wnioskodawcę w ramach projektu trzeba odnieść się w sposób całościowy. Działania Gminy wykonywane po 5 latach nie stanowią odrębnej czynności.

W przedmiotowej sprawie czynnością podlegającą opodatkowaniu nie będzie samo przekazanie przez Gminę po 5 latach od zakończenia projektu prawa własności instalacji lecz świadczenie przez Gminę usługi montażu przedmiotowych instalacji, której zakończenie nastąpi – jak wyżej wskazano – po upływie tego okresu.

W związku z powyższym stanowisko Gminy, że przeniesienie prawa własności instalacji na rzecz właścicieli budynków mieszkalnych po 5 latach zakończenia realizacji projektu nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT jest prawidłowe.

Zaznacza się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, interpretacja traci ważność w przypadku zmiany stanu prawnego lub w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy.

Należy dodatkowo zauważyć, iż pojęcie „wydatku kwalifikowanego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów (wydatków) kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem (wydatkiem) kwalifikowanym.

Tut. Organ pragnie także zauważyć, że przedmiotowa interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie zakreślonym przez Wnioskodawcę treścią przedstawionych pytań oznaczonych we wniosku jako nr 1, 2 i 3, stąd też wszelkie inne kwestie, w szczególności czy całość zobowiązania podatkowego Gminy w zakresie podatku od towarów i usług, związanego z realizacją projektu dotyczącej instalacji OZE na nieruchomościach mieszkalnych osób fizycznych, wynika z opodatkowania wpłat mieszkańców z tytułu uczestnictwa w projekcie, nieobjęte ww. pytaniami nie były przedmiotem niniejszej interpretacji.

Dodatkowo należy zauważyć, że poruszona we wniosku kwestia dotycząca podatku dochodowego (objęta pytaniem oznaczonym we wniosku nr 4) jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin