Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.198.2017.1.MSI
z 8 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 listopada 2017 r. (data wpływu – 30 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skorzystania z ulgi mieszkaniowej:

• w części dotyczącej nabycia udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu – jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2017 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skorzystania z ulgi mieszkaniowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 18 października 2007 roku brat ojca Wnioskodawcy (ojciec Wnioskodawcy nie żyje), posiadający spółdzielcze lokatorskie prawo do przedmiotowego lokalu mieszkalnego, wykupił ten lokal na własność od spółdzielni mieszkaniowej, co potwierdza akt notarialny. Lokal ten znajduje się w U., położony jest na drugiej kondygnacji, składa się z 2 pokoi, kuchni, przedpokoju, łazienki z WC i loggi, a łączna powierzchnia wynikająca z aktu notarialnego wynosi 49,77 m². Równocześnie z własnością tego lokalu wiąże się udział wynoszący 155/1000 (z 3208,2 m²) w własności pomieszczeń wspólnych oraz współużytkowaniu wieczystym gruntu, na którym postawiony jest budynek obejmujący nabyty lokal. Lokal ten nie jest przedmiotem żadnych długów i ciężarów. Wuj Wnioskodawcy jest sam i zamieszkuje w opisanym powyżej mieszkaniu. Chce on przekazać lokal mieszkalny na rzecz Wnioskodawcy w drodze zapisu testamentalnego. Wnioskodawca nie jest właścicielem żadnego innego budynku ani lokalu mieszkalnego, nie przysługuje mu spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego ani inne temu podobne. Aktualnie jest najemcą innego lokalu, jednakże z chwilą otrzymania spadku zamierza rozwiązać umowę najmu oraz zameldować się i zamieszkiwać w wyżej opisanym lokalu przez okres minimum 5 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje całkowite zwolnienie od podatku od spadków i darowizn w związku z zastosowaniem ulgi określonej w art. 16 ust. 1 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, w przypadku nabycia lokalu mieszkalnego w drodze dziedziczenia przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej, nie wlicza się do podstawy podatkowania jego czystej wartości do łącznej wysokości 110 m² powierzchni użytkowej. Powierzchnia lokalu, który ma być przedmiotem spadku, wynosi według aktu notarialnego 49,77 m². Wnioskodawca uważa więc, że w związku z tym będzie przysługiwało mu całkowite zwolnienie z podatku, ponieważ spełni przesłanki zawarte w art. 16 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części jest prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2017 r., poz. 833, ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego oraz polecenia testamentowego.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku, przy nabyciu w drodze zapisu zwykłego, dalszego zapisu lub z polecenia testamentowego – z chwilą wykonania zapisu zwykłego, dalszego zapisu lub polecenia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 7276 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej.

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie – art. 9 ust. 2 zdanie pierwsze cyt. ustawy.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca.

W świetle art. 14 ust. 2 zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy do II grupy podatkowej zalicza się: zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie – w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.

Wskazana ulga, zgodnie z ust. 2 powołanego powyżej przepisu, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

1. spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4, z których wynika, że w chwili nabycia nabywca winien posiadać obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) lub mieć miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo na terytorium takiego państwa;
   
2. nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
   
3. nie przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
   
4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
   
5. będą zamieszkiwać będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat:
   
   
   1. od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego - jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku,
      
   2. od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.
   
   
   
   

Zgodnie z art. 16 ust. 4 ww. ustawy za powierzchnię użytkową budynku (lokalu) w rozumieniu ustawy uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian pomieszczeń na wszystkich kondygnacjach (podziemnych i naziemnych, z wyjątkiem powierzchni piwnic i klatek schodowych oraz szybów dźwigów).

Natomiast art. 16 ust. 5 cyt. ustawy stanowi, że powierzchnie pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m – powierzchnię tę pomija się.

W świetle powołanych przepisów stwierdzić należy, iż ulga mieszkaniowa o której mowa w analizowanym przepisie dotyczy substancji mieszkaniowej, ściśle w przepisie określonej, tj. budynku lub lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu lub budynku. Ulga ta nie obejmuje więc nieruchomości gruntowej, a zatem nabytego razem z substancją mieszkaniową udziału w gruncie czy w prawie wieczystego użytkowania gruntu.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że stryj Wnioskodawcy zamierza przekazać mu lokal mieszkalny w drodze zapisu testamentowego. Z własnością lokalu wiąże się udział wynoszący 155/1000 (z 3208,2 m²) w własności pomieszczeń wspólnych oraz współużytkowaniu wieczystym gruntu, na którym postawiony jest budynek obejmujący nabyty lokal. Wnioskodawca nie jest właścicielem żadnego innego budynku ani lokalu mieszkalnego, nie przysługuje mu spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego ani inne temu podobne. Wnioskodawca aktualnie jest najemną lokalu, jednakże z chwilą otrzymania spadku zamierza rozwiązać umowę najmu oraz zameldować się i zamieszkiwać w otrzymanym w spadku lokalu mieszkalnym przez okres minimum 5 lat. Powierzchnia lokalu, który ma być przedmiotem spadku wynosi 49,77 m².

Mając na uwadze przywołane przepisy i przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania z ulgi określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn w związku z nabyciem tytułem spadku lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku. Z treści wniosku wynika bowiem, że powierzchnia lokalu mieszkalnego będącego przedmiotem spadku nie przekracza 110 m2.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Omawianą ulgą nie jest natomiast objęte nabycie udziału w prawie wieczystego użytkowania, bowiem nabycie gruntu (a więc i prawo wieczystego użytkowania) nie jest objęte omawianą ulgą.

Zaznaczyć więc trzeba, że jeżeli wartość nabytego udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu przekroczy kwotę wolną określoną w art. 9 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy (przy uwzględnieniu kumulacji określonej w art. 9 ust. 2) to nabycie to będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Wobec powyższego, w tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.