Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-3.4011.225.2017.1.DS
z 28 grudnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2017 r. (data wpływu 7 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

1 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca dostał się na studia podyplomowe na 2016 rok. Potwierdzenie z uczelni dołączono do wniosku.

Warunkiem uczestnictwa była opłata łączna za studia w wysokości 12.800 funtów.

Opłata została rozłożona na raty w następujący sposób:

• 100 funtów opłata aplikacyjna uiszczona 11.02.2016 r.,
• 2.000 funtów opłata rezerwacyjna niezwrotna uiszczona 18.05.2016 r.,
• 5.350 funtów rata czesne uiszczona 6.09.2016 r.,
• 2.000 funtów rata czesne uiszczona 23.03.2017 r.,
• 3.300 funtów rata czesne uiszczona 24.03.2017 r.,
• 50 funtów ostatnia rata uiszczona 4.04.2017 r.
  
  

Potwierdzenie uiszczonych opłat z 23 sierpnia 2017 r. dołączono do wniosku.

Wnioskodawca studia zakończył 30 września 2017 r. Podjęcie studiów podyplomowych miało na celu zdobycie umiejętności prowadzenia doradztwa w zakresie biznesu i ryzyk z nim związanych. W załączeniu do wniosku – zakres programu studiów.

7 lipca 2017 r. Wnioskodawca założył własną firmę o nazwie B i jego firma rozpoczęła współpracę z A Sp. z o.o. Potwierdzenie współpracy i jej zakres – w załączeniu do wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszt 12.800 funtów związanych z opłatą i ukończeniem studiów podyplomowych w zakresie zdobycia wiedzy o biznesie, doradztwie biznesowym i ryzykach z nim związanych można uznać za koszt uzyskania przychodów w działalności prowadzonej od 7 lipca 2017 r. pod nazwą B zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.) podaje że „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”.

Aby wydatki na szkolenie przygotowujące do zawodu przed rozpoczęciem działalności można było uznać za koszt uzyskania przychodu muszą zaistnieć 3 warunki:

• celem poniesienia wydatku powinno być osiągnięcie przychodu,
• wydatek nie może być wymieniony w art. 23 ust. 1, tj. katalog wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu,
• wydatek musi być prawidłowo udokumentowany.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy spełnione są 3 warunki.

Zakres studiów podyplomowych obejmował:

• zrozumienie teoretycznych oraz praktycznych koncepcji przedsiębiorczości,
• rozwinięcie zdolności do rozpoznawania możliwości biznesowych, ich ocenę oraz zdobycie umiejętności niezbędnych do ich komercjalizacji,
• poznanie szablonów umożliwiających konceptualizację, przeprowadzania badań rynkowych oraz rozwój wiarygodnych pomysłów biznesowych.
  
  

Poznanie tej wiedzy biznesowej pomogło Wnioskodawcy uruchomić działalność gospodarczą, w której może uzyskaną wiedzę wykorzystać.

Dowodem jest współpraca z A Sp. z o.o. w zakresie:

• przygotowania cyklicznych i doraźnych raportów wskazujących status ryzyka,
• śledzenie działań i planów outsourcingowych,
• kontrola procesów zbierania danych – testowania i planowania działań naprawczych,
• konsultowanie w sprawach związanych z ryzykiem.
  
  

Firma A Sp. z o.o. potwierdziła, że nawiązała współpracę w uznaniu umiejętności i doświadczeń zdobytych na studiach.

Wnioskodawca posiada dowody opłaty czesnego, a koszt studiów podyplomowych nie jest wymieniony w katalogu art. 23 ust. 1.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje oparcie w orzecznictwie organów skarbowych. Na przykład w interpretacji indywidualnej:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPB1/415-387/10-2/MT z 21.06.2010 r.,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu ILPB1/415-672/09-2/AG z 01.09.2009 r.,

oraz wyrokach sądów:

• WSA w Poznaniu sygn. akt I SA/Po 50/13 z 4.04.2013 r.,
• WSA w Poznaniu sygn. akt I SA/Po 896/12 z 12.12.2012 r.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm.): kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, winien – w myśl powołanego przepisu – spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że 1 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca dostał się na studia podyplomowe w zakresie przedsiębiorczości na 2016 rok. Warunkiem uczestnictwa była opłata łączna za studia w wysokości 12.800 funtów. Opłata została rozłożona na raty. Ostatnia płatność została uregulowana 4 kwietnia 2017 r., czyli przed założeniem 7 lipca 2017 r. działalności gospodarczej. Wnioskodawca studia zakończył 30 września 2017 r. Podjęcie studiów podyplomowych miało na celu zdobycie umiejętności prowadzenia doradztwa w zakresie biznesu i ryzyk z nim związanych.

Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie studiów podyplomowych nie są ujęte w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Dla uzyskania takiego statusu konieczne jest również zaistnienie związku przyczynowego między poniesionym wydatkiem a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Do stwierdzenia, czy ww. poniesione opłaty mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

• czy takie wydatki związane są ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
• czy też wydatki te służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.
  
  

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny należy wskazać, że skoro Wnioskodawca poniósł opisane wydatki przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, nie można uznać, że wydatki te poniósł w celu uzyskania przychodu ze źródła działalności gospodarczej, czy też w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów (które jeszcze nie istniało). Niniejsze wydatki nie spełniają zatem przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mają one charakter wydatków typowo osobistych, w związku z czym nie można ich uznać za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu powołanej regulacji.

Reasumując – koszt 12.800 funtów związanych z opłatą i ukończeniem studiów podyplomowych w zakresie zdobycia wiedzy o biznesie, doradztwie biznesowym i ryzykach z nim związanych nie można uznać za koszt uzyskania przychodów w działalności prowadzonej od 7 lipca 2017 r. pod nazwą B zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu, podobnie jak orzeczenia odmienne. Ponadto wskazane przez Wnioskodawcę wyroki zostały przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylone. W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Jednocześnie Organ informuje, że załączniki dołączone do wniosku nie były przedmiotem oceny. Dlatego też nie podlegają interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.