Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.110.2017.1.IS
z 3 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2017 r. (data wpływu 17 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia źródła przychodu właściwego do opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu udzielania licencji na używanie znaku towarowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie określenia źródła przychodu właściwego do opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu udzielania licencji na używanie znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, który w najbliższym czasie zamierza rozpocząć pozarolniczą działalność gospodarczą.

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza upoważniać osoby trzecie do korzystania ze znaków towarowych słownych i słowno-graficznych, do których przysługiwać Jej będą:

1. prawa ochronne na znaki towarowe udzielone przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „UPRP”),
2. prawa z rejestracji znaków towarowych Unii Europejskiej (tzw. unijnych znaków towarowych) zarejestrowanych w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (dalej: „EU IPO”),
3. ewentualnie również prawa ze zgłoszeń znaków towarowych do rejestracji dokonanych w UPRP lub EU IPO

(dalej: „Składniki Majątku”) oraz czerpać zyski z opłat licencyjnych pobieranych za korzystanie z tych Składników Majątku. Wnioskodawczyni zawraca przy tym uwagę, że Składnikami Majątku mogą być również oznaczenia zarejestrowane pierwotnie w Urzędzie Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego jako wspólnotowe znaki towarowe, które z dniem 23 marca 2016 r. automatycznie przekształciły się w unijne znaki towarowe.

Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza udzielić licencji innemu podmiotowi lub innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą w różnej formie prawnej (w kraju lub za granicą).

Tak jak wskazano, umowy licencyjne będą zawierane przez Wnioskodawczynię w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej – w efekcie przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni będzie m.in. dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z). Wnioskodawczyni zamierza wykorzystać Składniki Majątku w prowadzonej przez siebie jednoosobowej pozarolniczej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Z tej też przyczyny, Wnioskodawczyni zamierza ująć Składniki Majątku w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opłaty licencyjne, które będą otrzymywane przez Wnioskodawczynię w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej z tytułu udzielania licencji na korzystanie ze Składników Majątku (znaków towarowych), powinny być zaliczane przez Wnioskodawczynię do przychodów ze źródła pozarolniczą działalność gospodarcza?

Zdaniem Wnioskodawczyni, opłaty licencyjne, które będą przez Nią otrzymywane w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej z tytułu udzielania licencji na korzystanie ze Składników Majątku, powinny być zaliczane przez Wnioskodawczynię do przychodów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.; dalej: Ustawy PIT), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- w sytuacji, w której jest ona prowadzona we własnym imieniu w sposób zorganizowany i ciągły.

Nie ma przy tym znaczenia rezultat prowadzonej działalności gospodarczej.

Treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 Ustawy PIT daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków, tj. wykonywanie tej działalności:

1. w celu osiągnięcia dochodu – jednakże nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej. Istotny jest bowiem sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. w sposób ciągły – w tym zakresie istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. W zakresie ciągłości istotna jest powtarzalność (stałość) podejmowanych działań,
3. w sposób zorganizowany – podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
   
   

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawczyni, odpłatne udostępnienie Składników Majątku w drodze udzielenia licencji przez Wnioskodawczynię innemu podmiotowi w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły.

Istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest również to, że odpłatne udostępnienie Składników Majątku związane jest z koniecznością podejmowania szeregu czynności, np. zawarcia umowy lub prowadzenia dokumentacji księgowej określającej uzyskiwane przychody i uwzględniającej poniesione koszty, a także aktywnej ochrony prawnej Składników Majątku przed naruszeniami.

Działalność Wnioskodawczyni, polegająca na wykorzystaniu Składników Majątku poprzez oddanie ich do odpłatnego używania będzie następować w sposób ciągły. Nie będzie również czynnością okazjonalną i o jednorazowym charakterze.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że Wnioskodawczyni będzie wykorzystywać Składniki Majątku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej m.in. na dzierżawie własności intelektualnej.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy PIT, odrębnym źródłem przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie zaś z art. 14 ust. 1 Ustawy PIT, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont, przy czym u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 Ustawy PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze, że:

1. przychody generowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni z tytułu udzielenia licencji na korzystanie ze Składników Majątku stanowić będą przychody z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
2. prowadzenie działalności gospodarczej, w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie m.in. udzielania licencji do Składników Majątku stanowi przejaw działalności prowadzonej w sposób zarobkowy, zorganizowany i ciągły,
3. Składniki Majątku stanowiące przedmiot umów o udzielenie licencji stanowić będą majątek związany z prowadzoną działalnością gospodarczą

należy uznać, że przychód z tytułu udzielenia licencji na korzystanie ze Składników Majątku stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Tym samym uzyskiwane opłaty licencyjne powinny być zaliczane do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawczyni w sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej będzie udzielanie licencji na Składniki Majątku, a Wnioskodawczyni będzie dokonywała takich transakcji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to uzyskany dochód z tego tytułu będzie podlegał u Wnioskodawczyni opodatkowaniu według zasad właściwych dla źródła przychodów jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza.

Stanowisko Wnioskodawczyni w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie w linii interpretacyjnej organów podatkowych. Przykładowo prawidłowość stanowiska takiego jak Wnioskodawczyni zostało potwierdzone w:

1. interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 maja 2016 r., nr IPPB1/4511-330/16-2/RK, w której organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe: „Zdaniem Wnioskodawcy, opłaty licencyjne, które będą otrzymywane przez Wnioskodawcę w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej z tytułu udzielania licencji na korzystanie ze Znaku, powinny być zaliczane przez Wnioskodawcę do przychodów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza”;
2. interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 czerwca 2015 r., nr IPPB1/4511-352/15-4/EC: „w sytuacji gdy przedmiotem działalności gospodarczej będzie udzielanie licencji na znak towarowy, a Wnioskodawca będzie dokonywał takich transakcji w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to uzyskany dochód z tego tytułu będzie u niego podlegał opodatkowaniu według zasad właściwych dla źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza”.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.