Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPP2/4512-3-57/15-6/KBR
z 10 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 17 lutego 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 190/16 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 7 czerwca 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2015 r. (data wpływu 11 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia nieruchomości aportem w zamian za akcje spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2015 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wniesienia nieruchomości aportem w zamian za akcje spółki.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 13 października 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPP2/4512-779/15-2/BH, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że transakcja aportu nieruchomości na rzecz Specjalnej Strefy Ekonomicznej powinna pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT. Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 13 października 2015 r. znak: IPPP2/4512-779/15-2/BH wniósł pismem z 30 października 2015 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów pismem z 24 listopada 2015 r. znak: IPPP2/4512-1-47/15-2/BH stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 13 października 2015 r. znak: IPPP2/4512-779/15-2/BH złożył skargę z 3 grudnia 2015 r. (data wpływu 22 grudnia 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 17 lutego 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 190/16 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 13 października 2015 r. znak: IPPP2/4512-779/15-2/BH.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie opodatkowania czynności wniesienia nieruchomości aportem w zamian za akcje spółki wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest państwową osobą prawną, powołaną przepisami ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 1187 z późn. zm.).

Jednym z głównych zadań jest gospodarowanie mieniem Skarbu Państwa poprzez ich rozdysponowanie w drodze sprzedaży bądź dzierżawy.

Obecnie Wnioskodawca zamierza wnieść mienie Zasobu Skarbu Państwa do Specjalnej Strefy Ekonomicznej, celem powiększenia obszaru strefy, w zamian za akcje obejmowane w podwyższonym kapitale zakładowym spółki zarządzającej strefą, które podlegają przekazaniu ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa.

Przedmiot aportu stanowi zwarty kompleks gruntów niezabudowanych o łącznej powierzchni 424,5539 ha, położonych na terenie dwóch gmin: miasta J. - w granicach obrębu ewidencyjnego nr 1 Gospodarstwo oraz gminy M. - w granicach obrębu ewidencyjnego.

Przedmiotowe grunty stanowią własność Skarbu Państwa i zostały przejęte do Zasobu po zlikwidowanym na mocy decyzji Wojewody z dnia 20 października 1992 r. Państwowym Gospodarstwie Rolnym w J. Protokolarne przekazanie gruntów nastąpiło w dniu 10 lutego 1993r.

Obecnie grunty użytkowane są rolniczo i stanowią przedmiot wieloletniej umowy dzierżawy zawartej w dniu 3 marca1994 r. i obowiązującej do dnia 1 sierpnia 2023 r.

Część gruntów o łącznej powierzchni 52,3266 ha objęta jest granicami specjalnej strefy ekonomicznej. Obecnie opracowano projekt rozporządzenia Rady Ministrów zmieniającego rozporządzenie w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, w którym proponuje się wyłączenie tej części gruntów z strefy ekonomicznej i włączenie ich w obszar tworzonej Strefy Aktywności Gospodarczej, która realizowana będzie przez zarządzającego specjalną strefą ekonomiczną. Przedmiotowy projekt rozporządzenia wniesiono pod obrady Stałego Komitetu Rady Ministrów. Docelowo wszystkie grunty o łącznej powierzchni 427,7539 ha objęte zostaną granicami Specjalnej Strefy Ekonomicznej (objęte zostaną wnioskiem Zarządzającego Strefą do Ministra Gospodarki w sprawie zmiany granic strefy celem utworzenia Podstrefy J. i Podstrefy M.).

Wniesienie mienia aportem do spółki warunkowane jest również zmianą przeznaczenia gruntów na cele nierolne. W aktualnym stanie część z przedmiotowych gruntów wciąż przeznaczona jest na cele rolne.

Zgodnie z informacją pozyskaną z Urzędu Miejskiego w J. przystąpiono do sporządzenia zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, która jest na etapie drugiego wyłożenia do publicznego wglądu. Ponadto dnia 8 czerwca 2015 r. Rada Miejska podjęła w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta J. w obrębie. Podjęte procedury planistyczne mają na celu przeznaczenie obszaru planowanej Podstrefy J. pod teren aktywności gospodarczej z przeznaczeniem podstawowym określonym jako tereny produkcji i usług.

Część gruntu położona na terenie gminy M. objęta jest również procedurą zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego i planuje się zmianę jej przeznaczenia z funkcji rolnych i mieszkaniowych na tereny przemysłowe.

Procedurę wniesienia mienia Zasobu do Specjalnej Strefy Ekonomicznej planuje się zakończyć do końca września bieżącego roku.

Wnioskodawca zleciła wycenę przedmiotowej nieruchomości. Wobec powyższego wartość rynkowa określona zostanie w dostarczonym przez rzeczoznawcę majątkowego operacie szacunkowym.

Podkreślić należy, że nieruchomości będące przedmiotem aportu znalazły się w Zasobie Własności Skarbu Państwa z mocy prawa na podstawie stosownej decyzji Wojewody. Przekazanie aportem przedmiotowych nieruchomości do specjalnej strefy ekonomicznej odbywa się również w reżimie przepisów ustaw i rozporządzeń, jako realizacja zadań publicznych Państwa. Przedmiotowa transakcja nie przyniesie Wnioskodawcy żadnych korzyści ekonomicznych, gdyż stosownie do art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2012 r. poz. 1187 z późń. zm.), nabyte akcje w zamian za wniesione aportem mienie wchodzące w skład Zasobu Skarbu Państwa, podlegają przekazaniu ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa w terminie 14 dni od dnia ich objęcia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy wniesienie aportu w formie wyżej opisanej nieruchomości na rzecz zarządzającego specjalną strefą ekonomiczną jest czynnością nieopodatkowaną (niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT) w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (dalej jako „ustawa”) Skarb Państwa powierza Wnioskodawcy (dalej jako „Wnioskodawca”) wykonywanie prawa własności i innych praw rzeczowych na jego rzecz w stosunku do mienia, o którym mowa w art. 1 i 2. Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 mienie Skarbu Państwa, opisane w art. 1 i 2 przejęte w trybie niniejszej ustawy tworzy Zasób Skarbu Państwa - z wyłączeniem składników nabytych ze środków własnych, w celu zapewnienia funkcjonowania Biura Prezesa i oddziałów terenowych Wnioskodawcy , które stanowią jej własność.

Wnioskodawca, jako zarejestrowany czynny podatnik VAT w przeszłości dokonywała i dokonuje szeregu opodatkowanych czynności. W punkcie 17 postanowienia z dnia 20 marca 2014 r., sygn. akt C-72/13 TSUE wskazał, że czynności związane z wykonywaniem prawa własności przez uprawnionego nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej, inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112. Przesłanką pozytywną uznania konkretnej transakcji za wykonywaną w ramach działalności wpisującej się w treść art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jest ilość dokonywanych transakcji. O ile bowiem nie jest to czynnik samodzielnie przesądzający o uznaniu danego podmiotu za podatnika, o tyle w korelacji z innymi okolicznościami może doprowadzić do wniosku, że konkretna transakcja wykracza poza zakres zwykłego wykonywania prawa własności.

Wnioskodawca dokonując tysięcy transakcji sprzedaży i dzierżawy nieruchomości rocznie, wykonuje je po uprzednim aktywnym poszukiwaniu nabywców, angażując środki finansowe na reklamę m.in. na banerach oraz ogłoszeniach zamieszczanych w prasie oraz różnych instytucjach, celem zwiększenia zainteresowania gruntem. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie poszukiwała nabywców gruntów. Podmiot, który stanie się nabywcą zostanie wyznaczony mocą stosownego rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie specjalnej strefy ekonomicznej, wskazującego (co do tożsamości) grunty włączane do strefy na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej jako „ u.s.s.e”), a także rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustalenia planu rozwoju Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie art. 9 ust. 1 u.s.s.e. Okoliczność obecnego wydzierżawienia gruntu nie może powodować uznania niezależnej transakcji wniesienia gruntu aportem „za wykonywanie działalności” w rozumieniu ustawy o VAT. W odniesieniu do całokształtu i ogółu transakcji podejmowanych przez Wnioskodawcę planowane działanie ma bez wątpienia charakter incydentalny, nadzwyczajny, wyjątkowy. W normalnym trybie rozdysponowanie przedmiotowej nieruchomości nastąpiłoby poprzez jej sprzedaż lub dalsze wydzierżawienie, co nie nastąpiło.

Wskazać należy, że nieruchomości znalazły się w Zasobie Skarbu Państwa z mocy prawa na podstawie stosownej decyzji Wojewody, a zatem w konsekwencji czynności, z którymi nie wiązało się prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nabycie przedmiotowej nieruchomości było niezależne od woli Wnioskodawcy , natomiast wykonywanie prawa własności odbywało się w reżimie przepisów ustawy. Przedmiotowa transakcja nie przyniesie żadnych korzyści dla Wnioskodawcy , gdyż stosownie do art. 5 ust. 5 ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa prawa nabyte w zamian za mienie wchodzące w skład Zasobu, będą podlegały przekazaniu ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa w terminie 14 dni od dnia ich objęcia.

Aportobiorcą nie jest podmiot występujący powszechnie w obrocie gospodarczym, lecz powołany mocą rozporządzenia Rady Ministrów na podstawie u.s.s.e. w celu przyspieszenia rozwoju gospodarczego części terytorium kraju (art. 3 u.s.s.e.). Co do zasady strefa może być ustanowiona wyłącznie na gruntach stanowiących własność zarządzającego, Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego, związku komunalnego lub będących w użytkowaniu wieczystym zarządzającego. Wnioskodawca winna być kwalifikowana jako podatnik tylko w odniesieniu do czynności opodatkowanych, które wykonuje w ramach działalności gospodarczej. Analizowana transakcja jako działanie nadzwyczajne, incydentalne, którą należy oceniać niezależnie od tysięcy innych transakcji, zawierana przez Wnioskodawcę, będąca dostawą towaru, nie jest działaniem w charakterze podatnika, a w konsekwencji nie podlega opodatkowaniu.

W ocenie Wnioskodawcy nie będzie miał zastosowania przepis art. 15 ust. 6 ustawy o VAT w zakresie uznania przedmiotowej transakcji jako działania ze sfery cywilnoprawnej, która to sfera co do zasady nie podlega wyłączeniu z opodatkowania. Zasadność zastosowania w odniesieniu do Wnioskodawcy art. 15 ust. 6 ustawy o VAT może być weryfikowana dopiero po wcześniejszym sprawdzeniu, czy dana czynność stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w szczególności w kontekście „czynności polegającej na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”, pamiętając, że objęte akcje zostają przekazane ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa, bez wykonywania przez Wnioskodawcę praw właścicielskich tj. m. in. nadzoru, dywidendy (wyrok NSA z dnia 5 grudnia 2014 r. o sygn. akt I FSK 1547/14 - cyt. „zgodnie z generalnymi zasadami opodatkowania VAT, aby dana transakcja gospodarcza podlegała opodatkowaniu VAT, powinna stanowić czynność opodatkowaną w rozumieniu przepisów o VAT oraz zostać dokonana przez podatnika VAT, działającego w tym charakterze w odniesieniu do tej transakcji”).

Reasumując, planowane wniesienie aportem nieruchomości Zasobu Skarbu Państwa do spółki zarządzającej specjalną strefą ekonomiczną, jest postępowaniem obligatoryjnym przy działaniach występujących po obu stronach transakcji. Wnoszącą aport jest Wnioskodawca Nieruchomości, będąca powiernikiem Skarbu Państwa, której powierzono wykonywanie prawa własności w stosunku do Zasobu Skarbu Państwa. Aportobiorcą jest spółka zarządzająca specjalną strefą ekonomiczną, podmiot powołany i zmieniany, także w zakresie nieruchomości objętych strefą stosownymi rozporządzeniami Rady Ministrów, w którym Skarb Państwa posiada większość akcji.

Transakcja polega na wykonaniu obowiązku nałożonego ustawami i rozporządzeniami, w której Wnioskodawca dokonuje czynności prawnych jedynie w celu wydania nieruchomości bez swobodnej możliwości rozdysponowania gruntu, w zamian za akcje, które przenosi dalej na Skarb Państwa - ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa, który pozostaje większościowym właścicielem spółki zarządzającej strefą.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że powyższa transakcja aportu nieruchomości na rzecz Specjalnej Strefy Ekonomicznej powinna pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. Zatem aby transakcja podlegała opodatkowaniu jej przedmiotem musi być towar, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy jak również musi wystąpić zapłata za towar. Ponadto, w myśl cyt. art. 7 ustawy za dostawę uznaje się sytuację, kiedy to następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Pojęcie „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aport pieniężny), rzeczy lub prawa (aport rzeczowy) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego – w zależności od tego co jest jego przedmiotem – spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, uznawane jest za sprzedaż. W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem organy władzy publicznej lub też urzędy obsługujące te organy są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te podmioty czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest państwową osobą prawną, powołaną przepisami ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 1187 z późn. zm.). Jednym z głównych zadań Wnioskodawcy jest gospodarowanie mieniem Zasobu Skarbu Państwa poprzez ich rozdysponowanie w drodze sprzedaży bądź dzierżawy. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Obecnie Wnioskodawca zamierza wnieść mienie Zasobu Skarbu Państwa do Specjalnej Strefy Ekonomicznej S.A. Przedmiot aportu stanowi zwarty kompleks gruntów niezabudowanych o łącznej powierzchni 424,5539 ha, położonych na terenie dwóch gmin: miasta J. - w granicach obrębu ewidencyjnego nr 1 Gospodarstwo oraz gminy M. - w granicach obrębu ewidencyjnego S.

Przedmiotowe grunty stanowią własność Skarbu Państwa i zostały przejęte do Zasobu Wnioskodawcy po zlikwidowanym na mocy decyzji Wojewody z dnia 20 października 1992 r. Państwowym Gospodarstwie Rolnym w J. Protokolarne przekazanie gruntów nastąpiło w dniu 10 lutego 1993 r. Jak Wnioskodawca wskazuje, nieruchomości będące przedmiotem aportu znalazły się w zasobie Skarbu Państwa z mocy prawa na podstawie stosownej decyzji Wojewody. Przekazanie aportem przedmiotowych nieruchomości do specjalnej strefy ekonomicznej odbywa się również w reżimie przepisów ustaw i rozporządzeń, jako realizacja zadań publicznych Państwa. Przedmiotowa transakcja nie przyniesie Wnioskodawcy żadnych korzyści ekonomicznych, gdyż stosownie do art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (Dz. U. z 2012 r. poz. 1187 z późn. zm.), nabyte akcje w zamian za wniesione aportem mienie wchodzące w skład Zasobu Skarbu Państwa, podlegają przekazaniu ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa w terminie 14 dni od dnia ich objęcia.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy wniesienie aportu w formie wyżej opisanej nieruchomości na rzecz zarządzającego Specjalną Strefą Ekonomiczną jest czynnością podlegającą opodatkowaniu.

Z przepisów zawartych w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 1014) wynika, że Wnioskodawca jest państwową osobą prawną, której Skarb Państwa powierza wykonywanie prawa własności i innych praw rzeczowych na jego rzecz w stosunku do mienia wymienionego w art. 1 i 2 tej ustawy. Wnioskodawca obejmując we władanie powierzone składniki mienia Skarbu Państwa wykonuje we własnym imieniu prawa i obowiązki z nimi związane w stosunku do osób trzecich, jak również we własnym imieniu wykonuje związane z tymi składnikami obowiązki publicznoprawne.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy Wnioskodawca realizuje zadania wynikające z polityki państwa, w szczególności w zakresie:

1. tworzenia oraz poprawy struktury obszarowej gospodarstw rodzinnych;
   
2. tworzenia warunków sprzyjających racjonalnemu wykorzystaniu potencjału produkcyjnego Zasobu Skarbu Państwa;
   
3. restrukturyzacji oraz prywatyzacji mienia Skarbu Państwa użytkowanego na cele rolnicze;
   
4. obrotu nieruchomościami i innymi składnikami majątku Skarbu Państwa użytkowanymi na cele rolne;
   
5. administrowania zasobami majątkowymi Skarbu Państwa przeznaczonymi na cele rolne;
   
6. zabezpieczenia majątku Skarbu Państwa;
   
7. inicjowania prac urządzeniowo-rolnych na gruntach Skarbu Państwa oraz popierania organizowania na gruntach Skarbu Państwa prywatnych gospodarstw rolnych;
   
8. (uchylony);
   
9. wykonywania praw z udziałów i akcji w spółkach hodowli roślin uprawnych oraz hodowli zwierząt gospodarskich o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej.
   
   

Uregulowania dotyczące nabywanych udziałów i akcji zawarte są w art. 5 ust. 5 ww. ustawy, w myśl którego, akcje i udziały w spółkach nabyte przez Wnioskodawcę za mienie Skarbu Państwa wchodzące w skład Zasobu, a także akcje i udziały przejęte przez Wnioskodawcę, jako mienie Skarbu Państwa pozostałe po likwidacji państwowych przedsiębiorstw gospodarki rolnej, podlegają przekazaniu ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa, w terminie 14 dni od dnia ich objęcia lub przejęcia, w formie protokołu zdawczo-odbiorczego. Protokół stanowi podstawę dokonania zmian w rejestrze sądowym i w księgach rachunkowych prowadzonych dla Zasobu. Do przekazania nie stosuje się postanowień umowy (statutu) spółki przyznających pierwszeństwo nabycia lub ograniczających albo wyłączających nabycie udziałów lub akcji.

Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wykaz spółek hodowli roślin uprawnych oraz hodowli zwierząt gospodarskich o szczególnym znaczeniu dla gospodarki narodowej, których prawa z akcji lub udziałów wykonuje Wnioskodawca, biorąc pod uwagę strategiczne znaczenie spółek w postępie biologicznym w rolnictwie w zakresie hodowli roślin uprawnych oraz hodowli zwierząt gospodarskich (art. 5 ust. 6).

Zbycie akcji lub udziałów w spółkach, o których mowa w ust. 6, wymaga zgody Rady Ministrów (art. 5 ust. 7).

Z powyższych przepisów wynika, że czynności związane z nabyciem lub sprzedażą nieruchomości należą do zadań Wnioskodawcy nałożonych przepisami ww. ustawy. Wnioskodawca na podstawie przepisów ww. ustawy wykonuje prawa własności i inne prawa rzeczowe w stosunku do powierzonego mienia (nieruchomości), które obejmuje we władanie. W odniesieniu do sytuacji opisanej we wniosku należy wskazać, że ustawa zezwala Wnioskodawcy na nabywanie udziałów i akcji w spółkach w zamian za mienie Skarbu Państwa, przy czym nabyte akcje i udziały podlegają przekazaniu ministrowi właściwemu do spraw Skarbu Państwa.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest podatnikiem VAT i w tym charakterze dokonuje ona tysięcy sprzedaży i dzierżawy nieruchomości rocznie. Niemniej jednak, należy zauważyć, że warunkiem koniecznym do opodatkowania podatkiem VAT danej transakcji nie jest sam fakt bycia podatnikiem VAT, ale występowanie w roli podatnika VAT w odniesieniu do konkretnej transakcji wchodzącej w zakres działalności gospodarczej podmiotu, natomiast ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Stwierdzenie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W każdej sprawie konieczne jest ustalenie, że w odniesieniu do danej czynności podmiot występował w charakterze podatnika, tj. jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu. Istotna jest więc ocena, czy z dokonanych w danej sprawie ustaleń wynika, że strona dokonując sprzedaży gruntów zachowywała się tak jak handlowiec.

Analizując powołane przepisy w kontekście okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku należy wskazać, że opisana przez Wnioskodawcę czynność wniesienia nieruchomości aportem w zamian za akcje spółki nie zostanie dokonania w ramach działalności gospodarczej, ponieważ Strona nie działa w sytuacji opisanej we wniosku o interpretację w charakterze handlowca profesjonalnie zajmującego się nabywaniem i sprzedażą towarów.

Istotnym w tej sprawie jest okoliczność, że przedmiotowe nieruchomości nabyte zostały z mocy prawa, po zlikwidowanym, na podstawie decyzji Wojewody z 20 października 1992 r. Państwowym Gospodarstwie Rolnym. Ponadto, nabycia te miały charakter nieodpłatny oraz nie wiązały się z prawem do odliczenia podatku VAT. Co równie istotne, Strona nie będzie poszukiwać nabywców na grunty. Podmiot, który stanie się nabywcą zostanie wyznaczony mocą stosownego rozporządzenia Rady Ministrów. Ponadto, z tytułu dokonanej transakcji Skarżąca nie otrzyma żadnego przysporzenia.

W świetle powyższych okoliczności należy stwierdzić, że Wnioskodawca z tytułu wykonania czynności opisanej we wniosku nie będzie podatnikiem VAT, ponieważ nie prowadzi działalności gospodarczej w tym zakresie a Wnioskodawca dla opisanej czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem należy uznać, że wniesienie aportem nieruchomości do specjalnej strefy ekonomicznej będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.