2017.08.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4.4012.313.2017.2.MP
z 22 sierpnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2017 r. (data wpływu 11 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację inwestycji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia naliczonego z tytułu wydatków poniesionych na realizację inwestycji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W ramach wykonywanych zadań własnych Gmina wykonuje czynności związane z zaopatrzeniem w wodę mieszkańców terenu gminy. Gmina będzie realizowała następujące inwestycje:

Budowa kanalizacji oraz wymiana wodociągu.

Przedmiotem zamówienia są roboty budowlane w zakresie budowy kanalizacji sanitarnej ciśnieniowej - w miejscowościach położonych na terenie gminy wraz z przyłączami oraz budowy (wymiany) wodociągu wraz z przyłączeniem istniejących budynków.

Budowa kanalizacji

Przedmiotem zamówienia są roboty budowlane w zakresie budowy kanalizacji sanitarnej ciśnieniowej położonych na terenie gminy wraz z przyłączami i podłączeniem do istniejącej sieci kanalizacji grawitacyjnej przebiegającej po terenie byłych Zakładów - dalej łącznie zwane „Inwestycjami”.

Sprzedaż wody i odbiór ścieków prowadzona będzie bezpośrednio przez Gminę i na Gminę zostaną wystawione faktury związane z Inwestycjami. Inwestycje służyć będą wyłącznie do dostawy wody i odbioru ścieków od przyłączonych odbiorców zewnętrznych. Inwestycje nie będą bezpośrednio ani pośrednio wykorzystywane na potrzeby własnych jednostek organizacyjnych Gminy. Inwestycje znajdują się na rubieżach Gminy, gdzie dotychczas nie było sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Budowa sieci wodociągowej obejmuje również wykonanie hydrantów przeciwpożarowych. Hydranty są obowiązkowym elementem sieci wodociągowej, obowiązek ich budowy wynika z przepisów regulujących ochronę przeciwpożarową (zgodnie z § 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 124, poz. 1030), wodę do celów przeciwpożarowych w wymaganej ilości określonej w sposób, o którym mowa w ust. 1 i 2, powinna zapewniać sieć wodociągowa doprowadzająca wodę do jednostki osadniczej).

Gmina w stosunku do ponoszonych wydatków, których nie może powiązać wyłącznie z działalnością gospodarczą opodatkowaną, stosuje odliczenie podatku naliczonego zgodnie ze sposobem określenia proporcji określoną rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników. (Dz. U. poz. 2193), zwane „rozporządzeniem z dnia 17 grudnia 2015 r.” (dalej także „prewskaźnik”). Prewskaźnik wynosi 12% (na podstawie danych za rok 2015).

Prewskaźnik ogólny wyliczany zgodnie z rozporządzeniem z dnia 17 grudnia 2015 r. obejmuje w liczniku wartość sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej Gminy. Na wartość sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej Gminy składają się czynności obejmujące zasadniczo :

dostawę gruntów (opodatkowana i zwolnioną),
dzierżawę gruntów,
wynajem lokali (zwolniony i opodatkowany),
opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów,
sprzedaż składników majątkowych,
opłaty z tytułu dostawy wody i odbioru ścieków (opodatkowane).

Mianownik urzędu obsługującego Gminę obejmuje kwoty dochodów wykonanych z tytułu świadczenia usług i dostaw towarów w ramach działalności gospodarczej, a także dochody z następujących źródeł:

podatek od nieruchomości,
podatek rolny,
podatek leśny,
podatek od środków transportowych,
podatek od działalności gospodarczej osób fizycznych opłacany w formie karty podatkowej,
wpływy z opłaty skarbowej,
wpływy z opłaty eksploatacyjnej,
podatek od spadków i darowizn,
podatek od czynności cywilnoprawnych,
udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych,
udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych,
środki na dofinansowanie inwestycji pozyskane z innych źródeł,
dochody związane z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej,
wpływy z różnych dochodów,
opłaty egzekucyjne, kary umowne, inne opłaty,
odsetki od podatków,
wpływy z lokalnych opłat pobieranych na podstawie odrębnych ustaw (opłaty za wywóz odpadów komunalnych),
wpływy z opłat za zezwolenia na sprzedaż alkoholu,
wpływy z tytułu opłat i kar za korzystanie ze środowiska,
wpływy za zajęcie pasa drogowego,
zwrot świadczeń wypłaconych z dotacji § 2910.

Gmina wskazuje ponadto, że sieć wodociągowa nie jest jednym środkiem trwałym. Poszczególne jej odcinki stanowią odrębne środki trwałe. Gmina jest w stanie określić, czy dany odcinek sieci obsługuje (będzie obsługiwał) tylko odbiorców zewnętrznych (którym Gmina wystawia faktury ze stawką 8%), czy też odbiorców zewnętrznych i własne jednostki organizacyjne).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego w całości z tytułu Inwestycji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Gminy, w przypadku Inwestycji opisanych w zdarzeniu przyszłym, będzie możliwe odliczenie podatku naliczonego w całości. Inwestycje — po ich przyjęciu do używania — będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej opodatkowanej Gminy (dostawa wody i odbiór ścieków), opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Jak stanowi art. 86 ust. 2a w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Jednocześnie art. 90 ust. 1 ustawy przewiduje, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2).

Jak wynika z powyższego, ustawa przewiduje, że przy ocenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pierwszej kolejności należy ustalić, czy ponoszone wydatki są związane z czynnościami dającymi prawo do odliczenia w całości, czy też z czynnościami nie dającymi takiego prawa z uwagi na brak jakiegokolwiek związku z czynnościami opodatkowanymi (zasada tzw. bezpośredniej alokacji). Dopiero gdy nie jest możliwe takie bezpośrednie przypisanie podnoszonych wydatków i wynikającego z nich podatku naliczonego wyłącznie do określonej działalności, zastosowanie znajdują określone w art. 86 ust. 2a lub 90 ust. 3 metody odliczenia proporcjonalnego (prewskaźnik, wskaźnik). Pogląd ten należy uznać za utrwalony w orzecznictwie.

Jak wskazał NSA w wyroku z dnia 4 listopada 2011 r. sygn. I FSK 1697/10: „Należy zgodzić się ze stroną skarżącą, iż z powyższych przepisów [ art. 90 ust. 1-3 ] wynika, że w pierwszej kolejności podatnik obowiązany jest do bezpośredniego przypisania podatku naliczonego do czynności opodatkowanych i zwolnionych z opodatkowania. Dopiero, gdy takie bezpośrednie przyporządkowanie podatku do poszczególnych rodzajów czynności nie jest możliwe, pomocniczo należy stosować proporcję wynikającą z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT. Natomiast nie ma racji strona skarżąca twierdząc, iż w rozpatrywanej sprawie art. 90 ust. 2 ustawy o VAT nie ma zastosowania, gdyż Bank jest w stanie dokonać bezpośredniego przypisania podatku naliczonego odpowiednio do czynności opodatkowanych i czynności zwolnionych.”. Podobnie wypowiedział się WSA w Krakowie w prawomocnym wyroku z dnia 4 września 2014 r. sygn. I SA/Kr 727/14: „Odnosząc się do tego typu argumentów Sąd podkreśla, że ustawa o podatku od towarów i usług jako podstawową zasadę przewiduje odrębne określanie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, a odrębne określanie kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których takie prawo nie przysługuje. Świadczy o tym zestawienie treści art. 86 ust. 1 z art. 90 ust.1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z powołanymi przepisami, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 1). Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10. (art. 90 ust. 2)”. W wyroku z dnia 24 kwietnia 2014 r. sygn. I FSK 605/13 wskazano, że „Rację ma oczywiście Sąd I instancji, że w świetle art. 86 ust.1 i art. 90 ust. 1 i 2 u.p.t.u., odliczenie podatku naliczonego wyliczonego z zastosowaniem proporcji możliwe jest dopiero w sytuacji, gdy zostanie wykazane, że nabyty towar lub usługa jest wykorzystywany do wykonywania zarówno czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych z podatku, a przy tym nie jest możliwe ustalenie kwoty podatku, jaką można przypisać do czynności opodatkowanych”.

Taki też pogląd prezentuje orzecznictwo Ministra Finansów. Dla przykładu w interpretacji z dnia 29 lipca 2016 r. dotyczącej wydatków inwestycyjnych Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazał, że „Mając na uwadze powyższe regulacje obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanych faktur związany będzie z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku. Jeżeli dokonanie bezpośredniej alokacji nie jest możliwe, czyli w przypadku gdy dokonany wydatek służyć będzie obu rodzajom działalności, Wnioskodawca może odliczyć tylko tę część podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom dającym prawo do odliczenia. A zatem zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii wydatków, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli jako zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną” (znak ITPP1/4512-410/16/DM).

Jak wynika ze stanu faktycznego wniosku, Inwestycje spowodują powstanie nowych środków trwałych (poszczególne elementy infrastruktury będą odrębnymi środkami trwałymi lub spowodują zwiększenie wartości początkowej istniejących środków trwałych). Sprzedaż wody i odbiór ścieków prowadzona będzie bezpośrednio przez Gminę i na Gminę zostaną wystawione faktury związane z Inwestycjami. Inwestycje służyć będą wyłącznie do dostawy wody i odbioru ścieków od przyłączonych odbiorców zewnętrznych. Inwestycje nie będą bezpośrednio ani pośrednio wykorzystywane na potrzeby własnych jednostek organizacyjnych Gminy. Inwestycje znajdują się na rubieżach Gminy, gdzie dotychczas nie było sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Sieć wodociągowa nie jest jednym środkiem trwałym. Poszczególne jej odcinki stanowią odrębne środki trwałe. Gmina jest w stanie określić, czy dany odcinek sieci obsługuje (będzie obsługiwał) tylko odbiorców zewnętrznych (którym Gmina wystawia faktury ze stawkę 8%), czy też odbiorców zewnętrznych i własne jednostki organizacyjne).

W świetle powyższego Gmina ma możliwość ustalenia, że nakłady ponoszone na budowę obu Inwestycji, wykorzystywane będą wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, bowiem z wykorzystaniem powstałej infrastruktury Gmina wykonywać będzie wyłącznie czynności opodatkowane (będzie wystawiać faktury za dostawę wody i odbiór ścieków odbiorcom zewnętrznym). Gmina ma zatem możliwość bezpośredniego przypisania podatku naliczonego z tytułu ponoszonej inwestycji do działalności gospodarczej opodatkowanej, tj. dającej pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również w interpretacjach indywidualnych wydawanych po dniu 1 stycznia 2017 r. Dla przykładu w interpretacji indywidualnej z dnia 6 czerwca 2017 r. sygn. 0111-KDIB3-2.4012.20.2017.2.MN Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej stwierdził, że „Ze złożonego wniosku wynika, że Gmina ma zamiar zrealizować zadanie pn.: „xxx”. Po zrealizowaniu operacji wybudowana infrastruktura będzie stanowiła własność Gminy. Powstała w wyniku realizacji inwestycji infrastruktura będzie wykorzystywana wyłącznie do świadczenia usług za odpłatnością, tj. dostawa wody i odprowadzanie ścieków od mieszkańców gminy na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych. Powstała infrastruktura nie będzie wykorzystywana do odprowadzania ścieków z budynków jednostek organizacyjnych Gminy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że odpłatna dostawa wody i odprowadzanie ścieków od mieszkańców gminy na podstawie zawieranych umów z mieszkańcami jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną.

Zatem z okoliczności sprawy wynika, że odpłatna usługa dostawy wody i odprowadzanie ścieków od mieszkańców gminy na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto płatna usługa dostawy wody i odprowadzanie ścieków nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ponieważ ani w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych do niej, nie przewidziano możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla takich usług.

W niniejszej sprawie Gmina działać będzie jako podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a czynności te będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ustawy.

Konkludując, jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku.

Analizując okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, że w rozpatrywanej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a zakupy dokonywane w związku z realizacją projektu pn. „xxx” będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. odpłatnej dostawy wody i odprowadzania ścieków od mieszkańców.

W konsekwencji Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wydatki na budowę przedmiotowej infrastruktury. Spełniona bowiem została podstawowa pozytywna przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, wynikająca z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących zakupy związane z budową przedmiotowej infrastruktury, przysługuje Gminie pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy”.

Podobnie DKIS rozstrzygnął w interpretacji indywidualnej z dnia 30 maja 2017r znak 0114-KDIP4.4012.70.2017.3.IGO oraz z dnia 19 maja 2017 r. znak 0113-KDIPT1-3.4012.76.2017.2.ALN.

Wobec powyższego stanowisko Gminy należy uznać za prawidłowe w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z pózn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W każdym przypadku należy więc dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ww. ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z pózn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina będąca podatnikiem podatku VAT będzie realizowała następujące inwestycje:

Budowa kanalizacji oraz wymiana wodociągu.
Budowa kanalizacji.

Inwestycje spowodują powstanie nowych środków trwałych (poszczególne elementy infrastruktury będą odrębnymi środkami trwałymi lub spowodują zwiększenie wartości początkowej istniejących środków trwałych). Sprzedaż wody i odbiór ścieków prowadzona będzie bezpośrednio przez Gminę i na Gminę zostaną wystawione faktury związane z Inwestycjami. Inwestycje służyć będą wyłącznie do dostawy wody i odbioru ścieków od przyłączonych odbiorców zewnętrznych. Inwestycje nie będą bezpośrednio ani pośrednio wykorzystywane na potrzeby własnych jednostek organizacyjnych Gminy. Inwestycje znajdują się na rubieżach Gminy, gdzie dotychczas nie było sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. Sieć wodociągowa nie jest jednym środkiem trwałym. Poszczególne jej odcinki stanowią odrębne środki trwałe. Gmina jest w stanie określić, czy dany odcinek sieci obsługuje (będzie obsługiwał) tylko odbiorców zewnętrznych (którym Gmina wystawia faktury ze stawkę 8%), czy też odbiorców zewnętrznych i własne jednostki organizacyjne).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gmina realizując ww. zadanie będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego w całości z tytułu tej inwestycji.

Z treści przywołanej regulacji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że prawodawca uzależnia prawo do odliczenia podatku naliczonego od wykorzystywania towarów lub usług do wykonywania czynności opodatkowanych. Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy o VAT (są nimi m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju).

Z powołanych wyżej przepisów wynika również, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia będą spełnione, gdyż Zainteresowany jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi nabyte w ramach ww. inwestycji będą służyły Wnioskodawcy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (odpłatna dostawa wody i odprowadzanie ścieków) od mieszkańców gminy na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych). Zatem w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji.

Tym samym należy uznać, że Wnioskodawca zaprezentował prawidłowe stanowisko w sprawie.

Podkreślić należy, że co do zasady Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków z otrzymanych faktur, o ile będą dokumentowały zakup towarów lub usług opodatkowanych na zasadach ogólnych. W przypadku bowiem, gdyby przedmiotem nabycia były usługi podlegające opodatkowaniu na zasadzie odwrotnego obciążenia (art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy o VAT), to podstawą do dokonania odliczenia nie będzie faktura wystawiona przez usługodawcę, lecz odliczenia należy dokonać na zasadach wynikających z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT.

Należy jednak zaznaczyć, że kwestia odwrotnego obciążenia nie była przedmiotem niniejszej interpretacji, gdyż nie sformułowano w tym zakresie pytania ani własnego stanowiska.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach – (art. 47 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin